Het Haardvuur

[Tristene]

Noot van de schrijver
Zoals beloofd heb je hier het eerste hoofdstuk/proloog van mijn raamvertelling. Ik hoop dat jullie ervan kunnen genieten en dit project blijven volgen natuurlijk.

Het Haardvuur

1.De Herberg
Eeuwenlang is de mens doodsbang geweest voor de nacht. Dat is logisch, misschien lijkt het niet zo maar toch is het logisch.Denk eens terug aan de tijd dat je nog een klein kind was. Was je toen niet bang van die krakende trap, alsof een dief langzaam de trap opsloop om alles waar je van houdt te stelen? Of van de monsters onder je bed? Hadden we reden om bang te zijn?
Kom mee naar het Duitsland van de negentiende eeuw. Toen het Duitse rijk nog groot en rijk aan tradities was . Daar in het hart van het Zwarte Woud ontmoeten we onze twee hoofdfiguren. Alle twee rijden ze te paard met niets meer als een tas mee met een beetje proviand om de dag door te komen.
“Wilhelm geef nu toch eindelijk eens toe dat we verloren zijn gelopen.”
“Ach Jacob stop eens met zeuren ,de hele reis door doe je niets anders als klagen.”
“Je zou voor minder. We hadden al lang thuis moeten zijn . Ik had je nog zo gezegd om de weg naar Berlinger te volgen maar nee, Wilhelm Grimm wist een kortere weg via het Zwarte Woud. Waarom ben ik ook zo dom geweest om jouw te volgen.”
“Voor de laatste keer broertje stop met zagen.”
Om te tonen dat hij het meende reed Wilhelm een stuk sneller door terwijl zijn broer maar door bleef klagen. Het geruzieging nog een heel uur door. Jacob en Wilhelm ruziede zo hard dat ze niet merkten dat een zware dikke mist het Zwarte Woud bedekte. Een mist die zo zwaar was dat het amper mogelijk was om je eigen hand te zien.
“Mooi”, zei Jacob,” Nu zitten ineens midden in een mist. Fijn, nu raken we zeker niet thuis.”
“Zwijg, Jacob ik zie daar licht branden. Ik denk dat er daar een herberg is .”
” Natuurlijk een herberg midden in het Zwarte Woud waar praktisch geen kat komt.”
“ Op zijn minst woont er daar iemand en kom nu niet af met jouw onnozel verhaal van dwaallichtjes . We gaan er hoe dan ook naartoe.”
Langzaam reden ze op de lichtjes af en zoals Wilhelm al dacht kwamen ze aan bij een herberg. Jacob kon zijn ogen niet geloven. Een herberg midden in het Zwarte Woud, hoe was dat mogelijk?
“Het ziet er geen echt leuke herberg uit maar op zijn minst hebben we nu een plaats om te overnachten.”
Zei Wilhelm terwijl hij de deur opende en de herberg binnen stapte terwijl zijn broer hem volgde. De binnenkant van de herberg zag er ook niet echt gezellig uit. Overal stonden vuile tafels met stoelen aan die er niet comfortabel uitzagen. Kortweg zag alles er vuil uit alleen het haardvuur zag er schoon uit en nodigde uit om er dicht bij te gaan zitten. Er zat niemand in de herberg en het verbaasde Jacob en Wilhelm helemaal niet dat na een minuutje of vijf de herbergier de eetzaal pas binnen kwam. De herberg zag er dan wel smerig uit maar dat was niet te zeggen van de herbergier. Hij zag er heel verzorgd uit en kwam over als een dikke goedzak.
“ Welkom heren, in mijn kleine herberg. Willen jullie een kamer delen of toch liever ieder een aparte kamer?” vroeg de herbergier. Willem en Jacob vroegen voor een aparte kamer en de herbergier begon meteen met het schoonmaken van een tafeltje dicht bij het haardvuur.
“Vanavond eten we eend met brood.”
Zei de herbergier vrolijk terwijl hij de twee broers naar hun tafeltje begeleidde. Wilhelm zat nog maar net toen uit de keuken een beeldschone verschijning de eetzaal binnen kwam met twee komen vol eend in haar handen. Ze zag er nog jong uit, had lang zwart haar en een huid zo wit als het maagdelijke sneeuw die het winterse bos bedekte. Wilhelm kon zijn ogen niet van haar afhouden.
” Alstublieft heren, jullie avondmaal. Eet smakelijk.”
Zei het meisje met een lieve glimlach en nadat ze de twee kommen op tafel had gezet verdween ze weer terug naar de keuken.
“ Willem , kom eet nu eens van jouw eend in plaats van zo dromerig voor je uit te staren.”
Zei Jacob nadat hij zijn eend bijna achter de kiezen had.
“Jacob , ik denk dat ik verliefd ben.”
“Dat dacht je van de tien vorige meisjes ook al en telkens was het voor jouw niets meer dan een nachtje plezier en de volgende morgen was je hen al beu.”
“ Maar deze keer is het anders, ik voel het.”
“Ach eet je eend op .”
De eend smaakte hen zo goed dat ze al spijt hadden dat de eend al op was. Vrolijk kwam de herbergier hun tafel afruimen en schonk hij hen een glas van zijn eigen wijn in terwijl hij zich bij de 2 broers schaarde voor het haardvuur.
“Vertel mij eens, reizigers, vanwaar komen jullie vandaan?”
“Wij komen van Kendrig,”vertelde Jacob,” we waren daar op bezoek bij familie van ons om enkele volksverhalen op te schrijven.”
“ Jullie houden dus van volksverhalen?” vroeg de herbergier nieuwsgierig.
” Niet per sé,” zei Willem,” we verzamelen ze alleen maar om te kunnen uitzoeken waar die verhalen vandaan komen en we proberen de verhalen te begrijpen en te verklaren.”
“Hoe het ook zij, ik denk dat ik wel een verhaal ken waarin jullie waarschijnlijk geïnteresseerd zullen zijn.” Zei de herbergier,” het verhaal van de zwarte raven. Ooit van gehoord?”
“Eerlijk gezegd niet nee.” Zei Willem.
“Luister dan goed want ik het vertel het geen tweede keer.”

