Online Verhalen

Hooi,

Ik ga het weer eens proberen...
Feedback en zo is heel erg welkom;)




Proloog

‘Hallo?’
Doodse stilte
‘Hallo?’
Stilte. Klik.
Ik leg mijn zwarte smartphone weer terug op de keukentafel.
‘Wie was dat?’
‘Weet ik niet, hij nam niet op en het nummer is onbekend.’
‘Oh, oké, het zal wel.’ Mama gaat weer verder met de afwas. ‘Trouwens, heb je de krant van vandaag al gelezen?’
‘Nee, hoezo?’
‘Kijk zelf maar.’
‘Oké.’ Ik kijk op de keukentafel waar de Volkskrant ligt. Op de voorpagina staat in grote zwarte letters ‘Meisje vermist’. Het boeit me niet genoeg om mijn leesinstinct op te wekken. Daarom pak ik mijn mobiel en loop de keuken uit.
‘Wat ga je doen?’
‘Oh, weet ik niet. Even op Facebook kijken.’ Ik loop de kleine keuken uit, naar mijn slaapkamer. Ik pak mijn laptop van mijn witte bureau en ga lekker op mijn bed zitten. Tevreden zit ik op het blauwe bloemenpatroon op mijn lievelingsdekbed. Geërgerd kijk ik hoe mijn slome computer opstart. Terwijl ik in een trance naar het bewegende balkje onder het Windowslogo kijk, voel ik plotseling mijn mobiel trillen. Blij door de afleiding neem ik, zonder te kijken wie het is, mijn telefoon op.
‘Heey!’
Weer die stilte
‘Waarom stalk je me?’
Stilte
‘Doe nou niet zo gemeen.’
Nog steeds stilte. Klik.
Waarom probeert hetzelfde nummer als daarnet me te bellen en neemt hij weer niet zijn telefoon op? Geïrriteerd stop ik mijn mobiel weer in m’n broekzak en zie dat mijn computer opgestart is. Snel klik ik Facebook aan en zie dat er het laatste kwartier geen interessante nieuwe dingen gepost zijn behalve onzinfoto’s van mijn beste vriendin. Soms zitten er best grappige tussen, maar vandaag helaas niet. Na alle foto’s bekeken te hebben besluit ik dat ik misschien beter mijn huiswerk kan gaan maken, want anders wordt het niks meer dit jaar en ik heb geen zin in nog een ruzie om een onvoldoende.
Terwijl ik druk bezig ben met mijn saaie wiskundehuiswerk word ik weer opgeschrikt door m’n mobiel. Weer het mysterieuze nummer.
‘Hoi, zeg nou gewoon wie je bent en wat je moet.’
Alweer stilte.
‘Jaa..?’
Stilte. Klik.
Er is nou één ding dat ik niet snap. Hoe kan het dat hij de telefoon er op gooit als ik ‘hoi’ zeg, maar hij kan wel het telefoongesprek beëindigen. Terwijl ik aan het bedenken ben hoe dat kan gaat mijn telefoon alweer af, weer dat nummer.
‘Ja?’
‘AAH!’ Ik hoor een verschrikkelijke gil uit mijn telefoon komen. Hij gaat door merg en been.
‘Wat is er?’
‘AAAH!’ De gil komt zo angstaanjagend over dat ik het gesprek wil beëindigen, maar door nieuwsgierigheid doe ik het niet.
‘Wat is er nou?’
‘AH….’ De gil wordt gesmoord. Ik hoor een mannenstem ‘Zo is het wel weer genoeg’ zeggen. Daaropvolgend hoor ik op de achtergrond gehuil. ‘Airbe druad.’
Alles wordt zwart.

Hey Anne!

Leuk je begint met een nieuw verhaal. En ook nog naar de poort naar de andere wereld. I like it

Je verhaal is best wel mysterieus vooral met die telefoongesprek! Wie belt nou en gaat dan niks zeggen en dan opeens gegil? Ik zou zelf telefoon op de grond gooien en dan heel snel naar mijn moeder rennen.

Oja ik had ook nog een opmerking :Kijk hier :

annelotte schreef: ‘Wat ga je doen?’
‘Oh, weet ik niet. Even op Facebook kijken.’ Ik loop de kleine keuken uit, naar mijn lichtgroene slaapkamer. Ik pak mijn grijze laptop van mijn witte bureau en ga lekker op mijn zachte bed zitten. Tevreden zit ik op het patroon van blauwe bloemen op mijn lievelingsdekbed. Geërgerd kijk ik hoe mijn slome computer opstart.

