Again, alone

[15lila]

Mercy Trugh had haar lange, bleke benen over elkaar geslagen om haar eikenhouten twijfelaar, Gio, haar vier jaar jongere broertje stond voor haar wasbak zijn tanden te poetsen. `Schiet op, raar wezen` geeuwde Mercy uitdagend terwijl ze over haar natte, wittige haar streek `Zeur niet zo heks` klonk zijn stem onzeker, alsof hij zichzelf wilde overtuigen dat hij niet moe was. `Ik duik in ieder geval vroeg onder het wol` Verzon Mercy gedeeltelijk naar de waarheid. Gio spuugde speeksel uit en spoelde zijn mond met koud water. Mercy lachten naar de ontbloten rug van haar bloetverwanten, ze hielde oprecht enorm van elkaar, vandaag had haar vader de taak aan haar overgedragen goed op Gio te passen, naderhand had hij zijn kinder extra goed in zijn armen genomen op een merkwaardige manier. Gio sloop zijn bed in.

[Sabbientje]

Ik vind het verhaal wel heel erg kort.
Iets meer uitleg, verhaallijn erin zou het verhaal zeker ten goede komen.

Verder komen gesproken zinnen op een nieuwe regel.

Naar mijn idee erg zonde.

[P_Westdijk]

Het leest eerder als een fragment van een verhaal dan als een verhaal op zich. Je weet ongetwijfeld waar het allemaal over gaat, maar een lezer als ik weet niet met wat voor gedachte je dit schreef. Volgens mij wil je ons een heleboel vertellen, maar heb je het minimale hier in gezet. Ik moet alles uit de tekst halen en ik betwijfel nu dat ik het lees zoals jij het bedoeld hebt en dat komt het verhaal helaas niet ten goede. Jammer, maar beslist geen einde van de wereld. Waag een nieuwe poging en je komt er van zelf achter door reacties wat je goed doet en minder goed.