Ze lag al een tijdje in haar bed, maar kon de slaap niet vatten. Ze draaide maar wat rond in het tweepersoonsbed dat ze nu voor zichzelf had. Ze hadden nog een extra kamer geboekt, zodat iedereen bij elkaar kon liggen. Alleen Lilly haar bed was angstvallig leeg. Ze pakte haar telefoon, die ze de hele dag goed bij zich gehouden had, en haar sigaretten en ging in het raam zitten. Ze had nog maar een paar hijsjes gehad, toen haar telefoon begon te trillen. Met bevende handen pakte ze haar telefoon en aarzelde even bij het zien van het anonieme nummer.
“Met Lilly?”
“Hello? Is this Lilly McAdams?” De vrouw sprak duidelijk amerikaans en Lilly schakelde meteen over op haar beste engels.
“Ja dat ben ik, met wie spreek ik?”
“Met Jenny Johnson van het Academisch ziekenhuis New York, kent u ene Tom Kaulitz?”
“Ja, hij is mijn vriend!” riep Lilly geschrokken uit. “Wat is er met hem aan de hand?”
“Meneer Kaulitz is met een overdosis opgenomen in het ziekenhuis.”
“Een overdosis van wat?”
“Daar zijn we nog niet helemaal achter..”
“Oké, ik kom er zo snel mogelijk aan!” en nog voor de vrouw had kunnen antwoordden hing Lilly al op. Ze had haar sigaret al naar buiten gegooid en stond nu aan Bill en Monique hun bed. Beetje jammer dat ze beide met geen mogelijkheid wakker te krijgen waren. Ze probeerde het nog een paar keer en liep toen terug naar haar eigen bed. Ze trok snel haar joggingbroek aan en het vest dat ze bij de tour al van Tom gejat had ook. Ze griste de sleutel van de hotelkamer, haar telefoon, haar Ipod en haar sigaretten mee en liep toen de kamer uit. Voor het hotel had ze al vrij snel een taxi te pakken en die reed haar naar het ziekenhuis.
Al een aantal uur zat ze aan de rand van Tom zijn bed. Het was inmiddels al acht uur in de morgen en over een paar uur zal Bill haar briefje dus vinden. Sinds ze hier zat had ze nog geen dokter gezien en ze had dus nog steeds geen flauw idee wat er met Tom aan de hand was. Het enige wat ze wist, was dat hij al uren bewusteloos was. Ze had zijn hand vast en wreef er geruststellend overheen. Plotseling vloog de deur open en een man in een lange, witte jas kwam binnen.
“Lilly McAdams?” vroeg hij. Lilly knikte en stak haar hand uit. “Aangenaam, dr. Marshall.”
“Aangenaam.”
“We hebben uw vriend onderzocht en zijn erachter gekomen dat hij een overdosis viagra heeft gehad.”
“Hij heeft wat?” riep Lilly geschrokken uit.
“Viagra, dat is-”
“Ja ik weet wat het is..” mompelde ze en ze staarde naar Tom. Zou hij dan toch weer.. ?
“Hij zou binnen nu en enkele uren wakker moeten worden!” en na dat hij dat gezegd had, liep hij weer weg. Lilly geschrokken achterlatend. Haar hersenen werkten op topsnelheid. Zou Tom dan toch weer vreemdgegaan zijn? Ze was zo in gedachten verzonken dat ze niet doorhad dat Tom moeizaam probeerde zijn ogen te openen. Pas toen hij een zachte kreun slaakte, keek Lilly om. Er verscheen meteen een ietwat angstige, maar tegelijk ook beschaamde blik in Tom zijn ogen.
“Wat is er gebeurd? Wat doe ik hier?”
“Dat kan ik ook aan jou vragen..”
“Ik weet het even niet meer, ik weet alleen nog dat we ruzie hadden en dat ik me heel erg klote voelde en toen..” even staakte Tom zijn verhaal, waarop Lilly hem meteen vragend aankeek.
“En toen?” hielp ze hem op weg.
“En toen kwam er iemand, en die zei dat hij wel wat tegen mijn verdriet had, en toen..” Tom draaide zijn hoofd een beetje weg. “Gaf hij me een stuk of tien blauwe pilletjes..”
“En die heb jij zomaar ingenomen?” Als antwoord draaide Tom zich nog verder van haar weg en knikte heel langzaam. “Mein Gott, je had wel dood kunnen zijn sukkel!” gilde Lilly en er verschenen tranen in haar ogen. Tranen die ze al de hele dag opgekropt had. Tranen om de idiote ruzie, om Tom zijn verdwijning en nu omdat Tom wel dood had kunnen zijn. Ze besprong hem nog net niet en hij sloeg voorzichtig zijn armen om haar heen, alsof hij bang was dat hij het daar erger mee ging maken. Toen Lilly eindelijk haar hoofd weer ophief zag ze dat Tom ook tranen in zijn ooghoeken had hangen. Voorzichtig veegde ze ze weg en keek Tom diep aan, die meteen weer wegkeek.
“Het spijt me..” mompelde hij. “Van alles, van die ruzie en dat ik wegbleef en ook dat ik die stomme pillen nam! Ik moest gewoon afleiding hebben, ik dacht dat ik alles verknald had..”
“Ik heb je al zo vaak verteld dat je het wel heel bont moet maken om het bij mij te verknallen. Op dat moment was ik inderdaad boos op je, die ruzie was ook grotendeels mijn schuld en het spijt me. Maar beloof me alsjeblieft dat je nooit meer zoiets stoms doet!” Tom wou weer wegkijken, maar Lilly pakte zijn gezicht tussen haar handen. Moeizaam knikte hij en Lilly drukte haar lippen op de zijne, wat overging in een lange tongzoen.
Tom mocht al heel snel weer uit het ziekenhuis vertrekken en de opnames van Lady Gaga haar clip waren een dag verplaatst. Ze had er persoonlijk op gestaan dat Lilly bij Tom bleef. Ze lagen nu samen in bed, omdat Tom van de dokter wel veel rust moest nemen, aangezien hij erg duizelig was en veel last had van zijn hoofd. Lilly liet haar hand langzaam over zijn buik glijden, steeds een beetje verder naar beneden. Een pijnlijke kreet kwam vanuit Tom zijn mond en Lilly trok snel haar hand weg, waarna ze vragend naar boven keek.
“Opzich is het best gevoelig daar..” mompelde hij beschaamd.
“Wat wil je ook, hij staat al minstens 12 uur overeind!” Tom keek opnieuw naar beneden, maar Lilly had wel een ideetje om hen van zijn pijn af te helpen. Ze ging op zijn bovenbenen zitten en terwijl Tom haar vragend aankeek begon Lilly kusjes op zijn borstkas te drukken. Langzaam ging ze naar beneden en ze hoorde Tom opnieuw kreunen, maar deze keer van genot. Ze was inmiddels bij de rand van zijn boxer aangekomen en trok deze heel voorzichtig naar beneden, waarbij zijn grote trots al snel naar voren sprong. Even twijfelde ze, maar toch stak ze hem heel voorzichtig in haar mond en bewoog zachtjes op en neer. Tom kreunde opnieuw, deze keer alleen iets harder dan de vorige keer. Zo ging ze nog een tijdje door, totdat Tom zei dat ze moest stoppen. Verbaasd keek ze hem aan en in die ene seconden was Tom al boven op haar gaan liggen. Hij trok voorzichtig haar hemdje uit en gleed met zijn grote handen over haar hele bovenlichaam. Ook haar boxer verdween al snel in de kamer en Tom zijn handen vervolgden hun weg. Zachtjes streelde hij de binnenkant van haar dijen en keek haar ondertussen vragend aan. Lilly knikte en Tom ging snel opzoek naar zijn broek, waar hij een condoom uithaalde. Snel en behendig deed hij hem om en even later voelde Lilly hoe hij bij haar naar binnenkwam. Langzaam begon hij te stoten, maar Lilly merkte na een tijdje al dat hij zich niet goed voelde. Voorzichtig draaide ze hun beide om, waardoor zij degene was die de leiding had. Tom zijn handen lagen rond haar heupen en hij sloot genietend zijn ogen, terwijl Lilly voorzichtig op en neer bewoog. Tom zijn greep werd strakker en niet veel later sloeg hij een nog hardere kreun, waaraan Lilly meteen herkende dat hij klaargekomen was. Ze trok de deken, die helemaal naar het uiteinde van het bed geschoven was, over hun heen en liet zich daarna in Tom zijn armen zakken, waarna ze beide in een diepe slaap vielen.
Lilly McAdams [Tokio Hotel]
Ghehe, het beste medicijn tegen een overdosis viagra... x)
Sorry dat ik op het vorige stuk niet gereageerd heb, ik ben een beetje verstrooid de laatste tijd. *schaam*
In elk geval ben ik nu weer bijgelezen en het is nog steeds leuk, gnegne. Die ruzie was wel sneu, ik kon ze allebei wel een beetje begrijpen en dat maakte het precies realistisch. Sowieso vind ik dat je heel realistisch schrijft, niet teveel drama en ook niet teveel zevende hemel, de personages vallen niet uit hun rol en dat maakt het leuk om te lezen. ;]
Gelukkig gaat het nu weer een beetje beter tussen de twee. ^^
[Dat mag ik aannemen in elk geval, je duikt niet met elkaar het bed in als je elkaar niet kan uitstaan. xD]
Ben benieuwd naar meer! ;D
Sorry dat ik op het vorige stuk niet gereageerd heb, ik ben een beetje verstrooid de laatste tijd. *schaam*
In elk geval ben ik nu weer bijgelezen en het is nog steeds leuk, gnegne. Die ruzie was wel sneu, ik kon ze allebei wel een beetje begrijpen en dat maakte het precies realistisch. Sowieso vind ik dat je heel realistisch schrijft, niet teveel drama en ook niet teveel zevende hemel, de personages vallen niet uit hun rol en dat maakt het leuk om te lezen. ;]
Gelukkig gaat het nu weer een beetje beter tussen de twee. ^^
[Dat mag ik aannemen in elk geval, je duikt niet met elkaar het bed in als je elkaar niet kan uitstaan. xD]
Ben benieuwd naar meer! ;D
Ik had nog een kort stukje, dus ik post maar meteen weer ^^ ik vroeg me alleen wel af of je even op dat korte verhaal wil reageren. wat je ervan vind zegmaar ^^ en ik heb eventueel ook nog een nieuw verhaal voor je, mocht je geïnteresseerd zijn (:
xx
~~~
De volgende morgen ging Lilly haar wekker al heel vroeg af. Ze hief haar hoofd op en zocht naar haar mobiel om het irritante geluid te laten verdwijnen. Na een tijdje had ze het ding eindelijk te pakken en ze legde hem het zwijgen toe. Ze liet zich weer terugvallen in haar kussen, maar kwam meteen weer overeind toen ze zich besefte dat vandaag de opnames van Lady Gaga haar video clip waren. Ze keek even naast zich en zag dat Tom nog vredig lag te slapen. Ze drukte een kusje op zijn voorhoofd en rolde toen haar bed uit, om onder de douche te gaan staan. Ze trok een simpele skinny jeans en een appelgroene tanktop aan. Daaronder deed ze haar zwarte All-stars en haar haren deed ze in een hoge staart, wetend dat alles wat ze nu gedaan had binnen een uur weer anders zou gaan. Ze schreef nog snel een briefje voor Tom.
Liefje,
Ik ben naar de opnames.
Doe rustig aan en ik probeer zo
snel mogelijk weer terug te zijn.
Ik hou van je!
Vervolgens pakte ze haar mobiel, haar sigaretten en haar Ipod en gooide die allemaal in haar tas, voordat ze de kamer verliet. Monique, die samen met Bill naar de kamer tegenover hun verhuist was gezien Tom zijn 'probleempje', stapte ook net haar kamer en de meiden groeten elkaar. Bij het ontbijt kwamen ze ook Sasha en Tanya tegen en samen zaten ze aan het ontbijt. Veel te snel stond er een busje klaar voor alle meiden die in de clip speelden.
“Let the fun begin!” riep Tanya en ze stapte de bus in, waarna de andere meiden volgden.
Die avond waren ze pas laat terug in het hotel. Het was al zeker vier uur in de morgen. Totaal uitgeput liepen ze ieder naar hun eigen hotelkamer en toen ze de deur opende zag ze dat Tom lag te slapen. Ze deed haar kleren uit en ging snel naast hem liggen.
“Hee.” hoorde ze opeens naast zich. Ze hief haar hoofd op en rolde zich op haar buik, zodat ze Tom aan kon kijken.
“Hey, sliep jij nog niet?”
“Nope, ik kon niet slapen..”
“Waarom niet?”
“Het was zo leeg naast me..” antwoordde hij met een pruillipje. Grinnikend drukte Lilly een kusje op zijn lippen.
“Dramaqueen, normaal slaap je ook alleen.”
“Klopt, maar ik miste je gewoon.”
“Ik jou ook hoor!” en ze liet haar hoofd op Tom zijn borstkas rusten waardoor ze al snel in een diepe, droomloze slaap viel.
xx
~~~
De volgende morgen ging Lilly haar wekker al heel vroeg af. Ze hief haar hoofd op en zocht naar haar mobiel om het irritante geluid te laten verdwijnen. Na een tijdje had ze het ding eindelijk te pakken en ze legde hem het zwijgen toe. Ze liet zich weer terugvallen in haar kussen, maar kwam meteen weer overeind toen ze zich besefte dat vandaag de opnames van Lady Gaga haar video clip waren. Ze keek even naast zich en zag dat Tom nog vredig lag te slapen. Ze drukte een kusje op zijn voorhoofd en rolde toen haar bed uit, om onder de douche te gaan staan. Ze trok een simpele skinny jeans en een appelgroene tanktop aan. Daaronder deed ze haar zwarte All-stars en haar haren deed ze in een hoge staart, wetend dat alles wat ze nu gedaan had binnen een uur weer anders zou gaan. Ze schreef nog snel een briefje voor Tom.
Liefje,
Ik ben naar de opnames.
Doe rustig aan en ik probeer zo
snel mogelijk weer terug te zijn.
Ik hou van je!
Vervolgens pakte ze haar mobiel, haar sigaretten en haar Ipod en gooide die allemaal in haar tas, voordat ze de kamer verliet. Monique, die samen met Bill naar de kamer tegenover hun verhuist was gezien Tom zijn 'probleempje', stapte ook net haar kamer en de meiden groeten elkaar. Bij het ontbijt kwamen ze ook Sasha en Tanya tegen en samen zaten ze aan het ontbijt. Veel te snel stond er een busje klaar voor alle meiden die in de clip speelden.
“Let the fun begin!” riep Tanya en ze stapte de bus in, waarna de andere meiden volgden.
Die avond waren ze pas laat terug in het hotel. Het was al zeker vier uur in de morgen. Totaal uitgeput liepen ze ieder naar hun eigen hotelkamer en toen ze de deur opende zag ze dat Tom lag te slapen. Ze deed haar kleren uit en ging snel naast hem liggen.
“Hee.” hoorde ze opeens naast zich. Ze hief haar hoofd op en rolde zich op haar buik, zodat ze Tom aan kon kijken.
“Hey, sliep jij nog niet?”
“Nope, ik kon niet slapen..”
“Waarom niet?”
“Het was zo leeg naast me..” antwoordde hij met een pruillipje. Grinnikend drukte Lilly een kusje op zijn lippen.
“Dramaqueen, normaal slaap je ook alleen.”
“Klopt, maar ik miste je gewoon.”
“Ik jou ook hoor!” en ze liet haar hoofd op Tom zijn borstkas rusten waardoor ze al snel in een diepe, droomloze slaap viel.
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Hehe, cute. Veel meer kan ik niet over het stuk zeggen, het is inderdaad vrij kort, maar wel schattig. ^^
& een kort verhaal? o.o Die heb ik nog helemaal niet gezien, omg, wat slecht van me. *facepalm*
Ik ga meteen kijken, & het nieuwe verhaal mag je me natuurlijk ook sturen (je hebt m'n e-mailadres, nietwaar? ^^)
Over dit verhaal - ik ben benieuwd naar het volgende stuk, wat er nog voor spannends gaat gebeuren, dus schrijf snel maar weer meer. <3
& een kort verhaal? o.o Die heb ik nog helemaal niet gezien, omg, wat slecht van me. *facepalm*
Ik ga meteen kijken, & het nieuwe verhaal mag je me natuurlijk ook sturen (je hebt m'n e-mailadres, nietwaar? ^^)
Over dit verhaal - ik ben benieuwd naar het volgende stuk, wat er nog voor spannends gaat gebeuren, dus schrijf snel maar weer meer. <3
hoiii, bedankt voor je reactie maar weer ^^ ik zal je ook meteen het andere verhaal even sturen per mail. hier weer een nieuw stukje (:
xx
ps. over een tijdje loop ik vast en dan zal je dus een tijdje moeten wachten op nieuwe stukjes ;(
~~~
Er waren enkele maanden verstreken en het leven was weer in zijn normale patroon gevallen. Een keer in de week zagen Lilly en Tom elkaar. Lilly was net terug van haar dansles. Aangezien ze niet meer aan een opleiding kon beginnen en zoveel geld met de tour had verdient, dat een baantje ook een beetje onnodig was. Daarom had Lilly bij Peter om extra danslessen gevraagd en in ruil daarvoor gaf zij les aan de jongste danseresjes. Zo vulde ze haar dagen toch nog met haar grootste passie, dansen. Ze liet zich vermoeid op de bank vallen en deed de televisie aan. Na even zappen kwam ze op MTV terecht, waar ze een tijdje naar 'My Super Sweet Sixteen' terecht kwam. Plotseling schoot haar iets te binnen en ze griste snel haar telefoon uit haar broekzak.
“Tom, welke datum is het vandaag?” Er klonk luid gelach vanuit haar telefoon en Lilly trok vragend haar wenkbrauw op, om hem meteen weer te laten zakken zodra ze besefte dat Tom het toch niet zou kunnen zien.
“Bel je alleen daarvoor? Je hebt toch een agenda op je mobiel?”
“Ja nou, uhm – “ Lilly dacht even na. Ze was zo in gedachten verzonken dat ze er zelf nooit over na gedacht had om haar naar de datum te gaan zoeken. Opnieuw hoorde ze Tom lachen.
“Het is zeventien november liefje!”
“Echt waar? Fack..”
“Wat is er?”
“Dan word ik over vier dagen achttien..”
“Ja dat weet ik, maar ik begrijp hieruit dat je het zelf niet meer wist?”
“Nope, mijn dagen bestaan uit dansen of bij jou zijn. De tijd vliegt!” Opnieuw begon Tom te lachen en Lilly vond het toch wel vervelend dat hij haar aldoor uitlachte, maar ze kon het zich ook wel voorstellen. De datum niet weten is een ding, maar je verjaardag, je achttiende nog wel, vergeten ging toch wel heel ver. Ze kletsten nog wat over de dagelijkse dingen, waarna Lilly weer ophing en zich weer op de bank liet vallen en haar handen door haar haar haalde. Achttien jaar, dan moest ze natuurlijk wel een feest geven. Ze besloot de meiden te bellen, want die zouden vast wel weten hoe ze een wicked party moesten organiseren.
De volgende ochtend vroeg, rond een uur of elf dus, kwam er een auto luid piepend tot stilstand. Lilly opende meteen haar ogen en net toen er op de deurbel gedrukt werd, gooide ze de deur al open en vloog haar vriendinnen om de hals.
“Geweldig dat jullie er zijn!”
“Wat denk jij nou, een feestje organiseren? Dan zijn wij dus echt wel van de partij!” lachte Tanya. Lilly had Peter gister al gebeld dat ze geen tijd had om de kleintjes les te geven en dat ze voor haar privé danslessen drie vriendinnen mee zou nemen. Toen ze vertelde dat het de andere danseressen van Tokio Hotel waren, was hij meteen dol enthousiast geweest en de meiden waren van harte welkom. Ze zaten inmiddels in de woonkamer en Lilly had haar laptop op schoot gezet.
“Oke, wat zijn we allemaal nodig voor een geweldig feest, meiden?”
“Viagra?” opperde Sasha en meteen lag iedereen dubbel. Tom zijn domme actie in New York bleef altijd een van de meest geliefde onderwerpen voor een grap. Helaas voor Tom niet alleen bij zij vrienden, maar ook bij de media. Toen ze eindelijk uitgelachen waren, een half uur later dus, begonnen ze met de lijst.
“Gasten?” opperde Monique.
“En drank!” riep Tanya.
“Geen wiet?” piepte Sasha benauwd. Opnieuw begonnen ze te lachen. Na zeker twee uur hadden ze eindelijk hun lijst compleet en besloten meteen met hun tweede punt te beginnen. Drank.
Met zijn vieren liepen ze door de supermarkt en gooiden om de beurt dingen in het karretje.
