Online Verhalen

Ik heb het verhaal herschreven en vraag aan jullie of de verhaal lijn bevalt en of de spanning juist is.


Klein dat ben ik, ben 9 jaar en normaal zal je 1.37 zijn maar ik ben 1.04! Een kleine groep in mijn klas noemt mij kabouter, ukkie, dwerg, peuter, kleuter en nog veel meer wat mij pijn doet. Mijn zachte en lief gezichtje helpt er ook niet bij want hierdoor lijk ik wel een baby. Op een dag zit ik op een bankje tijdens de pauze, dan komen een paar meiden op mij af. Deze meiden plagen mij altijd en vraag mij af wat ze nu weer willen. Een van de meiden vraagt of ik iets wil doen en als ik het doe dan zullen ze mij nooit meer plagen. Ik durf het eigenlijk niet maar neem de uitdaging aan, een meisje loopt weg en komt later terug met een jas in haar handen. Ze wilt dat ik de jas aantrek en naar de kleutergroep loop. Daar moet ik tien minuten spelen met de kleuters zonder hun juf het merkt. Wat ik moet ik doen, nee zegen of toch maar de gok nemen? Ik doe het want wat kan er nu gebeuren en met mijn lengte lijk ik een kleuter en mijn zacht gezicht zal niet verraden dat ik ouder ben.

Samen met de groep loop ik naar een speelhuisje en ga erin staan, daar trek ik mij jas uit en geef deze aan het meisje. Dan trek ik de jas aan, deze pas ik maar het is een vreemd gevoel om een jas aan te hebben van een ander kindje. Het is een jas van een kleuter van de andere kleutergroep want Nynkes naam staat in de jas geschreven en dat is een jongere zusje van een van de meiden. Nynke ken ik wel en kan haar voor mijn geest halen hoe ze er uit ziet. Nynke heeft een echte kleuter jas, zilver van Hello Kitty met een roze en paarse binnenkant en maat 104. Als ik de jas dicht heb geeft het meisje die de jas heeft gehaald mij een roze muts en sjaal die ook van haar zusje zijn. Ik moet de muts opdoen en sjaal om net als haar zusje. Het is eigenlijk niet goed om een muts van een ander kindje op te doen want misschien heeft ze wel beestjes of iets anders. Twijfelend doe ik de muts op en de sjaal om, de zus van Nynke doet bij mij de sjaal en muts goed en vertelt dat haar zusje deze altijd zo heeft. Ik loop dan naar de kleutergroep maar niet direct, via de achterkant van de schuur waar het oudpapier in ligt zal ik lopen naar het dichts bijzijnd speeltoestel.

Twijfelend en bang om ontdekt te worden sta ik achter de schuur. Maar kijk achterom waar de meiden staan, ze lachen en wachten tot ik speel met de peuters. Met een beetje gebogen hoofd loop ik naar het groepje peuters en ga erbij staan, de kindjes kijken naar mij maar gaan dan rustig door met spelen. Ik probeer mij zo veel mogelijk in te leven in een vier jarige en mee te spelen wat moeilijk is maar de juf en kinderen lijken niks te merken. Hoelang ik al speel weet ik niet, het meisje die mijn jas heeft zal mij een teken geven als de 10 minuten om is. Maar opeens zie ik haar weglopen met de andere meisjes, ze wijst naar mijn jas en naar een vuilniscontainer! Mijn angst wordt waarheid en het meisje gooit de jas in de vuilniscontainer zo dat ik er niet meer bij kan. Dan lopen ze hard weg richting het kleine plein. Wat nu, moet ik weglopen en achter hun aan of moet ik naar de juf van deze kleutergroep? De meisjes verdwijnen om het hoekje en sta in mijn eentje in een verkeerde groep met een jas, sjaal en muts die niet van mij is. Deze kleutergroep zal vast een keer naar binnen gaan en wat moet ik dan doen? Ik ben bang, heb trillende benen en het zweet breekt bij mij uit. Maar ik probeer rustig te blijven en speel door met de kleuters, ik zeg niks want mijn stem is niet echt kleuterachtig. Dan later hoor ik een toeter, de kleuters rennen naar de ingang van de school waar ze door de juf worden tegen gehouden. Ik zie de juf ze een voor naar binnen laat gaan, ze telt vast of ze iedereen heeft! Ik wordt de kleuters naar voren