Ik had al eerder twee hoofdstukken geplaatst, maar na een
paar goed tips kwam ik erachter dat het beter kon!
Ik zal de 1e 2 verbeterde hoofdstukken opnieuw plaatsen.
De rest volgt vanzelf.
Het kan zijn dat er geen accenten of trema's op bepaalde
letters zitten, dat komt doordat ik werk met een mini-laptop.
(opbouwende...) kritiek en tips zijn meer dan welkom!
Mijn verhaal had hiervoor een andere naam nl. :
Tarzan has founds his Jane & Jane has found her Tarzan.
Dit heb ik uiteindelijk veranderd in Hopeloze liefde.
Het gaat over een meisje (Alyssa) die hopeloos verliefd
is op de beroemde musicalster Coen. Dit houd ze voor zich
omdat ze bang is dat iedereen haar voor gek zou gaan verklaren.
Maar stiekem wil zij ook over haar grote liefde praten.
Maar dan krijgt haar leven een verrassende wending...
Enjoy!
Hopeloze liefde
Hoofdstuk 1.
'Alyssa!' hoorde ik mijn moeder geergerd roepen.
'Ja mama, ik kom eraan!' riep ik terug en zuchtte diep.
'Schiet op dan, anders missen we de trein!'
Oh, mama ook altijd. Altijd dat gezeur. Alyssa doe dit, Alyssa doe dat, Alyssa schiet op. Gek word je ervan. We hebben nog tijd zat, de trein vertrekt pas om kwart voor 8. Even kijken, euuhm, het is nu vijf voor half acht, het is vijf minuten naar het station en een paar minuutjes lopen naar het perron. Dus we hebben nog zeker 5 minuten.
'Alyssa! Kom nou, ik wil weg, je zusje was een kwartier geleden al klaar!' riep mama opnieuw.
Arch, ik ben haar toch niet?
'Nog even mijn lipgloss opdoen en dan kom ik!'
Vluchtig smeerde ik wat lipgloss op en rende de trap af naar beneden.
'Hehe, ben je daar eindelijk? Hup jas aan en in de auto.'
'Mam, we hebben tijd zat de trein vertrekt pas over een kwartier.
Ik weet zeker dat Manon, haar moeder en zusje ook pas op het laatste moment aankomen, dat is altijd zo.' zei ik nu zelf geergerd.
'Nou en, ben ik Carola? Of nog beter, Manon? Nou?'
'Pff, nee mama.'zei ik.
'Nou dan, kijk toch is niet altijd naar een ander!' zei mama nu boos.
Zie, dat bedoel ik dus. Weer dat gezeur. Het station ziet ernog verlaten uit, alleen hier en daar wat mensen die ook staan te wachten op de trein.
'Arch, nog twee minuten en dan vertrekt de trein en ze zijn er nog niet.' zei mam chagerijnig.
'Zie je wel mam, ik zei het je toch?'
Ah gelukkig, daar komen ze al aangerend. Net op tijd. Als we die trein gemist hadden, was mama de hele dag chagerijnig en dan wil je haar niet mee maken. Daar zitten we dan, met z'n zessen in de trein. Ik, mama, Naomi: mijn zusje, Carola: de moeder van Manon, Manon: mijn beste vriendin en Anouk: het zusje van Manon.Het is zo'n saaie doodnormale NS trein,met van die afschuwelijk leleijke oranje leren banken. Er is nog zoveel plek dat we kunnen uitkiezen waar we willen zitten. Ik kies een plekje naast het raam en manon komt naast me zitten. Als we net zitten begint de trein te rijden. En ja, daar gaan we, opweg naar Scheveningen. We gaan naar de musical Tarzan! Echt zo gaaf! Je moet dus weten, dat ik een ontzettende grote musicalfan ben. Ik heb er al zoveel gezien! Een paar maand geleden was ik in Engeland. London is zo mooi, en het heeft zoveel theaters! Koste wat het kost moest ik dus een musicalzien. Ik hoop dat we vandaag Coen hebben als tarzan! Coen van den berg is zo ontzettend knap! En hij kan zingen, kan ik je vertellen. Hij heeft echt een wereldstem. Al een paar jaar ben ik een enorme fan van hem. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat we Thijs Hooijs hebben. Die is ook goed maar Coen vind ik veel en veel leuker! Nog anderhalf uur te gaan en dan komen we aan in Den Haag en dan moeten we nog met de tram naar Scheveningen. Stom he, Scheveningen is zo'n bekende en belangrijke musical stad in Nederland en het heeft niet eens een eigen station. Manon kletst aan een stuk door over Nick, de jongen die ze o zo ontzettend leuk vind, bruine haren, blauwe ogen, oh gek word je evan, ze houd maar niet op. Stiekem ben ik er niet bij met mijn gedachten. Ze heeft het toch niet door. Mijn gedachten zijn natuurlijk bij Coen maar hij is en blijft onbereikbaar. Misschien is dat juist het mooie er wel aan, je kunt heerlijk weg zwijmelen en van hem dromen en toch zeker weten dat hij je nooit leuk zal vinden en er nooit achter zal komen. Je moet alleen wel oppassen dat niemand erachter komt.
