De regen tikte tegen de ramen en af en toe hoorde je gedonder vanuit buiten. Alice zat in haar kamer, op haar bed, een boek te lezen. Weer een flits. Het was rustig in huis, want iedereen sliep al. Alice las de laatste paar zinnen van het hoofdstuk en sloot haar ogen even. Haar boek had ze open op haar buik gelegd. Nee, om onder de dekens te gaan liggen vond ze niet zo’n goed idee, aangezien ze het heel erg warm had. Het was vandaag heerlijk weer geweest, maar het moest natuurlijk in de avond weer gaan onweren. Ze zuchtte en draaide haar lichaam naar het raam toe. Het boek viel op het matras. Even dacht ze aan Timo. Ze vond hem al een hele tijd leuk, maar of dat wederzijds was wist ze niet. De laatste tijd was Alice steeds jaloers op Lisa, omdat zij veel met Timo omging. Zouden ze dan wat hebben? Die vraag spookte steeds door Alice’ hoofd. Ze opende haar ogen weer om Timo uit haar gedachten te zetten. Ze wilde gaan slapen, maar dat ging niet. Alice stond op en liep naar haar kamerdeur. Rustig deed ze de deurklink omlaag en liep stilletjes naar de badkamer. Van de warmte had ze dorst gekregen. Ze pakte het glas die naast de wastafel op een houten kastje stond. Vervolgens zette ze de kraan open en keek even in de spiegel, terwijl ze het glas onder de kraan hield. Ze glimlachte naar haar spiegelbeeld. Weer hoorde ze gedonder, waardoor ze bijna haar glas had laten vallen omdat ze heel erg schrok. Snel nam ze een slok en liep met het glas naar haar slaapkamer. Het boek, die in de weg lag, legde ze op haar nachtkastje. Ze ging haar bed in en trok de deken tot aan haar heupen. Ze draaide zich om en keek weer richting het raam. Het gordijn die maar half dicht was, wapperde heen en weer door de wind. De bomen gingen van links naar rechts, maar Alice was niet bang. Nee, ze vond het juist rustgevend. Tussen haar zware ademhaling door, hoorde je gedonder en de wind. Na een paar minuten viel Alice al in slaap.
- Dromen over hem, dat is het enige wat ik nog kan.
Ik zou het zeker niet vervelend vinden om kritiek en tips te krijgen. Dat helpt mij alleen maar toch? Kom maar op! Oja, misschien is het ook nog een te kort stukje om te beoordelen, maar ja!
