Een nucleair vergane planeet

[GsanderG]

Een nucleair vergane planeet.

‘Kut, het gaat regenen’. En ik begin sneller te lopen, ik wil als het straks donker en koud is niet in natte kleren zitten. Ik loop, ik blijf maar lopen maar er komt geen einde aan die oneindig lange weg. Het is een lange geasfalteerde weg vol met scheuren waar onkruid en bomen doorheen beginnen te groeien. Langs de weg is bos, aan beide zijden is er niets anders te zien dan mooie groene bomen en lagere struiken. Ik loop nu al een kwartier door de regen maar voor mijn gevoel ben ik al uren bezig, daarom ben ik ook zo blij als ik een verlaten, door de natuur ingenomen tank station zie. Ik begin te rennen. Een auto! Er staat een auto! Maar nu ik weer een paar meter dichter bij het tank station ben zie ik dat er al geen banden meer aanzitten. Toch blijf ik ernaartoe rennen, geen idee waarom maar ik blijf rennen. Aangekomen bij de auto zie ik dat er niks meer van over is. Geen ramen, banden, en wielen er mist zelfs een hele deur. De stoelen en achterbank zijn eruit gehaald, er zijn geen pedalen en geen stuur meer. De auto is half weg geroest en er groeien planten in. ‘’Misschien zit er nog iets bruikbaars onder de motorkap’’ denk ik. Ik pak de motorkap vast om hem open te maken maar in plaats van dat hij open gaat heb ik de halve motorkap vast, alles valt uit elkaar bij die auto en waar de motor heeft gezeten is niks te zien behalve dan wat mos, een paar boompjes en een stinkende dode rat. ’Kut!’ roep ik. Eindelijk een auto en dan zit er niks in.

Nat van de regen en somber van deze tegenslag loop ik naar het tank station en probeer de deur open te doen, maar hij zit op slot. ’Shit’ zeg ik zacht, half in mezelf pratend. Ik stamp tegen de deur zoals je dat in films ziet maar de deur gaat niet open. Omdat het gebouw half uit elkaar valt liggen overal stenen en dakpannen op de grond. Ik pak een steen en gooi hem door het al vol gaten zittende glas. Nu zit er nog een gat in het raam, maar hij gaat niet kapot. Ik loop richting het bos om een grote tak te zoeken, al snel vind ik er een. ’Pff wat is dat zwaar’ dacht ik. Het stuk dode hout is helemaal nat en verregend. Ik sleep hem naar het etalageraam en til hem op met al mijn kracht en sla ermee door het raam heen, ik kan naar binnen! Ik klim door het raam waarbij ik mijn vingers snij. ’Shit!’ roep ik. Ik zie alleen de tegenslagen terwijl ik gewoon droog zit na een half uur in de weer te zijn geweest in de regen. Ik kijk om me heen en zie een matras liggen. ’Fuck’ fluister ik en hou mijn adem in. Niet dat dit zin heeft want als er hier iemand zou zijn had hij me inmiddels toch wel opgemerkt. Gehaast kijk ik naar de grond opzoek naar een soort wapen, ik zie niets op de grond dus pak ik een glas scherf. Ik weet ook dat een jongen van 15 niks kan beginnen als hier een hongerige man zit die me zo op zou eten. Bang kijk ik om heen. ’Gedver het stinkt hier’ merk ik op. Misschien is hij jagen, of bessen zoeken. Misschien woont hier wel niemand meer. Deze gedachtes maken me wat rustiger en ik begin wat rond te lopen. Ik loop naar de balie. Achter de balie is een deur waar ik een kijkje achter wil nemen, ik klim over de balie. ’bah wat stinkt het hier’ ik maak de deur open en schrik verschrikkelijk. Een oudere man van een jaar of 40 hangt daar aan een strop met een omgetrapt krukje bij zijn voeten. Mijn hart slaat een slag over en ik vergeet even om adem te halen. Geschrokken, maar toch ook opgelucht doe ik de deur dicht en loop ik naar achter, klim ik op de balie en blijf daar even zitten. Blij dat er niemand meer is hier, nou ja, daar ga ik dan maar vanuit. Ik klim van de balie af en draai de matras om en ga erop zitten, ik wil geen ziektes in deze vernietigde wereld.