'Alyssa? Alyssa? Alyssa?'
'Eh, huh? Ja?' zei ik afwezig.
'Waar zat je met je gedachten?
Ik heb je wel een paar keer geroepen.
Wil je ook een broodje? zei mama.
'Ja lekker, heb je er eentje met kaas?' antwoorde ik uiteindelijk.
'Jazeker heb ik die, kijk is, alsjeblieft.'
'Dankjewel mama.' zei ik snel.
Ja, juist. Even vergeten, je moet het wel net zo doen, zodat niemand het in de gaten heeft. Dat wegzwijmelen bedoel ik he. Soms is het wel moeilijk, zoals net. Toch moet ik beter oppassen want ze lachen me allemaal uit, verliefd zijn op een bekende Nederlander, iedereen weet toch dat dat niks kan worden?
'Over enkele minuten station Den Haag, deze trein vertrekt terug richting Deventer en Enschede. Over enkele minuten station Den Haag, deze trein vertrekt terug richting Deventer en Enschede.' hoorden we de machinist door de luidspreker zeggen.
'Mama?'
'Ja, lieverd?'
'We moeten er hier uit!' zei ik gehaast.
'Ja, dat is waar ook, Naomi, doe jij ook je jas aan?'
Nu wordt mama dus gestrest.
'Ja, mama.' zei Naomi.
Oh, wat een hectisch gedoe, kunnen we de tram niet vinden. Het is hier een grote chaos van reizende mensen, conducteurs en conductrises, in vergelijking met vanochtend. Zie je wel, mama wordt chagerijnig.
'Carola?
Wat staat er op dat kaartje dan?
Tram negen toch?' zei ik om de boel te redden.
'Even kijk, ja tram negen.' zei Carola.
'Maar dan is dat links, dat staat daar op dat bordje: Tram 1t/m5 rechts en 6t/m10 links.' zei ik.
Ik vond het ook al zo raar,normaal gesproken moeten we tram 7 hebben, maar door de nieuwe dienstregeling is alles veranders, anders had ik het wel meteen geweten.
'Alyssa!' hoorde ik mijn moeder geergerd roepen.
'Ja mama, ik kom eraan!' riep ik terug en zuchtte diep.
'Schiet op dan, anders missen we de trein!'
Oh, mama ook altijd. Altijd dat gezeur. Alyssa doe dit, Alyssa doe dat, Alyssa schiet op. Gek word je ervan. We hebben nog tijd zat, de trein vertrekt pas om kwart voor 8. Even kijken, euuhm, het is nu vijf voor half acht, het is vijf minuten naar het station en een paar minuutjes lopen naar het perron. Dus we hebben nog zeker 5 minuten.
'Alyssa! Kom nou, ik wil weg, je zusje was een kwartier geleden al klaar!' riep mama opnieuw.
Arch, ik ben haar toch niet?
'Nog even mijn lipgloss opdoen en dan kom ik!'
Vluchtig smeerde ik wat lipgloss op en rende de trap af naar beneden.
'Hehe, ben je daar eindelijk? Hup jas aan en in de auto.'
