Online Verhalen

Ik kan niet terug Hij is niet meer Ik kan niet blijven Dat doet zeer De aarde draait Mijn leven niet Wat moet ik nu Ik heb verdriet In mijn gedachten Maalt hij rond Ik zie hem nog Precies waar hij stond Bij het raam Hij draaide om Keek naar mij En zei ‘waarom’ Ik leidde hem terug Naar zijn bed In de...

Wat een mooi verhaal. Je weet alles heel precies te beschrijven en dat is heel mooi. Zo krijg je echt een beeld van de man en Lila. Je trekt de lezer helemaal in het verhaal. Ik ben echt benieuwd wat er verder gaat gebeuren.

Hopelijk zijn er nog lezers die het verhaal volgen, want ik krijg zo weinig reacties. Hierbij mijn volgende hoofstuk, geschreven vanuit Jeroen in Afghanistan. Deel 4 Jeroen Het is een warme dag. Jeroen veegt het zweet van zijn voorhoofd. Zijn witte jas voelt klam aan. Plots klapt de deuren van het ...

Deel 3 Marjolein Marjolein zit thuis aan de eettafel. De vrienden en familie hebben haar, op haar eigen verzoek, alleen gelaten. Ze staart verdoofd de keuken in, vanaf de plek waar ze de activiteiten van haar vriend altijd vol bewondering volgde. Koken, zijn passie, ze kon uren naar hem kijken als h...

Deel 2 - Jeroen De nacht was fantastisch geweest, met zijn aanstaande. Hij moest nog wel aan het woord wennen. Jeroen was verloofd met zijn geliefde. Zijn legervrienden hadden hem lachend gefeliciteerd. Ze vonden het wel tijd voor een huwelijk tussen de twee. Ze waren ook al tien jaar samen. Toen Je...

Bedankt voor je bericht.
Ik heb de tekst wat aangepast, het stuk waar ik overga in verleden tijd is eigenlijk een kleine flashback. Marjolein denkt terug aan het moment dat ze thuis kwam die avond. Dus het hele deel wat je leest is een avond. Misschien dat het met de aanpassingen iets duidelijker is.

Hallo allemaal, dit is mijn eerste verhaal dat ik hier plaats, daarom zou ik graag reacties en verbetertips ontvangen. Alvast bedankt. Groetjes Maria-Susanne ------------------------------------------------------------------------------------- Marjolein kijkt hoe haar vriend het avondeten klaar maa...

Vijf minuten over halfeen duw ik de zware deur van de studio open. Een lekke band onderweg was de boosdoener. Mijn hoofd rood van de inspanning, ik voelde het zweet klotsen onder mijn oksels. Snel haalde ik mijn hand door mijn haar, een poging de warboel glad te strijken. Angstig meld ik me bij de r...