De kronieken van de Astrale revolutie

[BroederTuck]

Hallo allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum en wil mijzelf graag specialiseren in het schrijven van korte verhalen.
Hoewel het gedeelte van elkaar opdrachten geven me nog niet erg aanstaat, wil ik dat later wel gaan doen.
Eerst graag feedback op dit verhaal.



De kronieken van de Astrale revolutie
Zwarte Aarde

In 4040 op het hoogtepunt van de Astrale revolutie, voorspelde de hoofdziener van het keizerrijk Jartania dat de donkere krachten van Artaxfal zouden terugkeren. Maar de mensheid in de ban van de verschrikkingen die zij zelf hadden veroorzaakt luisterden niet. En, zo viel langzaam maar zeker het keizerrijk uiteen. Miljarden stierven en miljoenen andere vertrokken op hun zoektocht naar vrede de eindeloze ruimte in. De mensen die over bleven raakten in verval en vergaten wie ze waren. Zwarte magie en andere verboden occulte rituelen doken weer op. De eens mooie aarde veranderde in een plek die door iedereen gemeden werd. Bijna duizend jaar bleef de situatie hetzelfde totdat een patrouilleschip van de planeet Betazes een vreemd signaal opving.

“Vijf graden noord stuurman” Ja kapitein” de eenogige stuurman drukte op het stuurwiel. Kapitein Croton keek vanaf zijn stoel hoe het schip langzaam op koers kwam. Met zijn twee meter was Croton een van de langste kapiteins die Betazes ooit had gekend. Met een snelle beweging draaide hij zich om en liep naar de zendcomputer. Sangtung heb je dat signaal al gevonden, “ja kapitein” En waar komt het vandaan? Van de aarde meneer, de computers geven een honderd procent. Aarde, mijmert Croton dus die aardkloot geeft nog steeds levenstekens af? Welaan, laten we maar eens even een kijkje gaan nemen? Wachtsergeant iedereen op positie. Alle schilden op maximum en wapens paraat. “Ja kapitein” een tel later gaat het alarm af, de mannen rennen naar hun plaatsen en een nerveuze sfeer gaat door het schip heen. Croton kijkt naar buiten waar op het grote scherm een klein puntje langzaam groter word. De eens blauwe parel van het heelal is een zwart gezwel geworden. “Signaal wordt sterker kapitein” Croton voelt opeens een rilling door zijn lijf gaan. Een gevoel van angst beklemt hem. Met een oude meditatie truck wordt hij weer rustig. Dan ruikt hij iets, een geur die hij vaker heeft geroken. Maar nooit op zijn schip. Hij kijkt om zich heen en ziet zijn mannen bleek en transpirerend met grote ogen naar buiten kijken. Van de meest geharde veteraan tot de groenste. Allemaal zijn ze in de ban van angst. Croton haalt diep adem en met zijn meest subtiele stem roept hij zijn mannen tot de orde. “Mannen van Betazes, wat is dit? Zijn jullie bang? Jullie die de grootste triomfen hebben gewonnen voor ons rijk? Neen dat kan ik niet geloven. Kom tot u zelf en doe u plicht” Langzaam aan word iedereen weer rustig. En iedereen kijkt Croton aan. “Mannen, mannen van Betazes op naar de aarde.
Op het scherm wordt de zwarte vlek groter, de zwarte zeeën en donkere wolken laten totaal geen leven zien. Alles is zwart, de aarde is dood. Terwijl het schip erop af gaat, gaat plotseling een alarm af.

