Online Verhalen

Haar ogen dof,
voorheen helder.
Haar blik afwezig,
voorheen zo levendig.

Degene die zij voorheen was,
is verloren,
weg,
en komt nooit meer weg.

Ze probeerd opnieuw te beginnen,
met haar nieuwe ik.
Maar telkens verliest ze weer,
het doel dat zij voor ogen had.

Toch blijft ze voort zetten,
en kijkt ze niet meer achterom.
Ze weet dat het haar ooit zal lukken,
maar wanneer is de vraag.

Mooi!!
Alleen vind ik de laatste zin er een beetje bijhangen

ik ben het met sanne eens. je hebt een heel mooi gedicht geschreven. misschien was dit mooier geweest als het gerijmt had. ik heb even zitten zoeken wat ik in plaats van die laatste zin zou zetten maar ik kan er niet op komen. toch ondanks dat kleine zinnetje is het een prachtig gedicht

Dat ene zinnetje heb ik eerlijk gezegd expres niet bij het gedicht laten passen zodat het iet wat meer op zou vallen, want dat laatste zinnetje is voor mij het belangrijkste in het hele gedicht. Bij mij zijn gedichten die rijmen vaak niet mooi trouwens, die zijn vaak veel te geforceerd gerijmt. Ik heb wel een enkele die rijmt. Ik zal er zo even 1 opzoeken en een andere met een schrijfstijl die ik steeds vaker toepas

Het is een mooi gedicht. Misschien kun je die laatste zin veranderen in:
Maar de vraag is: wanneer?

als er voor jou een speciale betekenins achter zit moet je het zeker zo laten. dat maakt het juist persoonlijk.

Ik ben het met Marly eens. Het is een gedicht dat je gevoel weergeeft, en als jij die laatste zin goed vind, moet je hem vooral zo laten staan. knap van je om je gevoelens hier zo te plaatsen.

Als dat zinnetje heel speciaal is moet je hem zeker laten staan

Ik laat hem ook zeker staan.

sleeples schreef:Ze weet dat het haar ooit zal lukken,
maar wanneer is de vraag.

Ik denk dat het nog wel eens eerder kan zijn dan ze zelf denkt..
Jouw tijd komt nog wel.. Believe in it!!

Ik geloof er ook in
maar soms is het gewoon heel moeilijk als je niet kan zien of het de goede kant op gaat of niet.