[FONT="Georgia"]
Hij pakte mijn hand vast en gaf er een kus op. ''Salma ik zweer je , vergeef het me'' smeekte hij ..Ik keek in zijn felblauwe ogen die nu zwart zien van de tranen die hij liet vallen. Hoe kan ik het hem ooit vergeven? Hij heeft mijn hart gestolen, maar is zijn beloftes niet nagekomen. Hij had me beloofd om me nooit te verlaten, tevergeefs hij heeft me in de steek gelaten. In moeilijke tijden was hij er niet voor me. Ik moest de hel zien te overleven. Hij was niet mijn verlosser van de hel. Er gleed een klein traantje langs mijn wang. Hij veegde mijn traantje weg. Ik durfde hem niet aan te kijken. ''Sorry Faissal ik kan het je niet vergeven'' zei ik en trok mijn hand terug en rende weg.. ver weg van hem. ''Salma , waar ga je heen? Ik kan niet zonder je.. Doe mij dit niet aan'' riep hij ..Het was te laat. Dat had hij eerder moeten bedenken. Ik moet alles achter me laten en het gewoon vergeten. Ik ga verder met mijn leven zonder hem.
[/FONT]''Salma kan je de tafel dekken?'' vroeg mijn moeder en ik stond op en liep richting de keuken. Ik snoof de geur van de kip die in de oven zat. Ik had er nu al zin in. We zouden vandaag bezoek krijgen van mijn tantes en mijn nichten. Ik heb ze al jaren niet gezien en het lijkt me een eer om ze vandaag weer eens te zien, heb ze zo gemist. PATS. Er viel een bordje op de grond, ik was zo ver in gedachte dat ik niets eens in de gaten had dat het gevallen was. ''Wat is hier gebeurt?'' vroeg mijn moeder geschrokken en keek naar de gebroken scherven op de grond. ''Sorry mama mijn fout'' zei ik en raapte de scherven op en gooide ze in de prullenbak. Wat een zonde het was zo'n mooie bord. ''Geeft niet lieverd kijk je wel uit?'' zei ze en liep de keuken uit. Ik moet dit keer alert zijn voor ik nog een bord laat vallen. Ik haalde het pan uit de vuur en legde het op de dienblad met de rest van de borden. Voorzichtig liep ik naar binnen en legde het neer op tafel. Ik rustte op de bank en wachtte af. TRING. De bel ging en ik versnelde me naar de deur en deed hem open. ''Wie.. ben ..je'' stotterde ik en keek in zijn felblauwe ogen die glinsteren in de zonlicht.
Hij stak zijn hand uit. ''Ik ben Faissal '' zei hij en keek naar zijn hand. Rustig schudde we onze handen. ''Salma aangenaam'' zei ik en was even stil totdat mijn nicht Hajar de stilte verbrak. ''Heb je de broertje van mijn zwager al ontmoet'' zei ze en gaf me een sneaky glimlach. Faissal excuseerde zich en liep naar binnen. ''Hij is knap he , als je het maar laat hij is van mij'' zei ze en ik begon haar uit te lachen. ''Wat lach je?'' vroeg ze verbaasd en samen liepen we richting de woonkamer. ''Laten we gaan eten'' zei mijn moeder en we namen allemaal plaats aan de eettafel. Faissal nam precies tegenover mij plaats , alsof hij geen andere plek kon vinden. We bleven elkaar maar aankijken. Opeens gaf hij me een knipoog en ik blooste en keek de andere kant op. Hajar gaf me een por in mij zij en fluisterde in mijn oor. ''Als je het maar laat'' Ik keek hem aan en hij gaf me een blik van..Wat zei ze? Ik schudde mijn hoofd en begon aan het eten. Ik kon geen hap door mij keel krijgen. Ik keek hem weer aan en hij lachte zijn tanden bloot , waardoor ik zijn kuiltjes in zijn wangen goed te zien kreeg. ''Ik ben klaar'' zei ik en stond op en liep naar de tuin. Ik kon er niet meer tegen.. Wat is er met me? Ik ben toch niet verliefd? Wie gelooft er nou in liefde op het eerste gezicht. Ik voelde opeens een hand op mijn schouder.
