Online Verhalen

dat klinkt goed!
thanks voor je commentaar
eens kijken of ik dat in een volgend/verbetering van dit verhaal kan gebruiken!

nou het was eigenlijk meer dat ik het gedicht had geschreven en er nog een titel bij moest doen. en bij gebrek aan inspiratie had ik nobody knows gedaan, omdat het dan een beetje een eenheid vormde. ik had eigenlijk nog iets willen maken met everyone thinks erbij ofzo, maar daar kon ik niet echt wat...

wow wat een super gaaf verhaal!
ik hoop dat je snel verder schrijft
je schrijft heel mooi, alleen soms vind ik het irritant lezen, die grote stukken tekst
misschien wat meer enters en niet achter elkaar doorschrijven?
echt super gedaan!

hoihoi! ik was zelf ook niet helemaal blij met dat nobody knows, maar ik wist niet hoe ik het anders kon doen suggesties? met missiles bedoel ik hier meer iets van granaten/bommen ik dacht dat het op ongeveer hetzelfde neerkwam, maar anders kan ik het ook wel veranderen in shells dat klopt beter den...

erg leuk om te lezen ik kan het niet laten om toch een puntje van kritiek te uiten (A) Toen ik, toen ik ging zitten, de man voor mij vroeg om even plaats te maken, antwoordde hij lachend: [/i] dat toen ik, toen ik vind ik een beetje to much het klinkt niet helemaal lekker als je begrijpt wat ik bedo...

woeps foutje
zo, meteen verbeterd:p
jah het had wat langer gekund, maar ik was bang dat het te langdradig zou zijn
maar ik zal er aan denken bij mijn volgende verhaal!
wat zou het minder kaal maken?
thanks for your comment!

Een gedicht dat ik moest maken naar aanleiding van de 1e wereldoorlog. Het gaat over de soldaten die niet begrepen worden door de mensen die thuis gebleven zijn. De achterblijvers weten niets van de horror van de loopgraven en van de vele mannen die sterven voor een meter terreinwinst. Hope u will ...

een kort verhaaltje, ik ben een beetje aan het experimenteren, dus graag commentaar! Hij kijkt me aan. Geschrokken kijk ik weg. Meteen heb ik er spijt van. Ik raap al mijn moed bijeen en kijk weer zijn kant op, maar hij heeft zijn hoofd alweer weggedraaid. Inwendig vloek ik op mezelf: stommeling, j...