Men wist wel dat dit zou kunnen gebeuren. wetenschappers hebben de mensheid gewaarschuwd, maar niemand luisterde. Niemand geloofde echt dat dit werkelijk zou gebeuren. Er waren nergens meer bomen heb ik me laten vertellen. Nu zijn nergens meer huizen, en als er dan huizen zijn, zijn die bewoont door ratten, zwerfhonden en ander ongedierte en groeien er allerlei planten in. Men zegt dat de mensen vroeger meer spullen hadden dan dat ze nodig hebben. Grappig als je je bedenkt dat mensen elkaar nu vermoorden voor een six-pack cola of wat zakken chips. Of als je je bedenkt dat er dikke mensen hebben bestaan, hoe zagen die dan uit? Ik begin een beetje te lachen. Het blijft maar regenen, ik denk dat ik hier vannacht blijf slapen, het word al donker. Ik maak een vuurtje met wat droog hout, plastic verpakkingen die hier overal liggen en takjes die ik ondanks de regen heb kunnen vinden en ik rooster hier een zak marshmallows boven. Kanker verwekkend, maar iedereen sterft toch aan kanker voordat hij oud wordt. Ahh wat ligt die matras lekker! Ondanks de stank is het hier echt geweldig. Ik heb al weken niet meer zo lekker gelegen. Ik lig heerlijk en heb lekker gegeten en drink wat regenwater dat ik heb opgevangen in een plastic bakje. Ondanks alles voel ik me toch niet echt veilig, iedereen die rond zwerft en dit tegen komt wil hier vannacht wel slapen. Ik probeer deze gedachte te verdringen maar dat lukt niet. Ik kan niet naar buiten want daar blijft het maar regenen. Toen ik merkte dat ik nog moeite had met het optillen van die tak voelde ik me toch wat onzekerder dan eerst. Ik begon te opdrukken. Een, twee, drie etc. maar ik kom niet verder dan zeventien. Dit vind ik toch echt slecht, ik schaam me zelfs voor mezelf. Ik weet nog dat ik 40 keer kon opdrukken toen ik dertien was, maar na alleen maar tegenslagen had ik geen zin meer om elke ochtend, middag en avond op te drukken. Daarom was ik gestopt. Ik heb nog steeds geen zin, voor mijn gevoel zit nog alles tegen, maar het moet. Ik beloof het mezelf, drie keer per dag opdrukken, en elke twee dagen een keer meer. Dat betekend dat ik over een maand in plaats van zeventien keer, 32 keer kan opdrukken. Onder al het nadenken val ik in slaap. Ik was sowieso als moe doordat ik elke dag maar een paar uur echt slaap. Ik word wakker, ik weet niet waarom. Misschien ben ik ergens van geschrokken? Misschien loopt er iemand om het tank station heen die droog wilt overnachten aangezien het nog steeds regent. Misschien had ik gewoon een nachtmerrie, of was het toeval. Je kunt per toeval wakker worden, toch? Of niet? Nu word ik toch wel bang. Als ik buiten nog iets zou kunnen horen kraken weet ik ten minste waar ik aan toe ben, maar ik hoor alleen maar regen. Van paniek pak ik een glas scherf, doe ik mijn legergroene regenpak weer aan, pak ik mijn groene rugzak op en spring uit het raam waar ik er ook in ben geklommen. Ik zie niemand maar ik blijf rennen. Het is middernacht, geen idee hoe laat. Twaalf uur? Twee uur? Het kan ook al vier uur zijn. Ik heb werkelijk geen idee. Ik blijf rennen. Ik ren het bos in, ik ren zo hard als ik kan.