'Mam, we hebben tijd zat de trein vertrekt pas over een kwartier.
Ik weet zeker dat Manon, haar moeder en zusje ook pas op het laatste moment aankomen, dat is altijd zo.' zei ik nu zelf geergerd.
'Nou en, ben ik Carola? Of nog beter, Manon? Nou?'
'Pff, nee mama.'zei ik.
'Nou dan, kijk toch is niet altijd naar een ander!' zei mama nu boos.
Zie, dat bedoel ik dus. Weer dat gezeur. Het station ziet ernog verlaten uit, alleen hier en daar wat mensen die ook staan te wachten op de trein.
'Arch, nog twee minuten en dan vertrekt de trein en ze zijn er nog niet.' zei mam chagerijnig.
'Zie je wel mam, ik zei het je toch?'
Ah gelukkig, daar komen ze al aangerend. Net op tijd. Als we die trein gemist hadden, was mama de hele dag chagerijnig en dan wil je haar niet mee maken. Daar zitten we dan, met z'n zessen in de trein. Ik, mama, Naomi: mijn zusje, Carola: de moeder van Manon, Manon: mijn beste vriendin en Anouk: het zusje van Manon.Het is zo'n saaie doodnormale NS trein,met van die afschuwelijk leleijke oranje leren banken. Er is nog zoveel plek dat we kunnen uitkiezen waar we willen zitten. Ik kies een plekje naast het raam en manon komt naast me zitten. Als we net zitten begint de trein te rijden. En ja, daar gaan we, opweg naar Scheveningen. We gaan naar de musical Tarzan! Echt zo gaaf! Je moet dus weten, dat ik een ontzettende grote musicalfan ben. Ik heb er al zoveel gezien! Een paar maand geleden was ik in Engeland. London is zo mooi, en het heeft zoveel theaters! Koste wat het kost moest ik dus een musicalzien. Ik hoop dat we vandaag Coen hebben als tarzan! Coen van den berg is zo ontzettend knap! En hij kan zingen, kan ik je vertellen. Hij heeft echt een wereldstem. Al een paar jaar ben ik een enorme fan van hem. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat we Thijs Hooijs hebben. Die is ook goed maar Coen vind ik veel en veel leuker! Nog anderhalf uur te gaan en dan komen we aan in Den Haag en dan moeten we nog met de tram naar Scheveningen. Stom he, Scheveningen is zo'n bekende en belangrijke musical stad in Nederland en het heeft niet eens een eigen station. Manon kletst aan een stuk door over Nick, de jongen die ze o zo ontzettend leuk vind, bruine haren, blauwe ogen, oh gek word je evan, ze houd maar niet op. Stiekem ben ik er niet bij met mijn gedachten. Ze heeft het toch niet door. Mijn gedachten zijn natuurlijk bij Coen maar hij is en blijft onbereikbaar. Misschien is dat juist het mooie er wel aan, je kunt heerlijk weg zwijmelen en van hem dromen en toch zeker weten dat hij je nooit leuk zal vinden en er nooit achter zal komen. Je moet alleen wel oppassen dat niemand erachter komt.
'Alyssa? Alyssa? Alyssa?'
'Eh, huh? Ja?' zei ik afwezig.
'Waar zat je met je gedachten?
Ik heb je wel een paar keer geroepen.
Wil je ook een broodje? zei mama.
'Ja lekker, heb je er eentje met kaas?' antwoorde ik uiteindelijk.
'Jazeker heb ik die, kijk is, alsjeblieft.'
'Dankjewel mama.' zei ik snel.
Ja, juist. Even vergeten, je moet het wel net zo doen, zodat niemand het in de gaten heeft. Dat wegzwijmelen bedoel ik he. Soms is het wel moeilijk, zoals net. Toch moet ik beter oppassen want ze lachen me allemaal uit, verliefd zijn op een bekende Nederlander, iedereen weet toch dat dat niks kan worden?
'Over enkele minuten station Den Haag, deze trein vertrekt terug richting Deventer en Enschede. Over enkele minuten station Den Haag, deze trein vertrekt terug richting Deventer en Enschede.' hoorden we de machinist door de luidspreker zeggen.