Ik draaide me om en keek weer in zijn felblauwe ogen. ''Mag ik erbij komen zitten? '' zei hij rustig en hij deed mijn hand weg van mijn schouder. Ik voelde me niet op mijn gemak. Hij nam plaats naast mij en ik durfde hem niet aan te kijken. Ik kon via mijn ooghoeken zien dat hij me aankeek. Ik keek hem ook aan en voor even smolt ik weg. Damn wat heeft hij mooie ogen , nu begrijp ik waarom Hajar voor hem is gevallen. De lucht was blauw en de zon scheen fel. Er heerste een stilte , totdat hij de stilte verbrak. ''Mag ik je wat vragen? '' zei hij en knipperde met zijn ogen. Ik zag mezelf in zijn ogen. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht. ''Je bent leuk als je lacht'' zei hij en mijn wangen werden rood. Ook al kon ik het niet zien, ik voelde het wel. ''Ja ga je gang'' zei ik zachtjes en slikte de brok in mijn keel. Wat moet zo'n leuke jongen nou van mij? ''Mag ik je nummer? '' vroeg hij kalm en ik schrok.
Mijn hart begon harder te bonken. Ik twijfelde of ik wel mijn nummer wil geven, ik had mezelf beloofd om nooit te beginnen aan jongens. Maar hij was zo anders, ook al ken ik hem net. Zo''n voorgevoel had ik. ''Salma? '' zei hij en tikte me op mijn schouders. ''Uhmm... Nou vooruit dan maar'' zei ik en hij haalde een pen uit zijn zak. Dat is handig. Ik kon nergens papier vinden. Alsof hij mijn gedachte kon lezen. ''Hier schrijf het op mijn arm'' zei hij en hield zijn arm voor me. Ik legde zijn arm op mijn schoot. Hij had een sterke arm. Nadat ik mijn nummer had geschreven, gunde hij me een glimlach. We genoten van de heerlijk uitzicht. ''Schatje ben je daar?'' hoorde ik de stem van Hajar en ze nam plaats naast Faissal en gaf hem een kus op zijn wang. ''Ik laat jullie wel alleen'' zei ik en hij keek me ongemakkelijk aan. Ik heb zo spijt dat ik hem mijn nummer heb gegeven. Ik had het kunnen weten. Ik wil niet tussen Hajar en hem inkomen.
Starend naar de plafond neem ik een slokje van glaasje water. De tranen gleden over mijn oogleden. Het klinkt gek maar deze jongen maakt me gek. Ik stond op en keek via de raam naar de tuin. Nog steeds zaten ze samen op de bank, een steek van jaloezie ging door me heen. Wat heeft zij een geluk met Faissal. KLOP KLOP. Er werd geklopt op de deur. ''Binnen deur staat open'' zei ik en had al een vermoeden wie het was. Het zal wel Hajar zijn. ''Mag ik binnenkomen?'' zei een jongensstem. Geschrokken sprong ik van mijn bed en kwam oog in oog met Faissal. ''Wat doe je hier? '' zei ik bot en lag terug in mijn bed. Hij kwam aan het uiteinden van mijn bed zitten. Ik keek voor me en deed alsof hij er niet was. ''Salma waarom was je weggegaan?'' zei hij en hield mijn hand vast en gaf er een kus op. Ik trok mijn hand ruw terug en hij begint te knipperen met zijn ogen. Wat ik zo lief vind. ''Ik wil niet tussen jou en Hajar inkomen'' zei ik zachtjes terwijl ik iemand de trap hoor opkomen. Faissal liep naar de deur en deed hem op slot. Geschrokken stond ik op en keek hem verafschuwend aan. ''Wat ben je van plan?'' zei ik en zag hem voor de deur staan. ''Ik wil je alleen zeggen dat Hajar en ik helemaal niks met elkaar hebben, ik zie haar niet eens staan'' zei hij en een gevoel van opluchting ging door me heen. ''Wat wil je van mij dan?'' zei ik en deed mijn armen overelkaar. Hij zuchtte en hield mijn hand vast. ''Je zal mij misschien niet geloven , maar weet je hoe lang ik achter jou aanzit'' zei hij en streelde mijn handen en ik deed mijn ogen voor even dicht. Dat verklaart alles , de laatste tijd voelde ik me ook bekeken en ik had het gevoel dat iemand me achtervolgde. Ik keek weer in zijn ogen en vergat alles om me heen.