Mijn voet blijft haken achter een tak, ik voel het, ik weet dat ik over een seconde op de grond lig, in de natte modder, wat een kut gevoel. Bats, daar lig ik, in de natte modder. Waarschijnlijk was er niet eens iemand bij het tank station, ik heb nu al spijt dat ik ben weg gerend maar durf niet terug. Ik sta op uit die vieze smurrie en ren verder totdat ik te moe ben om verder te rennen (wat na een kwartier al is door mijn slechte conditie, natte kleren en zware rugzak). Ik ga op een dikke omgevallen boomstronk zitten. Overal om me heen zie ik niets, een paar meter ver kan ik kijken, het is gewoon te donker. Wat een eng gevoel dat je midden in een bos zit en maar enkele meters om je heen kunt kijken. En het regent maar. Ik ben bang dat als er iemand was bij het tank station en dat die me achterna is gerent en me op wil eten, daarnaast heb je nog alle gemuteerde organismen die hier rond lopen. Ik begin verder te lopen. Ik loop echt hard, ik loop weg van al deze nare ideeën. Ik geloof niet echt dat er gemuteerde wezens zijn. Ik loop nu al vijftien jaar rond op deze planeet en ik heb nog niets gezien dat gemuteerd is, denk ik. Hoe kan ik ook weten of iets gemuteerd is, ik weet toch niet hoe het was voor de ramp. Misschien ben ik wel gemuteerd. Maar als ik zelf gemuteerd ben hoef ik toch niet bang te zijn voor gemuteerde. Nu volgde ik mijn eigen gedachtegang even niet meer. ‘Waar stopt dit bos?’vraag ik me af. Midden in de nacht, in de harde regen, opgejaagd door iets waarvan je niet eens weet of het er wel echt is in het midden van het bos rond lopen is niet leuk. Dat is echt niet leuk. Ik loop uren aan een stuk door een bepaalde kant uit (hoop ik toch, niet dat ik een rondje loop en dadelijk weer uitkom bij de grote weg waar ik vandaan kom). Enkele uren later zit ik nog steeds in het pikkedonker in het bos. Het is wel gestopt met regenen. Als ik nu al, laten we zeggen vier uur aan het lopen ben, en het was toen ik wakker werd twaalf uur? Dan gaat over één a twee uur de zon op. Ik kan echt niet wachten. Maar als het 2 uur was toen ik wakker werd, kan de zon elk moment opkomen. Dit idee voelt echt geweldig. En ja hoor, nog geen kwartier later kan ik weer een beetje fatsoenlijk om me heen kijken! Ik heb maar een paar uur geslapen, ik ben doodmoe maar ben te blij om nu te gaan slapen. Het voelde alsof er geen einde aan kwam aan het rond lopen in het bossen, in het pikkedonker, alsof ik al tientallen uren heb gelopen. En dan is het zover, licht! ‘Fucking yes!’ Roep ik. Ik ben zo blij.

[Patrick]

Aangezien je verhaal een af-tekentje heeft, betekent dit dat het verhaal een one-shot is. Daarom heb ik je verhaal verplaatst.

Veel schrijf en leesplezier en stel je ook eens voor in het voorsteltopic!

Patrick

[DOminator]

Ik heb alleen even snel doorgekeken en wat ik zie is:

- geen alinea's
- héél veel scheldwoorden
- héél veel getalletjes.

Alle drie zeer storend. Ik ga het nog een keer goed lezen later vandaag, maar mijn eerste indruk is niet echt een goede.


edit:

Dan het echte advies:

1. Ik zou in verleden tijd gaan schrijven. Op zich mag tt ook, maar vt leest altijd wat prettiger en het schrijft vaak makkelijker.

2. Let op met dingen te herhalen, zo gebruik je 4 maal het woord 'weg' in 3 zinnen. Probeer er een andere omschrijving voor te vinden.

3. De getallen wat ik eerst dacht vallen mee, maar de standaard regel is om in ieder geval alle getallen onder de twintig voluit te schrijven.

4. Als dit verhaal veel langer was en het zou in de winkel liggen, zou ik het na het eerste woord wegleggen. Het is echt een goed verhaal, je verhaallijn is goed, je beschrijvingen zijn goed. Maar die scheldwoorden zijn nergens voor nodig. Het is niet erg soms is een scheldwoord te gebruiken, maar bijna iedere uitspraak die hij doet heeft een scheldwoord erin zitten.