“Meiden, als we zo doorgaan zullen we een tweede karretje moeten halen!” riep Lilly, toen Monique voor de zoveelste keer met haar handen vol chips naar de kar liep.
“No problemo.” zei Tanya en ze liep naar het dichtstbijzijnde karretje. Ze keek even om zich heen en haalde toen alle spullen van de vorige eigenaar eruit en liep nonchalant met de kar weg.
“Tan!”
“Wat?” Lilly zuchtte even, maar besloot er niets van te zeggen. Toen Tanya met de zeventiende fles drank aan kwam lopen besloot Lilly dat het genoeg was en samen liepen ze naar de kassa, om af te rekenen. Nadat ze alle spullen in de achterbak van Bill zijn auto hadden gepropt reden ze weg.
“Wacht!” gilde Sasha opeens, waardoor Monique keihard op de rem trapte.
“Wat is er?” vroeg ze, nadat ze om zich heen had gekeken en tot de conclusie was gekomen dat er geen enkel gevaar op de weg was.
“We hebben helemaal geen kleren voor een super feest?” Meteen keken de meiden elkaar geschrokken aan en Monique draaide de auto, midden op de weg terwijl ze nog iets mompelde dat verdacht veel op 'ik mag lekker shoppen, ik mag lekker shoppen!' leek.
Ze liepen de zoveelste winkel in. Ze hadden al veel kleding gekocht, maar niets leek ook maar in de verste verste op de geweldige party outfit die ze zochten.
“Waar is Bill toch als we hem nodig zijn..” zuchtte Lilly.
“Nou, hier om precies te zijn!” Geschrokken draaide ze zich om en stond ineens oog in oog met Bill. Ze vloog hem om zijn hals.
“Billie! Wat doe jij nou hier?”
“Jou steunen natuurlijk!”
“Oh mein Gott, wat gaaaf!” gilde Lilly, maar deze keer niet om Bill. Aan het rek achter Bill zag ze een heel simpel zwart jurkje. Ze liet Bill eindelijk los en pakte het ding uit en het rek en rende naar de paskamers, waar ze grijnzend weer uit kwam en een rondje draaide. Toen ze met haar rug naar de rest toe stond, voelde ze opeens een paar handen op haar heupen, die haar terug het pashokje in duwden.
“Ook hallo Tom!” lachte ze.
“Hoe wist je dat ik het was?” vroeg hij verbaasd.
“Welke andere gek zou mij zo hardhandig het pashokje in duwen?”
“Maar je wist helemaal niet dat ik hier was..”
“Klopt, maar ik had wel zo'n vermoeden. Je laat je broertje echt niet alleen naar me toe komen en hij had niet eens een auto.”
“Ik vertrouw hem wel hoor!” riep Tom verontwaardigd uit.
“Dat bedoel ik helemaal niet stommerd. Ik bedoel dat jij geen kans voorbij laat gaan om mij te zien!” Ze zag Tom even twijfelen en toen toch toegevend knikken. Lilly draaide zich snel om en gaf hem een zoen, waarna ze weer naar buiten stapte om het jurkje nog eens goed te bekijken. Ze draaide nog een paar kritische rondjes en besloot toen uiteindelijk toch maar het te gaan kopen, aangezien er waarschijnlijk niets beters naar voren zou komen springen. Ze stapte het pashokje weer in en zag dat Tom daar nog steeds op haar stond te wachten. Zonder ook maar enige aandacht aan zijn ogen, waar een hebberige blik in verschenen was, te besteden kleedde ze zich om en liep naar de kassa om af te rekenen.
xx
ps. over een tijdje loop ik vast en dan zal je dus een tijdje moeten wachten op nieuwe stukjes ;(
~~~
Er waren enkele maanden verstreken en het leven was weer in zijn normale patroon gevallen. Een keer in de week zagen Lilly en Tom elkaar. Lilly was net terug van haar dansles. Aangezien ze niet meer aan een opleiding kon beginnen en zoveel geld met de tour had verdient, dat een baantje ook een beetje onnodig was. Daarom had Lilly bij Peter om extra danslessen gevraagd en in ruil daarvoor gaf zij les aan de jongste danseresjes. Zo vulde ze haar dagen toch nog met haar grootste passie, dansen. Ze liet zich vermoeid op de bank vallen en deed de televisie aan. Na even zappen kwam ze op MTV terecht, waar ze een tijdje naar 'My Super Sweet Sixteen' terecht kwam. Plotseling schoot haar iets te binnen en ze griste snel haar telefoon uit haar broekzak.
“Tom, welke datum is het vandaag?” Er klonk luid gelach vanuit haar telefoon en Lilly trok vragend haar wenkbrauw op, om hem meteen weer te laten zakken zodra ze besefte dat Tom het toch niet zou kunnen zien.
“Bel je alleen daarvoor? Je hebt toch een agenda op je mobiel?”
“Ja nou, uhm – “ Lilly dacht even na. Ze was zo in gedachten verzonken dat ze er zelf nooit over na gedacht had om haar naar de datum te gaan zoeken. Opnieuw hoorde ze Tom lachen.
“Het is zeventien november liefje!”
“Echt waar? Fack..”
“Wat is er?”
“Dan word ik over vier dagen achttien..”
“Ja dat weet ik, maar ik begrijp hieruit dat je het zelf niet meer wist?”
“Nope, mijn dagen bestaan uit dansen of bij jou zijn. De tijd vliegt!” Opnieuw begon Tom te lachen en Lilly vond het toch wel vervelend dat hij haar aldoor uitlachte, maar ze kon het zich ook wel voorstellen. De datum niet weten is een ding, maar je verjaardag, je achttiende nog wel, vergeten ging toch wel heel ver. Ze kletsten nog wat over de dagelijkse dingen, waarna Lilly weer ophing en zich weer op de bank liet vallen en haar handen door haar haar haalde. Achttien jaar, dan moest ze natuurlijk wel een feest geven. Ze besloot de meiden te bellen, want die zouden vast wel weten hoe ze een wicked party moesten organiseren.
De volgende ochtend vroeg, rond een uur of elf dus, kwam er een auto luid piepend tot stilstand. Lilly opende meteen haar ogen en net toen er op de deurbel gedrukt werd, gooide ze de deur al open en vloog haar vriendinnen om de hals.
“Geweldig dat jullie er zijn!”
“Wat denk jij nou, een feestje organiseren? Dan zijn wij dus echt wel van de partij!” lachte Tanya. Lilly had Peter gister al gebeld dat ze geen tijd had om de kleintjes les te geven en dat ze voor haar privé danslessen drie vriendinnen mee zou nemen. Toen ze vertelde dat het de andere danseressen van Tokio Hotel waren, was hij meteen dol enthousiast geweest en de meiden waren van harte welkom. Ze zaten inmiddels in de woonkamer en Lilly had haar laptop op schoot gezet.
“Oke, wat zijn we allemaal nodig voor een geweldig feest, meiden?”
“Viagra?” opperde Sasha en meteen lag iedereen dubbel. Tom zijn domme actie in New York bleef altijd een van de meest geliefde onderwerpen voor een grap. Helaas voor Tom niet alleen bij zij vrienden, maar ook bij de media. Toen ze eindelijk uitgelachen waren, een half uur later dus, begonnen ze met de lijst.
“Gasten?” opperde Monique.
“En drank!” riep Tanya.
“Geen wiet?” piepte Sasha benauwd. Opnieuw begonnen ze te lachen. Na zeker twee uur hadden ze eindelijk hun lijst compleet en besloten meteen met hun tweede punt te beginnen. Drank.
Met zijn vieren liepen ze door de supermarkt en gooiden om de beurt dingen in het karretje.
“Meiden, als we zo doorgaan zullen we een tweede karretje moeten halen!” riep Lilly, toen Monique voor de zoveelste keer met haar handen vol chips naar de kar liep.
“No problemo.” zei Tanya en ze liep naar het dichtstbijzijnde karretje. Ze keek even om zich heen en haalde toen alle spullen van de vorige eigenaar eruit en liep nonchalant met de kar weg.
“Tan!”
“Wat?” Lilly zuchtte even, maar besloot er niets van te zeggen. Toen Tanya met de zeventiende fles drank aan kwam lopen besloot Lilly dat het genoeg was en samen liepen ze naar de kassa, om af te rekenen. Nadat ze alle spullen in de achterbak van Bill zijn auto hadden gepropt reden ze weg.
“Wacht!” gilde Sasha opeens, waardoor Monique keihard op de rem trapte.
“Wat is er?” vroeg ze, nadat ze om zich heen had gekeken en tot de conclusie was gekomen dat er geen enkel gevaar op de weg was.
“We hebben helemaal geen kleren voor een super feest?” Meteen keken de meiden elkaar geschrokken aan en Monique draaide de auto, midden op de weg terwijl ze nog iets mompelde dat verdacht veel op 'ik mag lekker shoppen, ik mag lekker shoppen!' leek.
Ze liepen de zoveelste winkel in. Ze hadden al veel kleding gekocht, maar niets leek ook maar in de verste verste op de geweldige party outfit die ze zochten.
“Waar is Bill toch als we hem nodig zijn..” zuchtte Lilly.
“Nou, hier om precies te zijn!” Geschrokken draaide ze zich om en stond ineens oog in oog met Bill. Ze vloog hem om zijn hals.
“Billie! Wat doe jij nou hier?”
“Jou steunen natuurlijk!”
“Oh mein Gott, wat gaaaf!” gilde Lilly, maar deze keer niet om Bill. Aan het rek achter Bill zag ze een heel simpel zwart jurkje. Ze liet Bill eindelijk los en pakte het ding uit en het rek en rende naar de paskamers, waar ze grijnzend weer uit kwam en een rondje draaide. Toen ze met haar rug naar de rest toe stond, voelde ze opeens een paar handen op haar heupen, die haar terug het pashokje in duwden.
“Ook hallo Tom!” lachte ze.
“Hoe wist je dat ik het was?” vroeg hij verbaasd.
“Welke andere gek zou mij zo hardhandig het pashokje in duwen?”
“Maar je wist helemaal niet dat ik hier was..”
“Klopt, maar ik had wel zo'n vermoeden. Je laat je broertje echt niet alleen naar me toe komen en hij had niet eens een auto.”
“Ik vertrouw hem wel hoor!” riep Tom verontwaardigd uit.
“Dat bedoel ik helemaal niet stommerd. Ik bedoel dat jij geen kans voorbij laat gaan om mij te zien!” Ze zag Tom even twijfelen en toen toch toegevend knikken. Lilly draaide zich snel om en gaf hem een zoen, waarna ze weer naar buiten stapte om het jurkje nog eens goed te bekijken. Ze draaide nog een paar kritische rondjes en besloot toen uiteindelijk toch maar het te gaan kopen, aangezien er waarschijnlijk niets beters naar voren zou komen springen. Ze stapte het pashokje weer in en zag dat Tom daar nog steeds op haar stond te wachten. Zonder ook maar enige aandacht aan zijn ogen, waar een hebberige blik in verschenen was, te besteden kleedde ze zich om en liep naar de kassa om af te rekenen.
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Hehe, dit stuk bracht een grote glimlach op mijn gezicht. ;D
Ze gaan zo leuk met elkaar om, de meiden met elkaar en Tom met Lilly, je beschrijft ze zo vrolijk en uitgelaten. Tof. ^^
& haar achttiende verjaardag vergeten is ook best wel erg, maar als je het zo druk hebt met je twee passies - dansen en Tom, ghehe - kan ik Lilly ergens nog wel begrijpen. Ben benieuwd of dat feest nog iets bijzonders gaat brengen. (:
Als je vastloopt is het geen probleem, hoor. Het is belangrijker dat je tevreden - of in elk geval enigszins tevreden xD - bent met wat je schrijft, dan dat je elke dag een stuk post. Dus no worries. ^^
Ben benieuwd!
Ze gaan zo leuk met elkaar om, de meiden met elkaar en Tom met Lilly, je beschrijft ze zo vrolijk en uitgelaten. Tof. ^^
& haar achttiende verjaardag vergeten is ook best wel erg, maar als je het zo druk hebt met je twee passies - dansen en Tom, ghehe - kan ik Lilly ergens nog wel begrijpen. Ben benieuwd of dat feest nog iets bijzonders gaat brengen. (:
Als je vastloopt is het geen probleem, hoor. Het is belangrijker dat je tevreden - of in elk geval enigszins tevreden xD - bent met wat je schrijft, dan dat je elke dag een stuk post. Dus no worries. ^^
Ben benieuwd!
“Happy birthday, lieber Lilly. Happy birthday, happy birthday, happy birthday to you!” Langzaam opende Lilly haar ogen, niet helemaal helder en ook lichtelijk geirriteerd door het feit dat er zeven zingende mensen aan haar bed stonden en haar wakker gemaakt hadden. Plotseling besefte ze wat er gezongen werd en met een enorme snelheid ging ze overeind zitten.
“Ik ben achttien! Yes!” Iedereen begon te lachen en Lilly besefte nu pas hoe achterlijk dat geklonken had moeten hebben. Iedereen kwam op of rondom haar bed zitten en de kadootjes gingen rond. Gustav zijn cadeautje werd als eerste aan Lilly overhandigd. Het was een grote picknickmand vol met allerlei ingrediënten voor cupcakes, brownies en allerlei andere soorten baksels.
“Wat?” riep Gustav verbaasd toen iedereen hem aanstaarde. “Lilly kan echt heerlijk bakken!” Iedereen begon te lachen tot dat Sasha haar cadeau aanwees. Het stond tegen de muur en het was Lilly nog niet eens opgevallen, terwijl het toch zeker een bij twee meter was. Ze stond op van het bed en scheurde samen met Monique, die haar nieuwsgierigheid weer eens niet kon beheersen, het papier eraf. Het was een grote foto van de vier stelletjes die tijdens de opnames van de clip 'Kampf der Liebe' gemaakt was. Er stond ook nog een iets kleiner kadootje naast. Toen Lilly ook daar het papier vanaf scheurde kwamen zij en Tom inbeeld, innig zoenend in het midden van de woestijn. Ze omhelsde Sasha en bedankte haar, waarna ze weer naast Tom op haar bed ging zitten. Hij sloeg zijn armen om haar heen en drukte zachtjes een kusje op haar wang. Er verscheen een tevreden glimlach op Lilly haar mond, maar het volgende moment zat ze alweer met een pakje op haar schoot. Georg keek ongeduldig toe hoe Lilly zijn cadeau opende en zodra ze het enorme boek opensloeg begon iedereen te lachen. Het was een foto van de avond in New York, de avond waarop Sasha voor het eerst geblowd had. Lilly bladerde even vluchtig het album door en zag de meest belachelijke foto's voorbij komen. Ook Georg kreeg een kus op zijn wang en ze bezwoer hem het boek later beter te bekijken.
“Dat hoop ik voor je ja, ik ben er echt drie dagen mee bezig geweest!” Nog voor Lilly had kunnen antwoordden werd er alweer een volgend cadeautje in haar schoot geworpen. Deze keer kwam het van Tanya. Zodra Lilly het papier eraf gescheurd had, begon ze hard te lachen. Het waren vier hele schattige knuffelbeestjes, ieder met een eigen naamplaatje. De eerste was een lief aapje, met de naam Georg. Daarna volgde een woeste leeuw. Zijn naamplaatje bevatte Bill's naam. Het derde knuffeltje was een beertje met een bril, Gustav. Alleen het konijntje, met de naam Tom, kon Lilly niet helemaal plaatsen. Ze keek Tanya vragend aan en die gaf al snel een verklaring voor haar keuze.
“Hallo, is het je wel eens opgevallen hoe vaak konijnen elkaar bespringen?” Opnieuw lach iedereen in een deuk en Tom ook voor de verandering. Blijkbaar realiseerde hij zich eindelijk dat hij beter de humor van dit soort grappen in zou kunnen gaan zien dan er de hele tijd over te gaan lopen mokken. Van Bill kreeg ze een dunne envelop, die ze nieuwsgierig opende. Er zat een klein briefje in.
Wij gaan een weekend keihard shoppen in Parijs.
X Bill.
Lilly bedankte Bill en stak haar tong uit naar de andere meiden, die allemaal lichtelijk jaloers keken.
“Wij gaan ook wel een keer naar Milaan ofzo, lieverd!” stelde Bill Monique gerust. Nadat ze eindelijk klaar was met roepen dat ze naar Milaan ging, gooide Monique een klein pakketje op Lilly haar schoot. Het bevatte een paar roze handboeien, een tube chocoladesaus en een lingeriesetje dat volledig uit snoep bestond.
“Monique!” riep Lilly lachend uit.
“Wat, is toch leuk?”
“Já!” riep Tom en onmiddellijk lag iedereen weer in een deuk. Hikkend voegde Tanya hier nog aan toe :
“Zie je wel dat mijn konijn wel klopte!” Een tijdje zat iedereen te lachen en te kletsen tot dat Tom heel zachtjes zijn keel schraapte. Iedereen hoorde het, behalve Monique natuurlijk, die weer gewoon vrolijk doorpraatte. Na een tijdje keek ze verschrikt op en sloeg haar handen voor haar mond, waarna ook zij haar aandacht op Tom richtte. Hij draaide nerveus aan een van zijn dreads en hield een heel klein pakje in zijn hand.
“Uhm, tja..”
“Kom op Tom!” riep Bill bemoedigend. Verschrikkelijk dat die twee precies wisten wat de ander zou gaan doen.
“Nou, Lilly. Ten eerste gefeliciteerd enzo, maar ik wou je eigenlijk wat vragen. Hier pak eerst je cadeautje maar open.” Hij gaf het cadeautje aan Lilly en die haalde zorgvuldig de enorme strik van het doosje, terwijl ze na zat te denken over de vraag die Tom haar zou gaan stellen. Ze had het doosje na lang prutsen eindelijk open gekregen en haalde er een kettinkje uit. Het was een dun zilveren snoer, met daar aan een simpele huis, tuin en keuken sleutel. Lilly keek hem vragend aan en Tom wou net gaan praten toen Georg hun onderbrak.
“Ah, wat schattig. The key to his heart!” Tanya gaf Georg een stomp in zijn maag waarna hij meteen weer stil was en iedereen zijn aandacht weer op Tom kon richten.
“Nou, uhm, tja..” Het was eventjes stil terwijl Tom naar zijn woorden zocht. “Nou kijk, het is heel erg vervelend dat we aldoor zover moeten reizen om elkaar op te zoeken en naja, toen dacht ik..”
“Wat dacht je?” vroeg Lilly.
“Ik dacht dat je misschien wel bij ons in zou willen komen trekken?” Tom zijn wangen waren inmiddels vuurrood en iedereen keek met open mond naar de twee. Lilly moest het nieuws even op zich in laten werken maar nog geen twee tellen later stortte ze zich vol op Tom, om hem overal waar maar huid vrij was te zoenen.
“Natuurlijk wil ik dat!” riep ze. Opnieuw was het weer eventjes stil, maar opeens begon iedereen te klappen, waardoor Lilly zich plotseling weer besefte dat ze niet alleen in de kamer waren. Na Tom nog een lange kus op zijn mond gedrukt te hebben sprong ze op.
“Come on guys! It's party time!”
“Ik ben achttien! Yes!” Iedereen begon te lachen en Lilly besefte nu pas hoe achterlijk dat geklonken had moeten hebben. Iedereen kwam op of rondom haar bed zitten en de kadootjes gingen rond. Gustav zijn cadeautje werd als eerste aan Lilly overhandigd. Het was een grote picknickmand vol met allerlei ingrediënten voor cupcakes, brownies en allerlei andere soorten baksels.
“Wat?” riep Gustav verbaasd toen iedereen hem aanstaarde. “Lilly kan echt heerlijk bakken!” Iedereen begon te lachen tot dat Sasha haar cadeau aanwees. Het stond tegen de muur en het was Lilly nog niet eens opgevallen, terwijl het toch zeker een bij twee meter was. Ze stond op van het bed en scheurde samen met Monique, die haar nieuwsgierigheid weer eens niet kon beheersen, het papier eraf. Het was een grote foto van de vier stelletjes die tijdens de opnames van de clip 'Kampf der Liebe' gemaakt was. Er stond ook nog een iets kleiner kadootje naast. Toen Lilly ook daar het papier vanaf scheurde kwamen zij en Tom inbeeld, innig zoenend in het midden van de woestijn. Ze omhelsde Sasha en bedankte haar, waarna ze weer naast Tom op haar bed ging zitten. Hij sloeg zijn armen om haar heen en drukte zachtjes een kusje op haar wang. Er verscheen een tevreden glimlach op Lilly haar mond, maar het volgende moment zat ze alweer met een pakje op haar schoot. Georg keek ongeduldig toe hoe Lilly zijn cadeau opende en zodra ze het enorme boek opensloeg begon iedereen te lachen. Het was een foto van de avond in New York, de avond waarop Sasha voor het eerst geblowd had. Lilly bladerde even vluchtig het album door en zag de meest belachelijke foto's voorbij komen. Ook Georg kreeg een kus op zijn wang en ze bezwoer hem het boek later beter te bekijken.