Betazes, de raad is bijeengekomen voor een schokkend bericht.
Haastig loopt raadsman Aeta, hoofd van de Betazesse marine door de gangen van het raadsgebouw. Zweet loopt over zijn gezicht, en zijn handen omvatten stram een klein rond doosje. In de verte is het geluid van vele stemmen. De overige raadsleden en het hoofd van de natie, Keizer OptaNum de wijze wachten, op zijn komst. Voor de deuren van de zaal, stopt Aeta, haalt diep adem en veegt het zweet van zijn voorhoofd en loopt de zaal binnen.
Honderden gezichten kijken hem aan. Allerlei emoties vliegen op hem af. Angst, woede, verbazing. En bovenal verdriet. Aeta negeert ze allemaal en loopt op de troon af die in het midden van de zaal staat. Een kleine man van nog geen twintig jaar kijkt de hem rustig aan. Aeta maakt een diepe buiging. “Heil keizer OptaNum dat u nog lang moge regeren” De jongeman kijkt hem aan en Aeta ziet de pijn van verdriet in zijn ogen. Langzaam steekt de keizer zijn hand uit. En Aeta geeft hem het doosje. Met een kleine beweging maakt de keizer het open. Een hologram verschijnt en het gezicht van Croton, held van de natie begint te spreken. “Een onbekende kracht valt ons aan, onze wapens halen niets uit. Kunnen alleen maar concluderen dat het van de aarde komt. Onze motoren zijn vernietigd, en de kans is klein dat we het halen. Ik vraag alleen dat als wij het niet overleven, wreek ons dan. Opeens verschijnen er rimpels in het gezicht van Croton. Langzaam begint hij in een oude taal te spreken. De raadslieden kijken elkaar verward aan. Deze taal wordt alleen gebruikt in de keizerlijke familie. Dan valt er een stilte en kijkt iedereen kijkt naar de keizer. Tranen lopen over het gezicht van de jongeman, terwijl hij luistert naar het wat zijn beste vriend te zeggen heeft. Dan plotsklaps gaat er een flikkering door het beeld heen en verdwijnt het. Een diepe stilte valt in de zaal, niemand durft ook maar de kleinste beweging te maken. Met zachte stem begint de keizer te spreken. “hooggeachte raadsleden, het verlies van kapitein Croton raakt ons alle diep. Wij vinden daarom dat zijn laatste wens, zijn wens om wraak moet worden nagekomen. Maar wij moeten de situatie niet onderschatten. Daarom verklaar ik eerst drie dagen van nationale rouw af. Waarin wij onze held kapitein Croton zulle eren zoals hem dat toekomt. In die tijd wil ik ook dat de vloot in opperste staat van paraatheid word gebracht. Ons planeet verdediging systeem gaat vanaf vandaag naar de hoogste staat. Raadslid Aeta, raadslid Afa en raadslid Bonana, jullie zullen hiervoor zorgen. Raadslid Boata na deze vergadering wil ik u even spreken. Aan alle raadsleden, ga terug naar jullie domeinen, kalmeer jullie mensen en breng alles in bereidheid voor de rouw periode en oorlog” Nog voor de raadleden konden reageren stond de keizer op en beenden haastig weg. Langzaam liep de zaal leeg. De raadsleden Aeata, Afa en Bonana druk met elkaar overleggend. De andere bezorgd maar wetend wat te doen. Alleen raadslid Boata liep naar de vertrekken van de keizer. Vijf minuten later stond hij voor de keizer.” Boata als mijn ministers van buitenlandse zaken en vertegenwoordiger in de planetarium raad is het u de taak om de andere planeten te waarschuwen voor de nieuwe dreiging die van de aarde komt. Ik wens dat er een nieuw voorstel in kaart word gebracht voor de vernietiging van de aarde”
De dag was bijna voorbij, keizer OptaNum keek van zijn balkon naar de ondergaande zon terwijl hij genoot van het moment. Toen hij voetstappen hoorde draaiden hij zich dan ook geërgerd om. Een glimlach gleed over zijn gezicht toen zijn belangrijkste vriend en raadsgever Efrata naar hem toe liep. Efrata zei niets en samen keken ze naar de ondergaande zon. “ Mijn keizer, uw beslissingen van vandaag waren juist, het volk en uw raadsleden zijn gerustgesteld. Spoedig zullen ook de ander planeten tot de overgang van bewapening overgaan. En, alleen dan zijn wij in staat de aarde te vernietigen en de machten die daar heersen” OptaNum keek hem aan. “ geweld om geweld te voorkomen lijdt meestal tot meer geweld, dat heb jij mij zelf geleerd” Inderdaad keizer, maar in dit geval kan het niet anders. De mensen van de aarde hebben hun kans gehad. U weet dat mijn voorvader Etata hoofdziener van het keizerrijk Jartania was? Hij heeft dit voorspeld, en ook de manier om het kwaad van Artaxfal tegen te gaan. Maar in de duizend jaar hebben de mensen die kans niet genomen en het kwaad alleen maar omhelst. Vernietiging is nu de enige optie. Dat de goden hun zielen mogen opnemen in hun domeinen of laat ze branden in de diepte van de hellen. OptaNum knikte, zo zal het geschieden.

