Online Verhalen

Hallo, dit verhaal gaat natuurlijk over liefde.
Ik vind persoonlijk de titel Een andere aarde er niet zo goed bij passen, maar jullie kunnen altijd mee helpen zoeken!

In de normale wereld die wij kennen loopt liefde anders volgens het geloof, maar ook puur op het gevoel.
Als je iemand tegen komt, en je voelt kriebels in je buik en je denkt elke seconde aan die persoon weet je dat je verliefd bent. Maar waar je nooit helemaal zeker van bent, ook al hoop je dat wel te zijn... Dat is: Is die persoon dan wel de ware? Ga jij met die persoon oud worden, en ga je met die persoon onder een grafsteen liggen als je beide gestorven bent? Dat weet je nooit zeker tot die tijd nadert. Maar in de wereld van Mira loopt het heel anders. In haar wereld hebben mensen 1 speciale gave, als de ware bestaat... En als die persoon er klaar voor is hoor je elkaars gedachten. Normaal wonen die personen dan dichtbij, maar bij Mira ligt het anders. Zij hoort al 1 jaar de gedachten van een jongen, maar ze is hem nog altijd niet tegengekomen.

Ik ben nog niet super lang bezig met schrijven, meer zo korte verhaaltjes die ik nooit afmaakte... Dus zeg je eerlijke mening, dan kan ik er aan werken. Wat de spelling betreft; ik ben pas 15, dus daar werk ik ook aan

Hoi hoi, Ik heb je beginstuk gelezen en ben benieuwd waar het naartoe gaat. Al geef je wel gelijk al heel veel prijs. Is het echt romantiek, want naar mijn mening past het ook wel in het fantasyhoekje als ik het zo lees. Nou ja, ik lees in elk geval mee

Ik wil het echt romantisch maken, maar ja het past ook wel in het fantasy hoekje. En zo veel heb ik niet prijs gegeven, maar anders kunnen de lezers erna niet volgen En bedankt dat je alvast mee leest

Nou ik zal zeggen begin met je verhaal. Het is een heel leuk idee, alleen wel jammer dat je al zegt dat ze iemand heeft gevonden en dat ze weet dat het haar ware is. Het zou leuker zijn naar mijn mening dan he als ze niet wist van wie dat stemmetje is en dat ze beetje voor beetje het te weten komt. Ik weet het niet, het is maar een idee, het is jouw verhaal en je kan er alles mee doen. Op een voorwaarde natuurlijk, als je het maar hierop zet zodat wij erook mee van kunnen genieten

dat ben ik ook van plan, maar op een andere manier, jullie zullen wel zien

Beperkte antwoorden

Ik voelde me raar, een vlaag van emotie wakkerde op...
En nog net toen ik probeerde te ondervinden wat ik voelde, was het alweer weg.
Toen wist ik het, mijn ware was gevonden. Want zo beschreef iedereen het naamloze gevoel net voor je de gedachten van je ware doorkreeg.
En toen kwam het...
Hmm, die cornflakes smaakt raar... Nee cornflakes met gedroogd fruit is niet het lekkerste eten. Ik kan me niet concentreren, welk meisje zou het zijn? Een serie namen walmden door mijn hoofd... Jade, Kelly, Ruby, Natascha, Muriëlle, Maité,... De gedachten vervaagden. Geen enkele van de meisjes kende ik, dat is al een spoor... Hij zit niet op dezelfde school.

writemyfeelings schreef:De gedachten vervaagde.

Gedachten is meervoud, dus vervaagde moet vervaagden worden, met een 'n' aan het eind (:
Ik kan verder over het stukje niet zoveel zeggen, omdat het zo kort is. Ik raad je aan om een iets langer stukje te plaatsen, zodat lezers makkelijker kunnen doorlezen. Je zou kunnen kijken bij één van de andere verhalen op het forum, zodat je kan zien wat de gemiddelde lengte is van een stukje dat gepost wordt. Je hoeft natuurlijk niets hetzelfde te doen, maar het kan handig zijn.

Ohja, in je eerste post zag ik dat je ergens een getal als getal had geplaatst, het leest fijner weg als je getallen onder de twintig (en getallen als dertig, veertig, honderd, duizend, miljoen etc) voluit schrijft, dus niet 1, maar één.
Dit wordt allemaal heel duidelijk uitgelegd in de Schrijflessen op het forum, daar is het vast duidelijker dan hoe ik zeg

Ik ben heel benieuwd naar een vervolg, dus als ik tijd heb, lees ik mee!

Groetjes, Marit.

