De sauna

[P_Westdijk]

Het woord sauna had rond de tafel verschillende reacties teweeg gebracht. Een aantal mensen leek er wel wat voor te voelen, een ander deel zag er geen heil in en dan was Arnold er nog. Hij ging nog wat rechter zitten want hij had een hekel aan kreukels in zijn colbert. Uiterlijk onbewogen had hij de reacties van de anderen geobserveerd. Waarbij de lichaamshoudingen wel eens iets heel anders vertelden dan wat er over hun lippen kwam. Hij zou later wel beslissen en daarom hield hij zijn mening voor zich. Een cursus van verscheidene dagen gekoppeld aan een verblijf in een hotel leek een ruime meerderheid van de aanwezigen altijd in vervoering te brengen. Zelfs al zou de cursus pas over ruim twee maanden plaats gaan vinden. Arnold krabbelde een tekeningetje op het papier onder de korte samenvatting van wat eerder allemaal was besproken. Naast hem boog iemand zich licht naar voren om het beter te kunnen zien. Zijn collega's hadden hem wel vaker zien schetsen, maar een aantal zaken waren Anneloes hierbij gaan opvallen. Hoe gedetailleerder de creatie hoe meer hij zich verveeld had. Ditmaal zag ze een vuurtoren omringd door bomen en hij was nu bezig er een vliegtuig bij te tekenen. Glimlachend leunde ze naar achteren. Het toestel associeerde Anneloes moeiteloos met de cursus. Meer moeite had de brunette met de vuurtoren en diens merkwaardige plek in het bos. Nergens was water te bekennen. Ze zag hem zijn gedeeltelijk op de tafel liggende stropdas glad langstrijken terwijl hij met zijn andere hand verder tekende.
"Vuurtoren in een bos?", fluisterde ze.
"Hoeveel keer zijn we niet afgedwaald van wat er eigenlijk besproken moest worden?", vroeg hij zonder de pen neer te leggen of zelfs van het papier op te kijken. Het klonk minder vriendelijk dan hij het bedoelde, maar ze wist dat hij wel eens moeite had met het hele vergaderen. Arnold hield nou eenmaal van korte gesprekken, die strak geleid werden en zichtbare resultaten opleverden. Later was hij best bereid het over iets anders dan het werk te hebben, maar dan wel na een vergadering, bijeenkomst of overleg. Het vliegtuig kreeg steeds meer vorm en Arnold begon de vuurtoren al in te kleuren.

Met slechts een enkele hand aan het stuur manoeuvreerde Arnold door het verkeer met naast zich een passagier, die nieuwsgierig de hele binnenkant van de auto in zich aan het opnemen was. Op het moment keek Anneloes half gedraaid in de stoel naar de achterbank. Van de buitenkant gezien had het achterin de auto behoorlijk krap geleken, maar na te zijn ingestapt bleek het haar allemaal behoorlijk mee te vallen. Wel had hij de rugleuningen van de achterbank naar beneden moeten klappen voor haar koffers terwijl hij slechts een enkele reistas bij zich bleek te hebben en natuurlijk hing er een colbert aan een hanger om gedurende de reis kreukvrij te houden.
"Deze is al een maand oud."
Verbaasd keek ze opzij. Arnold merkte het op alsof het iets gewoons was. Eigenlijk had Anneloes met haar eigen wagen naar het hotel willen rijden tot deze al direct na het starten van de motor kuren begon te vertonen. Noodgedwongen had ze de telefoon ter hand genomen. Daarna kreeg Anneloes al spoedig het deprimerende gevoel dat het een totaal verkeerde dag voor haar was om buiten te komen. De garage stuurde pas na enige tijd iemand, maar deze man had geen succes bij het verhelpen van de technische problemen. Natuurlijk waren de anderen ook al onderweg tot iemand zei dat ze Arnold maar moest proberen te bereiken. Hij had immers aan niemand gevraagd om mee te mogen rijden. Het had haar wat bevreemd. Hij bleek haar heel collegiaal de eerste meevaller voor vandaag te bezorgen al moest hij daarvoor wel een stuk terug rijden. In een Toyota die nog als nieuw rook en in haar ogen ook was.
"En je hebt er niets over gezegd?"
"Niemand vroeg er naar", antwoordde hij schouderophalend.
Hoofdschuddend keek Anneloes weer voor zich uit. Het was typisch iets voor hem om het voor zich te houden dat hij een auto had gekocht en dan nog wel een nieuwe in een zo te zien behoorlijk luxe uitvoering. Ieder ander uit haar omgeving zou trots de wagen hebben laten zien.