Je kan ook gewoon zeggen

De man vloekt nu hij zag dat het binnenkort zou gaan regenen...

Een woord als 'verdomme' gebruiken vind ik ook al heel anders staan. Natuurlijk, met mate. Maar woorden als 'kut' 'fuck' dat soort dingen, in een tiener boek zou dat kunnen (hoewel ik het dan niet meer zou lezen) maar in een verhaal als deze zou ik dat echt proberen te voorkomen.


Inhoudelijk is het echt heel goed, maar dat schelden gooit me direct weer uit het verhaal waardoor ik er weer helemaal opnieuw in moet komen.

[GsanderG]

oke, bedankt voor je advies. ik heb nog een verhaal geschreven '' De busrit. '' misschien vind je die beter, minder gescheld enzo maar eigenlijk moest het ook een tiener boek worden aangezien ik zelf ook pas 15 ben. ik ga er ook niet vanuit dat een volwassene of iemand van gelijke leeftijd dit goed zal vinden, misschien voor kinderen van 12 ofzo? maar die schelwoorden vond ik gewoon realistisch. jij waarschijnlijk niet maar ik denk dat ik zo zou reageren in deze situaties. maar ik zal op het aantal scheldwoorden letten de volgende keer. ik had het trouwens ook nog eens na gelezen om vt eruit te halen, blijkbaar toch niet goed genoeg dan.

[DOminator]

Realistisch is het wel, maar soms is realisme niet altijd goed voor een verhaal . Tijdens een echt WOII gevecht zullen ze ook constant aan het schelden zijn. Is niet echt leuk als je naar een film kijkt om 6x per minuut fuck en shit te horen. Realisme is goed, maar probeer het dan te beschrijven zonder dat het plat wordt .

[P_Westdijk]

Het gebruik van hoofdletters voor de hele titel vind ik een beetje teveel van het goede. Het komt wat schreeuwerig over zonder dat ik er een betere omschrijving voor kan bedenken, maar dat is een persoonlijke mening. Net als alles wat ik hier neer zet. Voor de rest verklapt de titel een sombere toekomst voor de mensheid nog voor ik een letter van het verhaal heb gelezen.

Het verhaal is één blok tekst en dat is voor mij minder plezierig vanaf het scherm te lezen dan het geval zou zijn als het in alinea's zou zijn opgedeeld. Het maakt het dan overzichtelijker en zorgt voor een natuurlijke pauze waarin ik even de tijd kan nemen voor ik verder ga terwijl je nu je ogen op het scherm moet houden omdat je anders moet gaan zoeken waar je was gebleven met lezen.

‘Kut, het gaat regenen’. En ik begin sneller te lopen, ik wil als het straks donker en koud is niet in natte kleren zitten.

Wat er gezegd wordt kan je beter op een aparte regel zetten.
'Kut, het gaat regenen.'
En ik begin sneller te lopen.

De eerste zinnen van een verhaal moeten de aandacht van de lezer weten vast te houden waardoor deze het hele verhaal leest. Om na wat er is gezegd de eerste zin al te beginnen met: En, komt op mij minder mooi over dan vast je bedoeling is.

Het begint te regenen en een paar zinnen later loopt hij al een kwartier door de regen. Het overbruggen van tijd in een verhaal is altijd lastig en verdiend hier meer je aandacht.

Gedachten kan je beter in het cursief neerzetten. Jouw manier veroorzaakte bij mij wat verwarring en misschien bij andere lezers ook.

Je bent heel beschrijvend. Details kunnen een verhaal maken, maar ook breken. In het begin weet je een beeld bij me op te roepen van je beschrijving over het lopen door het bos.
Het deel waarin hij een tak zoekt om de ruit mee kapot te slaan mag van mij juist weer korter en minder gedetailleerd. Het stukje van de opgehangen man had ik liever wat uitgebreider gezien. Nu wordt het heel vluchtig aangekaart terwijl het zoveel mogelijkheden bied.

