Hij keek haar aan met het glas in de hand. Het was een merkwaardig toeval dat Pete dit moment had uitgezocht om haar hulp te vragen. Zondag was in het dorp waar ze woonden nu eenmaal een verkeerde dag om er achter te komen dat je nog kruiden nodig had om de maaltijd in voorbereiding op smaak te kunnen brengen. Alle winkels waren gesloten. Te koppig om naar zijn ouders te gaan, had Pete zijn schoenen aangetrokken om bij de buren aan te bellen en de buurvrouw in tranen aantrof. Hij draaide zijn hoofd van haar weg. Pete had wel eens gelezen in een magazine dat het tijdens een gesprek als onbetrouwbaar werd beschouwd, maar hij kon eenvoudig beter nadenken als hij niet in haar heldere, blauwe ogen keek.
"Hoe kan je dat nou zeggen?", vroeg hij.
"Wat zeggen?", vroeg Marie verrast omdat hij nogal ontstemd klonk.
Hij keek haar weer aan met zijn gezicht zorgvuldig in de plooi.
"Het is oneerlijk dat je me volkomen vertrouwd."
Marie keek hem in een nog grotere verwarring aan.
"Waarom dan?"
"Dan kan ik geen misbruik van je maken als je dronken in mijn bed ligt."
"O", zei ze verontwaardigd en keek om zich heen alsof ze iemand zocht in de verder lege huiskamer die haar hierin wilde steunen.
"Maak het jou iets uit wat ik denk of zelfs de rest van de wereld denkt?"
"Nee. Ja. Nee. Eerlijk gezegd wel. Ja, het maakt me wel wat uit", zei Marie en knikte erbij alsof het hem moest overtuigen dat ze zeker van het laatste was. Dezelfde grijns die zijn gezicht had gesierd toen ze de deur open deed was weer terug gekeerd.
"Je wordt er sterk van als je voor je zelf leeft en niet het leven dat deze maatschappij van me verwacht, maar het heeft wel een prijskaartje. Voor de meeste mensen is deze prijs te hoog."
"En voor jou?"
Het had hem altijd bevreemd hoe ze haar best leek te doen om hem op zijn gemak te doen voelen. Elke keer als ze elkaar zagen groette ze hartelijk en probeerde altijd een praatje te maken. Al gebeurde dat in zijn ogen veelal op het verkeerde moment. Pete schudde de herinneringen van zich af. Wat had ze nu eigenlijk gevraagd?
"Wat bedoel je?", vroeg hij.
"Is de prijs voor jou ook te hoog?"
"Acceptabel."
"Het klinkt duur."
Marie keek er vragend bij.
Pete glimlachte even voor hij weer serieus werd. De lijntjes aan weerszijden van zijn mond verdwenen en gingen op in het masker waardoor hij de wereld normaal bekeek.
"Acceptabel", herhaalde hij nu zonder glimlach en nam een laatste slok uit zijn toch al zo goed als lege glas, "Ik denk dat je nu liever alleen bent."
Hij zette het glas op de lage tafel en stond op. Ze volgde zijn voorbeeld.
"Ik ben alleen, maar ik wil het niet zijn", zei Marie.
"Je hebt familie, vrienden en collega"s. Ze bekommeren zich allemaal om je. Ieder op zijn of haar manier. Over een paar maanden behoort de scheiding tot het verleden en dan heb je nog steeds familie, vrienden en collega"s. Misschien minder in aantal, maar ze zijn er nog steeds. Ik blijf daarentegen alleen. Het is een deel van de prijs."
"Je kan langer blijven."
Even bespeurde ze zijn aarzeling.
"Ik laat me zelf wel uit."
De onzichtbare muur om hem heen was intact gebleven. Pas thuis gekomen had hij er weer erg in waarom hij eigenlijk naar de buurvrouw toe was gegaan. Het eten smaakte flauw, maar hij nam er vandaag genoegen mee. Morgen zou hij wel boodschappen doen.
Zonder kruiden smaakt het flauw
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Laatst gewijzigd door P_Westdijk op 16 okt 2012 19:36, 2 keer totaal gewijzigd.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
Een heel goed verhaal. Mooi beschreven, zoals al jouw verhalen, en ook weer leuk om te lezen, net zo als al jouw andere verhalen.
Verder kan ik niet echt iets zeggen, het is gewoon een heel leuk verhaal en het idee erachter ook
Verder kan ik niet echt iets zeggen, het is gewoon een heel leuk verhaal en het idee erachter ook
It's okey to be afraid!