Volgende donderdag verschijnt het vervolg

[anne2663]

Ah, de gebroeders Grimm, sneeuwwitje en nog zo'n sprookje waar ik de naam even niet meer van weet. ;D
iets met een herberg midden in het bos waar 's nachts allemaal enge dingen gebeuren ofzo (of slaat mijn fantasie nu op hol? (; )
Het deed me om de een of andere reden direct denken aan de film (The Grimm Brothers, 2005 met Matt Damon en Heath Ledger als de broers), maar ik neem aan dat het er qua verhaallijn niet op gaat lijken?
Noujaa, ik zie het donderdag wel ^^

Eeeeven een paar verbeterpuntjes:
- numero uno: in verhalen is het de bedoeling dat getallen voluit worden geschreven, dus geen 5 maar vijf.
- dos: probeer niet twee keer hetzelfde woord in één zin te gebruiken. Ergens stond bijvoorbeeld 'een verschijning verscheen'
ik zou eerder 'een verschijning maakte haar entré' (om een beetje in het wat chiqere woordgebruik te blijven (; ) of simpelweg 'een verschijning kwam binnen' .
ergens aan het begin stonden ook in een dialoog de sarcastische 'mooi' en 'fijn' vlak achter elkaar. zo herhaalt je hp zichzelf een beetje, maar in spreektaal kan het natuurlijk altijd gebeuren ^^
- très: verder stond er hier en daar een klein spellingsfoutje, maar ik heb even geen zin om te gaan vissen ghehe


enneh, even een vraagje: komt die verteller, of wie dat ook mag zijn die het verhaal inleidt, nog terug, heeft hij een functie in het verhaal? Ga je vaker je lezer aanspreken? (wooow, vragenoverdosis Ö)
Ik had dat ook een keer gedaan, maar toen had het niet bepaald nut in mijn verhaal en toen heb ik het er (op aanraden van Saskia ^^) uitgehaald.
dus, als je je lezer echt bij je verhaal wilt betrekken zou ik het er zeker inhouden, en anders.. ach nouja, verzin maar iets leuks ;P

in elk geval, ik ben benieuwd naar het vervolg ;D
ik hou wel van dit soort verhalen ^^

[Tristene]

hoi anne 2663, fijn dat je het leuk vind en enorm bedankt voor je verbeteringen
Of ik de verteller er nog ga gebruiken hangt een beetje af van hoe het verhaal zich verder gaat evolueren dus dat is nog afwachten . Ik ben enorm benieuwd wat je volgende week van het volgende hoofdstuk gaat vinden