Ik vind het grappig dat er dan nog steeds cola en chips zijn, maar minder begrijpelijk als je eveneens aangeeft dat er geen huizen meer zijn en als ze er wel zijn worden bewoond door ongedierte. Het schept bij mij een beeld van rondtrekkende mensen. Geen dorpen of steden meer. Dus ook geen fabrieken meer waar deze producten worden gefabriceerd.

De hoofdpersoon lijkt een positieve instelling te missen. Hij praat in zich zelf en wat hij zegt bevat bijna in elk geval een scheldwoord. Een echte mopperpot. Hoe hij zo is geworden kan je alleen afleiden dat hij veel tegenslagen heeft gehad, maar wat voor tegenslagen? Hier was ik wel nieuwsgierig naar. Daarnaast mis ik een beschrijving van hem zelf. Hoe ziet hij eruit? Wel vind ik de geestelijk uitstapjes die je in het verhaal maakt met bijvoorbeeld opdrukken, waar eindigt het bos etc mooi gevonden. Als je lang alleen bent dan komt zoiets heel geloofwaardig op mij over.

Getallen schrijf ik zelf meestal voluit. Het leest plezieriger.

Je hebt een heleboel zinnen met ik erin. Ik doe dit, ik doe dat... Deze lezen niet altijd even lekker. Lees het verhaal eens hardop aan je zelf voor. Het klinkt misschien stom, maar het helpt wel om zinnen te vinden die aandacht nodig hebben.

Van paniek pak ik een glas scherf, doe ik mijn legergroene regenpak weer aan, pak ik mijn groene rugzak op en spring uit het raam waar ik er ook in ben geklommen.

Hier wek je de suggestie dat hij al een regenpak droeg omdat hij hem weer aan doet terwijl in het begin hij juist sneller is gaan lopen omdat hij niet nat wilde worden. De glasscherf begrijp ik niet helemaal, maar misschien heb ik ergens overheen gelezen waarin je het verklaard. Alleen ontbreekt voor het moment de zin om het op te zoeken.

Het stukje waarin hij elk gevoel voor tijd kwijt is vind ik aardig gevonden. Ik probeer het me zelfs niet eens voor te stellen hoe het leven zou zijn zonder horloge. Ik zou het een ramp vinden.

Een heleboel opmerkingen, maar ik geloof dat het verhaal en wat je hierna allemaal nog gaat insturen er alleen maar beter van wordt als je er over nadenkt van wat ik en anderen hier hebben neer gezet. Doe ermee wat je wilt want het blijft natuurlijk jouw verhaal. Veel schrijfplezier.

[GsanderG]

Realistisch is het wel, maar soms is realisme niet altijd goed voor een verhaal . Tijdens een echt WOII gevecht zullen ze ook constant aan het schelden zijn. Is niet echt leuk als je naar een film kijkt om 6x per minuut fuck en shit te horen. Realisme is goed, maar probeer het dan te beschrijven zonder dat het plat wordt .

ik heb trouwens alles een beetje verbeterd, behalve de schelwoorden dan misschien vindt je het nu beter. ik heb ook gelijk ''de busrit'' verbeterd

[GsanderG]

P_Westdijk, ik heb hem een beetje aangepast, misschien vind je hem nu wat beter. bedankt voor je tips trouwens, ik ga er zeker wat mee doen. over dat regenpak wat hij aandeed terwijl hij op het begin niet nat wilde worden: je wordt toch altijd een beetje nat, vooral aangezien het nogal hard regende. die glasscherf pakte hij van de grond om zich te verdedigen aangezien hij dacht iemand te horen.

[marly]

Hoi GsanderG,

Je hebt al meerdere malen feedback gekregen op dit verhaal en ik sluit me daar volledig bij aan. Ik zie dat je al een aantal dingen hebt aangepast en dat is natuurlijk heel goed.
Wat ik wel jammer vind is dat je het aantal scheldwoorden in je verhaal niet wilt terug dringen. Het leidt mij ontzettend af van je verhaal en dat kan nooit de bedoeling zijn van een schrijver. Zoals D0minator al gezegd heeft kun je het op een heel andere manier brengen waardoor het prettiger leest en de bedoeling nog steeds over komt bij de lezer.
Ik vraag mij persoonlijk af of dit verhaal, met zijn gevloek erin, wel geschikt is om online te zetten maar daar kunnen alleen de moderators over beslissen. Er zitten hier namelijk meerdere jonge lezers en er is net een discussie geweest over het gevloek in verhalen.