"Heb je er zin in?"
"Ja, hoor. Er staan voldoende interessante onderwerpen op het programma, het hotel is van alle gemakken voorzien en de omgeving schijnt ook mooi te zijn. De rest zal van onszelf en het weer afhangen en volgens mij wordt het laatste alleen nog maar beter volgens het journaal."
Ze knikte.
"Er is een sauna."
"Zoiets heb ik al een keer gehoord, ja", zei Arnold geamuseerd.
"Ga je ook?"
"Ik zie wel."
"Niet dus."
"Volgens mij zei ik net iets anders."
"Het is goed voor je gezondheid en heel ontspannend of schaam jij je ergens voor?"
Hij wist waar ze op doelde, maar negeerde het.
"Laat ik beginnen met het feit dat ik nog nooit in een traditionele sauna ben geweest, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Gezellig met je collega's op een ontspannen manier praten over andere onderwerpen dan het werk."
"Precies", bevestigde ze enthousiast.
"En ik dus niet tot rust kom", bromde hij op vervolgens een hele andere toon, "ik betwijfel, als ik tenminste ga, of ik dan met de groep ga."
"We kunnen ook samen gaan."
"Het zal vragen oproepen."
"Ik ben geen vrijgezel zoals jij en al jaren heel gelukkig getrouwd", antwoordde ze.

Zuchtend schudde Arnold het hoofd. Typisch iets voor haar om aan zoiets te denken. Soms had hij wel eens het gevoel dat bijna alles met seks werd geassocieerd. Vooral door gelukkig getrouwde mensen.
"Al doe ik mijn ring wel af omdat anders het metaal te heet wordt", zei ze glimlachend en hoorde hem vervolgens op een bedenkelijke toon hummen.
Het had hem blijkbaar aan het denken gezet want op zijn gezicht verscheen een peinzende uitdrukking.
"Dus ik kan beter mijn lichaamsversieringen verwijderen als ik besluit te gaan?"
Deze vraag overrompelde haar. Hij wierp een korte blik opzij omdat het stil bleef voor hij weer op het overige verkeer lette waarmee hij de weg deelde.
"Precies de reden dus waarom ik er over twijfel," klaagde hij, "ik wil, als ik ga, de sauna binnenstappen zonder vragen te krijgen waar ik geen antwoord op wil geven omdat ik daar ga zitten of liggen voor mijn ontspanning."
"Je kan het toch vooraf tegen ons zeggen?", vroeg ze aarzelend omdat ze er eigenlijk geen raad mee wist en hij had nog wel over versieringen, in meervoud dus, gesproken. Piercings waren tot zover ze wist van metaal en konden overal op het lichaam worden aangebracht. Waarschijnlijk ergens onder het overhemd dat hij droeg.
"Zodat jullie in de sauna naar mij zitten te staren en ik de vragen van jullie gezichten af kan lezen? Nee."
Het klonk net zo resoluut als Arnold het bedoelde. Misschien zelfs als een indirect antwoord op haar onuitgesproken vraag. Kon hij het dan werkelijk van haar gezicht aflezen? Arnold zette de radio aan om de stilte tussen hen te verdrijven omdat het geluid van de motor hem te monotoon in de oren klonk.

