Online Verhalen

Ziek

Soms lijk ik alleen.
De werkelijkheid is anders.
De man die ik veracht,
altijd om me heen.

Soms ben ik de wereld.
De wereld die ik verzin.
Helaas ontkom ik nooit totaal,
aan zijn stem en zijn gezicht.

Soms zijn mensen ziek.
Griep, alzheimer of allergie.
Maar ik ben eeuwig ziek,
dankzij hij die in mij zit.

Soms bestaat niet,
altijd wel.
Mensen zijn een volk,
waar ik niet bijhoor.

Want ik ben ziek.
Eeuwig.
Dankzij hem.

mooi!
denk het gevoel wel te herkenenn, zit er nog een bepaald verhaal achter?

Mooi gedicht, zit veel gevoel in.
Ik vind het wel jammer dat de samenhang van het gedicht wat minder is.
Het loopt niet helemaal goed vind ik.

Zeker. Ik heb een persoonlijkheidsstoornis die chronisch is. Dat betekent voor mij dat ik altijd zal leven met een andere persoonlijkheid/stem in mijn hoofd. Nu mogen wij elkaar niet zo, maar je kan moeilijk wegrennen voor jezelf..
Daar gaat het gedicht over.

Hoezo is het een hem in jou.. en niet een zij?

een soort van gepleten persoonlijkheid?

Het gedicht kan beter.
Ik vind het een mooie, maar triest onderwerp.

Nee, wegrennen voor jezelf kan helaas niet. Ik denk dat iedereen wel eens worstelt met zichzelf. Maar in jouw geval, kun je helemaal niet vluchten, want er vlucht dan steeds iemand met je mee.

Je kunt het vergelijken met een bol. Je persoonlijkheid is een bol waar tot je 7e nog geen beschermlaag omheen zit. Tot die tijd kan die bol splitsen in twee delen. Twee persoonlijkheden dus. Als het dat doet, kan dat na je 7e ook nog doorgaan, tot je dood kan het splitsen. Dat is bij mij dus gebeurt.
Ik heb nog twee andere persoonlijkheden, Ilias en Isis. Ilias is een hem, daar gaat dit gedicht over. Hij is 32 en gevaarlijk, destructief en moorddadig, zowel naar mijzelf als naar anderen toe.
Isis is 4 jaar en echt een schatje.. Ze is net zo poepig als een baby en echt superlief.

Waarom het een zij en hij is.. Geen flauw idee. Ik weet af en toe niet eens meer of dit wel mijn lichaam is, en niet die van een andere persoonlijkheid. Maarja.. Daar moet ik mee leren leven.

Het lijkt me moeilijk om met meerdere persoonlijkheden te leven. Je bent jezelf, maar toch weer niet. Mooi gedicht.. Zet me aan het denken.

Dat is in ieder geval wel de bedoeling..

Wat het ergste is, is dat mensen denken dat je een knop om kan zetten om het weg te drukken. Zo simpel is het niet.. En het is angstig, bang te zijn voor jezelf.. Weg te willen kruipen in een hoekje.. Het gevoel hebben dood te gaan.. Elke seconde van de dag.. Elke dag, elke week.. Leven in een waas, zonder onderscheid tussen slaap en wakker.. Droom en werkelijkheid.. Nachtmerrie en droom..

Heb je zeg maar 1 duidelijke hoofdpersoonlijkheid, of zijn ze even 'sterk'. Ben je je ervan bewust als de ene persoonlijkheid overheerst? En kan je je dan dingen herineren van andere persoonlijkheid?
Hoop dat je niet vervelend vind, die vragen.. Poging het een beetje te begrijpen

Vragen is goed.. Veel mensen snappen het niet, ik hoopte dat hierdoor het wat meer begrepen werd.