Je verhaal heeft verder wel de mogelijkheid om een mooi verhaal te worden als je het hier en daar wat uitwerkt en woorden die je vaker gebruikt te vervangen door andere woorden. Een klein beetje meer aandacht en je hebt er een goed verhaal staan.

[P_Westdijk]

P_Westdijk, ik heb hem een beetje aangepast, misschien vind je hem nu wat beter. bedankt voor je tips trouwens, ik ga er zeker wat mee doen. over dat regenpak wat hij aandeed terwijl hij op het begin niet nat wilde worden: je wordt toch altijd een beetje nat, vooral aangezien het nogal hard regende. die glasscherf pakte hij van de grond om zich te verdedigen aangezien hij dacht iemand te horen.

Ik ben blij dat je de aangekaarte punten positief oppakt en dat je op elke reactie ook even terug reageert. Nu weet ik bijvoorbeeld waar de glasscherf voor diende. Het maakt het verhaal weer een stukje verder compleet voor mij. De uitwerking ervan laat ik geheel aan jou over. Het is en blijft jouw verhaal.

[GsanderG]

fijn jullie komen allemaal heel intelligent over, zijn jullie allemaal volwassen? ben ik de enige van 15 jaar hier of klinken jullie gewoon allemaal intelligent? het kan natuurlijk ook gewoon aan mij liggen

--

Wat ik wel jammer vind is dat je het aantal scheldwoorden in je verhaal niet wilt terug dringen.

nou, vind het wel een mooi verhaal zo. ik stoor me niet aan schelwoorden, het is ook eigenlijk meer een verhaal voor jongens van een jaar of dertien. Het was ook niet mijn bedoeling om door volwassenen goed te worden gevonden. misschien als ik zelf over een paar ook volwassen ben, en anders moet ik het maar bij jeugd verhalen houden. want ik merkte dat toen ik 12 was in de bieb bij de jeugdboeken niks leuks stond, allemaal kinderachtig. Volgens mij missen er boeken met wat meer actie, geweld en gescheld. misschien zorgt dit weer dat de jeugt gaat lezen, dacht ik zo. maar dat is mijn mening.

[xIMISSYOU]

Ik heb eigenlijk niet echt meer iets toe te voegen en ben akkoord met de voorgangers. Ondanks de fouten, zit je schrijfstijl goed in elkaar. Met de alinea's erbij (ik veronderstel dat die erbij gekomen zijn) leest het wel makkelijker, misschien hier en daar nog eentje meer, of een enter. MAar voor de rest zeer goed gedaan!
Nee, we zijn niet allemaal volwassen Er zitten heel veel mensen van rond de 15, 16 jaar hierzo, maar ook twintigers enzovoort. Persoonlijk ben ik 16 en ik moet zeggen dat ik hetzelfde dacht als jou in het begin Je leert het ^^

[DOminator]

fijn jullie komen allemaal heel intelligent over, zijn jullie allemaal volwassen? ben ik de enige van 15 jaar hier of klinken jullie gewoon allemaal intelligent? het kan natuurlijk ook gewoon aan mij liggen

--

Wat ik wel jammer vind is dat je het aantal scheldwoorden in je verhaal niet wilt terug dringen.

nou, vind het wel een mooi verhaal zo. ik stoor me niet aan schelwoorden, het is ook eigenlijk meer een verhaal voor jongens van een jaar of dertien. Het was ook niet mijn bedoeling om door volwassenen goed te worden gevonden. misschien als ik zelf over een paar ook volwassen ben, en anders moet ik het maar bij jeugd verhalen houden. want ik merkte dat toen ik 12 was in de bieb bij de jeugdboeken niks leuks stond, allemaal kinderachtig. Volgens mij missen er boeken met wat meer actie, geweld en gescheld. misschien zorgt dit weer dat de jeugt gaat lezen, dacht ik zo. maar dat is mijn mening.

