Het meisje in de kast
Geplaatst: 05 nov 2012 19:24
Weggelopen zwerf ik over de straat, zorgen om wat ik nu moet doen en wat mijn vader zal gaan doen als hij ontdekt dat ik weggelopen ben. Mijn maag begint te knorren, heb zins dat ik wakker ben niet meer gegeten omdat ik weg wou voordat mijn vader wakker zou worden. Ik loop nu al 2 uur, langzaam komt de zon op en het begint te regenen. Mijn maag knort weer, ik voel in mijn zakken maar daar zit alleen 40 cent in. Mijn lichaam doet pijn van de blauwe plekken die kreeg doordat mijn vader mij sloeg met een opgerolde krant. Ik kreeg klappen omdat ik niet luisterde toen ik naar bed moest, zo maar! Ik schreeuwde nog tegen mijn vader dat hij moest stoppen en gaf mijn excuses maar hij bleef doorslaan. Dit gebeurde elke avond en ook als ik zonder zeuren naar bed ging.
Ik probeer zo normaal mogelijk over te komen al zullen mensen zich afvragen wat een 7 jarig meisje alleen op straat doet zo vroeg in de ochtend. Ik doe mijn capuchon van mijn jas op en kijk rond of ik ergens eten kan krijgen zonder te betalen of een onderdak waar ik kan schuilen. Maar dan zie ik een openstaande voordeur en een auto waar de deuren van openstaan. Als ik richting het huis loop zie ik een mevrouw naar buitenkomen met een klein kindje, deze brengt ze naar de auto waar ze het kindje in een stoeltje doet. Dan gaat de auto deur dicht en loopt de mevrouw naar binnen, bij de oprit heb ik twijfels maar loop stiletjes naar de voordeur. Ik kijk in de auto en een jongetje kijkt mij aan met grote ogen zeker afvragend wie ik ben. Bij de voordeur kijk ik naar binnen, de woonkamer staat open en hoor stemmen van de mevrouw een meisje. Ze praten maar komen nog niet buiten, snel stap ik naar binnen en verstop mij in de meterkast. Ik krijg de deur niet helemaal dicht en voel delen van een stofzuiger. Zo stilletjes mogelijk blijf ik stil staan en kijk door de kier van de meterkast deur in de gang. Maar dan komen de mevrouw en haar dochtertje de gang in, ze zien mij niet en beide trekken hun jassen aan. Het duurt lang en ben bang dat ik ontdekt wordt, eindelijk zijn ze klaar en het meisje loopt naar buiten en dan de mevrouw, opeens klapt de deur van de meterkast hard dicht! Ik krijg de deur tegen mijn neus en hoofd, ik hoor dan de voordeur dicht gaan en later rijd de auto weg. Na een tijdje kom ik uit de meterkast met ene pijnlijke neus en hoofd en loop de woonkamer binnen. In de keuken kijk ik voor wat te eten, een pak koekjes gaat bijna voor de helft op en drink ook wat melk uit de koelkast. Dan kijk ik rond, een is een mooi groot huis en netjes opgeruimd. Op een muur zijn een heleboel foto’s opgehangen van het gezin en de kinderen. Aan de foto's te zien hebben ze een jongetje en een meisje die van mijn leeftijd is.
Wat nu en wat zal ik doen? Ik kijk rond in verder in het huis en ook boven in de slaapkamers, in de badkamer kijk ik in de spiegel. Een blauwe bult vormt op mijn voorhoof, ik druk erop en krijg gelijk pijn in mijn hoofd. Van de natte kleren krijg ik het koud, ik loop naar de slaapkamer van het meisje in kijk in haar kast. Ik haal er een broek, T-shirt, trui en sokken uit. Snel trek in alles uit en trek de droge kleren aan, gelukkig heft dezelfde maat als mij. Maar dan hoor ik beneden de voordeur opengaan en weer dicht. De mevrouw praten maar met het jongetje die ik in de auto zag! Aan de geluiden te horen doen ze hun jassen uit in de gang en lopen dan naar de woonkamer, de radio gaat aan en dan geluiden van schuifelde stoelen. Mijn schoenen en jas verstop ik onder het bed van het meisje. Mijn natte kleren doe ik de wasmand die in de douche staat, gelukkig staat mijn naam er niet in. Dan loop ik stilletjes terug naar de slaapkamer van het oudste meisje. De kamer is mooi paars en wit muren en witte meubels, er is een hoek vol met knuffels en speelgoed. Haar bed is mooi opgemaakt, ik ga erop zitten om na te denken. Thuis heb ik niet zo’n slaapkamer, mijne is lelijk bruin en met houten meubelen. Ook heb ik niet zoveel knuffels en speelgoed, de kamer zelfs helft van deze kamer. Maar bedenk nog steeds wat ik nu moet doen, hier blijven of weggaan?