Ik was weer terug op aarde en besefte dat ik hier stond met Faissal de jongen die ik pas vandaag ontmoet heb en beweert dat hij me langer kent. Hij verklaart me nu al de liefde? ''Het spijt me , maar ik moet je echt beter leren kennen'' zei ik en schrok van mijn antwoord. Hij liet langzaam mijn hand los en gleed over mijn armen. Ik kreeg een rilling door mijn hele lijf. Ik liet het gewoon toe. Hij streelde mijn rug. ''Niet doen'' beval ik hem en hij stopte zag zijn telleurstellende blik. ''Ik ga maar weer eens'' zei hij en deed de deur open liep weg. Ik wou wat zeggen , maar mijn mond bleef dicht. Even later kwam Hajar de kamer binnen. ''Ik weet al wat je van plan bent'' zei ze kil. Waar heeft ze het over? Ik kijk haar nietbegrijpend aan en ze keek me vies aan. Als blikken konden doden was ik er nu niet.
Mijn nichtje Lina kwam de kamer binnen en vroeg waarom Hajar zo chagerijnig is? ''Ik zou het niet weten schat'' zei ik en ze trok me mee naar de andere kamer. ''Zullen we samen eens gaan wandelen?'' zei ze en het leek me wel een leuk idee, alleen moest ik me wel eerst aankleden. Ik kleedde me gewoon cassual aan en stijlde mijn bruine lokken. ''Ben je er al? Er is al een half uurtje voorbij'' mopperde ze en ik begon binnensmonds te lachen. ''Ja schat ik kom eraan'' zei ik en liep naar beneden en trof daar Faissal aan? Ik keek van hem naar Lina die een glimlach op haar gezicht had. ''Ik ga me weer terug omkleden'' zei ik en nam aanstalten om terug naar boven te lopen, maar iemand trok me terug. ''Wat doe je ?'' zei ik en draaide me om en zag dat het Faissal was. Hoe durft hij me aan te raken? Lina begreep het. ''Salma en ik willen even alleen zijn'' zei ze en zag de telleurstelling in zijn gezicht. Hij fronste met zijn wenkbrauwen en knipperde weer lief met zijn ogen. ''Ik vind het niet erg'' zei ik en gunde hem een gebroken glimlach. ''Let's go'' zei hij en opende de deur voor ons allebei. ''Oehh dat is lief van je'' zei Lina en gaf hem een tikje op zijn schouders. En weer voelde ik de jaloezie opkomen.
''Kom je nog Salma'' zei hij en hield zijn broek in zijn zakken. Ik gaf hem een glimlach en keek zuur naar Lina. Gelukkig had ze het niet opgemerkt. Lina & ik liepen samen omarmd door de straten voor even vergat ik de jaloezie totdat Faissal volop versierd werd door een aantal meiden. ''Mooie ogen'' zei een van de meiden. Ik kon haar wel bespringen. ''Dankje wel'' zei hij en gunde ze geen blik, ik moest er wel om lachen want het meisje deed er alles aan om zijn aandacht te winnen. ''Sorry dames maar ik moet echt gaan'' zei hij bot en liet ze zo achter. Een van de meiden begon binnensmonds uit te schelden. ''Sorry maar wat zei je daar? '' zei ik en liep terug naar de groep meiden. ''Wat bemoei jij daarmee? '' zei ze en gaf me een klein duwtje. De bloed steeg naar mijn hoofd en voor even was ik de controle kwijt. Ik bleef maar slaan en slaan, totdat er iemand ons uit elkaar hield.