Ik ben zelf 20, mogelijk heb ik nog ergens gezegd dat ik 19 ben aangezien ik pas kort 20 ben . Maar ehrm, ook toen ik een jaar of 12 was, smulde ik van boeken als in de ban van de ring, harry potter e.d.
Ik ben altijd fan geweest van een goed avontuur boek. Gescheld heb ik nooit interessant gevonden. Vind het een verhaal juist minder spannend maken. Je hebt jongens die dit soort taal aanspreekt, maar het overgrote deel houdt er niet zo van.

[GsanderG]

fijn jullie komen allemaal heel intelligent over, zijn jullie allemaal volwassen? ben ik de enige van 15 jaar hier of klinken jullie gewoon allemaal intelligent? het kan natuurlijk ook gewoon aan mij liggen

Hoi Sander,
Het ligt niet aan jou, je krijgt hier op dit forum of deze site gewoon goede feedback van anderen die al wat langer schrijven. Voor een goed verhaal hoef je echt niet intelligent te zijn, je moet de gave van het vertellen hebben. En die heb jij wel
Als je niet eerder je verhalen aan vreemden hebt laten lezen, dan kun je best schrikken van alle feedback, dat hebben we allemaal al meegemaakt. Neem van alle kritiek en commentaar gewoon mee waar jij je zelf het lekkerst bij voelt en hou je plezier in het schrijven van je verhalen vast.

Dit is het eerste verhaal dat ik ooit heb geschreven, of misschien iets toen ik tien ofzo was dan ik heb het ook gelijk online gezet, cool dat je 't goed vind

[GsanderG]

Ik ben zelf 20, mogelijk heb ik nog ergens gezegd dat ik 19 ben aangezien ik pas kort 20 ben . Maar ehrm, ook toen ik een jaar of 12 was, smulde ik van boeken als in de ban van de ring, harry potter e.d.
Ik ben altijd fan geweest van een goed avontuur boek. Gescheld heb ik nooit interessant gevonden. Vind het een verhaal juist minder spannend maken. Je hebt jongens die dit soort taal aanspreekt, maar het overgrote deel houdt er niet zo van.

dat is misschien wel zo, maar voor die paar jongens wat dit wel aanspreekt zijn geen boeken. ik heb nog nooit echt een boek gezien waar echt in wordt gescholden. Dit had mij waarschijnlijk net wel aangesproken, maar ik zal het aantal scheldwoorden reduceren. Ik heb ervan geleerd, in mijn andere verhalen wordt nauwelijks tot niet gescholden.

[JodieJJ]

Zul je waarschijnlijk ook nooit vinden
Boeken worden zelden totnooit uitgegeven als er veel in wordt gescholden. Het publiek wordt te klein voor zulke boeken. Misschien een literair boek, volgens mij heb ik daar ooit wel een van gelezen waarin veel werd gescholden. Maar dat boek was echt vaag xd

[GsanderG]

Zul je waarschijnlijk ook nooit vinden
Boeken worden zelden totnooit uitgegeven als er veel in wordt gescholden. Het publiek wordt te klein voor zulke boeken. Misschien een literair boek, volgens mij heb ik daar ooit wel een van gelezen waarin veel werd gescholden. Maar dat boek was echt vaag xd

dan ga ik er een uitbrengen.
want al zijn er maar 20% van de mensen geintreseert in schelden, en een kwart daarvan leest dat boek. hebben 5% van de mensen mijn boek gelezen van die leeftijds catagorie. Je kunt wel een boek zonder scheldwoorden uitgeven, maar dat doet iedereen al. Als er duizenden boeken zijn is de kans nog maar ontzettend klein dat iemand jou boek leest, daarom betwijfel ik of het zo weinig gelezen zal gaan worden. misschien wordt ik wel de nieuwe carry slee maar ik zal het aantal schelwoorden verminderen in het vervolg, dit was dan ook pas het eerste verhaal dat ik heb geschreven

[GsanderG]

^ dit hoop ik dan hè