Online Verhalen

Dankje!


Ik moet nog eventje nadenken over hoe ik het ga aanpakken om verder te schrijven

Sneeuw… Het is het eerste dat ik zie als ik mijn ogen open . Het is als wakker worden met de glimlach. In mijn enthousiasme draai ik me om naar de andere kant van de kamer. ‘Hé, het….’ Niets, leeg, niemand. Mijn ogen dwalen door de kamer en blijven hangen bij de donkere kleren die klaarhangen op mij...