Het lijkt wel gister,
Dat ik met je stond te praten alsof ik je al jaren kende.
Maar het was de eerste keer dat ik je stem hoorde,
Ik wist je naam niet eens.
En nu weken misschien wel maanden later,
weet ik bijna alles van je.
Hoe je heet, je leeftijd.
En dat is wat mij dwars zit,
Jouw leeftijd !
Ik vind je leuk,
Ik wil je het vertellen.
Maar aan de andere kant wil ik je niet leuk vinden !
Ik vertel één iemand dat ik je leuk vind,
en ze zegt dat ik voor je moet gaan.
Maar de angst,
De angst van mij.
Dat die leeftijd onze fout zal zijn..
Niet te vergeten
Dit moet vind zijn ^o^Ik vertel één iemand dat ik je leuk vindt,
Af en toe mis ik het gedicht gevoel, dan zit er even geen vast ritme meer in. Dan lijkt het alsof je het gewoon schrijft, gewoon vertelt, op een wat aparte manier. Volgens mij heb ik nou niet echt goed uitgelegd wat ik bedoel maar het wil gewoon even niet lukken x)
Ik hoop dat je een beetje snap wat ik bedoel ^_^
"It's the regular days, the ones that start out normal, those are the days, that end of being the biggest, and today, with you, it was beautiful." – Grey’s anatomy