De vloot was gereed, van alle kanten van het gehele universum waren ze gekomen. Duizenden schepen, van de kleinste maan verdedigers tot de grootste planeet verdelgers. Allemaal waren ze bijeen gekomen om het kwaad dat aarde heette te vernietigen. Op het teken van OptaNum kwam de vloot in beweging. Eerst langzaam maar toen steeds sneller. Als een razende vlogen ze op de aarde af. Waar ze al werden opgewacht. Vol afschuw keek OptaNum toe hoe de aarde razend snel rondtolde, en energieflitsen produceerde. Toen kwam de zwarte vloot. Duizenden en duizenden schepen storten zich op de alliantie. Laserstralen, bliksemtorpedo’s, en tientallen ander wapens schoten heen en weer. De slag werd steeds chaotischer, dan had de zwarte vloot weer de overhand, dan de alliantie. Maar het kwaad was te sterk, ze dreven de mensen terug. Vol afschuw draaiende OptaNum zich om naar Efrata. Zijn mond viel open toen daar niet zijn vriend stond maar een monsterlijk gedrocht van Artaxfal een lach kwam uit zijn geopende mond. Met een beweging van zijn hand brak hij de nek van OptaNum.

Om de aarde draaide nog steeds zijn metgezel de maan. Op de maan lag in een krater een kleine vlucht capsule. Kapitein Croton keek met gebalde vuisten naar de slachting boven hem. Terwijl hij de capsule starten zwoer hij wraak.
En zo begon de tweede fase van de Astrale revolutie.


Einde

[Sandraa2]

Ik vind het een heel leuk verhaal, maar door de missende leestekens of leestekens die juist te veel zijn, is het erg moeilijk om te lezen.
Maar dat is uiteraard mijn mening
Zie hieronder een aantal aanpassingen.

Met een snelle beweging draaide hij zich om en liep naar de zendcomputer. 'Sangtung heb je dat signaal al gevonden?' “Ja kapitein.” 'En waar komt het vandaan?' 'Van de aarde meneer, de computers geven een honderd procent'. Aarde, mijmert Croton. 'Dus die aardkloot geeft nog steeds levenstekens af?' 'Welaan, laten we maar eens even een kijkje gaan nemen. Wachtsergeant iedereen op positie. 'Alle schilden op maximum en wapens paraat'. “Ja kapitein”. Een tel later gaat het alarm af, de mannen rennen naar hun plaatsen en een gespannen sfeer gaat door het schip heen

Dit is even een klein stukje, maar met de leestekens leest het al een stuk makkelijker!

[BroederTuck]

Hallo Sandraa2.

Beetje late reactie.
Bedankt voor je feedback, ook op mijn ander verhaal.
Ik had begrepen dat in een dialoog altijd dit " teken gebruikt word. Terwijl ' word gebruikt om iets te benadrukken. Maar ben ook maar twee maanden geleden echt begonnen met schrijven en heb nog veel te leren. Ieder geval bedankt. Ik zal er voortaan rekening mee houden.