“Dat hoop ik voor je ja, ik ben er echt drie dagen mee bezig geweest!” Nog voor Lilly had kunnen antwoordden werd er alweer een volgend cadeautje in haar schoot geworpen. Deze keer kwam het van Tanya. Zodra Lilly het papier eraf gescheurd had, begon ze hard te lachen. Het waren vier hele schattige knuffelbeestjes, ieder met een eigen naamplaatje. De eerste was een lief aapje, met de naam Georg. Daarna volgde een woeste leeuw. Zijn naamplaatje bevatte Bill's naam. Het derde knuffeltje was een beertje met een bril, Gustav. Alleen het konijntje, met de naam Tom, kon Lilly niet helemaal plaatsen. Ze keek Tanya vragend aan en die gaf al snel een verklaring voor haar keuze.
“Hallo, is het je wel eens opgevallen hoe vaak konijnen elkaar bespringen?” Opnieuw lach iedereen in een deuk en Tom ook voor de verandering. Blijkbaar realiseerde hij zich eindelijk dat hij beter de humor van dit soort grappen in zou kunnen gaan zien dan er de hele tijd over te gaan lopen mokken. Van Bill kreeg ze een dunne envelop, die ze nieuwsgierig opende. Er zat een klein briefje in.
Wij gaan een weekend keihard shoppen in Parijs.
X Bill.
Lilly bedankte Bill en stak haar tong uit naar de andere meiden, die allemaal lichtelijk jaloers keken.
“Wij gaan ook wel een keer naar Milaan ofzo, lieverd!” stelde Bill Monique gerust. Nadat ze eindelijk klaar was met roepen dat ze naar Milaan ging, gooide Monique een klein pakketje op Lilly haar schoot. Het bevatte een paar roze handboeien, een tube chocoladesaus en een lingeriesetje dat volledig uit snoep bestond.
“Monique!” riep Lilly lachend uit.
“Wat, is toch leuk?”
“Já!” riep Tom en onmiddellijk lag iedereen weer in een deuk. Hikkend voegde Tanya hier nog aan toe :
“Zie je wel dat mijn konijn wel klopte!” Een tijdje zat iedereen te lachen en te kletsen tot dat Tom heel zachtjes zijn keel schraapte. Iedereen hoorde het, behalve Monique natuurlijk, die weer gewoon vrolijk doorpraatte. Na een tijdje keek ze verschrikt op en sloeg haar handen voor haar mond, waarna ook zij haar aandacht op Tom richtte. Hij draaide nerveus aan een van zijn dreads en hield een heel klein pakje in zijn hand.
“Uhm, tja..”
“Kom op Tom!” riep Bill bemoedigend. Verschrikkelijk dat die twee precies wisten wat de ander zou gaan doen.
“Nou, Lilly. Ten eerste gefeliciteerd enzo, maar ik wou je eigenlijk wat vragen. Hier pak eerst je cadeautje maar open.” Hij gaf het cadeautje aan Lilly en die haalde zorgvuldig de enorme strik van het doosje, terwijl ze na zat te denken over de vraag die Tom haar zou gaan stellen. Ze had het doosje na lang prutsen eindelijk open gekregen en haalde er een kettinkje uit. Het was een dun zilveren snoer, met daar aan een simpele huis, tuin en keuken sleutel. Lilly keek hem vragend aan en Tom wou net gaan praten toen Georg hun onderbrak.
“Ah, wat schattig. The key to his heart!” Tanya gaf Georg een stomp in zijn maag waarna hij meteen weer stil was en iedereen zijn aandacht weer op Tom kon richten.
“Nou, uhm, tja..” Het was eventjes stil terwijl Tom naar zijn woorden zocht. “Nou kijk, het is heel erg vervelend dat we aldoor zover moeten reizen om elkaar op te zoeken en naja, toen dacht ik..”
“Wat dacht je?” vroeg Lilly.
“Ik dacht dat je misschien wel bij ons in zou willen komen trekken?” Tom zijn wangen waren inmiddels vuurrood en iedereen keek met open mond naar de twee. Lilly moest het nieuws even op zich in laten werken maar nog geen twee tellen later stortte ze zich vol op Tom, om hem overal waar maar huid vrij was te zoenen.
“Natuurlijk wil ik dat!” riep ze. Opnieuw was het weer eventjes stil, maar opeens begon iedereen te klappen, waardoor Lilly zich plotseling weer besefte dat ze niet alleen in de kamer waren. Na Tom nog een lange kus op zijn mond gedrukt te hebben sprong ze op.
“Come on guys! It's party time!”
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
AAAAH! Lilly gaat bij de jongens wonen! Whooo! *draait rondje*
Dat is echt een heel erg tof cadeau, mocht je het nog niet doorhebben.
Ik vind sowieso alle cadeaus heel goed gevonden, ik weet van mezelf dat ik in dat soort dingen echt enorm slecht ben, maar deze zijn allemaal passend en grappig. & niet alleen passend qua verjaardag, maar ook qua personen. That is to say, ik leg krom uit, maar ik bedoel - je karakters vallen zegmaar niet uit elkaar. Ze blijven het hele verhaal door hetzelfde karakter hebben. En dat is goed, dat maakt het verhaal geloofwaardig. ;]
Oh, nog een klein dingetje:
Snel meer? <3
Dat is echt een heel erg tof cadeau, mocht je het nog niet doorhebben.
Ik vind sowieso alle cadeaus heel goed gevonden, ik weet van mezelf dat ik in dat soort dingen echt enorm slecht ben, maar deze zijn allemaal passend en grappig. & niet alleen passend qua verjaardag, maar ook qua personen. That is to say, ik leg krom uit, maar ik bedoel - je karakters vallen zegmaar niet uit elkaar. Ze blijven het hele verhaal door hetzelfde karakter hebben. En dat is goed, dat maakt het verhaal geloofwaardig. ;]
En deze vond ik gewoon masterlijk. Met Lilly naar Parijs, met zijn vriendinnetje naar Milaan. Echt zo typisch - en je hebt ook meteen weer even onder onze neus gewreven dat de jongens stiekem toch best wel verwende rockstars zijn. xDMyrdie schreef:“Wij gaan ook wel een keer naar Milaan ofzo, lieverd!” stelde Bill Monique gerust.
Oh, nog een klein dingetje:
Lieber is de mannelijke vorm, Lilly is een meisje, dus 'liebe Lilly'. ;]Myrdie schreef:“Happy birthday, lieber Lilly. Happy birthday, happy birthday, happy birthday to you!”
Snel meer? <3
Oeh, stom foutje inderdaad (: En ja, die cadeaujes heb ik ook erg lang over nagedacht hoor, haha!
x
~~~
Over iets minder dan een uur zouden de eerste gasten kunnen arriveren en Lilly, Monique, Tanya, Sasha en Bill stonden met zijn vijven voor de spiegel te dringen. Dit ging eventjes goed, maar al snel ontstond er een enorm duw en trek gevecht. Lilly besloot daarom maar uit de badkamer te verdwijnen en zich eerst om te gaan kleden. In een veel te grote boxer van Tom en haar bh stak ze de hal over naar haar eigen kamer, waar ze drie jongens verveeld naar de televisie zag staren.
“Wat doen jullie hier nou weer? Beneden staat ook een televisie?” zuchtte Lilly. De jongens keken alle drie verschrikt op en Georg en Gustav keken meteen naar beneden toen ze zagen wat Lilly aan had. “Uhm, jongens?” De twee keken haar vragend aan. “Jullie hebben me voor die videoclip wel eens in alleen een boxer gezien dus stel je niet zo aan.” Nu was het Tom zijn beurt om heel verbaasd en ook lichtelijk geërgerd op te kijken. Lilly stuurde hem een zoenhandje en schopte de drie jongens daarna met grof geweld haar kamer uit. Ze haalde de handdoek, die nog om haar haren heen gewikkeld zat, los en pakte een borstel. Haar lange, wit blonde haren waren nodig aan een kappersbeurt toe en haar borstel bleef op bepaalde plaatsen akelig vast zitten. Normaal gesproken was het nog wel te doen, maar Bill had haar conditioner op gemaakt en haar borstel wou nu echt op geen enkele manier door haar haren glijden. Ze besloot Tom te roepen en toen hij hijgend in de deurpost stond, met de vraag waarom ze zo hard gilde, begon Lilly te lachen.
“Ik wou je alleen maar vragen of je me even wilt helpen met mijn haar. Ik krijg de borstel er met geen mogelijkheid doorheen.” Tom haalde even opgelucht adem, ging op Lilly haar bed zitten en klopte vervolgens uitnodigend voor zich. Lilly ging zitten en gaf de borstel af, waarna Tom voorzichtig met haar haren begon.
“Heb je een beetje zin in vanavond?” vroeg hij.
“Nou en of! Wat denk jij nou, ik word natuurlijk maar een keer in mijn leven achttien.” Ze hoorde Tom even grinniken en had nu pas door dat hij alweer gestopt was met het kammen van haar haar. Zijn vingers gleden zachtjes over haar nek en niet veel later waren ook zijn lippen in haar nek geplant. Lilly sloot genietend haar ogen, terwijl ze wist dat ze zich eigenlijk klaar moest gaan maken. Na ongeveer vijf minuten hield ze Tom tegen en die keek haar vragend aan.
“Ik moet me klaarmaken..” zuchtte Lilly en er verscheen een scheve grijns op Tom zijn gezicht. Lilly knikte alleen maar, precies wetend waar Tom op dit moment aan dacht. Ze ging weer voor hem zitten en Tom trok opnieuw de borstel door haar haren.
Ze waren al een aantal uren aan het feesten. Er waren heel veel mensen op komen dagen en zo stond Lilly al uren achtereen te praten. Met mensen van haar school, oude baantjes en ook mensen die ze maar vaagjes kende. Plotseling doofden alle lichten en er werd een grote spot op het podium gericht, waar normaal gesproken alleen de DJ met zijn apparatuur stond. Nu stonden daar echter ook haar drie beste vriendinnen bij. Monique, die in het midden stond, hield de microfoon vast en ze schraapte een paar keer haar keel tot ze van het grootste gedeelte mensen de aandacht had. Aangezien maar een klein deel van de aanwezigen duits sprak, had Monique haar beste engels bij elkaar geschraapt.
“Hallo allemaal! Als eerste wil ik jullie even hartelijk bedanken voor jullie verschijning op het feest van de eeuw.” Iedereen begon te lachen en ook Lilly kon een grijns niet onderdrukken, terwijl ze wist dat haar iets te gebeuren stond.
“Maar nu even to the point. Wij kennen Lilly als een van de beste danseressen in de wereld en ze heeft nog geen moment op de dansvloer gestaan. Daarom willen we haar even, op niet al te vriendelijke toon, te verzoeken zich naar voren te verplaatsen en met ons te gaan dansen!” Lilly haalde opgelucht adem. Als dat alles was, was ze er nog mooi vanaf gekomen. Terwijl ze zich een weg baande door de mensenmassa om zich bij haar vriendinnen te voegen, kwam ze erachter dat ze er inderdaad niet zo makkelijk af zou komen als ze gedacht had. De eerste klanken van Bad Boy klonken vanuit de enorme boxen en haar vriendinnen stonden al klaar. Lilly twijfelde even, maar kreeg toen een zet in haar rug, waardoor ze in het midden van de mensenmassa terecht kwam. Ze ging tussen Monique en Sasha, haar vaste plaats, staan en haar lichaam begon als vanzelf te bewegen. Ze had de choreografie per slot van rekening ook zelf samen gesteld.
x
~~~
Over iets minder dan een uur zouden de eerste gasten kunnen arriveren en Lilly, Monique, Tanya, Sasha en Bill stonden met zijn vijven voor de spiegel te dringen. Dit ging eventjes goed, maar al snel ontstond er een enorm duw en trek gevecht. Lilly besloot daarom maar uit de badkamer te verdwijnen en zich eerst om te gaan kleden. In een veel te grote boxer van Tom en haar bh stak ze de hal over naar haar eigen kamer, waar ze drie jongens verveeld naar de televisie zag staren.
“Wat doen jullie hier nou weer? Beneden staat ook een televisie?” zuchtte Lilly. De jongens keken alle drie verschrikt op en Georg en Gustav keken meteen naar beneden toen ze zagen wat Lilly aan had. “Uhm, jongens?” De twee keken haar vragend aan. “Jullie hebben me voor die videoclip wel eens in alleen een boxer gezien dus stel je niet zo aan.” Nu was het Tom zijn beurt om heel verbaasd en ook lichtelijk geërgerd op te kijken. Lilly stuurde hem een zoenhandje en schopte de drie jongens daarna met grof geweld haar kamer uit. Ze haalde de handdoek, die nog om haar haren heen gewikkeld zat, los en pakte een borstel. Haar lange, wit blonde haren waren nodig aan een kappersbeurt toe en haar borstel bleef op bepaalde plaatsen akelig vast zitten. Normaal gesproken was het nog wel te doen, maar Bill had haar conditioner op gemaakt en haar borstel wou nu echt op geen enkele manier door haar haren glijden. Ze besloot Tom te roepen en toen hij hijgend in de deurpost stond, met de vraag waarom ze zo hard gilde, begon Lilly te lachen.
“Ik wou je alleen maar vragen of je me even wilt helpen met mijn haar. Ik krijg de borstel er met geen mogelijkheid doorheen.” Tom haalde even opgelucht adem, ging op Lilly haar bed zitten en klopte vervolgens uitnodigend voor zich. Lilly ging zitten en gaf de borstel af, waarna Tom voorzichtig met haar haren begon.
“Heb je een beetje zin in vanavond?” vroeg hij.
“Nou en of! Wat denk jij nou, ik word natuurlijk maar een keer in mijn leven achttien.” Ze hoorde Tom even grinniken en had nu pas door dat hij alweer gestopt was met het kammen van haar haar. Zijn vingers gleden zachtjes over haar nek en niet veel later waren ook zijn lippen in haar nek geplant. Lilly sloot genietend haar ogen, terwijl ze wist dat ze zich eigenlijk klaar moest gaan maken. Na ongeveer vijf minuten hield ze Tom tegen en die keek haar vragend aan.
“Ik moet me klaarmaken..” zuchtte Lilly en er verscheen een scheve grijns op Tom zijn gezicht. Lilly knikte alleen maar, precies wetend waar Tom op dit moment aan dacht. Ze ging weer voor hem zitten en Tom trok opnieuw de borstel door haar haren.
Ze waren al een aantal uren aan het feesten. Er waren heel veel mensen op komen dagen en zo stond Lilly al uren achtereen te praten. Met mensen van haar school, oude baantjes en ook mensen die ze maar vaagjes kende. Plotseling doofden alle lichten en er werd een grote spot op het podium gericht, waar normaal gesproken alleen de DJ met zijn apparatuur stond. Nu stonden daar echter ook haar drie beste vriendinnen bij. Monique, die in het midden stond, hield de microfoon vast en ze schraapte een paar keer haar keel tot ze van het grootste gedeelte mensen de aandacht had. Aangezien maar een klein deel van de aanwezigen duits sprak, had Monique haar beste engels bij elkaar geschraapt.
“Hallo allemaal! Als eerste wil ik jullie even hartelijk bedanken voor jullie verschijning op het feest van de eeuw.” Iedereen begon te lachen en ook Lilly kon een grijns niet onderdrukken, terwijl ze wist dat haar iets te gebeuren stond.
“Maar nu even to the point. Wij kennen Lilly als een van de beste danseressen in de wereld en ze heeft nog geen moment op de dansvloer gestaan. Daarom willen we haar even, op niet al te vriendelijke toon, te verzoeken zich naar voren te verplaatsen en met ons te gaan dansen!” Lilly haalde opgelucht adem. Als dat alles was, was ze er nog mooi vanaf gekomen. Terwijl ze zich een weg baande door de mensenmassa om zich bij haar vriendinnen te voegen, kwam ze erachter dat ze er inderdaad niet zo makkelijk af zou komen als ze gedacht had. De eerste klanken van Bad Boy klonken vanuit de enorme boxen en haar vriendinnen stonden al klaar. Lilly twijfelde even, maar kreeg toen een zet in haar rug, waardoor ze in het midden van de mensenmassa terecht kwam. Ze ging tussen Monique en Sasha, haar vaste plaats, staan en haar lichaam begon als vanzelf te bewegen. Ze had de choreografie per slot van rekening ook zelf samen gesteld.
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Lilly is echt niet op haar mondje gevallen, hè? xD Loopt even vrolijk in d'r ondergoed door het huis... Nou ja, het is wel haar eigen huis, en het is Lilly. Ik vind haar karakter leuk, ze is niet perfect en daardoor juist heel menselijk. Geen Mary Sue.
'Bad Boy'. Heb ik iets gemist, over het hoofd gezien? Want ik snapte even niet waarom dat het erger maakte dat ze op haar verjaardagsfeest moest gaan dansen .__.
Ligt waarschijnlijk aan mij. xD
Anyway, ik ben een beetje moe, dus ik houd het maar kort vandaag. Was blij met de update! ;]
'Bad Boy'. Heb ik iets gemist, over het hoofd gezien? Want ik snapte even niet waarom dat het erger maakte dat ze op haar verjaardagsfeest moest gaan dansen .__.
Ligt waarschijnlijk aan mij. xD
Anyway, ik ben een beetje moe, dus ik houd het maar kort vandaag. Was blij met de update! ;]
Bad Boy, dat is dat dansje waarmee ze de jongens toen voor gek gezet hebben. Een van de eerste hoofdstukken (:
Bedankt weer voor je reactie (:
xxx
ps. dit deel is nogal 16+. Op een andere site waar ik dit post hadden ze ernaar gevraagd, PRIMA.
~~~
Toen het nummer afgelopen was begon iedereen te klappen en te fluiten. Ze maakten een diepe buiging en Lilly ging er daarna snel vandoor om een glas drinken te halen. Zo ver kwam ze echter niet, want halverwege de massa pakte Tom haar bij haar heupen. Ze drukte snel een kus op zijn lippen en gebaarde toen naar de bar. Het enige wat Tom deed was met zijn hoofd schudden en hij drukte haar nog iets steviger tegen zich aan. Door de manier waarop ze net gedanst had, was ze al behoorlijk opgewonden geraakt en nu liet Tom haar ook nog eens voelen hoe hij erover gedacht had. De bar was meteen uit haar hoofd verdwenen en ze liet zich gewillig door Tom meetrekken naar een donker hoekje aan de achterkant van de zaal. Ze zoenden elkaar alsof ze dat al maanden niet gedaan hadden. Ze waren beide niet erg helder meer en Lilly liet ongegeneerd haar handen in Tom zijn broek zakken. Deze kreunde net iets te luid en leek van zichzelf te schrikken. Hij haalde Lilly's handen uit zijn broek en trok haar mee. Hij schreeuwde nog iets naar Bill, die ze onderweg tegenkwamen en vervolgens liepen ze samen naar buiten. Hij keek even onzeker om zich heen, maar Lilly had zijn plannetje inmiddels begrepen en nu was zij degene die de leiding nam en zo stonden ze nog geen vijf minuten later bij de receptie van een redelijk luxe hotel. Het duurde hun veel te lang voordat de receptioniste de sleutel afgaf en ze gingen dan ook op een drafje naar hun kamer. Tom had nog snel een fles champagne besteld en wel drie keer herhaald dat ze hem maar voor de deur moesten zetten en hun onder geen enkele omstandigheid mochten komen storen. De deur viel nog maar net in zijn slot, of ze hadden zich alweer boven op elkaar gestort. Lilly was nog nooit zo snel uitgekleed en ook Tom was al helemaal naakt. Hij streelde nog even liefkozend haar wang voordat hij zich met een diepe stoot bij haar naar binnen werkte. Beide konden ze hun kreunen niet inhouden en besloten stilzwijgend dat de buren het maar een nachtje met wat minder slaap zullen moeten doen. Haar handen gingen onrustig over zijn borst heen en weer, terwijl ze moeizaam probeerden hun geluid toch ietwat binnen de perken te houden. Lilly sloeg haar armen om Tom zijn nek en drukte haar lippen op de zijne. Al snel kwamen ze na elkaar klaar. Tom liet zich vermoeid op het bed vallen, maar Lilly griste haar laatste beetje kracht bijeen en sloeg de dekens om zich heen, voor ze zich naar de deur van de hotelkamer begaf.
“Wat ga je doen?” vroeg Tom op een toon die hij normaal had vlak voordat hij in slaap viel.
