Online Verhalen

Iedereen maakt het helaas mee, de dood. Dierbaren die sterven in je omgeving. Ik maakte weer zoiets afschuwelijks afgelopen weekend mee. Hoorde zaterdagavond dat mijn lieve oma uit Zeeland is overleden aan ouderdom. Het was best wel een moment dat ik stil werd en begon mij gelijk te realiseren, dat de moeder van mijn moeder dood is. Zo moment laat je eindelijk beseffen dat je niet onsterfelijk bent en dat de dood altijd in de buurt is.

Wat voor gevoel het geeft is een soort leegte, het besef kwam dat ik nu helemaal geen opa en oma's meer heb. Nu zullen al die mooie momenten die ik vroeger had met opa en oma alleen in mijn gedachten blijven.

Het is iets van het leven doodgaan maar het blijft moeilijk te begrijpen waarom er mensen doodgaan waar je van houd er niet meer opeens zijn. Het gevoel bij mij moeder is natuurlijk nog erger, want ze hoorde van mijn tante dat het niet zo goed ging met haar. Mijn broer bracht haar gelijk naar Zeeland maar helaas was het te laat om nog afscheid te nemen in levende lijven wat extra pijnlijk is.

Donderdag neem ik afscheid van haar en dan kan ik mij emotie de vrije loop gaan. Hoe ouder je word, hoe vaker je dit gaat meemaken en zo is dat bij iedereen. Natuurlijk zelf zijn we ook eens aan de beurt natuurlijk.

Dit besef maakt mij nog sterker om nog een mooi leven ervan te maken de komende jaren want elke dag kan de laatste zijn.

Oma rust lekker uit van al die mooie dingen die jij voor anderen hebt gedaan, zoals een groot gezin weten groot te brengen en die allemaal goed terechtgekomen zijn. Nu ben jij weer fijn samen met opa en kom ik je ooit, ook weer tegen. Rust zacht lieve oma

Gecondeleerd! Sterkte!

Bij mij in de familie wordt iedereen vrij oud. Ik heb nog maar weinig afscheid hoeven nemen. Wel ben ik twee jaar geleden erg gescrokken toen ik hoorde dat mijn overbuurjongen overleden was. Hij was aan het korfballen en werd onwel.
Als iemand op zo'n jonge leeftijd sterft, dan sta je toch wat langer stil bij het feit dat je zelf ook aan de beurt komt.

Je moet zeker genieten van iedere dag, want het kan je laatste zijn.

Sterkte, misschien helpt het schrijven je met het verwerken van je verdriet. En oma zit vast daar boven stiekem om een hoekje te gluren of het allemaal nog wel goed gaat met je.

Sterkte
Zoiets ga je idd pas beseffen als je het zelf meemaakt

Veel succes!
En nog gecondoleerd.

Rot voor je , sterkte ermee!