Ellie Goulding
Ellie Goulding
-
Christian Damen
- Toetsenbord
- Berichten: 2110
- Lid geworden op: 19 jun 2012 01:37
Jij bent best erg goed trouwens xD Je maakt me jaloers, ik wil ook zo goed zijn :)
Kunnen we overigens een dezer dagen weer een Vengeance verhaatlje verwachten? ;-)
Kunnen we overigens een dezer dagen weer een Vengeance verhaatlje verwachten? ;-)
Suppose you toss a coin enough times
Suppose one day, it lands on its edge
Suppose one day, it lands on its edge
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Bedankt voor je reactie, artikel. Het is fijn om te horen dat mijn verhalen gewaardeerd worden.
Oefenen, oefenen en oefenen. Meer kan ik er niet van maken, Christian. Wat de Vengeance reeks betreft, daar ben ik mee bezig. Alleen schrijf ik verhalen op mijn gmail-account en daar kan ik momenteel bitter weinig meer uitvoeren vanwege iets technisch waar ze zo spoedig mogelijk naar gaan kijken.
Wat zij onder spoedig verstaan is mij nog onduidelijk. Bedankt voor het achterlaten van een reactie.
Oefenen, oefenen en oefenen. Meer kan ik er niet van maken, Christian. Wat de Vengeance reeks betreft, daar ben ik mee bezig. Alleen schrijf ik verhalen op mijn gmail-account en daar kan ik momenteel bitter weinig meer uitvoeren vanwege iets technisch waar ze zo spoedig mogelijk naar gaan kijken.
Wat zij onder spoedig verstaan is mij nog onduidelijk. Bedankt voor het achterlaten van een reactie.Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
Ik snap je verhaal niet
Is ze nu zo verdrietig omdat ze denkt alleen te zijn? En waar heeft die Pete het over?
Ik vind het helemaal niet leuk, dat ik het niet snap
Maar ik vind het wel mooi geschreven, zoals altijd. Met duidelijke karaktertrekken van de personages. 
Is ze nu zo verdrietig omdat ze denkt alleen te zijn? En waar heeft die Pete het over?
Ik vind het helemaal niet leuk, dat ik het niet snap
Maar ik vind het wel mooi geschreven, zoals altijd. Met duidelijke karaktertrekken van de personages. - Never give up on anything, because miracles happen every day -
My head is a jungle...
My head is a jungle...
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Onverwachts raakt hij verzeild in een gesprek met zijn buurvrouw die gaat scheiden en haar hart bij hem heeft uitgestort. Zulke gesprekken kunnen wel eens vreemd verlopen.-Maaike- schreef:Ik snap je verhaal niet
Bedankt en je hebt me weer iets gegeven
om over na te gaan denken. Al heb ik hier eigenlijk nog geen idee wat ik er mee aan moet en daarom parkeer ik het voor onbepaalde tijd. 
Veel leesplezier verder op de site.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
-
Cubiculum Nephilia
- Typmachine
- Berichten: 1270
- Lid geworden op: 19 okt 2007 15:29
- Locatie: Hell
Ik denk dat voor mensen het begin inderdaad wat verwarrend is, omdat je schrijft dat Pete bij de buurvrouw aanbelt, zij huilend open doet, maar je verder niet zegt waarom. Het gesprek begint dan ineens met een vraag van Pete die uit het niets lijkt te komen. De twee "scènes" lijken daardoor niet op elkaar aan te sluiten.
Je zou nog een stukje kunnen schrijven over hoe de buurvrouw zegt dat zij hem betrouwbaar (genoeg?) vindt om op een dergelijk moment binnen te mogen komen.
Je zou nog een stukje kunnen schrijven over hoe de buurvrouw zegt dat zij hem betrouwbaar (genoeg?) vindt om op een dergelijk moment binnen te mogen komen.
"You can't start the next chapter of your life,
if you keep re-reading the last ones..."
if you keep re-reading the last ones..."
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Hmmn, je hebt een mogelijkheid geschetst die me wel bevalt. Ik wist er eerlijk gezegd geen raad mee met wat Maaike terecht opmerkte, maar hier kan ik wel wat mee. Bedankt voor het meedenken.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
Na de reacties begrijp ik het verhaal ook
En zoals altijd vind ik je verhalen heel goed!
En zoals altijd vind ik je verhalen heel goed!
For sale: Babyshoes, never worn
-
P_Westdijk
- Typmachine
- Berichten: 1068
- Lid geworden op: 27 jan 2011 21:55
- Locatie: Dichtbij de A-27
- Contacteer:
Bedankt voor je reactie. Het verhaal moet eigenlijk nog verder aangepast worden aan de hand van gekregen reacties, maar het staat samen met een aantal andere verhalen van me in de wacht tot ik er eens tijd voor maak.
Writing has laws of perspective,
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
of light and shade just as painting does, or music.
If you are born knowing them, fine.
If not, learn them.
Then rearrange the rules to suit yourself.
Nou, ik wacht hem tegemoet!
For sale: Babyshoes, never worn