Een uur gaat voorbij kijkend op de klok in de slaapkamer, beneden hoor ik nog de muziek van radio en de moeder en jongetje waarvan een opruimt en eentje speelt met speelgoed Ik loopt zachtjes rond naar de andere slaapkamer van het jongetje, Dit is ook weer een mooie slaapkamer met blauwe muren en vrolijke plaatsjes op de muur. De meubels zijn wit en het bedje weer opgemaakt, de kamer is kleiner maar even gezellig. Maar dan hoor ik beneden de moeder zegen dat er eentje gaat slapen, snel loop ik naar de kamer van het meisje. Ik kijk rond om mij ergens te verstoppen, onder het bed kan niet waar daar zitten lades, verder zie ik een ladekast en een hoge kast. Ik hoor de woonkamer deur opengaan en dan voetstappen op de trap. Snel doe ik slaapkamer deur een stukje verder dicht en doe de hoge kast open, er is een kant met planken en de andere om kleding op te hangen en daarboven weer planken. Ik kruip voorzichtig achter de kleren die hangen en probeer mij zo goed mogelijk te verbergen. Ik zit krap in een hoekje in een gekropen en pas net onder de vloer en een plank, gelukkig is de kast vrij diep. De schuifdeur van de kast laat ik een stukje open en kan de slaapkamer deur zien. Ik hoor de mevrouw met de kleine jongen zijn slaapkamer ingaan, dan verschillende geluiden. Als de mevrouw klaar is en kleine jongen ligt dan kom ze de slaapkamer binnen waar ik in de kast zit. Door de kier zie ik haar rondkijken, ze loopt naar het bed waar ik gezeten heb en trekt deze recht. Dan loopt ze de slaapkamer uit en ik wacht stilletjes wat er gaat gebeuren.
Door het kiertje in de deur zie ik haar staan in de gang met wasmand die uit de douche komt, ze pakt een voor kleren en legt op twee hoopjes, een lichte en een donkere. Ook mijn kleren heeft ze in haar handen ze kijkt ernaar maar denkt verder niet na en gooit deze op de goede hoop. Als ze klaar is dan doet ze een stapel terug in de wasmand en met een stapel loopt ze naar de zolder. Ik hoor bezig zijn en dan een wasmachine die aangaat, ze loopt naar beneden en ze heeft een andere wasmand in haar handen. Ze komt de slaapkamer binnen waar ik zit en ze zet de wasmand dicht bij de kast, ze doorzoekt de wasmand en een aantal kleren legt ze op het bed. Dan loopt ze weer de kamer uit en komt terug met een strijkplank die ze neerzet. Dan hoor de kastdeur opengaan aan de andere kant met planken, de mevrouw begint te strijken en elk gestreken kledingstuk ouwt ze op en legt ze gelijk in de kast. Ze heeft niet in gaten dat ik hier zit maar zal ze ook kledingstukken hebben die opgehangen moeten worden?
Ik probeer zo normaal mogelijk over te komen al zullen mensen zich afvragen wat een 7 jarig meisje alleen op straat doet zo vroeg in de ochtend. Ik doe mijn capuchon van mijn jas op en kijk rond of ik ergens eten kan krijgen zonder te betalen of een onderdak waar ik kan schuilen. Maar dan zie ik een openstaande voordeur en een auto waar de deuren van openstaan. Als ik richting het huis loop zie ik een mevrouw naar buitenkomen met een klein kindje, deze brengt ze naar de auto waar ze het kindje in een stoeltje doet. Dan gaat de auto deur dicht en loopt de mevrouw naar binnen, bij de oprit heb ik twijfels maar loop stiletjes naar de voordeur. Ik kijk in de auto en een jongetje kijkt mij aan met grote ogen zeker afvragend wie ik ben. Bij de voordeur kijk ik naar binnen, de woonkamer staat open en hoor stemmen van de mevrouw een meisje. Ze praten maar komen nog niet buiten, snel stap ik naar binnen en verstop mij in de meterkast. Ik krijg de deur niet helemaal dicht en voel delen van een stofzuiger. Zo stilletjes mogelijk blijf ik stil staan en kijk door de kier van de meterkast deur in de gang. Maar dan komen de mevrouw en haar dochtertje de gang in, ze zien mij niet en beide trekken hun jassen aan. Het duurt lang en ben bang dat ik ontdekt wordt, eindelijk zijn ze klaar en het meisje loopt naar buiten en dan de mevrouw, opeens klapt de deur van de meterkast hard dicht! Ik krijg de deur tegen mijn neus en hoofd, ik hoor dan de voordeur dicht gaan en later rijd de auto weg. Na een tijdje kom ik uit de meterkast met ene pijnlijke neus en hoofd en loop de woonkamer binnen. In de keuken kijk ik voor wat te eten, een pak koekjes gaat bijna voor de helft op en drink ook wat melk uit de koelkast. Dan kijk ik rond, een is een mooi groot huis en netjes opgeruimd. Op een muur zijn een heleboel foto’s opgehangen van het gezin en de kinderen. Aan de foto's te zien hebben ze een jongetje en een meisje die van mijn leeftijd is.