Heel veel liefs
Tristene

[Demon]

Oh. Ik zal beginnen met het goed zodat je niet mismoedig wordt; je hebt op zich een mooie schrijfstijl in dit verhaal; daarmee bedoel ik wel de manier waarop je het verteld - je heb redelijk wat foutjes die ik even zal aanduiden. De meeste heeft Anne wel al in een kortere versie hoor. ;p
Nu dit gaat duidelijk over de gebroeders Grimm. ♪ Verzamelen die hun sprookjes? :3

Nu goed. Om te beginnen heb je een boel spaties te veel of te weinig gezet. Ik weet niet of het zo is, maar ik heb het gevoel dat je het rechtstreeks hier getypt hebt. Probeer het anders best met Word. Die haalt er al een boel foutjes uit... Maar de mijne verbeterd soms ook helemaal niets hoor. Dan typ ik "mqlkjfdqlmsd" en het lijkt of die het woord kent. xD
De spaties staan vooral bij punten en aanhalingstekentjes, daarvoor moet je maar even kijken. Tenzij je wilt dat ik ze eruit haal?

Is het nu Wilhelm of Willem? Je wisselt naar het einde toe namelijk. Wilhelm wordt daar Willem. o:

Daarnaast heb je wat foutjes bij de dialogen. Het is nu geen storende kwestie dat je grotendeels "zei hij" gebruikt, maar als je bijvoorbeeld

“Eerlijk gezegd niet nee.” Zei Willem.

zegt, moet "zei met een kleine letter. Dat blijft dezelfde zin.. Kijk anders eens bij "Schrijflessen"; daar staat er een topic hierover.

Jacob en Wilhelm ruzieden zo hard dat ze niet merkten dat een zware dikke mist het Zwarte Woud bedekte

Meervoud. :3

Alle twee rijden ze te paard met niets meer als een tas mee met een beetje proviand om de dag door te komen.

Niet omdat we in Duitsland zijn, dat het in het Duits verteld moet worden. Het is "meer dan" en niet "als".
Als wordt gebruikt als het een gelijkheid is. "Ik ben even groot als mijn broertje."

bij de 2 broers schaarde voor het haardvuur.

Twee moet voluit geschreven worden. o:

Kortweg zag alles er vuil uit alleen het haardvuur zag er schoon uit en nodigde uit om er dicht bij te gaan zitten.

Hmh. Ik zou vanaf "uit" een nieuwe zin beginnen.
"Kortweg zag alles er vuil uit; alleen het haardvuur zag er schoon uit en nodigde uit om er dicht bij te gaan zitten. "
Je gebruikt ook twee keer "uitzien" misschien wat variatie?
"Kortweg: alles was vuil; alleen het haardvuur zag er schoon uit en nodigde..."
"Alles zag er kortweg vuil uit; alleen het haardvuur leek schoon en nodigde..."
Of je kan leuk met je woorden gaan spelen, natuurlijk.
"De herberg was gewoon smerig; enkel de knetterende vlammen in de haard gaven de herberg een uitnodigende sfeer. Wel verstoorde dat het totaalbeeld van de smerige herberg, want een parel in de modder is geen zicht."
xD Mijn vrije en willekeurig vervorming.

"“Dat dacht je van de tien vorige meisjes ook al en telkens was het voor jouw niets meer dan een nachtje plezier; de volgende morgen was je hen al beu!” "
Leuke zin. :3
Nu, ja, ik lees even voort en dan zie ik wel.

[Tristene]

Hey Demon,
allereerst enorm bedankt voor je tips en verbeteringen . En voor de duidelijkheid : Ja de gebroeders Grimm verzamelden hun sprookjes. De gebroeders Grimm waren 2 wetenschappers die in de 19de eeuw leefden ten tijden van de romantiek, en zij verzamelde volksverhalen over heel de wereld. Perault en Andersen waren wel echte sprookjesschrijvers.
Ik schrijf mijn teksten altijd in op Word maar het vreemde is dat ik daar niet kan werken met spaties.
Een ander vreemde zaak is dat ik mij nog heel goed herriner dat ik die "als" fout meteen zelf had verbeterd. raar maar waar.
Tristene