De sneeuw kraakte onder m’n voeten, onderweg naar school kon ik maar aan één ding denken... Mijn ware. Wie zou het zijn, zou hij mooi zijn? En zou hij lief zijn? Ik wist het niet...
Iedereen vond hun ware liefde zo’n week na hun eerste gevoel, dan komt er een kennismakingsperiode, en dan pas word je een stel. ‘’Mira, wat was nu je grote nieuws?’’ Vroeg June, mijn beste vriendin. ‘’Ik heb het gevoel gekregen June, maar het is niet zoals ik me had voorgesteld. Ik krijg echt weinig informatie, en heb helemaal geen voorgevoel wie het zou zijn.’’ Bedroeft begroef ik mijn gezicht in m’n sjaal. ‘’Maar Mira, je vind hem heus wel. Iedereen vind hem altijd binnen een week, dus jij vast ook. Ik bedoel...’’ Ze dacht even na, ‘’tenminste ik ken toch niemand die langer als een week heeft moeten zoeken.’’ June had me gerustgesteld, ‘’dankje June.’’ Antwoorde ik, ‘’ik denk wel dat het goed komt.’’ ‘’Zeker en vast,’’ antwoorde ze. ‘’Sam, oh ik heb je zo gemist!’’ Riep June toen ze haar vriendje zag staan. Zij kreeg het gevoel al 3 jaar geleden, dat was moeilijk voor haar want dat is een erg jonge leeftijd. Het duurde een jaar tot zij en Sam echt een stel vormden. ‘’Nou, ik laat jullie dan maar even alleen,’’ ik richte m’n blik op de sneeuw en volgde de voetsporen... Want als ik naar hun twee keek dan voelde ik me alleen maar zielig.
Ik haat sneeuw, het is echt zo’n natte zooi. ‘’Wat zei je Nial? Jij houd toch van sneeuw?’’ Nial keek me boos aan. ‘’Ik zei niks, ben je aan het dagdromen ofzo? En trouwens kijk uit waar je loopt, je duwt me zowat van de stoep af.’’ ‘’Sorry, ik dacht echt dat je wat zei.’’ Ik had dus blijkbaar de gedachten niet onderscheden van de realiteit, dat gebeurt wel vaker met mensen die pas de ware hebben ontdekt. Misschien komt het wel allemaal goed.

Binnenkort komen er langere stukjes, want ik ga ze in een word document zetten dan schrijf ik daar elke dag een stukje bij, en als ik een lang stuk heb zal ik het plaatsen. Sorry dat het zo lang duurde voor het volgende stukje, druk druk met school. Trouwens, weet iemand al een andere naam?
Alvast bedankt voor het lezen

het volgende stukje zal wel nog even wachten worden heb namelijk in het ziekenhuis gelegen maar ik probeer zo vlug mogelijk een nieuw stukje klaar te hebben!

Ik vind het juist een leuk en origineel idee dat de gebruiker iemand in gedachten hoort, denkt dat dit de ware is en niet weet wie hij is of waar hij woont. Ik ben in ieder geval benieuwd hoe je het verder gaat uitwerken. Vind je het leuk om wat feedback te krijgen? Er vielen mij een aantal dingetjes op:

Tekst van 2 januari:

ookal hoop je dat wel te zijn...

ook al (dus los van elkaar)

En als die persoon er klaar voor is hoor je elkaars gedachten.

Ik zou hier tussen de twee werkwoorden een komma zetten, zodat je een adempauze in de zin krijgt, dus tussen 'is'en 'hoor':
En als die persoon er klaar voor is, hoor je elkaars gedachten.

Tekst van 6 januari:

deze cornflakes smaakt raar..

'deze' wordt gebruikt voor meervoud, 'smaakt' is enkelvoud.

Tekst van 17 januari:

je vind hem heus wel. Iedereen vind hem

ik vind - je vindt - hij vindt - iedereen vindt
(ik vind het vaak helpen om het werkwoord te vervangen door 'lopen' of 'maken' om te bepalen of er een t achter hoort).

Antwoorde ik

Antwoordde (verleden tijd krijgen woorden als antwoorden en richten een extra medeklinker)

’Wat zei je Nial? Jij houd toch van sneeuw?’

In de laatste alinea vind ik het niet echt duidelijk wie Nial is. Komt hij of zij bijvoorbeeld net aangelopen en komt ze hem/haar dus tegen op straat? Misschien kun je dat nog wat uitbreiden in je stukje?

(Sorry voor mijn lange post)

wat vinden jullie van de titel: Verborgen gedachten?

Oei voor titels moet je echt niet bij mij zijn.

Maar mijn eerste indruk is als volgt. Ik vind het eigenlijk een beetje tegenstrijdig. Ze hoort de gedachten, dus voor haarzelf zijn ze niet verborgen, alleen weet ze niet van wie de gedachten zijn. Voor anderen zijn deze gedachten wel verborgen.

Hi. Leuk begin! Ik ben benieuwd naar de rest. Schrijf zo door!! Haha
Xx

Leuk leuk! Dit verhaal ga ik zeker volgen.
Xx