“Even de champagne halen.” En toen Lilly de deur opende, stond er inderdaad een karretje voor hun deur. De receptioniste had er niet alleen een fles champagne op gezet, maar ook allerlei lekkere hapjes. Lilly schoof het karretje naar het bed en liet zich er weer op vallen. Tom had zijn ogen nog steeds gesloten en aan zijn ademhaling te horen, zou het niet lang meer duren voor hij in slaap zou vallen. Maar Lilly besloot daar maar eens snel verandering in te gaan brengen. Ze doopte een van de aarbeien in de gesmolten chocolade en liet een paar druppen op Tom zijn borst vallen. Toen er genoeg lag, ging ze voorzichtig op zijn benen zitten en begon de chocolade op te likken. Ze hoorde Tom zachtjes kreunen en toen ze even omhoog keek waren zijn ogen nog steeds gesloten, maar deze keer van genot. Tegen de tijd dat Lilly alle chocolade weggewerkt had, was Tom alweer klaarwakker en zijn kleine vriend ook. Tom verschoof zijn gewicht en zorgde er zo voor dat Lilly onder hem terecht kwam. Hij zette het bakje met chocoladesaus naast hun neer en doopte zijn vinger erin. Na een tijdje kon Lilly eindelijk zien wat Tom aan het doen was. Hij had een groot hart op haar buik getekend, met daarin hun namen. Langzaam begon hij, ondanks zijn afgunst voor chocolade, het spul van haar af te likken. Lilly haar geduld begon op te raken en terwijl Tom nog maar op de helft van het hartje was, zorgde Lilly ervoor dat ze boven op lag. Hij liet zich gewillig in haar glijden en terwijl Lilly op en neer bewoog, zoog Tom de chocolade van haar tepels. Al snel kwamen ze tot een tweede hoogtepunt en lieten ze zich opnieuw vermoeid naast elkaar neerzakken. Lilly voelde haar oogleden zwaarder en zwaarder worden, maar al snel voelde ze een paar vingers die voorzichtig over haar lichaam trippelden. Het zou nog een lange nacht worden, dat was een ding dat zeker was.
Bedankt weer voor je reactie (:
xxx
ps. dit deel is nogal 16+. Op een andere site waar ik dit post hadden ze ernaar gevraagd, PRIMA.
~~~
Toen het nummer afgelopen was begon iedereen te klappen en te fluiten. Ze maakten een diepe buiging en Lilly ging er daarna snel vandoor om een glas drinken te halen. Zo ver kwam ze echter niet, want halverwege de massa pakte Tom haar bij haar heupen. Ze drukte snel een kus op zijn lippen en gebaarde toen naar de bar. Het enige wat Tom deed was met zijn hoofd schudden en hij drukte haar nog iets steviger tegen zich aan. Door de manier waarop ze net gedanst had, was ze al behoorlijk opgewonden geraakt en nu liet Tom haar ook nog eens voelen hoe hij erover gedacht had. De bar was meteen uit haar hoofd verdwenen en ze liet zich gewillig door Tom meetrekken naar een donker hoekje aan de achterkant van de zaal. Ze zoenden elkaar alsof ze dat al maanden niet gedaan hadden. Ze waren beide niet erg helder meer en Lilly liet ongegeneerd haar handen in Tom zijn broek zakken. Deze kreunde net iets te luid en leek van zichzelf te schrikken. Hij haalde Lilly's handen uit zijn broek en trok haar mee. Hij schreeuwde nog iets naar Bill, die ze onderweg tegenkwamen en vervolgens liepen ze samen naar buiten. Hij keek even onzeker om zich heen, maar Lilly had zijn plannetje inmiddels begrepen en nu was zij degene die de leiding nam en zo stonden ze nog geen vijf minuten later bij de receptie van een redelijk luxe hotel. Het duurde hun veel te lang voordat de receptioniste de sleutel afgaf en ze gingen dan ook op een drafje naar hun kamer. Tom had nog snel een fles champagne besteld en wel drie keer herhaald dat ze hem maar voor de deur moesten zetten en hun onder geen enkele omstandigheid mochten komen storen. De deur viel nog maar net in zijn slot, of ze hadden zich alweer boven op elkaar gestort. Lilly was nog nooit zo snel uitgekleed en ook Tom was al helemaal naakt. Hij streelde nog even liefkozend haar wang voordat hij zich met een diepe stoot bij haar naar binnen werkte. Beide konden ze hun kreunen niet inhouden en besloten stilzwijgend dat de buren het maar een nachtje met wat minder slaap zullen moeten doen. Haar handen gingen onrustig over zijn borst heen en weer, terwijl ze moeizaam probeerden hun geluid toch ietwat binnen de perken te houden. Lilly sloeg haar armen om Tom zijn nek en drukte haar lippen op de zijne. Al snel kwamen ze na elkaar klaar. Tom liet zich vermoeid op het bed vallen, maar Lilly griste haar laatste beetje kracht bijeen en sloeg de dekens om zich heen, voor ze zich naar de deur van de hotelkamer begaf.
“Wat ga je doen?” vroeg Tom op een toon die hij normaal had vlak voordat hij in slaap viel.
“Even de champagne halen.” En toen Lilly de deur opende, stond er inderdaad een karretje voor hun deur. De receptioniste had er niet alleen een fles champagne op gezet, maar ook allerlei lekkere hapjes. Lilly schoof het karretje naar het bed en liet zich er weer op vallen. Tom had zijn ogen nog steeds gesloten en aan zijn ademhaling te horen, zou het niet lang meer duren voor hij in slaap zou vallen. Maar Lilly besloot daar maar eens snel verandering in te gaan brengen. Ze doopte een van de aarbeien in de gesmolten chocolade en liet een paar druppen op Tom zijn borst vallen. Toen er genoeg lag, ging ze voorzichtig op zijn benen zitten en begon de chocolade op te likken. Ze hoorde Tom zachtjes kreunen en toen ze even omhoog keek waren zijn ogen nog steeds gesloten, maar deze keer van genot. Tegen de tijd dat Lilly alle chocolade weggewerkt had, was Tom alweer klaarwakker en zijn kleine vriend ook. Tom verschoof zijn gewicht en zorgde er zo voor dat Lilly onder hem terecht kwam. Hij zette het bakje met chocoladesaus naast hun neer en doopte zijn vinger erin. Na een tijdje kon Lilly eindelijk zien wat Tom aan het doen was. Hij had een groot hart op haar buik getekend, met daarin hun namen. Langzaam begon hij, ondanks zijn afgunst voor chocolade, het spul van haar af te likken. Lilly haar geduld begon op te raken en terwijl Tom nog maar op de helft van het hartje was, zorgde Lilly ervoor dat ze boven op lag. Hij liet zich gewillig in haar glijden en terwijl Lilly op en neer bewoog, zoog Tom de chocolade van haar tepels. Al snel kwamen ze tot een tweede hoogtepunt en lieten ze zich opnieuw vermoeid naast elkaar neerzakken. Lilly voelde haar oogleden zwaarder en zwaarder worden, maar al snel voelde ze een paar vingers die voorzichtig over haar lichaam trippelden. Het zou nog een lange nacht worden, dat was een ding dat zeker was.
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Ghehe. Zestien plus indeed. Wat op zich niet erg is, maar ga geen te gedetailleerde beschrijvingen maken, dan kan het namelijk niet op OV blijven staan. (:
Maar wat mij betreft ging dit nog niet te ver, dus no worries. Dat met die chocolade vond ik grappig, hij lust het niet eens en doet het toch. xD
Omdat er voor de rest niet veel meer over te zeggen valt, houd ik het maar op: ik hoop dat er snel meer komt! :)
Maar wat mij betreft ging dit nog niet te ver, dus no worries. Dat met die chocolade vond ik grappig, hij lust het niet eens en doet het toch. xD
Omdat er voor de rest niet veel meer over te zeggen valt, houd ik het maar op: ik hoop dat er snel meer komt! :)
omg, weer eens te lang geleden $ ik ben echt heel slecht. ik heb dit verhaal gewoon al afgeschreven (:
~~~
Toen Lilly de volgende morgen wakker werd, verscheen er een brede grijns op haar mond. Vervolgens rolde ze over het bed heen, boven op Tom. Deze kreunde even en leek daarna weer verder te slapen. Zachtjes drukte Lilly haar lippen op de zijne en schrok zich dood toen hij zijn handen stevig om haar middel sloeg.
“Ook goedemorgen zeg!” riep Lilly geschrokken uit, met haar hart nog half in haar keel.
“Zeg dat wel ja, kun je me niet vaker zo wakker maken?”
“Moet je maar vaker bij me zijn!”
“Straks heb ik je lekker elke dag bij me.” riep Tom uit en hij sloeg zijn armen nog wat steviger om Lilly heen. Zij kon alleen maar grijnzen. Het idee dat ze eindelijk weer elke dag bij Tom zou slapen zorgde voor een heerlijke tinteling in haar buik, maar ze wist nog niet zo goed hoe ze het aan haar ouders moest gaan vertellen. Blijkbaar was aan Lilly haar gezicht gezien geweest dat ze aan het nadenken was, want Tom drukte een kusje op haar lippen. “Ik denk dat je ze het beste kan vertellen tijdens een etentje.” zei hij alsof hij haar gedachten kon lezen. Lilly knikte even en besloot zich toen maar te gaan douchen en aankleden, want er zaten nog altijd zes mensen in haar huis.
Twee uur laten stonden ze aan de voordeur van Lilly haar huis. Ze hadden al een paar keer aangebeld, maar niemand deed open. Haar eigen sleutel was Lilly voor de verandering eens niet vergeten, maar ze had hem de avond ervoor aan Monique gegeven, omdat ze anders voor een dichte deur kwamen te staan. Na iets wat uren leek te duren, werd de deur eindelijk voor hun opengedaan. Sasha stond, nog half slapend, in de deuropening met enkel een shirt van Gustav aan.
“Goedemorgen Sas, een beetje een kater?” grapte Lilly. Sasha knikte voorzichtig, legde haar handen op haar hoofd en verdween weer naar de kamer van Lilly haar ouders die zij en Gustav blijkbaar in beslag hadden genomen. Gelukkig hadden haar ouders aangeboden een nachtje bij Lilly's oom en tante te slapen, zodat ze hier rustig hun gang konden gaan. Ze moest er niet aan denken wat voor een preek ze gehad had als ze 's avonds niet thuis was gekomen. De rest van het huis was nog aardig stil en dus besloten Lilly en Tom om in de woonkamer een film te kijken totdat de anderen ook eindelijk hun bed uit zouden komen. Dit duurde nog een hele tijd en ze waren inmiddels al aan hun tweede film begonnen toen Bill lijkbleek de woonkamer binnenstapte.
“Zo, jij ziet er goed uit broertje!” riep Tom met een grijns van oor tot oor. Dit was waarschijnlijk de eerste keer dat zijn broertje er beroerder uitzag dan hijzelf na een avondje stappen.
“Houd je bek, Tom.” waarschuwde Bill zijn broer, terwijl hij Lilly bijna smekend aankeek. Die stond meteen op en ging opzoek naar aspirientjes, die ze uiteindelijk in een keukenkastje vond. Ze vulde een glas met water en liep weer terug naar de woonkamer, waar Bill inmiddels in een stoel neergezakt was.
“Was het nog leuk toen we weg gingen?” vroeg Lilly terwijl Bill dankbaar zijn aspirine aannam. Hij slikte er drie achterelkaar door en knikte daarna.
“Ja was leuk. Ik ga nog even liggen.” mompelde hij en hij liep weer naar boven.
“Wat een gezelligheid hierzo..” mompelde Tom.
“Inderdaad. Ik zat te denken heh, mijn ouders moeten hun eigenlijk niet zo zien. Zullen we anders meteen vanavond met ze uiteten gaan?”
“Wé?” riep Tom geschrokken uit.
“We ja, hallo, ik ga samenwonen met jóu?”
“Gelukkig zijn je ouders zo geweldig, anders had ik het niet gedaan.” Lilly lachte en liep vervolgens naar de telefoon om haar ouders op te bellen.
Zoals afgesproken was, stonden Lilly en Tom om zes uur voor de deur van het lekkerste restaurant in heel Amsterdam. Ze hadden met de anderen afgesproken dat die zo snel mogelijk zouden verdwijnen en gelukkig was Bill dankzij de aspirine wat opgeknapt en vertrouwde Tom hem het autorijden wel toe. Het zou niet zijn eerste ongeluk zijn. Ze lieten zich door de ober naar een tafel brengen, waar haar ouders al aan een flesje wijn begonnen waren. Met een lichte glimlach sloegen zowel Lilly als Tom een glaasje wijn over, ze wouden graag een beetje nuchter blijven en hadden ook niet zo'n zin in een kater als al de anderen nu hadden. Lilly haar ouders glimlachten en een tijdje ging het gesprek over het spetterende feest van gisteravond. Lilly en Tom vertelden om de beurt, maar sloegen beide het laatste gedeelte van de avond maar over.
“Maar vertel eens Lil, wat wil je ons vertellen?” Lilly keek haar ouders geschrokken aan. Ze was van plan geweest het pas na het eten te gaan vertellen. Niet zozeer voor haar ouders, maar meer om zich er zelf mentaal op voor te kunnen bereiden en nu stelde haar moeder zo'n vraag.
“Ik, nou, tja..” Het was even stil terwijl Lilly naar de beste woorden zocht. “Tom heeft me gevraagd om bij hem in te trekken.” zei ze daarna. Er verschenen brede grijnzen op de gezichten van haar ouders.
“We verwachtten al dat dat er aan zat te komen, maar wat geweldig lieverd!” riep haar vader trots. Lilly keek haar ouders even verbaasd aan.
“Huh, ik snap er niets meer van.”
“Waar snap je niets van, lieverd?” vroeg haar moeder geïnteresseerd.
“Nou, na de tour zeiden jullie dat ik nooit meer zo lang weg mocht gaan en nu vinden jullie het opeens geen enkel probleem als ik 500 kilometer op ga wonen?”
“Dat was plichtsgetrouw meid. Stiekem vonden we het heerlijk rustig.” grapte haar vader. De hele tafel begon te lachen, alleen Lilly keek nep verontwaardigd voor zich uit. Natuurlijk had haar moeder weer niet door dat ze het niet meende en begon zich meteen te verontschuldigen.
“Zo bedoelt papa het natuurlijk niet, lieverd! We zullen je heel erg missen, maar we komen je vaak opzoeken en jij ons ook, beloofd?”
“Yes, boss!” riep Lilly, terwijl ze in de houding ging zitten. De ober die net aan was komen lopen liet van schrik een hoog gilletje horen en terwijl ze alle vier hun best deden om niet in lachen uit te barsten bestelden ze wat te eten.
~~~
Toen Lilly de volgende morgen wakker werd, verscheen er een brede grijns op haar mond. Vervolgens rolde ze over het bed heen, boven op Tom. Deze kreunde even en leek daarna weer verder te slapen. Zachtjes drukte Lilly haar lippen op de zijne en schrok zich dood toen hij zijn handen stevig om haar middel sloeg.
“Ook goedemorgen zeg!” riep Lilly geschrokken uit, met haar hart nog half in haar keel.
“Zeg dat wel ja, kun je me niet vaker zo wakker maken?”
“Moet je maar vaker bij me zijn!”
“Straks heb ik je lekker elke dag bij me.” riep Tom uit en hij sloeg zijn armen nog wat steviger om Lilly heen. Zij kon alleen maar grijnzen. Het idee dat ze eindelijk weer elke dag bij Tom zou slapen zorgde voor een heerlijke tinteling in haar buik, maar ze wist nog niet zo goed hoe ze het aan haar ouders moest gaan vertellen. Blijkbaar was aan Lilly haar gezicht gezien geweest dat ze aan het nadenken was, want Tom drukte een kusje op haar lippen. “Ik denk dat je ze het beste kan vertellen tijdens een etentje.” zei hij alsof hij haar gedachten kon lezen. Lilly knikte even en besloot zich toen maar te gaan douchen en aankleden, want er zaten nog altijd zes mensen in haar huis.
Twee uur laten stonden ze aan de voordeur van Lilly haar huis. Ze hadden al een paar keer aangebeld, maar niemand deed open. Haar eigen sleutel was Lilly voor de verandering eens niet vergeten, maar ze had hem de avond ervoor aan Monique gegeven, omdat ze anders voor een dichte deur kwamen te staan. Na iets wat uren leek te duren, werd de deur eindelijk voor hun opengedaan. Sasha stond, nog half slapend, in de deuropening met enkel een shirt van Gustav aan.
“Goedemorgen Sas, een beetje een kater?” grapte Lilly. Sasha knikte voorzichtig, legde haar handen op haar hoofd en verdween weer naar de kamer van Lilly haar ouders die zij en Gustav blijkbaar in beslag hadden genomen. Gelukkig hadden haar ouders aangeboden een nachtje bij Lilly's oom en tante te slapen, zodat ze hier rustig hun gang konden gaan. Ze moest er niet aan denken wat voor een preek ze gehad had als ze 's avonds niet thuis was gekomen. De rest van het huis was nog aardig stil en dus besloten Lilly en Tom om in de woonkamer een film te kijken totdat de anderen ook eindelijk hun bed uit zouden komen. Dit duurde nog een hele tijd en ze waren inmiddels al aan hun tweede film begonnen toen Bill lijkbleek de woonkamer binnenstapte.
“Zo, jij ziet er goed uit broertje!” riep Tom met een grijns van oor tot oor. Dit was waarschijnlijk de eerste keer dat zijn broertje er beroerder uitzag dan hijzelf na een avondje stappen.
“Houd je bek, Tom.” waarschuwde Bill zijn broer, terwijl hij Lilly bijna smekend aankeek. Die stond meteen op en ging opzoek naar aspirientjes, die ze uiteindelijk in een keukenkastje vond. Ze vulde een glas met water en liep weer terug naar de woonkamer, waar Bill inmiddels in een stoel neergezakt was.
“Was het nog leuk toen we weg gingen?” vroeg Lilly terwijl Bill dankbaar zijn aspirine aannam. Hij slikte er drie achterelkaar door en knikte daarna.
“Ja was leuk. Ik ga nog even liggen.” mompelde hij en hij liep weer naar boven.
“Wat een gezelligheid hierzo..” mompelde Tom.
“Inderdaad. Ik zat te denken heh, mijn ouders moeten hun eigenlijk niet zo zien. Zullen we anders meteen vanavond met ze uiteten gaan?”
“Wé?” riep Tom geschrokken uit.
“We ja, hallo, ik ga samenwonen met jóu?”
“Gelukkig zijn je ouders zo geweldig, anders had ik het niet gedaan.” Lilly lachte en liep vervolgens naar de telefoon om haar ouders op te bellen.
Zoals afgesproken was, stonden Lilly en Tom om zes uur voor de deur van het lekkerste restaurant in heel Amsterdam. Ze hadden met de anderen afgesproken dat die zo snel mogelijk zouden verdwijnen en gelukkig was Bill dankzij de aspirine wat opgeknapt en vertrouwde Tom hem het autorijden wel toe. Het zou niet zijn eerste ongeluk zijn. Ze lieten zich door de ober naar een tafel brengen, waar haar ouders al aan een flesje wijn begonnen waren. Met een lichte glimlach sloegen zowel Lilly als Tom een glaasje wijn over, ze wouden graag een beetje nuchter blijven en hadden ook niet zo'n zin in een kater als al de anderen nu hadden. Lilly haar ouders glimlachten en een tijdje ging het gesprek over het spetterende feest van gisteravond. Lilly en Tom vertelden om de beurt, maar sloegen beide het laatste gedeelte van de avond maar over.
“Maar vertel eens Lil, wat wil je ons vertellen?” Lilly keek haar ouders geschrokken aan. Ze was van plan geweest het pas na het eten te gaan vertellen. Niet zozeer voor haar ouders, maar meer om zich er zelf mentaal op voor te kunnen bereiden en nu stelde haar moeder zo'n vraag.
“Ik, nou, tja..” Het was even stil terwijl Lilly naar de beste woorden zocht. “Tom heeft me gevraagd om bij hem in te trekken.” zei ze daarna. Er verschenen brede grijnzen op de gezichten van haar ouders.
“We verwachtten al dat dat er aan zat te komen, maar wat geweldig lieverd!” riep haar vader trots. Lilly keek haar ouders even verbaasd aan.
“Huh, ik snap er niets meer van.”
“Waar snap je niets van, lieverd?” vroeg haar moeder geïnteresseerd.
“Nou, na de tour zeiden jullie dat ik nooit meer zo lang weg mocht gaan en nu vinden jullie het opeens geen enkel probleem als ik 500 kilometer op ga wonen?”
“Dat was plichtsgetrouw meid. Stiekem vonden we het heerlijk rustig.” grapte haar vader. De hele tafel begon te lachen, alleen Lilly keek nep verontwaardigd voor zich uit. Natuurlijk had haar moeder weer niet door dat ze het niet meende en begon zich meteen te verontschuldigen.
“Zo bedoelt papa het natuurlijk niet, lieverd! We zullen je heel erg missen, maar we komen je vaak opzoeken en jij ons ook, beloofd?”