'Mama?'
'Ja, lieverd?'
'We moeten er hier uit!' zei ik gehaast.
'Ja, dat is waar ook, Naomi, doe jij ook je jas aan?'
Nu wordt mama dus gestrest.
'Ja, mama.' zei Naomi.
Oh, wat een hectisch gedoe, kunnen we de tram niet vinden. Het is hier een grote chaos van reizende mensen, conducteurs en conductrises, in vergelijking met vanochtend. Zie je wel, mama wordt chagerijnig.
'Carola?
Wat staat er op dat kaartje dan?
Tram negen toch?' zei ik om de boel te redden.
'Even kijk, ja tram negen.' zei Carola.
'Maar dan is dat links, dat staat daar op dat bordje: Tram 1t/m5 rechts en 6t/m10 links.' zei ik.
Ik vond het ook al zo raar,normaal gesproken moeten we tram 7 hebben, maar door de nieuwe dienstregeling is alles veranders, anders had ik het wel meteen geweten.
Laatst gewijzigd door Amij op 09 jan 2009 14:49, 2 keer totaal gewijzigd.
Hoofdstuk 2.
Daar komt ie al aangereden, tram 9. Op naar scheveningen. In vergelijking met de trein, is het hier bomvol. Nergens is er meer plek. Dat wordt dus staan.
'Woow, dat is wel heftig hoor.' riep ik.
Ik ben al vaak genoeg met de tram van Den Haag naar Scheveningen geweest, maar toch kan ik er niet aan wennen. Dat komt natuurlijk doordat er in mijn eigen woonplaats geen trammen zijn.
'Woow!' riep manon nu.
'Gaat het Manon?' vroeg ik?
'Ja hoor, ik sta nog.' zei ze lachend.
Ik dacht toch echt even dat Manon zou gaan vallen, enge dingen zijn het toch, doe mij maar gewoon de bus.
Ping!
'Volgende halte: Het Fortis Circus Theater.' hoorden we in de tram.
'Ja, we zijn er!' riep ik blij.
Het eerste wat ik zag toen ik de tram uitstapte was de grote poster met Coen als Tarzan. Oh,wat is hij toch knap he?
'Carola? Wat zullen we eerst doen?
Een kopje koffie drinken op de boulevard?' vroeg mama aan Carola.
'Ja, dat lijkt me een goed plan Monique!
Ik heb wel zin aan een kopje koffie.'
Dames? Gaan jullie mee?' vroeg Carola vrolijk aan ons.
'Jup, we komen eraan!' riep Anouk.
Even later zaten we op het verwarmde buitenterras van een schattig restaurantje. Het duurde niet lang of er stond al een serveerster bij onze tafel om onze bestelling op te nemen. Mama en Carola namen een kopje koffie, Naomi en Anouk een fristi, Manon een thee en ik zelf nam warme chocolade melk met slagroom. Heerlijk! Na drie kwartier hadden we het bekeken. Ik en Manon hadden heerlijk gekletst en deze keer ging het eindelijk eens niet over Nick. Ja die jongen ja, met die bruine haren en blauwe ogen waar zo o zo verliefd op is. Wat wou ik haar toch graag over Coen vertellen. Dat ik o zo verliefd op hem ben, net zoals zij op Nick is. Het lijkt me zo heerlijk om non-stop 24/7 over hem te praten en gevoelens te delen met Manon. Ze is dan wel mijn beste vriendin, maar toch. You never know. Straks lacht ze me uit! Hup Alyssa, niet aan denken.
'Alyss? Is er iets?' vroeg Manon voorzichrig aan mij.
'Met mij?' vroeg ik verbaasd.
'Ja, je bent zo stil.'
'Sorry Manon, ik was gewoon even aan het dagdromen.' zei ik geschrokken.
'Hmmm, dat doe je de laatste tijd wel vaker.
Ah, nou weet ik het, JE BENT VERLIEHIEFD, ALYSSA IS VERLIEFD!' riep Manon suprhard over de boulevard.
'Manon, alsjeblieft, hou op!' gilde ik boos.
