Online Verhalen

Hoofdstuk 13 Ineens wist hij dat het nu nog slechts om minuten ging. Plots wist hij dat dit het was. Hij kon opeens ook beamen dat mensen vlak voor hun dood, als een soort van film, hun leven overzagen. Hij zag het ook. Het was een film waar nog zo vreselijk veel aan toe te voegen was geweest, die n...

Hoofdstuk 12 Hij probeerde de klap nog af te wenden, maar er was geen tijd genoeg voor geweest. Het gewicht wat hij in handen had was te groot, net als de kracht waarmee hij de lade had willen raken. Alles leek nu in slow motion te gaan; Zijn beide handen, met daarin een zware metalen donkerrode bra...

hoofdstuk 11.. Met heel veel moeite stond hij op, de pijn in zijn knie en de rest van zijn lichaam volledig negerend. Met een verwoestende klap, daarbij geholpen door zijn minimaal tien kilo wegende rode vriend, moest het mogelijk zijn de lade te sluiten of op zijn minst de nodige tegenstand te bied...

hoofdstuk 10.. De verbazing en afschuw was van zijn gezicht af te lezen. Met een doffe dreun was de brandblusser tegen het raam aangeklapt en zeker drie meter de keuken in, teruggestuiterd. Het glas had zelfs niet bewogen. Geen millimeter. Geen blusje, geen ster. Niets te zien van een aanvaring met ...

hoofdstuk 9... Toch bleef hij het nog een aantal keer proberen, iedere vorm van pijn in zijn lichaam even volkomen vergeten. De kracht was echter te groot. Zo groot zelfs, dat hij op een gegeven moment voelde hoe zijn voeten over de vloer weggleden. Hoe hij in zijn geheel naar achteren werd geduwd d...

Deel 2 Patrick keek strak naar de vooruit en probeerde wat te zien, wat uiteraard niet kon door dat helse regen. ‘Patrick…. Pat… wat was dat.. Waarom is de ruit stuk… Patrick?’ ‘ssshhht…’ Patrick maakte zijn autogordel los en probeerde uit te stappen. ‘je gaat toch niet echt buiten kijken? Je gaat m...

hoofdstuk 8... Toen hij even later weer bijkwam, deed alles hem pijn, zelfs ondanks het feit dat hij het nog niet had aangedurfd zich te bewegen. Wel wist hij direct waar hij was en wat er aan de hand leek te zijn, hoewel hij dat laatste niet uit had kunnen leggen. Simpelweg omdat het niet uit te le...

Deel 1 ‘waarom is het nou altijd klote weer als we over donkere weggetjes moeten rijden!’ riep joanna woest tegen haar net zo vrolijk kijkende vriend , patrick, die achter het stuur zat. ’ik kan er niks aan doen lieverd, mompelde hij’. ‘ik bedoel, het is al donker genoeg en de regen helpt er heus ni...

Hoofdstuk 7.. Met een doffe klap sloot de lade zich, maar hij kreeg geen tijd zijn evenwicht te hervatten. Zijn voortanden sloegen zich stuk op het keukenblad en de klap was zelfs zo hard, dat één stuk van zijn tand rechtop in het hout bleef staan. Daarna viel hij met zijn hoofd langs het onderkastj...

Hoofdstuk 6.. Wat was de afstand tussen die keukenla -de klaarblijkelijke weg naar dood en verderf- en hij, op zijn knieën gezeten in zijn eigen kots? Hij probeerde het in te schatten. Twee meter? Hooguit. Meer kon het echt niet zijn. Hij leunde zijn lichaam naar voren en zijn handen zochten grip in...

Hoofdstuk 5.. Vrijwel direct was daar weer die gruwelijke geur. Hij wankelde naar achter, niet bij machte de la nog te sluiten. Hij hoorde gekrijs. Krassende stemmen die in doodsangst om zijn hulp leken te roepen, afgewisseld door een hatelijk lachen met een volume dat hem zijn handen op zijn oren d...

Hoofdstuk 4.. 'Godver, ben ik gek aan het worden of zo?' Vroeg hij zich zachtjes af. Weer keek hij om zich heen, niet wetende wat hij eigenlijk dacht te willen zien. Daarna viel zijn blik op het bestek wat hij op had willen ruimen en nu voor hem, op het blad lag. Twee lepels en een kunststof vork. H...

Hoofdstuk 3.. Hij probeerde altijd meerdere items tegelijk af te drogen, maar kwam nooit verder dan drie. Daar boven raakte hij verstrikt in de theedoek of er viel altijd wel iets op de grond. Als hij zeker wist dat de boel droog genoeg was om op te bergen, liep hij naar de andere kant van het keuke...

Hoofdstuk 2 Hij begon met de kunststof borden. Borden waren wel te doen en leken zich eenvoudiger te laten drogen dan de bekers, de glazen en natuurlijk de pannen. Mooi vlak, zonder dat je ergens je te grote handen met een te dikke theedoek in hoefde te duwen, om bijvoorbeeld de bodem van het af te ...

geschreven door roland!! Hoofdstuk 1 10 Mar, 20:30 Toen hij die avond aan de afwas begon, wees niets er op dat dit simpele huishoudelijke karwei het laatste was dat hij ooit in zijn leven nog zou doen. Tussen het vullen van de wasbak met water en de eerste borden, kopjes en aangekoekt bestek, en zij...