Contact

[yvette]

Ik begin eindelijk in kleine stukjes op te schrijven hoe het leven van mij er uit heeft gezien de laatste jaren, ik schrijf dus uit autobiografisch opzicht maar ik wil zeker kritiek hebben op zowel de verhaallijn die ik gebruik als de woorden die ik gebruik!
Ik zal kleine stukjes tegelijk posten omdat ik nog een beetje loop te puzzelen met het verhaal

Contact

‘Popularity is all about making friends’

Als je je afzondert, denken mensen meteen dat je vreemd bent en raar, niemand zal aanstalten doen om je ergens bij te betrekken want jij bent zelf degene die er voor zorgt dat ze je niet zien zitten. De mensen die zelf in de groepjes zitten zijn bang om hun eigen plek te verliezen, voor je op te komen of worden er gewoon gelukkig van om andere mensen te zien lijden. En dan draait populariteit inderdaad alleen maar om het snel kunnen maken van vrienden, je in groepjes kunnen voegen en je aan te passen; oftewel je eigen identiteit te laten vallen om je bij de groep te kunnen voegen.
Maar niet alleen op school of op het werk vind dit plaats, het hele leven draait om het in contact kunnen komen met mensen en het gemakkelijk aanpassen van jezelf. Maar wat als je dat nou niet kan? Ik weet nog heel goed hoe ik vier jaar geleden eindelijk mijn eerste echte vrienden maakte op de middelbare school. Een flinke portie angst, moeite en twee moeizame jaren heeft het me gekost.

Met lood in mijn schoenen had ik het lef gehad om naar de derde verdieping te lopen, omdat ik wist dat daar het meisje zou zijn dat ook nog een individu was, nog niet met de groep was meegestroomd. Dit zou mijn enige kans zijn om me ergens bij aan te kunnen sluiten, iedere trede ging moeizamer want ik wist dat het eraan zat te komen. Daar stond ze, achter de stellage die voor het lokaal stond. Maaike heette ze maar voor de rest wist ik eigenlijk niks van haar. Ik slikte een laatste lading ‘schone’ zuurstof door en perste de woorden uit mijn mond.
‘Hee, zullen we anders samen eten?’ Het klonk belachelijker dan ik in mijn hoofd had gehad, en toen ze zich omdraaide zag ik een vlaag van verbazing in haar ogen.
‘Ja, is goed hoor’ antwoordde ze heel rustig, en kwam mijn kant opgelopen. Een beetje ongemakkelijk had ik naar haar gelachen, en aan deze actie heb ik de rest van mijn vriendengroep die ik nu heb overgehouden. Maaike had me namelijk betrekking gezocht met een ander klein groepje binnen de klas en zo was ik binnengeleid in een heuze vriendengroep wat de nodige drama’s en ruzies met zich mee zou brengen maar het enige wat telde was dat ik na twee jaar vrijwel alleen door te hebben gebracht tesamen met mijn huiswerk eindelijk ergens bijhoorde.

[Blieje]

Mooi verhaaltje!

Een paar dingen die me opvielen:

afzonderd = afzondert
dat ze je niet zitten = niet zien zitten
mijn eerste echte vrienden maakte op de middelbare school, angst, moeite en twee moeizame jaren heeft het me gekost. = na school een nieuwe zin beginnen
wat ook nog een individu was = dat ook nog een individu was
Daar stond ze, achter de stellage die voor het lokaal stond, = achter de laatste stond een punt
antwoordde ze heel rustig, en kwam mijn kant opgelopen. = de komma achter rustig kan weg
heuze = heuse
drama’s en ruzies met zich mee zou brengen = na brengen een punt, begin van een nieuwe zin

Ga zo door! Ben benieuwd naar een volgend stukje!

Groetjes Blieje

[Apatelle]

Hey, weer een nieuw verhaal begonnen. Leuk.
Ik ga proberen ook deze erbij te volgen.

Een klein foutje dat nog niet door Blieje is genoemd:

te komen of worden er gewoon

Ik zou hier persoonlijk 'ze' tussen of en worden plaatsen

Klink verder erg spannend, is dit trouwens volledig autobiografisch met aangepaste namen?