'Dames, Dames, laten we geen ruzie maken.' zeiden mama en Carola tegelijk.
Zie Alyss, daar heb je het al, ze heeft iets door!
'Mam? Zijn er hier eingelijk nog leuke winkeltjes?' vroeg Manon snel aan haar moeder.
'Dat weet ik eingelijk niet, ik denk dat je dat beter aan Alyssa kunt vragen. Die is hier al zo vaak geweest.' Antwoorde Carola.
'Echt winkelen kun je hier nier, daarvoor moet je toch echt naar Den Haag.
Aan de boulevard zijn wel een paar leuke en goedkope winkeltjes, zoals die daar aan de overkant en er is een overdekt winkelcentrum.
Maar daar zijn de meeste winkels ontzettend duur.' zei ik een beetje teleurgesteld.
'Dat is wel jammer eingelijk, ik had me er juist op vergheugd.' zei Manon nog teleurgestelder.
'Dat is het westen he, daar is alles over het algemeen duurder dan in het oosten, maar laten we gewoon maar eens wat gaan rondsnuffelen er zijn altijd wel leuke winkeltjes te vinden.' zei ik maar.
Shoppen beschrijft wat hier, Manon en ik zijn nooit weg te slaan uit winkeltjes, vooral die kleinere zijn leuk, die kunnen we tenminste betalen, we verdienen immers maar twee euro vijftig per uur bij de supermarkt. Ik moet wel oppassen dat ik niet al mijn geld opmaak, ik wel namelijk nog de cd van Tarzan halen, die zou ook wel ongeveer twintig euro zijn.
'Alyss, ik vind dit truitje wel leuk voor jou!' zei Manon lachend.
'Ja, helemaal geweldig hoor, echt mijn smaak!' zei ik heel erg overdreven. 'Haha, afschuwelijk lelijk is ie he? Het is net een regenboog vuilniszak met gaten erin voor de mouwen en het kost ook nog eens tien euro.
Belachelijk dat mensen die dingen in hun winkel kunnen verkopen.' zei Manon spottend.
Nog twee en en half uur te gaan. Oh, ik ben zo zenuwachtig, wie zou ik toch hebben als Tarzan?
Daar komt ie al aangereden, tram 9. Op naar scheveningen. In vergelijking met de trein, is het hier bomvol. Nergens is er meer plek. Dat wordt dus staan.
'Woow, dat is wel heftig hoor.' riep ik.
Ik ben al vaak genoeg met de tram van Den Haag naar Scheveningen geweest, maar toch kan ik er niet aan wennen. Dat komt natuurlijk doordat er in mijn eigen woonplaats geen trammen zijn.
'Woow!' riep manon nu.
'Gaat het Manon?' vroeg ik?
'Ja hoor, ik sta nog.' zei ze lachend.
Ik dacht toch echt even dat Manon zou gaan vallen, enge dingen zijn het toch, doe mij maar gewoon de bus.
Ping!
'Volgende halte: Het Fortis Circus Theater.' hoorden we in de tram.
'Ja, we zijn er!' riep ik blij.
Het eerste wat ik zag toen ik de tram uitstapte was de grote poster met Coen als Tarzan. Oh,wat is hij toch knap he?
'Carola? Wat zullen we eerst doen?
Een kopje koffie drinken op de boulevard?' vroeg mama aan Carola.
'Ja, dat lijkt me een goed plan Monique!
Ik heb wel zin aan een kopje koffie.'
Dames? Gaan jullie mee?' vroeg Carola vrolijk aan ons.
'Jup, we komen eraan!' riep Anouk.
Even later zaten we op het verwarmde buitenterras van een schattig restaurantje. Het duurde niet lang of er stond al een serveerster bij onze tafel om onze bestelling op te nemen. Mama en Carola namen een kopje koffie, Naomi en Anouk een fristi, Manon een thee en ik zelf nam warme chocolade melk met slagroom. Heerlijk! Na drie kwartier hadden we het bekeken. Ik en Manon hadden heerlijk gekletst en deze keer ging het eindelijk eens niet over Nick. Ja die jongen ja, met die bruine haren en blauwe ogen waar zo o zo verliefd op is. Wat wou ik haar toch graag over Coen vertellen. Dat ik o zo verliefd op hem ben, net zoals zij op Nick is. Het lijkt me zo heerlijk om non-stop 24/7 over hem te praten en gevoelens te delen met Manon. Ze is dan wel mijn beste vriendin, maar toch. You never know. Straks lacht ze me uit! Hup Alyssa, niet aan denken.
