Narcis

[Loutju]

Je steekt je hoofd boven de grond uit.
Daar geplant zonder keuze.
Zonder te weten wat je te wachten staat.
Zonder te weten welke wegen je zult nemen.
Zonder te weten wat voor dingen je zult zien.
De zwarte aarde ligt om je heen.
Die aarde, die alles al heeft meegemaakt.
Zonder te klagen alles heeft gade geslagen.
Zoveel problemen zijn die aarde ingeschreeuw, zoveel tranen zijn naar de wortels van de aarde naar beneden gezakt.
Zoveel mensen hebben hun laatste adem op die aarde uitgeblazen.
Zoveel bloed en ellende is in die aarde weggezakt.
En in die aarde ben jij neergezet.
Een onschuldige narcis, die nog niet weet welke wegen hij zal nemen en welke dingen hij zal zien.