“Yes, boss!” riep Lilly, terwijl ze in de houding ging zitten. De ober die net aan was komen lopen liet van schrik een hoog gilletje horen en terwijl ze alle vier hun best deden om niet in lachen uit te barsten bestelden ze wat te eten.
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Omg, heb ik hier nog niet op gereageerd? o_o Wat slecht van me. Ik ga het meteen lezen.
Die ober. *grijns* En ik ben blij dat haar ouders zo positief reageren, anders had Lilly echt wel een probleem gehad. (En ik wil niet weten hoe Tom dan gekeken had... ghehe.)
Eén dingetje, je schrijft af en toe 'Lilly haar ouders' of 'Lilly haar huis', en het staat netter als je in plaats daarvan Lilly's ouders of Lilly's huis neerzet. Dat andere is namelijk spreektaal. :)
Afgezien daarvan leest het weer heerlijk door, je karakters zijn nog steeds leuk en herkenbaar, en ik las dat je het had afgeschreven, dus post maar snel verder! :D
Die ober. *grijns* En ik ben blij dat haar ouders zo positief reageren, anders had Lilly echt wel een probleem gehad. (En ik wil niet weten hoe Tom dan gekeken had... ghehe.)
Eén dingetje, je schrijft af en toe 'Lilly haar ouders' of 'Lilly haar huis', en het staat netter als je in plaats daarvan Lilly's ouders of Lilly's huis neerzet. Dat andere is namelijk spreektaal. :)
Afgezien daarvan leest het weer heerlijk door, je karakters zijn nog steeds leuk en herkenbaar, en ik las dat je het had afgeschreven, dus post maar snel verder! :D
Tom was nog een nachtje blijven slapen, maar ze waren de volgende ochtend op tijd opgestaan om spullen in te pakken. Omdat Tom en Bill de meeste dingen wel in huis hadden hoefde ze alleen persoonlijke spullen als kleren en haar schoenencollectie mee te nemen. Tom lag op haar bed toe te kijken, terwijl Lilly alle spullen in dozen propte die haar ouders nog op zolder hadden staan.
“Waarom heb je in godsnaam zóveel schoenen?” momperde Tom toen Lilly haar twintigste paar schoenen uit de kast naar voren trok.
“Ik weet niet, er zijn gewoon te veel mooie schoenen denk ik?”
“Dat word nog wat als je met Bill naar Parijs gaat..”
“Ja, wat een super gaaf cadeau zeg! Iedereen trouwens. Hoe gaan we in godsnaam dat schilderij meekrijgen? Die moet écht wel ergens hangen.” Tom knikte instemmend en dacht even na.
“Als je ouders sjorbanden hebben, kunnen we hem misschien op het dak binden. Het zou goed weer blijven, dacht ik.” Lilly knikte en ging toen verder met inpakken. Haar schoenenkast was inmiddels ontruimd en ze liep naar de inloopkast op de gang om haar koffers te halen.
Pas enkele uren later had ze eindelijk alles ingepakt. Lilly had nooit geweten dat ze zoveel spullen had. Alles stond al in de auto en ook het schilderij zat goed vastgebonden op het dak. Ze had gisteravond al afscheid genomen van haar ouders, want die moesten gewoon naar hun werk. Tom was al in de auto gaan zitten en Lilly draaide het huis op slot. Het voelde toch wel een beetje raar dat ze nu echt haar huis zou verlaten. Ze wist zeker dat ze zich bij Tom en Bill ook prima op haar gemak zou voelen, maar het bleef toch haar ouderlijk huis. Ze keek nog een keer goed rond en stapte toen bij Tom in de auto, die even zijn hand op haar knie legde. Daarna zette hij de radio aan, iets wat Lilly helemaal niet onprettig vond. Zo kon ze even lekker meezingen. Normaal zong ze nooit met mensen erbij, maar ze was zoveel samen geweest met Tom het afgelopen jaar, dat het niet anders had gekunt. Na enkele uren stonden ze op de oprit van haar nieuwe huis. Tom sprong meteen uit de auto, want die zat al zeker een half uur te zeuren over hou verschrikkelijk nodig hij naar de wc moest. Lilly begon vast wat spullen uit de auto te halen, maar moest die snel laten vallen toen Bill op haar afgestormd kwam.
“Lilly, eindelijk!”
“Bill? Je hebt me ongeveer vierentwintig uur niet gezien..”
“Ja, nou ik ben gewoon blij dat ik je niet meer hoef te missen.” Lilly liet een luide 'ah' horen en gaf Bill een zoen op zijn wang. Daarna pakte ze twee van haar koffers weer van de grond en begon die naar Tom zijn kamer te slepen. Ze hoorde Bill nog in de auto rommelen en aan de voetstappen te horen had ook hij wat spullen gepakt. In Tom zijn kamer aangekomen zag ze meteen dat er een splinternieuwe kast stond.
“Godzijdank! Ik was al bang dat ik al mijn kleren bij die van Tom op de grond moest leggen!” Bill lachtte en van beneden kwam een verontwaardigde grom. “Love you, babe!” riep Lilly en Bill begon nog harder te lachen. Terwijl Lilly meteen haar spullen begon in te ruimen, kwamen Bill en Tom om de beurt nieuwe spullen aanleveren.
Ook het uitpakken van haar spullen duurde weer een paar uurtjes. De jongens hadden het al af laten weten en zaten beneden televisie te kijken. Toen Lilly al haar spullen eindelijk een plekje gegeven had, sloop ze naar beneden. De deur van de kamer stond op een kiertje en ze kon nog net zien dat de jongens een horrorfilm aan het kijken waren. Ze deed de deur voorzichtig open, nam een aanloopje en sprong boven op Tom. Zowel hij als zijn broertje begonnen keihard te gillen en pas na vijf minuten hoorden ze Lilly keihard lachen.
“Dat was niet leuk..” mompelde Tom geïrriteerd. Zijn ego was natuurlijk behoorlijk beschadigd door de verschrikkelijke hoge gil die net aan zijn keel ontsnapt was.
“Oke, papa.” mompelde Lilly liefjes en ze vleide zich tegen Tom aan. Bill zat nog steeds helemaal in shock naar de deuropening te staren. Pas toen de deurbel ging schrok hij op.
“Pizza!” riep hij blij, alsof er niets gebeurd was en kwam even later inderdaad terug met drie pizzadozen in zijn handen. Er werd een doos naar Lilly gegooid en die opende hem nieuwsgierig.
“Hoe wisten jullie dat ik van salami houd?”
“We hebben ongeveer een half jaar met je samengewoond?”
“Ohja.” mompelde Lilly, terwijl ze de eerste punt van haar pizza pakte. Tom had inmiddels de film afgezet en MTV opgezet. Zwijgend aten ze hun pizza's op en keken daarna de rest van de avond naar MTV. Geen van allen hadden ze zin om ook maar iets te gaan doen. Het was tenslotte ook een best drukke dag geweest. Het was al laat toen ze besloten te gaan slapen. Op de gang wensten ze Bill een goede nacht en verdwenen daarna in de kamer die vanaf nu van hun beide was.
“Waarom heb je in godsnaam zóveel schoenen?” momperde Tom toen Lilly haar twintigste paar schoenen uit de kast naar voren trok.
“Ik weet niet, er zijn gewoon te veel mooie schoenen denk ik?”
“Dat word nog wat als je met Bill naar Parijs gaat..”
“Ja, wat een super gaaf cadeau zeg! Iedereen trouwens. Hoe gaan we in godsnaam dat schilderij meekrijgen? Die moet écht wel ergens hangen.” Tom knikte instemmend en dacht even na.
“Als je ouders sjorbanden hebben, kunnen we hem misschien op het dak binden. Het zou goed weer blijven, dacht ik.” Lilly knikte en ging toen verder met inpakken. Haar schoenenkast was inmiddels ontruimd en ze liep naar de inloopkast op de gang om haar koffers te halen.
Pas enkele uren later had ze eindelijk alles ingepakt. Lilly had nooit geweten dat ze zoveel spullen had. Alles stond al in de auto en ook het schilderij zat goed vastgebonden op het dak. Ze had gisteravond al afscheid genomen van haar ouders, want die moesten gewoon naar hun werk. Tom was al in de auto gaan zitten en Lilly draaide het huis op slot. Het voelde toch wel een beetje raar dat ze nu echt haar huis zou verlaten. Ze wist zeker dat ze zich bij Tom en Bill ook prima op haar gemak zou voelen, maar het bleef toch haar ouderlijk huis. Ze keek nog een keer goed rond en stapte toen bij Tom in de auto, die even zijn hand op haar knie legde. Daarna zette hij de radio aan, iets wat Lilly helemaal niet onprettig vond. Zo kon ze even lekker meezingen. Normaal zong ze nooit met mensen erbij, maar ze was zoveel samen geweest met Tom het afgelopen jaar, dat het niet anders had gekunt. Na enkele uren stonden ze op de oprit van haar nieuwe huis. Tom sprong meteen uit de auto, want die zat al zeker een half uur te zeuren over hou verschrikkelijk nodig hij naar de wc moest. Lilly begon vast wat spullen uit de auto te halen, maar moest die snel laten vallen toen Bill op haar afgestormd kwam.
“Lilly, eindelijk!”
“Bill? Je hebt me ongeveer vierentwintig uur niet gezien..”
“Ja, nou ik ben gewoon blij dat ik je niet meer hoef te missen.” Lilly liet een luide 'ah' horen en gaf Bill een zoen op zijn wang. Daarna pakte ze twee van haar koffers weer van de grond en begon die naar Tom zijn kamer te slepen. Ze hoorde Bill nog in de auto rommelen en aan de voetstappen te horen had ook hij wat spullen gepakt. In Tom zijn kamer aangekomen zag ze meteen dat er een splinternieuwe kast stond.
“Godzijdank! Ik was al bang dat ik al mijn kleren bij die van Tom op de grond moest leggen!” Bill lachtte en van beneden kwam een verontwaardigde grom. “Love you, babe!” riep Lilly en Bill begon nog harder te lachen. Terwijl Lilly meteen haar spullen begon in te ruimen, kwamen Bill en Tom om de beurt nieuwe spullen aanleveren.
Ook het uitpakken van haar spullen duurde weer een paar uurtjes. De jongens hadden het al af laten weten en zaten beneden televisie te kijken. Toen Lilly al haar spullen eindelijk een plekje gegeven had, sloop ze naar beneden. De deur van de kamer stond op een kiertje en ze kon nog net zien dat de jongens een horrorfilm aan het kijken waren. Ze deed de deur voorzichtig open, nam een aanloopje en sprong boven op Tom. Zowel hij als zijn broertje begonnen keihard te gillen en pas na vijf minuten hoorden ze Lilly keihard lachen.
“Dat was niet leuk..” mompelde Tom geïrriteerd. Zijn ego was natuurlijk behoorlijk beschadigd door de verschrikkelijke hoge gil die net aan zijn keel ontsnapt was.
“Oke, papa.” mompelde Lilly liefjes en ze vleide zich tegen Tom aan. Bill zat nog steeds helemaal in shock naar de deuropening te staren. Pas toen de deurbel ging schrok hij op.
“Pizza!” riep hij blij, alsof er niets gebeurd was en kwam even later inderdaad terug met drie pizzadozen in zijn handen. Er werd een doos naar Lilly gegooid en die opende hem nieuwsgierig.
“Hoe wisten jullie dat ik van salami houd?”
“We hebben ongeveer een half jaar met je samengewoond?”
“Ohja.” mompelde Lilly, terwijl ze de eerste punt van haar pizza pakte. Tom had inmiddels de film afgezet en MTV opgezet. Zwijgend aten ze hun pizza's op en keken daarna de rest van de avond naar MTV. Geen van allen hadden ze zin om ook maar iets te gaan doen. Het was tenslotte ook een best drukke dag geweest. Het was al laat toen ze besloten te gaan slapen. Op de gang wensten ze Bill een goede nacht en verdwenen daarna in de kamer die vanaf nu van hun beide was.
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Ah, in dit stuk zet je de tweeling zo ontzettend leuk neer! :D Met die horrorfilm, en vervolgens die pizza's waar Bill als een klein kind blij om doet, geweldig. En het is ook super voor Lilly dat ze eindelijk fulltime bij Tom kan zijn!
Ik vind Bill overigens enorm schattig, hoe je hem beschrijft in dit stuk. Ergens is hij echt nog een klein kindje. xD
Snel weer meer? :D
Ik vind Bill overigens enorm schattig, hoe je hem beschrijft in dit stuk. Ergens is hij echt nog een klein kindje. xD
Snel weer meer? :D
maar weer even een dubbele post :3 vanaf nu gaat het allemaal behoorlijk snel, misschien wil ik het nog een keer gaan herschrijven, maar op dat moment vond ik het mooi :3
~~~
Lilly opende haar ogen en keek voor de zoveelste keer naar de lege plek naast haar. De jongens waren al vijf weken weg en het zou ook nog zeker drie weken duren voordat ze weer thuis zouden komen. Lilly miste Tom zijn warme lichaam naast het hare als ze wakker werd en Bill zijn gezellige gesprekken halverwege de middag, als zijn ochtendhumeur eindelijk verdwenen was. Ze had David wel kunnen vermoorden toen ze hoorde dat ze niet mee mocht op tournee. Volgens hem werd het te duur als de meiden meegingen, want ze gingen helemaal naar Amerika. De meiden hadden geprotesteerd en voorgesteld de reis zelf te betalen, maar niets leek David van zijn stuk te brengen. Monique had besloten een paar maanden naar haar ouders in het zuiden van Duitsland te gaan. Sasha was naar Afrika gegaan om ontwikkelingshulp te doen en zo waren alleen Tanya en Lilly nog over gebleven. Tanya was deze twee maanden permanent bij Lilly ingetrokken en Lilly vond het heerlijk dat ze niet helemaal alleen was. Toch had ze gemerkt dat Tanya wat verborgen hield en ze besloot er vandaag maar eens achter te komen wat dat precies was. Ze ging overeind zitten in haar bed en gooide aarzelend haar voeten over de rand, wetend dat het eigenlijk veel te koud was om al uit bed te komen. Snel pakte ze een van Tom's achterblijvende vesten uit zijn kast en deed haar sloffen aan. Haar haar deed ze nog snel in een staart en liep daarna naar beneden. Van Tanya was alleen nog geen spoor te bekennen. Ze pakte een paar sinaasappels uit de fruitmand en gooide deze in de automatische sinaasappelpers die ze vorige week gekocht had. Daarna zocht ze in de kast naar de overbroodjes die ze een paar dagen eerder gekocht had en verwarmde de oven voor. Daarna liet ze zich op een kruk zakken, aan de andere kant van de keuken. Ze pakte de laptop van de andere kant van het aanrecht en startte hem op. Ze melde zich meteen aan op msn en kwam tot de ontdekking dat Tom ook online was.
Lilly says : Liefjeeee!
Tom says : Hey schatje
Lilly says : How are you?
Tom says : Ik mis je ;(
Lilly says : Ik jou ooook, maar over een paar weekjes ben je weer thuis
Tom says : Ja, ik kan niet wachten!
Lilly says : Ik ook niet, dan kan ik je weer gewoon vasthouden, ipv knuffelen met je trui
Tom says : Gemeen, ik heb niets van jou mee? ;(
Lilly says : Wel, mijn liefde?
Tom says : Haha, ohjaaaa
Lilly says : Waar ben je nu?
Tom says : Ergens in Texas geloof ik, het is ook echt al bijna tijd om weer wakker te worden
Lilly says : Huh, heb je niet geslapen dan?
Tom says : Nee, ik hoopte dat je op msn zou komen
Lilly says : Haha, dus je bent de hele nacht opgebleven voor mij?
Tom says : Jup
Lilly says : Wat ben je ook een schatje <3
Tom says : Anders jij wel. Vermaak jij je nog een beetje?
Lilly says : Jaaa, Tanya woont hier nog steeds, zolang zij maar blijft overleef ik het wel
Tom says : Ik zal haar binnenkort even bellen dat ze goed voor je moet zorgen
Lilly says : Volgens mij kan ik beter voor mezelf zorgen dan jij (:
Tom says : Waar slaat dat nou weer op?
Lilly says : Kun jij koken?
Tom says : Neeee
Lilly says : Kun jij wassen, of schoonmaken, of strijken?
Tom says : Oke, maar ik kan wel een lamp verwisselen, dat kun jij niet.
Lilly says : Kuttttt!
Tom says : Wat?
Lilly says : Er komt allemaal rook uit de oven. Ik ga ontbijten. Love u schatje, ik bel je snel!
Tom says : Hahahaa, wie kon er nou niet koken? Love u 2
De broodjes waren roetzwart en nadat Lilly de oven uitgezet had ging ze snel weer achter de laptop zitten, maar Tom was al offline. Ze rende naar boven, deed een skinny jeans aan en pakte de auto sleutels van het kastje in de hal en vertrok naar de bakker om verse broodjes te gaan halen. Toen ze terug kwam, hield Tanya de deur al voor haar open.
“Ben je ook weer wakker Doornroosje?”
“Ja ik hoorde je wegrijden met een auto die je eigenlijk niet mag gebruiken.” lachte ze.
“Ja, je houd je mond tegen Tom! Maar Bill zijn auto rijd echt verschrikkelijk.” Tanya lachte en knikte vervolgens, voordat ze de deur verder instapte zodat Lilly er langs kon. Ze zette de tassen op tafel en begon uit te laden. Ondertussen schonk Tanya wat sinaasappelsap in en ging aan tafel zitten.
“Lekker, waar heb ik dit aan te danken?”
“Ik wil met je praten.”
“Dat doen we elke dag al?”
“Je weet best wat ik bedoel, Tan.”
“Geen idee?” Tanya haar stem ging een toonsoort hoger, wat verried dat er wel degelijk iets met haar aan de hand was. Lilly besloot niet door te vragen, wetend dat Tanya er zelf wel mee zou komen.
Het duurde langer dan Lilly verwacht had voordat Tanya begon te praten, maar twee dagen na het uitgebreide ontbijt, het was inmiddels zondag middag, begon ze dan toch eindelijk.
“Het is Georg.”
“Wat is er met Georg?”
“Ik weet niet, hij laat aldoor niets van zich horen. Volgens mij is hij een beetje zat van me en op deze manier hoef ik hem ook niet meer moet ik zeggen..”
“Hmm, lastig. Hoezo laat hij niets van zich horen dan?”
“Geen idee, ik spreek hem nooit. Hij heeft vorige week voor het laatst gebeld en dat was een gesprek van minder dan een kwartier..”
“Maar ik spreek Tom ook bijna niet, hij smst heel soms en verder is het al twee dagen geleden dat ik hem op msn sprak.”
“Ja, maar jij en Tom dat is anders..” verzuchtte Tanya. Lilly ging wat rechter op zitten en keek Tanya vragend aan.
“Waarom zijn Tom en ik anders?”
“Jullie zijn zo.. perfect voor elkaar.” mompelde Tanya.
“Het heeft bijna een jaar geduurd voordat Tom en ik bij elkaar waren, jullie hadden al veel eerder door dat jullie bij elkaar pasten.”
“Of ik liep gewoon te hard van stapel?”
“Zo moet je niet denken Tan! Als dat echt zo was dan was je er toch al veel eerder last van gehad? Je hebt het gewoon moeilijk nu je hem niet ziet.” Tanya haalde ongeïnteresseerd haar schouders op en keek weer naar de televisie. Lilly besloot er verder over te zwijgen en trok haar laptop van de salontafel. Ze had iets bedacht, als iedereen weg mocht, mochten Tanya en zij dat toch zeker ook?
En zo stonden de twee meiden tien dagen later op het vliegveld van Berlijn.
“Ik heb er echt zoveel zin in!” gilde Tanya.
“Anders ik wel! Zon, strand en zee! Here we come!” gilde Lilly terug. Ze gaven hun koffers af en lieten de tickets controleren door een brede man. Nadat alles goedgekeurd was liepen ze snel door en keken een tijdje rond in de vele winkels die op het grote terrein te vinden waren. Al snel liepen de twee meiden ieder met een grote tas rond en lachend gingen ze aan een van de tafeltjes bij een klein restaurantje zitten.
“En we zijn nog niet eens in het vliegtuig!” riep Tanya lachend uit. Beide bestelden ze een cappuccino en bleven zitten kletsen totdat het eindelijk tijd was om in te stappen. De vliegreis duurde in totaal ongeveer twee uurtjes, Zuid Frankrijk was tenslotte ook niet zo ver. Maar Tanya had haar rijbewijs nog steeds niet gehaald en het leek Lilly ook niet zo verstandig om met haar twee maanden rij ervaring al zo'n lange reis te maken. Al snel stonden de twee meiden alweer met beide benen op de grond, maar nu in het zonnige Frankrijk. Nadat ze al hun spullen weer hadden gevonden, hield Lilly met haar beste Frans een taxi chauffeur aan en gaf hem het adres van hun hotel.