'Alyss? Is er iets?' vroeg Manon voorzichrig aan mij.
'Met mij?' vroeg ik verbaasd.
'Ja, je bent zo stil.'
'Sorry Manon, ik was gewoon even aan het dagdromen.' zei ik geschrokken.
'Hmmm, dat doe je de laatste tijd wel vaker.
Ah, nou weet ik het, JE BENT VERLIEHIEFD, ALYSSA IS VERLIEFD!' riep Manon suprhard over de boulevard.
'Manon, alsjeblieft, hou op!' gilde ik boos.
'Dames, Dames, laten we geen ruzie maken.' zeiden mama en Carola tegelijk.
Zie Alyss, daar heb je het al, ze heeft iets door!
'Mam? Zijn er hier eingelijk nog leuke winkeltjes?' vroeg Manon snel aan haar moeder.
'Dat weet ik eingelijk niet, ik denk dat je dat beter aan Alyssa kunt vragen. Die is hier al zo vaak geweest.' Antwoorde Carola.
'Echt winkelen kun je hier nier, daarvoor moet je toch echt naar Den Haag.
Aan de boulevard zijn wel een paar leuke en goedkope winkeltjes, zoals die daar aan de overkant en er is een overdekt winkelcentrum.
Maar daar zijn de meeste winkels ontzettend duur.' zei ik een beetje teleurgesteld.
'Dat is wel jammer eingelijk, ik had me er juist op vergheugd.' zei Manon nog teleurgestelder.
'Dat is het westen he, daar is alles over het algemeen duurder dan in het oosten, maar laten we gewoon maar eens wat gaan rondsnuffelen er zijn altijd wel leuke winkeltjes te vinden.' zei ik maar.
Shoppen beschrijft wat hier, Manon en ik zijn nooit weg te slaan uit winkeltjes, vooral die kleinere zijn leuk, die kunnen we tenminste betalen, we verdienen immers maar twee euro vijftig per uur bij de supermarkt. Ik moet wel oppassen dat ik niet al mijn geld opmaak, ik wel namelijk nog de cd van Tarzan halen, die zou ook wel ongeveer twintig euro zijn.
'Alyss, ik vind dit truitje wel leuk voor jou!' zei Manon lachend.
'Ja, helemaal geweldig hoor, echt mijn smaak!' zei ik heel erg overdreven. 'Haha, afschuwelijk lelijk is ie he? Het is net een regenboog vuilniszak met gaten erin voor de mouwen en het kost ook nog eens tien euro.
Belachelijk dat mensen die dingen in hun winkel kunnen verkopen.' zei Manon spottend.
Nog twee en en half uur te gaan. Oh, ik ben zo zenuwachtig, wie zou ik toch hebben als Tarzan?
Ik ben hard bezig met het schrijven van hoofdstuk 3.
Omdat dit een van de belanrijkste hoofdstukken uit dit verhaal
is, ben ik er nog niet helemaal tevreden over,
ik plaats het zo snel mogelijk.
Nogmaals excuses voor de trema's en accenten
op bepaalde letters, ben er nog niet achter
hoe dat moet op mijn mini-laptop!
Zoals ik al eerder zei:
Kritiek en Tips zijn meer dan Welkom!
Omdat dit een van de belanrijkste hoofdstukken uit dit verhaal
is, ben ik er nog niet helemaal tevreden over,
ik plaats het zo snel mogelijk.
Nogmaals excuses voor de trema's en accenten
op bepaalde letters, ben er nog niet achter
hoe dat moet op mijn mini-laptop!
Zoals ik al eerder zei:
Kritiek en Tips zijn meer dan Welkom!
Keep smiling!:D
And,
Say hello to the lights in your eyes!(L)
And,
Say hello to the lights in your eyes!(L)