Voor mijn gevoel gebruik je hier te veel bijvoegelijke naamwoorden achter elkaar. Het was voormij niet zo prettig om fat te lezen, ik weet niet hoe het bij andere zit maar je zou niet alles een kleur te hoeven geven. In plaats van bijvoegelijke naamwoorden kan je dit bijv doen. Dat is leuker om te lezen
Ik loop de kleine keuken uit, rechtstreeks naar mijn slaapkamer. Haastig pak ik mijn laptop van mijn bureau en ga lekker op mijn zachte bed zitten.

annelotte schreef: Na alle foto’s bekeken te hebben besluit ik dat ik misschien beter mijn huiswerk kan gaan maken, want anders word het niks meer dit jaar en ik heb geen zin in nog een ruzie om een onvoldoende.
Terwijl ik druk bezig ben met mijn saaie wiskundehuiswerk wordt ik weer opgeschrikt door m’n mobiel.

Bij want anders word het moet een 't' achter word.

En bij saaie wiskundehuiswerk wordt ik moet juist de 't' weg. Ik is enkelvoud dus geen t

Verdr heb ik eingelijk niks te zeggen..

Ga zo door!

Geheimzinnig en eng zeg als iemand je zo belt. Al snap ik niet hoe ik dat "tuuttuut" moet zien, dat hoor je namelijk alleen maar als je bijv. gaat bellen of de lijn bezet is als je belt. Ik zou eerder doodse stilte of gekraak van de lijn verwachten

Wat ik trouwens leuk aan je verhaal vindt, is de hoeveelheid bijvoegelijke naamwoorden (zo heten die dingen toch.. ) die je gebruikt. Het geeft snel een beeld van de omgeving, maar is niet storend

De stukjes met "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH" zou ik inkorten naar "AAH!" dan komt de boodschap van de ijselijke gil ook over, maar dat staat wat beter dan de andere versie.

Ga zo door!

Dat vermiste meisje, zou die het zijn? Das mijn idee.
Maar echt gaaf, ga zo door!
En die bijvoeglijke naamwoorden zijn niet storend hoor. (niet voor mij dan )

Dank jullie wel allemaal voor alle reacties Ik heb het aangepast, ik hoop dat het nu goed is
Ik hoop dat het verhaal niet te voorspelbaar is en dat het niet te saai is, want ik kwam er net achter dat het verhaal wat ik bedacht had, dat sowieso is :p
Duss ik heb even wat anders bedacht.

Dit stukje is niet zo lang, maar ik schrijf meestal niet zoveel in één keer en wilde het gewoon eventjes posten
Dus hier komt het. Ik hoop veel leesplezier.


1. Kyna

Ergens vaag op de achtergrond hoor ik kippen. Tok, tok, tokketok. Ik open slaperig mijn ogen en zie mijn vertrouwde huisje. Rechts in de hoek de kookplek en links de kast met mijn spullen erin. Ik sta gauw op als ik merk dat ik me een beetje verslapen heb. Ik zoek een van mijn mooiere jurken en doe mijn haar goed.
Snel vertrek ik naar het kasteel. Er zijn altijd al veel mensen wakker zo vroeg, zeker vandaag, de marktdag. De boeren zijn al in de weer met hun vee en er staan al verscheidene groentestalletjes. Ik zigzag tussen iedereen door loop de binnenplaats van het grote donkergrijze paleis binnen en groet de wachters, stevig gebouwde mannen met een rood met wit harnas. Ik loop meteen naar de keuken om gauw wat te ontbijten, om vervolgens gauw naar Alia’s kamer te gaan om haar te helpen aankleden.
Ik ben de dienstmeid van zijn dochter, Alia. Eigenlijk ken ik haar al mijn hele leven, want mijn moeder werkte ook op het kasteel. Totdat ze veroordeeld werd tot de doodstraf, vanwege hekserij. Daarom heeft het me ook heel wat moeite gekost om dit baantje te krijgen. Mijn vader is omgekomen bij één van de vele veldslagen. Hij was een goede ridder, koning Hailé mocht hem graag. Hij stierf vlak na mijn moeder. Ik was toen pas twaalf. Misschien heeft dat ook wel geholpen om aan dit baantje te komen.
Ik ken Alia nu al bijna tien jaar, dus ik ken haar goed. We zijn eigenlijk ook een soort van vriendinnen. Daarom zie ik dat ze niet goed heeft geslapen als ik haar kamer binnenkom.
‘Hebt u goed geslapen?’ Dit vraag ik bijna altijd, ook als ik weet dat het niet zo is.
‘Nou, eigenlijk niet. Ik had een vreselijke nachtmerrie en daarna kon in niet meer slapen,’ antwoord ze met een tinkelende stem.
‘Dat is vervelend.’ Ik pak haar lichtgroene jurk die ik de avond van tevoren al klaargelegd had.
‘Ja, ik hoop dat ik vanavond beter kan slapen.’
‘Ja, ik hoop het ook. We moeten even opschieten, want uw vader zag ik net al aan de ontbijttafel zitten.’
‘Oh, oké. Is goed.’