“Is er ook een taal die jij niet spreekt?” vroeg Tanya verwonderd.
“Jahoor, Chinees en Swahili beheers ik nog niet helemaal.” Tanya barstte in lachen uit, maar hield daar snel mee op toen ze zag hoe de taxichauffeur haar aan keek. Tien minuten later stonden ze voor het hotel waar ze iets minder dan een jaar geleden met zijn achten vakantie gehouden hadden. Ze checkten in en besloten meteen hun spullen naar de kamer te brengen. Tanya liet zich meteen met haar rug op het bed vallen.
“Heerlijk om weer terug te zijn, ook al is het wel anders dan de vorige keer.” Lilly knikte en deed ondertussen haar uiterste best om een geeuw te onderdrukken. Ze was de laatste tijd heel erg vermoeid en zag op haar klok dat het nog maar zes uur in de middag was. “Wat heb jij toch de laatste tijd, je bent altijd moe?”
“Ik heb geen idee. Zullen we wat gaan eten in dat restaurantje om de hoek?”
“Ja goed idee!” Tanya liep naar de badkamer om zich op te frissen en Lilly gooide haar koffer open om wat anders aan te trekken. Ze koos voor een lang hemdje en haar korte blazer. Ze deed haar brede heupriem om en trok de witte birckenstock slippers die Mo een jaar geleden hier voor haar gekocht had aan. Tanya kwam de badkamer uit en gearmd liepen ze het hotel uit.
De volgende morgen ging haar mobiel heel vroeg af. Terwijl Lilly met haar ogen gesloten opzoek ging naar het piepende ding, gooide Tanya een kussen haar kant op, die ze nog net wist te ontwijken. Na ongeveer een halve minuut had ze haar mobiel eindelijk gevonden en nam met en kreun op.
“Zo, beetje geil schatje?”
“Het is zes uur 's morgens Tom.”
“Ohja, even vergeten.”
“Dacht ik al, wat mot je?”
“We komen eerder terug! Over vier dagen om precies te zijn!”
“Das kut voor je.”
“Huh, hoezo?” riep Tom geschrokken uit.
“Tanya en ik zitten in St. Tropez en we gaan natuurlijk niet eerder weg van dit paradijs.” Ze hoorde Tom even zuchten en daarna wat naar de rest van de jongens roepen.
“Nou veel plezier dan.” en hij hing op. Verbaasd keek Lilly naar haar mobiel, smeet hem vervolgens naar de andere kant van de kamer en draaide zich weer om. Tanya was inmiddels ook alweer in slaap gevallen en voor een uur of elf zouden ze niet meer wakker worden.
~~~
Lilly opende haar ogen en keek voor de zoveelste keer naar de lege plek naast haar. De jongens waren al vijf weken weg en het zou ook nog zeker drie weken duren voordat ze weer thuis zouden komen. Lilly miste Tom zijn warme lichaam naast het hare als ze wakker werd en Bill zijn gezellige gesprekken halverwege de middag, als zijn ochtendhumeur eindelijk verdwenen was. Ze had David wel kunnen vermoorden toen ze hoorde dat ze niet mee mocht op tournee. Volgens hem werd het te duur als de meiden meegingen, want ze gingen helemaal naar Amerika. De meiden hadden geprotesteerd en voorgesteld de reis zelf te betalen, maar niets leek David van zijn stuk te brengen. Monique had besloten een paar maanden naar haar ouders in het zuiden van Duitsland te gaan. Sasha was naar Afrika gegaan om ontwikkelingshulp te doen en zo waren alleen Tanya en Lilly nog over gebleven. Tanya was deze twee maanden permanent bij Lilly ingetrokken en Lilly vond het heerlijk dat ze niet helemaal alleen was. Toch had ze gemerkt dat Tanya wat verborgen hield en ze besloot er vandaag maar eens achter te komen wat dat precies was. Ze ging overeind zitten in haar bed en gooide aarzelend haar voeten over de rand, wetend dat het eigenlijk veel te koud was om al uit bed te komen. Snel pakte ze een van Tom's achterblijvende vesten uit zijn kast en deed haar sloffen aan. Haar haar deed ze nog snel in een staart en liep daarna naar beneden. Van Tanya was alleen nog geen spoor te bekennen. Ze pakte een paar sinaasappels uit de fruitmand en gooide deze in de automatische sinaasappelpers die ze vorige week gekocht had. Daarna zocht ze in de kast naar de overbroodjes die ze een paar dagen eerder gekocht had en verwarmde de oven voor. Daarna liet ze zich op een kruk zakken, aan de andere kant van de keuken. Ze pakte de laptop van de andere kant van het aanrecht en startte hem op. Ze melde zich meteen aan op msn en kwam tot de ontdekking dat Tom ook online was.
Lilly says : Liefjeeee!
Tom says : Hey schatje
Lilly says : How are you?
Tom says : Ik mis je ;(
Lilly says : Ik jou ooook, maar over een paar weekjes ben je weer thuis
Tom says : Ja, ik kan niet wachten!
Lilly says : Ik ook niet, dan kan ik je weer gewoon vasthouden, ipv knuffelen met je trui
Tom says : Gemeen, ik heb niets van jou mee? ;(
Lilly says : Wel, mijn liefde?
Tom says : Haha, ohjaaaa
Lilly says : Waar ben je nu?
Tom says : Ergens in Texas geloof ik, het is ook echt al bijna tijd om weer wakker te worden
Lilly says : Huh, heb je niet geslapen dan?
Tom says : Nee, ik hoopte dat je op msn zou komen
Lilly says : Haha, dus je bent de hele nacht opgebleven voor mij?
Tom says : Jup
Lilly says : Wat ben je ook een schatje <3
Tom says : Anders jij wel. Vermaak jij je nog een beetje?
Lilly says : Jaaa, Tanya woont hier nog steeds, zolang zij maar blijft overleef ik het wel
Tom says : Ik zal haar binnenkort even bellen dat ze goed voor je moet zorgen
Lilly says : Volgens mij kan ik beter voor mezelf zorgen dan jij (:
Tom says : Waar slaat dat nou weer op?
Lilly says : Kun jij koken?
Tom says : Neeee
Lilly says : Kun jij wassen, of schoonmaken, of strijken?
Tom says : Oke, maar ik kan wel een lamp verwisselen, dat kun jij niet.
Lilly says : Kuttttt!
Tom says : Wat?
Lilly says : Er komt allemaal rook uit de oven. Ik ga ontbijten. Love u schatje, ik bel je snel!
Tom says : Hahahaa, wie kon er nou niet koken? Love u 2
De broodjes waren roetzwart en nadat Lilly de oven uitgezet had ging ze snel weer achter de laptop zitten, maar Tom was al offline. Ze rende naar boven, deed een skinny jeans aan en pakte de auto sleutels van het kastje in de hal en vertrok naar de bakker om verse broodjes te gaan halen. Toen ze terug kwam, hield Tanya de deur al voor haar open.
“Ben je ook weer wakker Doornroosje?”
“Ja ik hoorde je wegrijden met een auto die je eigenlijk niet mag gebruiken.” lachte ze.
“Ja, je houd je mond tegen Tom! Maar Bill zijn auto rijd echt verschrikkelijk.” Tanya lachte en knikte vervolgens, voordat ze de deur verder instapte zodat Lilly er langs kon. Ze zette de tassen op tafel en begon uit te laden. Ondertussen schonk Tanya wat sinaasappelsap in en ging aan tafel zitten.
“Lekker, waar heb ik dit aan te danken?”
“Ik wil met je praten.”
“Dat doen we elke dag al?”
“Je weet best wat ik bedoel, Tan.”
“Geen idee?” Tanya haar stem ging een toonsoort hoger, wat verried dat er wel degelijk iets met haar aan de hand was. Lilly besloot niet door te vragen, wetend dat Tanya er zelf wel mee zou komen.
Het duurde langer dan Lilly verwacht had voordat Tanya begon te praten, maar twee dagen na het uitgebreide ontbijt, het was inmiddels zondag middag, begon ze dan toch eindelijk.
“Het is Georg.”
“Wat is er met Georg?”
“Ik weet niet, hij laat aldoor niets van zich horen. Volgens mij is hij een beetje zat van me en op deze manier hoef ik hem ook niet meer moet ik zeggen..”
“Hmm, lastig. Hoezo laat hij niets van zich horen dan?”
“Geen idee, ik spreek hem nooit. Hij heeft vorige week voor het laatst gebeld en dat was een gesprek van minder dan een kwartier..”
“Maar ik spreek Tom ook bijna niet, hij smst heel soms en verder is het al twee dagen geleden dat ik hem op msn sprak.”
“Ja, maar jij en Tom dat is anders..” verzuchtte Tanya. Lilly ging wat rechter op zitten en keek Tanya vragend aan.
“Waarom zijn Tom en ik anders?”
“Jullie zijn zo.. perfect voor elkaar.” mompelde Tanya.
“Het heeft bijna een jaar geduurd voordat Tom en ik bij elkaar waren, jullie hadden al veel eerder door dat jullie bij elkaar pasten.”
“Of ik liep gewoon te hard van stapel?”
“Zo moet je niet denken Tan! Als dat echt zo was dan was je er toch al veel eerder last van gehad? Je hebt het gewoon moeilijk nu je hem niet ziet.” Tanya haalde ongeïnteresseerd haar schouders op en keek weer naar de televisie. Lilly besloot er verder over te zwijgen en trok haar laptop van de salontafel. Ze had iets bedacht, als iedereen weg mocht, mochten Tanya en zij dat toch zeker ook?
En zo stonden de twee meiden tien dagen later op het vliegveld van Berlijn.
“Ik heb er echt zoveel zin in!” gilde Tanya.
“Anders ik wel! Zon, strand en zee! Here we come!” gilde Lilly terug. Ze gaven hun koffers af en lieten de tickets controleren door een brede man. Nadat alles goedgekeurd was liepen ze snel door en keken een tijdje rond in de vele winkels die op het grote terrein te vinden waren. Al snel liepen de twee meiden ieder met een grote tas rond en lachend gingen ze aan een van de tafeltjes bij een klein restaurantje zitten.
“En we zijn nog niet eens in het vliegtuig!” riep Tanya lachend uit. Beide bestelden ze een cappuccino en bleven zitten kletsen totdat het eindelijk tijd was om in te stappen. De vliegreis duurde in totaal ongeveer twee uurtjes, Zuid Frankrijk was tenslotte ook niet zo ver. Maar Tanya had haar rijbewijs nog steeds niet gehaald en het leek Lilly ook niet zo verstandig om met haar twee maanden rij ervaring al zo'n lange reis te maken. Al snel stonden de twee meiden alweer met beide benen op de grond, maar nu in het zonnige Frankrijk. Nadat ze al hun spullen weer hadden gevonden, hield Lilly met haar beste Frans een taxi chauffeur aan en gaf hem het adres van hun hotel.
“Is er ook een taal die jij niet spreekt?” vroeg Tanya verwonderd.
“Jahoor, Chinees en Swahili beheers ik nog niet helemaal.” Tanya barstte in lachen uit, maar hield daar snel mee op toen ze zag hoe de taxichauffeur haar aan keek. Tien minuten later stonden ze voor het hotel waar ze iets minder dan een jaar geleden met zijn achten vakantie gehouden hadden. Ze checkten in en besloten meteen hun spullen naar de kamer te brengen. Tanya liet zich meteen met haar rug op het bed vallen.
“Heerlijk om weer terug te zijn, ook al is het wel anders dan de vorige keer.” Lilly knikte en deed ondertussen haar uiterste best om een geeuw te onderdrukken. Ze was de laatste tijd heel erg vermoeid en zag op haar klok dat het nog maar zes uur in de middag was. “Wat heb jij toch de laatste tijd, je bent altijd moe?”
“Ik heb geen idee. Zullen we wat gaan eten in dat restaurantje om de hoek?”
“Ja goed idee!” Tanya liep naar de badkamer om zich op te frissen en Lilly gooide haar koffer open om wat anders aan te trekken. Ze koos voor een lang hemdje en haar korte blazer. Ze deed haar brede heupriem om en trok de witte birckenstock slippers die Mo een jaar geleden hier voor haar gekocht had aan. Tanya kwam de badkamer uit en gearmd liepen ze het hotel uit.
De volgende morgen ging haar mobiel heel vroeg af. Terwijl Lilly met haar ogen gesloten opzoek ging naar het piepende ding, gooide Tanya een kussen haar kant op, die ze nog net wist te ontwijken. Na ongeveer een halve minuut had ze haar mobiel eindelijk gevonden en nam met en kreun op.
“Zo, beetje geil schatje?”
“Het is zes uur 's morgens Tom.”
“Ohja, even vergeten.”
“Dacht ik al, wat mot je?”
“We komen eerder terug! Over vier dagen om precies te zijn!”
“Das kut voor je.”
“Huh, hoezo?” riep Tom geschrokken uit.
“Tanya en ik zitten in St. Tropez en we gaan natuurlijk niet eerder weg van dit paradijs.” Ze hoorde Tom even zuchten en daarna wat naar de rest van de jongens roepen.
“Nou veel plezier dan.” en hij hing op. Verbaasd keek Lilly naar haar mobiel, smeet hem vervolgens naar de andere kant van de kamer en draaide zich weer om. Tanya was inmiddels ook alweer in slaap gevallen en voor een uur of elf zouden ze niet meer wakker worden.
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Dat was niet echt een handige opmerking van Lilly, van dat ze in St Tropez zitten. xD En hier:
Het kwam wel even als een verrassing, ja, dat Tom plotseling weg was en zo, terwijl ze maar net bij hem was ingetrokken, maar toen ik er eenmaal inzat viel het wel weer mee. Hoewel het nieuws dat het tussen Tanya en Georg niet goedgaat, dan wel weer heel abrupt kwam, omdat je eigenlijk nergens nog een hint gedropt had dat het zou kunnen gebeuren. Maar aan de andere kant, als het komt doordat ze elkaar zo lang niet hebben gezien, kan je er van te voren natuurlijk niks over zeggen. ;)
Hoe dan ook blijft het leuk om te lezen, en ik ben blij dat je nu regelmatig post. Ik hoop ook nog regelmatig te kunnen reageren, want bij mij is het op het moment nogal druk, maar ik lees het nog steeds graag! :3
Daar schoot ik dus echt heel hard in de lach. XDMyrdie schreef:“Is er ook een taal die jij niet spreekt?” vroeg Tanya verwonderd.
“Jahoor, Chinees en Swahili beheers ik nog niet helemaal.” Tanya barstte in lachen uit, maar hield daar snel mee op toen ze zag hoe de taxichauffeur haar aan keek.
Het kwam wel even als een verrassing, ja, dat Tom plotseling weg was en zo, terwijl ze maar net bij hem was ingetrokken, maar toen ik er eenmaal inzat viel het wel weer mee. Hoewel het nieuws dat het tussen Tanya en Georg niet goedgaat, dan wel weer heel abrupt kwam, omdat je eigenlijk nergens nog een hint gedropt had dat het zou kunnen gebeuren. Maar aan de andere kant, als het komt doordat ze elkaar zo lang niet hebben gezien, kan je er van te voren natuurlijk niks over zeggen. ;)
Hoe dan ook blijft het leuk om te lezen, en ik ben blij dat je nu regelmatig post. Ik hoop ook nog regelmatig te kunnen reageren, want bij mij is het op het moment nogal druk, maar ik lees het nog steeds graag! :3
Verbaasd keek Lilly naar zichzelf in de grote passpiegel die in de badkamer stond. Ze draaide een paar keer rond en haalde toen de deur van het slot.
“Tan, kom eens hier!” Tanya sprong op van haar bed en liep achter Lilly de badkamer in. Ze keek keurend naar haar vriendin en haalde langzaam een wenkbrauw op.
“Lil, dit is niet lief van me, maar ik moet zeggen dat je aangekomen bent.”
“Ja dat zie ik dus ook! Maar ik eet helemaal niet meer en dans misschien wel wat minder, maar nog steeds een paar keer per week!”
“Ik weet dat het me niets aangaat maar, is het misschien iets anders?”
“Neee, dat kan toch niet? Ik gebruik al jaren de pil en we gebruiken ook altijd een condoom.”
“Er is altijd nog een kans van 0,00000001 %”
“Nee, daar geloof ik niet in Tan.” Zelfverzekerd deed Lilly haar jurkje over haar bikini aan en pakte haar strandtas van haar bed.
“Denk er nou gewoon eens over na!” riep Tanya, terwijl ze achter Lilly de hal op rende. Ze liepen de boulevard op en gingen op fluisterende toon verder. Plotseling sloeg Lilly haar hand voor haar mond en gaf over in de dichtstbijzijnde prullenbak. Meteen daarna voelde ze een hand die stevig haar bovenarm omsloot. “Een test dus..” hoorde ze Tanya zuchten voordat ze meegesleept werd naar de drogisterij.
Nog geen tien minuten later zaten de meiden samen op de bank in hun kamer, nerveus naar het plastic ding te kijken. Het duurde nog ruim vijf minuten voordat de uitslag erop af te lezen zou moeten zijn, maar iedere verandering wouden ze zien.
“Wat nou als het echt zo is?” vroeg Lilly zich hardop af.
“Dan moeten we naar huis en moet jij eens goed met Tom gaan praten.”
“Nee! Ik weet dat hij het niet wil. Weetje nog dat Gustav's zus een kindje kreeg, Tom walgde ervan.”
“Maar je zult het toch met hem moeten bespreken, hoe wil je dat anders doen?”
“Ik weet niet..”
“Het verstoppen in de kelder? Of een abortus?”
“Ik weet het niet. Ik weet het echt niet.” mompelde Lilly terwijl er tranen in haar ooghoeken verschenen. Ze kon het Tom niet aan doen en kind. Als hij al zou zeggen dat hij het wou, was het om haar een plezier te doen. En dat kon je nog doen met een hond, maar een kind was een keuze die door beide ouders gemaakt was. Haar mobiel piepte en tegelijk ging ook de wekker van de kookwekker, die aangaf dat de test klaar was. Ze liet haar telefoon links liggen en pakte de test.
+
Huilend stortte Lilly zich in Tanya haar armen, die rustig over haar rug wreef en geruststellende woorden in haar oor fluisterde. Lilly luisterde niet eens naar wat haar vriendin zei, want in haar hoofd speelden zich duizende scenario's af. Tom die haar eruit zette. Tom die haar een abortus liet doen. Tom die het kind vermoorde. Tom die het kind niet aankeek en deed alsof het niet bestond. Ze zou zijn leven verpesten als ze het kind hield, maar haar eigen als ze het weg deed. Ze wist dat haar een moeilijke keuze te wachten stond, maar diep van binnen wist ze al precies wat haar te doen stond. Ze maakte zich los uit Tanya haar omhelzing en ging op haar bed liggen. Vlak voor ze in slaap viel herinnerde ze zich dat ze een sms had. Ze pakte haar mobiel en opende het bericht.
From : Tom
Ich liebe dich!
“Tan, kom eens hier!” Tanya sprong op van haar bed en liep achter Lilly de badkamer in. Ze keek keurend naar haar vriendin en haalde langzaam een wenkbrauw op.
“Lil, dit is niet lief van me, maar ik moet zeggen dat je aangekomen bent.”
“Ja dat zie ik dus ook! Maar ik eet helemaal niet meer en dans misschien wel wat minder, maar nog steeds een paar keer per week!”
“Ik weet dat het me niets aangaat maar, is het misschien iets anders?”
“Neee, dat kan toch niet? Ik gebruik al jaren de pil en we gebruiken ook altijd een condoom.”
“Er is altijd nog een kans van 0,00000001 %”
“Nee, daar geloof ik niet in Tan.” Zelfverzekerd deed Lilly haar jurkje over haar bikini aan en pakte haar strandtas van haar bed.
“Denk er nou gewoon eens over na!” riep Tanya, terwijl ze achter Lilly de hal op rende. Ze liepen de boulevard op en gingen op fluisterende toon verder. Plotseling sloeg Lilly haar hand voor haar mond en gaf over in de dichtstbijzijnde prullenbak. Meteen daarna voelde ze een hand die stevig haar bovenarm omsloot. “Een test dus..” hoorde ze Tanya zuchten voordat ze meegesleept werd naar de drogisterij.
Nog geen tien minuten later zaten de meiden samen op de bank in hun kamer, nerveus naar het plastic ding te kijken. Het duurde nog ruim vijf minuten voordat de uitslag erop af te lezen zou moeten zijn, maar iedere verandering wouden ze zien.
“Wat nou als het echt zo is?” vroeg Lilly zich hardop af.
“Dan moeten we naar huis en moet jij eens goed met Tom gaan praten.”
“Nee! Ik weet dat hij het niet wil. Weetje nog dat Gustav's zus een kindje kreeg, Tom walgde ervan.”