Ik ben zelf nog wel.. 'mezelf'. Maar Ilias is ongeveer even sterk als ik, en Isis is helemaal niet sterk. Ilias probeer ik zoveel mogelijk weg te duwen, omdat ik bang ben voor wat ik doe als hij het overneemt.
Ik ben me er niet van bewust als Ilias overheerst, hij neemt het over op een manier dat ik denk dat ik geslapen heb. Van anderen hoor ik dan dat hij het was. Hij merkt het wel als ik overheers, ik houd niks opzettelijk achter voor ze.
Ilias is liever, als zij zich verveelt kunnen we samen 'zijn'. Dat we zeg maar samen mijn lichaam sturen.

Heb je dan als Ilias of Isis ook een andere smaak betreffende dingen als muziek?

<Tweede Ilias uit vorige post moet Isis zijn>

Ze hebben andere meningen, andere opvattingen, andere smaak en andere dingen die ze graag willen (doen) ja.

Ik snap wel wat je bedoeld, ik heb het niet zo erg en bovendien ben ik maar elf. Maar ik heb ook wel eens nagedacht over wie ik nou ben. Ben ik nou een stoere meid? Want ik ben bang dat ik me anders gedraag dan dat ik ben. Ik kan wat dat betreft mijn vader in mijn hoofd uit schelden, maar stoer genoeg om het te zeggen ben ik niet. Aan de ene kant ben ik een heilig boontje en aan de andere kant tóch weer niet.. Ik weet dat veranderen moeilijk is maar probeer gewoon te vechten voor de gene die je wil zijn. Ik neem aan dat je geen Ilias wil zijn, maar ook niet echt een Isis want die is te verlegen. Probeer een nieuw iemand van jezelf te maken, niet qua stijl of smaak maar qua jou. Ilias kun je natuurlijk niet weg stoppen, maar hou alles wat hij zegt in je hoofd. Volgens mij kun je daar niks aan doen hè? Schrijf anders álles op. Álles wat Ilias denkt en álles wat Isis denkt. En álles wat jij denkt. Het klinkt misschien raar om advies te krijgen van een 11-jarige maar je kunt het altijd proberen! Wat haat je bijv. aan Ilias en wat aan Isis? Schrijf dat ook op!

Mooi gedicht!!! echt mooi, met gevoel en daar hou ik heel veel van!

woow ik wist niet dat dat *echt* kon, lijkt me moeilijk leven. ik snap het nog niet helemaal.Maar ik kan dan weer net niet uitleggen wat ik niet snap!, dus ik denk dat ik al die berichtjes nog maar is 3 keer ga lezen!, ik weet wel dat ik het erg voor je vind, dat je gewoon 3 totaal verschillende persoonlijkheden hebt, lijkt me moeilijk.Want ik vind mezelf alleen al moeilijk soms!, laatstaan er nog 2 bij te hebben, en dan ook nog allebij een ander karakter. ik vind het knap dat je het kan volhouden en dat je ermee om leert gaan in de dagelijkse sleur van het leven! ik heb bewondering voor je echt waar! Maar wat ik me nou afvraag (hehe ik snap geloof ik wat ik niet snap) hoe kan je 3 persoonlijkheden hebben met ieder een eige smaak & styl? en dat je ze alle drie ook nog percies kan omschijfen, want je h ebt het zelf toch niet door? (poeh wat een vragen) ik heb me er nog nooit in verdiept,, maar dit raakt me echt heel erg!
groetjes yael

Ik stel vragen aan Ilias, Isis beleefde ik zelf in mijn hoofd. Ilias ook wel, maar die is de laatste tijd echt strontvervelend omdat ik medicijnen tegen ze krijg.
Isis is hierdoor erg naar de achtergrond gedreven, wat ik erg jammer vind. Ik heb nog steeds buien waarin ze boven komt drijven, maar steeds minder. Ilias daarentegen, lijkt het niets te doen. Hij blijft zitten waar hij zit en irritant als hij is, fluistert hij me constant negatieve dingen in het oor.

Mooi gedicht!!
Echt heel erg voor je, Esther, sterkte

Wat verschrikkelijk voor je
Maar wel een mooi gedicht, dat je dat op papier kunt zetten...