Huh gaan we opeens terug in de tijd? Naar de middeleeuwen, wrm? Zie je, je zorgt ervoor dat de lezer hier over na gaat denken en allemaal vragen gaat bedenken. Goed geschrven!! Ik heb niks te klagen alleen maar positief

Ga snel verder!!

Leuk dat je weer een verhaal plaatst, Annelotte^^ en zoals altijd ben ik er ook weer bij om een paar dingetjes aan te stippen die niet helemaal lekker lopen. God, ik ben net een parasiet, je komt maar niet van me af --' nee, ik hou het op onkruid, ja, ik ben onkruid klinkt wat positiever haha xD

‘Ja?’
‘AAH!’ Ik hoor een verschrikkelijke gil uit mijn telefoon komen. Hij gaat door merg en been.
‘Wat is er?’

Ik vind dit niet echt een geloofwaardige reactie, ik denk dat eigenlijk iedereen, als hij/zij opeens geschreeuw ui t de telefoon hoort komen terwijl hij het niet verwacht, dat ding op de grond zal laten vallen, of iig je enorm rotschrikken. Nu komt het allemaal kalmpjes over, alsof de hp het verwachtte. En volgens mij was dat niet zo
Wel echt een heel erg nieuwsgierig makende proloog, zeker als je bij hoofdstuk 1 switcht naar de middeleeuwen. Je maakt me wel heel erg benieuwd wat het allemaal met elkaar te maken heeft^^

Je stopt er trouwens ook mooie details in, zoals de wachters en dat je hp de kippen hoort. Leuk, leuk

Ik ben de dienstmeid van zijn dochter, Alia

Je hebt niemand geïntroduceerd, dus wie is de hij?

‘Hebt u goed geslapen?’

Volgens mij is het: Heeft u goed geslapen?

‘Nou, eigenlijk niet. Ik had een vreselijke nachtmerrie en daarna kon in niet meer slapen,’ antwoord ze met een tinkelende stem.

antwoord = antwoordt

‘Ja, ik hoop dat ik vanavond beter kan slapen.’
‘Ja, ik hoop het ook. We moeten even opschieten, want uw vader zag ik net al aan de ontbijttafel zitten.’
‘Oh, oké. Is goed.’

Hier zou ik wel wat meer details van het gesprek willen zien, nu loopt het eigenlijk met een sisser af. Niet echt een einde van je stukje dat in je hoofd blijft zitten, doordat je dialoog zo nietszeggend eindigt. Cliffhangers (o zo geliefd door Jenna ) zijn altijd een mooi iets om mee te eindigen, maar ook een sterk stukje kan goed staan.

Zo, verder heb ik niks te zeuren, wooptiedoe^^ leuk begin, ik hou van middeleeuwse werelden en ik ben heel erg nieuwsgierig of het slechte slapen van Alia iets te maken heeft met de proloog, of dat het door iets anders mysterieus komt =) dus ga snel verder!

Ik heb net de eerste twee stukjes gelezen en vind dat ze erg goed geschreven zijn! Zeker het eerste stukje met het opstarten van de pc vind ik erg goed gevonden en omschreven!
Ook natuurlijk erg mysterieus en natuurlijk ben ik ook benieuwd wat het verhaal te maken heeft met de proloog. Is zij door de telefoon geteleporteerd? :p

Leuk vervolg. Lekker verrassend dat je ons naar de middeleeuwen brengt, die zag ik niet aankomen Haha. Ik vraag me af hoe het verder gaat

Groetjes Maaike