“Maar je zult het toch met hem moeten bespreken, hoe wil je dat anders doen?”
“Ik weet niet..”
“Het verstoppen in de kelder? Of een abortus?”
“Ik weet het niet. Ik weet het echt niet.” mompelde Lilly terwijl er tranen in haar ooghoeken verschenen. Ze kon het Tom niet aan doen en kind. Als hij al zou zeggen dat hij het wou, was het om haar een plezier te doen. En dat kon je nog doen met een hond, maar een kind was een keuze die door beide ouders gemaakt was. Haar mobiel piepte en tegelijk ging ook de wekker van de kookwekker, die aangaf dat de test klaar was. Ze liet haar telefoon links liggen en pakte de test.
+
Huilend stortte Lilly zich in Tanya haar armen, die rustig over haar rug wreef en geruststellende woorden in haar oor fluisterde. Lilly luisterde niet eens naar wat haar vriendin zei, want in haar hoofd speelden zich duizende scenario's af. Tom die haar eruit zette. Tom die haar een abortus liet doen. Tom die het kind vermoorde. Tom die het kind niet aankeek en deed alsof het niet bestond. Ze zou zijn leven verpesten als ze het kind hield, maar haar eigen als ze het weg deed. Ze wist dat haar een moeilijke keuze te wachten stond, maar diep van binnen wist ze al precies wat haar te doen stond. Ze maakte zich los uit Tanya haar omhelzing en ging op haar bed liggen. Vlak voor ze in slaap viel herinnerde ze zich dat ze een sms had. Ze pakte haar mobiel en opende het bericht.
From : Tom
Ich liebe dich!
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
O____O
En als er iets onverwacht was, was het dat wel. Lilly ZWANGER? Arm kindje toch. (En dan bedoel ik niet de baby, hoewel die ook wel een beetje. Als Tom het niet wil.)
Wat een sms om te krijgen op zo'n moment. Niet dat Tom er iets vanaf weet, natuurlijk.
Oh man, nu wordt het echt heel erg spannend! Hoe gaat ze het Tom vertellen, hoe zal hij reageren, hoe zal de band reageren? o__o
(Ik ben er in elk geval vast van overtuigd dat hoe dan ook Bill haar zal steunen. Denk ik. Hoop ik. Van Tom weet ik het niet zo zeker.)
Snel meer <3
En als er iets onverwacht was, was het dat wel. Lilly ZWANGER? Arm kindje toch. (En dan bedoel ik niet de baby, hoewel die ook wel een beetje. Als Tom het niet wil.)
Wat een sms om te krijgen op zo'n moment. Niet dat Tom er iets vanaf weet, natuurlijk.
Oh man, nu wordt het echt heel erg spannend! Hoe gaat ze het Tom vertellen, hoe zal hij reageren, hoe zal de band reageren? o__o
(Ik ben er in elk geval vast van overtuigd dat hoe dan ook Bill haar zal steunen. Denk ik. Hoop ik. Van Tom weet ik het niet zo zeker.)
Snel meer <3
Wow, oepsie. Ik ben een beetje érg lang afwezig geweest $ Ik ben de laatste tijd nogal aanwezig op een ander forum en ben OV een beetje vergeten? (a.) Ik zal bij mijn beide story's even weer een nieuw stuk posten, maar met 'Not a Regular Summer Love' ben ik een beetje vast gelopen en Lilly ben ik aan het verbeteren/herschrijven (:
Maar bij deze <3
~~~
De volgende morgen werd Lilly wakker, terwijl de tranen nog over haar wangen gleden. Haar mobiel hield ze nog in haar rechterhand en Tom zijn berichtje stond nog op het scherm. Haar neus was volgelopen en ze liep naar de badkamer om wat wc papier te gaan halen. Haar hoofd voelde alsof ze de hele avond had gezopen en toen ze in de spiegel keek zag ze dat haar haren alle kanten opstonden. Tanya lag nog vredig te slapen en Lilly kon een klein grijnsje niet onderdrukken. Ze strompelde verder en ging op de bank zitten, wachtend tot er een oplossing voor al haar problemen voorbij kwam springen.
Ze had nog twee dagen samen met Tanya in het hotel gezeten en daarna haar besluit gemaakt. Ze kon niet terug. Hoe moest ze dit gaan uitleggen. Hoe moest ze dit anders op gaan lossen. Ze kon Tom moeilijk dwingen het kind te accepteren en hij kon haar niet vragen om het weg te laten halen. Zag je het al voor je?
"Hallo, ik ben de wereld beroemde gitarist van Tokio Hotel. Tom Kaulitz, 21 jaar oud en ohja, ik heb een kind." Het was duidelijk, de oplossing was zo simpel en toch zo moeilijk. Ze had alles aan Tanya uitgelegd en ook al waren ze het niet met elkaar eens, ze hadden elkaar huilend een laatste knuffel gegeven. Lilly had Tanya uitgezwaaid, en was naar de lucht blijven kijken totdat het vliegtuig verdwenen was. Daarna hield ze een taxi aan en laadde haar spullen in. Ze was jaren naar dezelfde stad op vakantie geweest en ze had besloten terug te gaan.
Laat in de avond kwam Lilly aan in Anduze. Ze had zich bij haar camping af laten zetten, terwijl ze wist dat er niemand zou zijn. Hier midden in de bergen was niets anders dan sneeuw en regen, niet erg aantrekkelijk voor een wntervakantie. Ze zette haar spullen onder het afdakje bij de receptie en sloeg Tom zijn vest dichter om haar lichaam. Daarna liep ze aarzelend het terrein op. Ze werd overspoelt met herinneringen en op haar gezicht verscheen al snel een breede lach. Ze zag zichzelf hier met dertien jaar over de camping zwalken, omdat ze voor het eerst een biertje gedronken had. Een jaar later had ze met haar broertje in een kano over de camping gevaren, aangezien de hele camping overspoeld was na een heftige regenbui. Hier had ze haar neefje betrapt toen hij voor het eerst een meisje zoende. Hier had ze haar ouders overhoord over hun sexleven. Hier had ze haar eerste vallende ster gezien. Het voelde alsof ze weer thuis kwam. Niet helemaal thuis komen natuurlijk, want haar thuis was in Tom zijn armen. Maar toch een soort van thuiskomen. Ze liep verder de camping op en zag het terrasje waar ze elke avond had gezeten met Sanne, aangezien de zoon van de campingbaas zo leuk was. Ze liep verder en zag het lege stuk gras, waar hun tent altijd stond. Ze liep het pad verder af en ging weer een stukje terug, om vervolgens richting de rivier te lopen. Ze zag een vage schim in de verte staan en wou weer weglopen, toen hij zich omdraaide.
"Paul?" vroeg ze aarzelend, toen er een streepje maanlicht op zijn gelaat scheen.
"Lilly, ben jij dat?" Ze rende de heuvel af en storte zich in Paul zijn armen, die haar verbaasd opving. "Wat doe jij nou hier?"
"Lang verhaal, heb je de camping wel overgenomen?"
"Ja, papa heeft me overtuigd." lachte hij. Samen liepen ze weer terug naar het terrein en Paul liet haar binnen in het kleine huisje dat aan de receptie vastzat. Terwijl hij warme chocolademelk maakte, begon Lilly aan haar lange verhaal over wat haar de afgelopen jaren allemaal overkomen was.
Maar bij deze <3
~~~
De volgende morgen werd Lilly wakker, terwijl de tranen nog over haar wangen gleden. Haar mobiel hield ze nog in haar rechterhand en Tom zijn berichtje stond nog op het scherm. Haar neus was volgelopen en ze liep naar de badkamer om wat wc papier te gaan halen. Haar hoofd voelde alsof ze de hele avond had gezopen en toen ze in de spiegel keek zag ze dat haar haren alle kanten opstonden. Tanya lag nog vredig te slapen en Lilly kon een klein grijnsje niet onderdrukken. Ze strompelde verder en ging op de bank zitten, wachtend tot er een oplossing voor al haar problemen voorbij kwam springen.
Ze had nog twee dagen samen met Tanya in het hotel gezeten en daarna haar besluit gemaakt. Ze kon niet terug. Hoe moest ze dit gaan uitleggen. Hoe moest ze dit anders op gaan lossen. Ze kon Tom moeilijk dwingen het kind te accepteren en hij kon haar niet vragen om het weg te laten halen. Zag je het al voor je?
"Hallo, ik ben de wereld beroemde gitarist van Tokio Hotel. Tom Kaulitz, 21 jaar oud en ohja, ik heb een kind." Het was duidelijk, de oplossing was zo simpel en toch zo moeilijk. Ze had alles aan Tanya uitgelegd en ook al waren ze het niet met elkaar eens, ze hadden elkaar huilend een laatste knuffel gegeven. Lilly had Tanya uitgezwaaid, en was naar de lucht blijven kijken totdat het vliegtuig verdwenen was. Daarna hield ze een taxi aan en laadde haar spullen in. Ze was jaren naar dezelfde stad op vakantie geweest en ze had besloten terug te gaan.
Laat in de avond kwam Lilly aan in Anduze. Ze had zich bij haar camping af laten zetten, terwijl ze wist dat er niemand zou zijn. Hier midden in de bergen was niets anders dan sneeuw en regen, niet erg aantrekkelijk voor een wntervakantie. Ze zette haar spullen onder het afdakje bij de receptie en sloeg Tom zijn vest dichter om haar lichaam. Daarna liep ze aarzelend het terrein op. Ze werd overspoelt met herinneringen en op haar gezicht verscheen al snel een breede lach. Ze zag zichzelf hier met dertien jaar over de camping zwalken, omdat ze voor het eerst een biertje gedronken had. Een jaar later had ze met haar broertje in een kano over de camping gevaren, aangezien de hele camping overspoeld was na een heftige regenbui. Hier had ze haar neefje betrapt toen hij voor het eerst een meisje zoende. Hier had ze haar ouders overhoord over hun sexleven. Hier had ze haar eerste vallende ster gezien. Het voelde alsof ze weer thuis kwam. Niet helemaal thuis komen natuurlijk, want haar thuis was in Tom zijn armen. Maar toch een soort van thuiskomen. Ze liep verder de camping op en zag het terrasje waar ze elke avond had gezeten met Sanne, aangezien de zoon van de campingbaas zo leuk was. Ze liep verder en zag het lege stuk gras, waar hun tent altijd stond. Ze liep het pad verder af en ging weer een stukje terug, om vervolgens richting de rivier te lopen. Ze zag een vage schim in de verte staan en wou weer weglopen, toen hij zich omdraaide.
"Paul?" vroeg ze aarzelend, toen er een streepje maanlicht op zijn gelaat scheen.
"Lilly, ben jij dat?" Ze rende de heuvel af en storte zich in Paul zijn armen, die haar verbaasd opving. "Wat doe jij nou hier?"
"Lang verhaal, heb je de camping wel overgenomen?"
"Ja, papa heeft me overtuigd." lachte hij. Samen liepen ze weer terug naar het terrein en Paul liet haar binnen in het kleine huisje dat aan de receptie vastzat. Terwijl hij warme chocolademelk maakte, begon Lilly aan haar lange verhaal over wat haar de afgelopen jaren allemaal overkomen was.
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Dan heeft ze hem wel veel te vertellen... Ai, arme Lilly. Ik vind het wel leuk dat je een nieuw personage introduceert, en ook een nieuwe setting. Dan zit het verhaal niet altijd in dezelfde sfeer en dat is ook belangrijk. :)
Ik ben verder heel erg benieuwd naar Lilly's uiteindelijke oplossing van haar probleem, dus komt het volgende stukje weer snel? *puppyeyes*
Ik ben verder heel erg benieuwd naar Lilly's uiteindelijke oplossing van haar probleem, dus komt het volgende stukje weer snel? *puppyeyes*
Hoi 
ik vind het echt een super mooi verhaal en ik vraag me af hoe dat het gaat aflopen met Tom en lilly...
Dus wil je asjeblieft verder schrijven???
Please ???
X
ik vind het echt een super mooi verhaal en ik vraag me af hoe dat het gaat aflopen met Tom en lilly... Dus wil je asjeblieft verder schrijven???
Please ???
X
dream as if you'll live forever, live today as if you'll die tomorrow <3
Wil je ALSJEBLIEFT verder gaan met je verhaal. Ik vind het echt een geweldig verhaal. Of wil je anderse de andere site geven waar je al verder met ALSJEBLIEFTTTTT....
Never let the fear of striking out keep you from playing the game.
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH
Geweldig verhaal
Ik ben totaal verslaafd aan Tokio Hotel, en aan jou verhaal
Ga je snel verder? Alsjeblieft?
En HA, ik heb lekker het verhaal in een halfuur uitgelezen xD
Ik vind het echt super!
Schrijf en typ door!
Xxxx A Big Fan
Geweldig verhaal
Ik ben totaal verslaafd aan Tokio Hotel, en aan jou verhaal
Ga je snel verder? Alsjeblieft?
En HA, ik heb lekker het verhaal in een halfuur uitgelezen xD
Ik vind het echt super!
Schrijf en typ door!
Xxxx A Big Fan
De tijd vliegt als je de wekker in de lucht gooit : )
Woow, ik wist niet eens dat dit verhaal nog gelezen werd :3 ik heb het namelijk al afgeschreven. Ik merkte alleen dat ik t aan het einde aan het afraffelen was, dus ik ben sinds kort begonnen met herschrijven hiervan! misschien post ik dat ook nog wel een keer, als ik wat verder ben! maar bij deze dus een nieuw stukje
~
Paul had Lilly een van de kleine vakantiewoninkjes aangeboden en Lilly had hem bedankt. Het was inmiddels al halverwege maart en ze was al een maand van huis. Tom had haar al duizenden smsjes gestuurd en dus had ze besloten dat ze hem maar een brief moest schrijven. Misschien dat hij dan zou begrijpen dat ze niet meer terug zou komen.
Lieve Tom,
Ik heb je smsjes ontvangen. Alle 1063 smsjes.
Ik begrijp je boodschap, maar ik kan er niets
mee. Ik kan niet terug komen. Op een dag zul
je het begrijpen en zul je me bedanken voor het
feit dat ik weggegaan ben, maar ik ben er nog
niet klaar voor om je alles te vertellen. Ik hoop
dat je me met rust kan laten. Zoek alsjeblieft
een ander lief meisje, dat je liefde wel waard
is, maar vergeet nooit dat ik van je hou.
Liefs Lilly
Met tranen in haar ogen stopte ze de brief in een envelop en schreef het adres erop. Vervolgens liep ze in het waterige lente zonnetje naar het dorp, om de brief te posten. Ze ging meteen de winkeltjes rond en kwam langs de Tabacerie. Ze begon te lachen, ze had hier al zoveel pakjes sigaretten gehaald en nu ze hier woonde kon ze er niet meer heen. Ze was meteen nadat ze erachter kwam dat ze zwanger was, gestopt met roken. Het kindje was in die eerste maanden al genoeg vergiftigd. Ze strompelde verder en ging op een bankje verderop zitten. Haar buik was al behoorlijk gegroeid en ze begon steeds meer moeite te krijgen met lopen. Beetje jammer dat het seizoen over enkele dagen begon en dat ze Paul beloofd had te helpen. Nadat ze een tijdje van het zonnetje genoten had, liep ze terug en klopte bij Paul aan.
"Hey Lil!"
"Paulo, alles goed?"
"Ja, prima. Ik probeer me een beetje voor te bereiden voor de eerste mensen." Lilly knikte begrijpend en besloot de bar vast klaar te maken. Dit zei ze ook tegen Paul en verdween weer, voordat hij kon gaan tegenstribbelen. Hij was het er niet mee eens dat Lilly aan het werk ging, volgens hem moest een zwangere vrouw stil zitten en wachten totdat het kind zijn hoofd liet zien. Jammer genoeg voor hem was dat voor Lilly onmogelijk en uiteindelijk scheelde het hem alleen maar werk. Ze opende de bar en kwam tot de conclusie dat het nog precies hetzelfde was als toen ze er drie jaar geleden voor het laatst gezeten had. Het enige wat veranderd was, waren de enorme slierten spinnenwebben die overal hingen. Ze pakte de bezem uit de hoek en begon schoon te maken.
In de volgende maanden werkte Lilly hard en groeide ondertussen uit tot een tonnetje. De vakantiegangers kwamen vaak 's avonds bij haar aan de bar zitten. Ze werkte elke avond aan de bar, het enige wat ze van Paul nog mocht doen. Schoonmaken en dat soort dingen hield ze tegenwoordig zelf ook wel uit haar hoofd, want met zo'n enorme buik was het al onmogelijk om veters te strikken. Een avond in de week was ze vrij, en dat was vandaag. Terwijl ze in haar hutje zat en genoot van een goed boek hoorde ze in de verte een rare pieptoon. Pas na enkele minuten kwam ze tot de conclusie dat het haar telefoon was en toen ze het ding vond en Tanya haar naam zag verschijnen twijfelde ze even voordat ze opnam.
"Met Lilly."
"LIL! Je leeft nog, godzijdank. Hoe gaat het met je?"
"Prima, maar waarom bel je?"
"Nou gewoon, ik mis je meid, je moet terug komen."
"Ik kan niet terug komen, dat weet je."
"Maar Tom gaat hier aan onderdoor. Hij komt zijn kamer niet meer uit en heeft gister ook besloten om te stoppen met de band."
"Daar kan ik niets aan doen."
"Jij weet net zo goed als ik, dat dat niet is omdat hij het niet leuk meer vind."
"Het zou toch-"
"Hou op Lilly, je moet terug komen. We kunnen niet zonder je!"
"Ik kan niet terug komen, dat weet je!"
"Mag ik je dan alsjeblieft een keer op komen zoeken?"
"Dat moet kunnen denk ik.." Ze gaf Tanya het adres en spraken af dat ze halverwege de volgende maand kwam. Lilly moest toegeven dat ze haar vriendinnen verschrikkelijk miste. En de jongens en Tom natuurlijk. Tom, lieve Tom. Zou het echt zo slecht met hem gaan als Tanya beweerde? Ze zag Tom voor zich en voor het eerst sinds weken verschenen er weer tranen in haar ogen. Ze had de afgelopen zo hard gewerkt dat ze amper tijd had gehad om ze te missen, maar na het gesprek met Tanya, wist ze weer hoeveel ze van deze mensen hield. Ze pakte haar mobiel opnieuw op en scrolde door haar contacten lijst. Hij bleef hangen bij Tom zijn naam. Haar vinger zweefde boven het groene knopje. Zou ze.. ?
~
Paul had Lilly een van de kleine vakantiewoninkjes aangeboden en Lilly had hem bedankt. Het was inmiddels al halverwege maart en ze was al een maand van huis. Tom had haar al duizenden smsjes gestuurd en dus had ze besloten dat ze hem maar een brief moest schrijven. Misschien dat hij dan zou begrijpen dat ze niet meer terug zou komen.
Lieve Tom,
Ik heb je smsjes ontvangen. Alle 1063 smsjes.
Ik begrijp je boodschap, maar ik kan er niets
mee. Ik kan niet terug komen. Op een dag zul
je het begrijpen en zul je me bedanken voor het
feit dat ik weggegaan ben, maar ik ben er nog
niet klaar voor om je alles te vertellen. Ik hoop
dat je me met rust kan laten. Zoek alsjeblieft
een ander lief meisje, dat je liefde wel waard
is, maar vergeet nooit dat ik van je hou.
Liefs Lilly
Met tranen in haar ogen stopte ze de brief in een envelop en schreef het adres erop. Vervolgens liep ze in het waterige lente zonnetje naar het dorp, om de brief te posten. Ze ging meteen de winkeltjes rond en kwam langs de Tabacerie. Ze begon te lachen, ze had hier al zoveel pakjes sigaretten gehaald en nu ze hier woonde kon ze er niet meer heen. Ze was meteen nadat ze erachter kwam dat ze zwanger was, gestopt met roken. Het kindje was in die eerste maanden al genoeg vergiftigd. Ze strompelde verder en ging op een bankje verderop zitten. Haar buik was al behoorlijk gegroeid en ze begon steeds meer moeite te krijgen met lopen. Beetje jammer dat het seizoen over enkele dagen begon en dat ze Paul beloofd had te helpen. Nadat ze een tijdje van het zonnetje genoten had, liep ze terug en klopte bij Paul aan.
"Hey Lil!"
"Paulo, alles goed?"
"Ja, prima. Ik probeer me een beetje voor te bereiden voor de eerste mensen." Lilly knikte begrijpend en besloot de bar vast klaar te maken. Dit zei ze ook tegen Paul en verdween weer, voordat hij kon gaan tegenstribbelen. Hij was het er niet mee eens dat Lilly aan het werk ging, volgens hem moest een zwangere vrouw stil zitten en wachten totdat het kind zijn hoofd liet zien. Jammer genoeg voor hem was dat voor Lilly onmogelijk en uiteindelijk scheelde het hem alleen maar werk. Ze opende de bar en kwam tot de conclusie dat het nog precies hetzelfde was als toen ze er drie jaar geleden voor het laatst gezeten had. Het enige wat veranderd was, waren de enorme slierten spinnenwebben die overal hingen. Ze pakte de bezem uit de hoek en begon schoon te maken.