[arendaaa]

Leuke one-shot! Het roept wel een paar vragen op, maar ik vind het wel leuk! Aan het eind zijn er zoveel vragen, die ik aan het begin had, beantwoord(:

Ik zag wel twee dingetjes;

maar een aantal zaken waren Anneloes hierbij gaan opvallen.

Ik twijfel een heel klein beetje, maar volgens mij is het 'een aantal zaken was'.

Van de buitenkant gezien had het achterin de auto behoorlijk krap geleken, maar na te zijn ingestapt leek het allemaal behoorlijk mee te vallen.

Ik weet het hier ook weer niet helemaal zeker, maar volgens mij is dit een verkeerd aansluitende beknopte bijzin. Naar mijn idee moet het zijn: maar nadat we waren ingestapt, leek het allemaal...

[P_Westdijk]

Fijn dat je het leuk vond. Bedankt voor je reactie en de punten die je bij het lezen zijn opgevallen.
Ik deel je twijfel bij het eerste punt en daarom laat ik het voorlopig zo staan. Bij het tweede punt verschillen we van mening. Zij stapt in want hij zit al achter het stuur. Daarom is er in mijn beleving geen sprake van we. Het is ook de reden waarom ik deze zin ongemoeid laat. Althans, tot iemand met meer argumenten komt, want ook ik heb het wel eens fout.

[Christian Damen]

Misschien kan ik de twijfel over het eerste punt snel wegnemen?

maar een aantal zaken waren Anneloes hierbij gaan opvallen.

Het kan allebei ;-)
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/16/
Ik zet hier nu een link naar taaladvies neer over dit punt. Als dat niet mag; Ga naar Google, type in: 'een aantal' en klik op de tweede hit ;-)
Als ik dat goed begrijp mag in deze situatie 'een aantal zaken' als enkelvoud of als meervoud behandeld worden.

[arendaaa]

Fijn dat je het leuk vond. Bedankt voor je reactie en de punten die je bij het lezen zijn opgevallen.
Ik deel je twijfel bij het eerste punt en daarom laat ik het voorlopig zo staan. Bij het tweede punt verschillen we van mening. Zij stapt in want hij zit al achter het stuur. Daarom is er in mijn beleving geen sprake van we. Het is ook de reden waarom ik deze zin ongemoeid laat. Althans, tot iemand met meer argumenten komt, want ook ik heb het wel eens fout.

Bij dat tweede punt heb ik inderdaad ook aan die mogelijkheid gedacht. Het ging mij eigenlijk om het stukje daarvoor, 'maar na te zijn ingestapt'. Dat is naar mijn idee te beknopt, omdat er nu geen goed onderwerp in de zin staat. Als dat niet waar is, sorry dan.

[P_Westdijk]

Sorry is hier totaal overbodig. Je kaart immers iets aan met de achterliggend gedache om het verhaal er beter van te laten worden en bovendien steek ik er ook nog wat van op. Bedankt voor de toelichting en ik heb het aangepast.

[-Maaike-]

"Dus ik kan beter mijn lichaamsversieringen verwijderen als ik besluit te gaan?"

Oké, dit is heel raar. Heb je dit zinnetje in een ander verhaal gebruikt? Het komt me zo bekend ergens van voor. Ergens heb ik het gelezen of gehoord Of ik heb een deja vú moment...

Verder vond ik het verhaal leuk om te lezen. Je maakt me nieuwsgierig naar zijn andere versieringen. Stille wateren, diepe gronden. Het past precies bij hem

Goed geschreven!

[P_Westdijk]

Oké, dit is heel raar.

Plagiaat met toestemming. In aangepaste vorm is het in de Republiek Kaliningrad terug te lezen.

Je maakt me nieuwsgierig naar zijn andere versieringen.

Ja, ja, ik begin bijna te denken dat je getrouwd bent.

Bedankt voor je reactie. Nog maar een paar verhalen te gaan.