Wat nu en wat zal ik doen? Ik kijk rond in verder in het huis en ook boven in de slaapkamers, in de badkamer kijk ik in de spiegel. Een blauwe bult vormt op mijn voorhoof, ik druk erop en krijg gelijk pijn in mijn hoofd. Van de natte kleren krijg ik het koud, ik loop naar de slaapkamer van het meisje in kijk in haar kast. Ik haal er een broek, T-shirt, trui en sokken uit. Snel trek in alles uit en trek de droge kleren aan, gelukkig heft dezelfde maat als mij. Maar dan hoor ik beneden de voordeur opengaan en weer dicht. De mevrouw praten maar met het jongetje die ik in de auto zag! Aan de geluiden te horen doen ze hun jassen uit in de gang en lopen dan naar de woonkamer, de radio gaat aan en dan geluiden van schuifelde stoelen. Mijn schoenen en jas verstop ik onder het bed van het meisje. Mijn natte kleren doe ik de wasmand die in de douche staat, gelukkig staat mijn naam er niet in. Dan loop ik stilletjes terug naar de slaapkamer van het oudste meisje. De kamer is mooi paars en wit muren en witte meubels, er is een hoek vol met knuffels en speelgoed. Haar bed is mooi opgemaakt, ik ga erop zitten om na te denken. Thuis heb ik niet zo’n slaapkamer, mijne is lelijk bruin en met houten meubelen. Ook heb ik niet zoveel knuffels en speelgoed, de kamer zelfs helft van deze kamer. Maar bedenk nog steeds wat ik nu moet doen, hier blijven of weggaan?
Een uur gaat voorbij kijkend op de klok in de slaapkamer, beneden hoor ik nog de muziek van radio en de moeder en jongetje waarvan een opruimt en eentje speelt met speelgoed Ik loopt zachtjes rond naar de andere slaapkamer van het jongetje, Dit is ook weer een mooie slaapkamer met blauwe muren en vrolijke plaatsjes op de muur. De meubels zijn wit en het bedje weer opgemaakt, de kamer is kleiner maar even gezellig. Maar dan hoor ik beneden de moeder zegen dat er eentje gaat slapen, snel loop ik naar de kamer van het meisje. Ik kijk rond om mij ergens te verstoppen, onder het bed kan niet waar daar zitten lades, verder zie ik een ladekast en een hoge kast. Ik hoor de woonkamer deur opengaan en dan voetstappen op de trap. Snel doe ik slaapkamer deur een stukje verder dicht en doe de hoge kast open, er is een kant met planken en de andere om kleding op te hangen en daarboven weer planken. Ik kruip voorzichtig achter de kleren die hangen en probeer mij zo goed mogelijk te verbergen. Ik zit krap in een hoekje in een gekropen en pas net onder de vloer en een plank, gelukkig is de kast vrij diep. De schuifdeur van de kast laat ik een stukje open en kan de slaapkamer deur zien. Ik hoor de mevrouw met de kleine jongen zijn slaapkamer ingaan, dan verschillende geluiden. Als de mevrouw klaar is en kleine jongen ligt dan kom ze de slaapkamer binnen waar ik in de kast zit. Door de kier zie ik haar rondkijken, ze loopt naar het bed waar ik gezeten heb en trekt deze recht. Dan loopt ze de slaapkamer uit en ik wacht stilletjes wat er gaat gebeuren.
Door het kiertje in de deur zie ik haar staan in de gang met wasmand die uit de douche komt, ze pakt een voor kleren en legt op twee hoopjes, een lichte en een donkere. Ook mijn kleren heeft ze in haar handen ze kijkt ernaar maar denkt verder niet na en gooit deze op de goede hoop. Als ze klaar is dan doet ze een stapel terug in de wasmand en met een stapel loopt ze naar de zolder. Ik hoor bezig zijn en dan een wasmachine die aangaat, ze loopt naar beneden en ze heeft een andere wasmand in haar handen. Ze komt de slaapkamer binnen waar ik zit en ze zet de wasmand dicht bij de kast, ze doorzoekt de wasmand en een aantal kleren legt ze op het bed. Dan loopt ze weer de kamer uit en komt terug met een strijkplank die ze neerzet. Dan hoor de kastdeur opengaan aan de andere kant met planken, de mevrouw begint te strijken en elk gestreken kledingstuk ouwt ze op en legt ze gelijk in de kast. Ze heeft niet in gaten dat ik hier zit maar zal ze ook kledingstukken hebben die opgehangen moeten worden?