In de volgende maanden werkte Lilly hard en groeide ondertussen uit tot een tonnetje. De vakantiegangers kwamen vaak 's avonds bij haar aan de bar zitten. Ze werkte elke avond aan de bar, het enige wat ze van Paul nog mocht doen. Schoonmaken en dat soort dingen hield ze tegenwoordig zelf ook wel uit haar hoofd, want met zo'n enorme buik was het al onmogelijk om veters te strikken. Een avond in de week was ze vrij, en dat was vandaag. Terwijl ze in haar hutje zat en genoot van een goed boek hoorde ze in de verte een rare pieptoon. Pas na enkele minuten kwam ze tot de conclusie dat het haar telefoon was en toen ze het ding vond en Tanya haar naam zag verschijnen twijfelde ze even voordat ze opnam.
"Met Lilly."
"LIL! Je leeft nog, godzijdank. Hoe gaat het met je?"
"Prima, maar waarom bel je?"
"Nou gewoon, ik mis je meid, je moet terug komen."
"Ik kan niet terug komen, dat weet je."
"Maar Tom gaat hier aan onderdoor. Hij komt zijn kamer niet meer uit en heeft gister ook besloten om te stoppen met de band."
"Daar kan ik niets aan doen."
"Jij weet net zo goed als ik, dat dat niet is omdat hij het niet leuk meer vind."
"Het zou toch-"
"Hou op Lilly, je moet terug komen. We kunnen niet zonder je!"
"Ik kan niet terug komen, dat weet je!"
"Mag ik je dan alsjeblieft een keer op komen zoeken?"
"Dat moet kunnen denk ik.." Ze gaf Tanya het adres en spraken af dat ze halverwege de volgende maand kwam. Lilly moest toegeven dat ze haar vriendinnen verschrikkelijk miste. En de jongens en Tom natuurlijk. Tom, lieve Tom. Zou het echt zo slecht met hem gaan als Tanya beweerde? Ze zag Tom voor zich en voor het eerst sinds weken verschenen er weer tranen in haar ogen. Ze had de afgelopen zo hard gewerkt dat ze amper tijd had gehad om ze te missen, maar na het gesprek met Tanya, wist ze weer hoeveel ze van deze mensen hield. Ze pakte haar mobiel opnieuw op en scrolde door haar contacten lijst. Hij bleef hangen bij Tom zijn naam. Haar vinger zweefde boven het groene knopje. Zou ze.. ?
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Haha daar ga ik nog even over nadenken hoor :3 ik vind het namelijk ook wel heel erg leuk om reacties te krijgen en daarbij is t niet zo heel veel meer, dus al ik een beetje regelmatig ga posten komt het wel goed! Door je reactie ben ik ook voor t eerst sinds weken weer bezig geweest met de herschreven versie van dit verhaal, dus dankjewel voor de motivatie! Je krijgt vanavond een nieuw stukje hoor, zit nu in de bus :3
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Alsjeblieft, een nieuw stukje :3 ik heb net zelf bijna alles herlezen en het deed gewoon pijn. raar idee dat ik dit toen een geweldig goed verhaal vond en het nu met lichte walging terug lees. het idee blijft leuk, maar vooral aan het einde merk ik dat ik het echt afgeraffeld heb ): daar ben ik dus ook heel erg op aan het letten bij mijn nieuwe versie, hoewel dat nog niet echt wil lukken. 'k heb ongeveer 1000 losse stukken geschreven, maar nog niets past in elkaar haha. het word trouwens wel heel anders dan dit verhaal, dus mocht ik het hier ooit posten, hoef je niet bang te zijn dat het een herhaling is. k heb alleen de grote lijnen gehouden, maar nieuwe personages en bijv tom heel anders neergezet :3
~
Zoals afgesproken stond Tanya een maand later op de stoep. Lilly was op dat moment acht en een halve maand zwanger. De meiden vielen elkaar in de armen en Lilly nam haar vriendin mee naar de bar. Ze had van Paul een paar dagen vrij gekregen om leuke dingen te gaan doen met Tanya. Ze dronken samen een kopje koffie en gingen daarna naar Lilly haar huisje. Daar haalde Tanya een papier uit haar tas.
"Lees het maar, het is van Tom." Lilly sloeg het boekje op een willekeurige bladzijde open en las wat er geschreven stond.
Lieve Lilly,
Ik weet niet waarom ik antwoord
op je brief. Ik heb geen adres of
niets van je. Je bent gewoon van
de aardbodem verdwenen. Poef,
weg was je. Eerst dacht ik dat het
een grap was, maar toen je na een
week nog niet terug was, wist
ik dat je niet niet meer terug ging
komen. Lilly, ik mis je zo. Ik wil
zo graag weten waarom je me
verlaten hebt. Ik wil alles voor je
doen, maar kom alsjeblieft terug.
Zo wil ik niet leven. Zo zonder jou.
Tom.
"Hoe kun je dit nou voor me meenemen?" vroeg Lilly, terwijl ze begon te huilen.
"Ik wou dat je wist hoeveel we je missen." zei Tanya, terwijl ook bij haar de eerste tranen verschenen.
"begrijp het nou, ik kan écht niet terug! Als Tom alles wist zou hij ook niet willen dat ik terug kwam."
"Echt wel Lil. Hij kan niet zonder je. Hij is nog maar een schim van zichzelf en hij eet een keer per dag een cracker onder dwang van Bill." Plotseling ging er weer een mobiel af, maar deze keer was het niet die van Lilly. Tanya pakte haar mobiel en liep naar buiten. Terwijl Lilly haar met haar ogen volgde, zag ze haar vriendin langzaam wit wegtrekken en vervolgens weer naar binnen rennen. Ze pakte Lilly bij haar bovenarm en trok haar mee naar buiten.
"Wat is hier de bedoeling van?" riep Lilly die zich mee liet trekken.
"Je moet nu meekomen!" gilde Tanya en ze liepen samen het terrein van de camping af. Tanya had eindelijk haar rijbewijs gehaald en gooide Lilly in de bijrijdersstoel. Geschrokken maakte deze haar gordel vast en zei niets toen Tanya de auto startte.
Enkele uren later waren ze terug in Duitsland. Lilly had nog steeds geen woord gezegd, maar besloot nu toch eindelijk haar mond open te trekken.
"Waarom doe je me dit aan? Je weet dat ik niet terug kan."
"Waarom ik jou dit aandoe?" gilde Tanya op haar beurt. "Waarom doe jij ons dit aan. Ik had Bill aan de telefoon. Tom heeft een zelfmoordpoging gedaan. Je moet met hem praten, dit kan zo niet langer!" Lilly viel even stil en dacht aan een lijkbleke Tom die ze straks in het ziekenhuis bed aan zal treffen. Het was nooit haar bedoeling geweest om iemand pijn te doen. Nog geen half uur later reed Tanya de parkeerplaats van het ziekenhuis op. Ze greep een rolstoel voor Lilly, wetend dat het nog uren ging duren voordat ze het ziekenhuis binnen gewaggeld zou zijn. En zo stonden ze tien minuten later in een lange hal. Ze gingen een klapdeur door en niet veel later voelde Lilly hoe er vijf paar armen om haar heen geslagen werden.
"Lil, je bent terug! En hoe.." riep Sasha. De anderen wisten blijkbaar niet zo goed wat ze moesten zeggen en ook Lilly viel stil. Moeizaam ging ze staan en ze wees naar de enige deur die in dit gedeelte van de hal te zien was. Bill knikte kort en Lilly opende voorzichtig de deur, om hem vervolgens achter zich te sluiten. Ze ging in de stoel naast het bed van haar geliefde zitten en pakte voorzichtig zijn hand.
"Het is nooit mijn bedoeling geweest je pijn te doen. Ik wou je juist de pijn besparen." Tom zijn ogen schoten open en zijn hartslag werd onregelmatig.
"Ga weg! Je had beloofd dat je niet meer bij me zou komen. Je zou uit mijn dromen blijven als ik dit voor je zou doen, ga dan! Ga weg!"
"Tom, ik ben geen droom." mompelde Lilly, terwijl ze beschaamd naar haar voeten staarde. Opnieuw klonk een harde piep door de ruimte, maar deze keer was het een onafgebroken piep. Twee doktoren duwden haar ruw aan de kant, waardoor ze met haar buik op de grond lande. Terwijl de doktoren probeerde te reanimeren, voelde Lilly haar vliezen breken. Moeizaam kwam ze overeind en ging de kamer uit, waar iedereen haar verbaasd aankeek.
"Ik denk dat ik even naar een andere afdeling moet.." piepte ze, terwijl er nog steeds vruchtwater tussen haar benen vandaan liep. Bill duwde haar in de rolstoel en rende de gangen door.
"BABY OP KOMST!"
~
Zoals afgesproken stond Tanya een maand later op de stoep. Lilly was op dat moment acht en een halve maand zwanger. De meiden vielen elkaar in de armen en Lilly nam haar vriendin mee naar de bar. Ze had van Paul een paar dagen vrij gekregen om leuke dingen te gaan doen met Tanya. Ze dronken samen een kopje koffie en gingen daarna naar Lilly haar huisje. Daar haalde Tanya een papier uit haar tas.
"Lees het maar, het is van Tom." Lilly sloeg het boekje op een willekeurige bladzijde open en las wat er geschreven stond.
Lieve Lilly,
Ik weet niet waarom ik antwoord
op je brief. Ik heb geen adres of
niets van je. Je bent gewoon van
de aardbodem verdwenen. Poef,
weg was je. Eerst dacht ik dat het
een grap was, maar toen je na een
week nog niet terug was, wist
ik dat je niet niet meer terug ging
komen. Lilly, ik mis je zo. Ik wil
zo graag weten waarom je me
verlaten hebt. Ik wil alles voor je
doen, maar kom alsjeblieft terug.
Zo wil ik niet leven. Zo zonder jou.
Tom.
"Hoe kun je dit nou voor me meenemen?" vroeg Lilly, terwijl ze begon te huilen.
"Ik wou dat je wist hoeveel we je missen." zei Tanya, terwijl ook bij haar de eerste tranen verschenen.
"begrijp het nou, ik kan écht niet terug! Als Tom alles wist zou hij ook niet willen dat ik terug kwam."
"Echt wel Lil. Hij kan niet zonder je. Hij is nog maar een schim van zichzelf en hij eet een keer per dag een cracker onder dwang van Bill." Plotseling ging er weer een mobiel af, maar deze keer was het niet die van Lilly. Tanya pakte haar mobiel en liep naar buiten. Terwijl Lilly haar met haar ogen volgde, zag ze haar vriendin langzaam wit wegtrekken en vervolgens weer naar binnen rennen. Ze pakte Lilly bij haar bovenarm en trok haar mee naar buiten.
"Wat is hier de bedoeling van?" riep Lilly die zich mee liet trekken.
"Je moet nu meekomen!" gilde Tanya en ze liepen samen het terrein van de camping af. Tanya had eindelijk haar rijbewijs gehaald en gooide Lilly in de bijrijdersstoel. Geschrokken maakte deze haar gordel vast en zei niets toen Tanya de auto startte.
Enkele uren later waren ze terug in Duitsland. Lilly had nog steeds geen woord gezegd, maar besloot nu toch eindelijk haar mond open te trekken.
"Waarom doe je me dit aan? Je weet dat ik niet terug kan."
"Waarom ik jou dit aandoe?" gilde Tanya op haar beurt. "Waarom doe jij ons dit aan. Ik had Bill aan de telefoon. Tom heeft een zelfmoordpoging gedaan. Je moet met hem praten, dit kan zo niet langer!" Lilly viel even stil en dacht aan een lijkbleke Tom die ze straks in het ziekenhuis bed aan zal treffen. Het was nooit haar bedoeling geweest om iemand pijn te doen. Nog geen half uur later reed Tanya de parkeerplaats van het ziekenhuis op. Ze greep een rolstoel voor Lilly, wetend dat het nog uren ging duren voordat ze het ziekenhuis binnen gewaggeld zou zijn. En zo stonden ze tien minuten later in een lange hal. Ze gingen een klapdeur door en niet veel later voelde Lilly hoe er vijf paar armen om haar heen geslagen werden.
"Lil, je bent terug! En hoe.." riep Sasha. De anderen wisten blijkbaar niet zo goed wat ze moesten zeggen en ook Lilly viel stil. Moeizaam ging ze staan en ze wees naar de enige deur die in dit gedeelte van de hal te zien was. Bill knikte kort en Lilly opende voorzichtig de deur, om hem vervolgens achter zich te sluiten. Ze ging in de stoel naast het bed van haar geliefde zitten en pakte voorzichtig zijn hand.
"Het is nooit mijn bedoeling geweest je pijn te doen. Ik wou je juist de pijn besparen." Tom zijn ogen schoten open en zijn hartslag werd onregelmatig.
"Ga weg! Je had beloofd dat je niet meer bij me zou komen. Je zou uit mijn dromen blijven als ik dit voor je zou doen, ga dan! Ga weg!"
"Tom, ik ben geen droom." mompelde Lilly, terwijl ze beschaamd naar haar voeten staarde. Opnieuw klonk een harde piep door de ruimte, maar deze keer was het een onafgebroken piep. Twee doktoren duwden haar ruw aan de kant, waardoor ze met haar buik op de grond lande. Terwijl de doktoren probeerde te reanimeren, voelde Lilly haar vliezen breken. Moeizaam kwam ze overeind en ging de kamer uit, waar iedereen haar verbaasd aankeek.
"Ik denk dat ik even naar een andere afdeling moet.." piepte ze, terwijl er nog steeds vruchtwater tussen haar benen vandaan liep. Bill duwde haar in de rolstoel en rende de gangen door.
"BABY OP KOMST!"
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Ik ben blij dat jij het niet afgeraffeld vind (: Toch zal ik je teleur moeten stellen, want dit is het laatste stuk.. Heel veel plezier met lezen en ik denk dat ik een dezer dagen toch maar wat van het nieuwe verhaal online zet, want ik ben toch wel heel erg benieuwd naar de reacties daarop.
~
Bill zat naast haar bed en hield haar hand vast. Nog nooit in haar leven had Lilly zoveel pijn gevoeld en toch hield ze zich groot. Ze ging zich niet laten kennen, Tom was er erger aan toe. Ze had Bill al een miljoen keer naar Tom gestuurd om te kijken hoe het met hem ging en ze kwam tot de ontdekking dat hij nog leefde. Het zweet druppelde van haar voorhoofd en ieder half uur kwam er een dokter binnenlopen. Bill was inmiddels uit de kamer verdwenen en zijn plek was ingenomen door Monique.
"Lil, mag ik je wat vragen?" vroeg ze toen de dokter weer wegliep.
"Ik kon het Tom niet vertellen. Je weet hoe hij over kinderen denkt. Maar ik wou geen abortus, dus ben ik gevlucht."
"Je had er over moeten praten.."
"Ik weet het, maar soms ik vluchten een zoveel makkelijkere optie." Ze hoorde Monique zucheten en wist dat het weer goed ging komen. Met haar, met Tom en met haar leven. Het zou allemaal goed komen. Op dat moment kwam de dokter weer binnen gelopen.
"Je mag gaan beginnen met persen!"
Twee en een half uur later was ze er. Ruby. Terwijl ze Ruby schoon gingen maken, barste Lilly voor de zoveelste keer in tranen uit. Monique sloeg haar armen om Lilly heen en wreef een paar keer geruststellend over haar rug. Nog geen half uur later zat Lilly al in haar roelstoel. Net op het moment dat ze naar buiten wou gaan, kwam de dokter binnen.
"Mevrouw McAdams, waar denkt u mee bezig te zijn!"
"Ik wil naar mijn vriend, hij ligt hier ook in het ziekenhuis.." De dokter keek haar hoofdschuddend aan, pakte Ruby uit haar wiegje en gaf haar aan Lilly. Deze sloot het kleine wezentje in haar armen en liet zich gewillig naar Tom's kamer rijden. Het was midden in de nacht en ze zag dat haar vrienden tegen elkaar aan in slaap gevallen waren. Monique snurkte zelfs een beetje. Zachtjes opende ze de deur en zag dat Tom nog wakker was. Geschrokken draaide hij zijn hoofd naar de deur, knipperde een paar keer met zijn ogen en keek toen nog een keer naar haar. Voorzichtig reed Lilly haar rolstoel naar voren en greep Tom zijn hand. Deze kneep zachtjes terug en ze zag hoe er tranen in zijn ooghoeken kwamen.
"Ik heb je zo gemist.." fluisterde hij, terwijl hij zijn hand nu over haar wang liet glijden. Daarna keek hij naar Ruby. Zijn hand gleed over haar kleine hoofdje en haar donzige haartjes. "We hadden er toch over kunnen praten?" mompelde hij. Lilly knikte voorzichtig. Ze voelde hoe Tom zijn hand onder haar kin legde en een paar seconden later, voelde ze zijn lippen op de hare. Zijn heerlijke lippen op de hare. Nooit, maar dan ook nooit zou ze hem ooit nog verlaten.
Einde.
~
Bill zat naast haar bed en hield haar hand vast. Nog nooit in haar leven had Lilly zoveel pijn gevoeld en toch hield ze zich groot. Ze ging zich niet laten kennen, Tom was er erger aan toe. Ze had Bill al een miljoen keer naar Tom gestuurd om te kijken hoe het met hem ging en ze kwam tot de ontdekking dat hij nog leefde. Het zweet druppelde van haar voorhoofd en ieder half uur kwam er een dokter binnenlopen. Bill was inmiddels uit de kamer verdwenen en zijn plek was ingenomen door Monique.
"Lil, mag ik je wat vragen?" vroeg ze toen de dokter weer wegliep.
"Ik kon het Tom niet vertellen. Je weet hoe hij over kinderen denkt. Maar ik wou geen abortus, dus ben ik gevlucht."
"Je had er over moeten praten.."
"Ik weet het, maar soms ik vluchten een zoveel makkelijkere optie." Ze hoorde Monique zucheten en wist dat het weer goed ging komen. Met haar, met Tom en met haar leven. Het zou allemaal goed komen. Op dat moment kwam de dokter weer binnen gelopen.
"Je mag gaan beginnen met persen!"
Twee en een half uur later was ze er. Ruby. Terwijl ze Ruby schoon gingen maken, barste Lilly voor de zoveelste keer in tranen uit. Monique sloeg haar armen om Lilly heen en wreef een paar keer geruststellend over haar rug. Nog geen half uur later zat Lilly al in haar roelstoel. Net op het moment dat ze naar buiten wou gaan, kwam de dokter binnen.
"Mevrouw McAdams, waar denkt u mee bezig te zijn!"
"Ik wil naar mijn vriend, hij ligt hier ook in het ziekenhuis.." De dokter keek haar hoofdschuddend aan, pakte Ruby uit haar wiegje en gaf haar aan Lilly. Deze sloot het kleine wezentje in haar armen en liet zich gewillig naar Tom's kamer rijden. Het was midden in de nacht en ze zag dat haar vrienden tegen elkaar aan in slaap gevallen waren. Monique snurkte zelfs een beetje. Zachtjes opende ze de deur en zag dat Tom nog wakker was. Geschrokken draaide hij zijn hoofd naar de deur, knipperde een paar keer met zijn ogen en keek toen nog een keer naar haar. Voorzichtig reed Lilly haar rolstoel naar voren en greep Tom zijn hand. Deze kneep zachtjes terug en ze zag hoe er tranen in zijn ooghoeken kwamen.
"Ik heb je zo gemist.." fluisterde hij, terwijl hij zijn hand nu over haar wang liet glijden. Daarna keek hij naar Ruby. Zijn hand gleed over haar kleine hoofdje en haar donzige haartjes. "We hadden er toch over kunnen praten?" mompelde hij. Lilly knikte voorzichtig. Ze voelde hoe Tom zijn hand onder haar kin legde en een paar seconden later, voelde ze zijn lippen op de hare. Zijn heerlijke lippen op de hare. Nooit, maar dan ook nooit zou ze hem ooit nog verlaten.
Einde.
Never miss anyone from your past, because there's a reason why they didn't make it into your future.
Ik zal maar heel eerlijk toegeven dat ik het einde wel een beetje afgeraffeld vind 
Maar als ik tijd heb, ben ik benieuwd naar een herschreven versie! Ik kan niets beloven, ivm school, maar wie weet (:
Liefs, Marit.
Maar als ik tijd heb, ben ik benieuwd naar een herschreven versie! Ik kan niets beloven, ivm school, maar wie weet (:
Liefs, Marit.
I'm jealous of my parents, I'll never have a kid as cool as theirs.