Online Verhalen

Hier komt een verhaal van mij!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gedwongen:
Kiara loopt over de velden van de boerderij. Opeens komt de politie langs gereden en stopt voor haar neus. Er komen twee mannen uitgestapt. De ene zegt: ‘’Meisje, hoe heet jij? Ik ben Meneer De Dijk, en dit is Meneer de Loei. Maar zeg maar Luuk en Dave.’’ Kiara zegt: ‘’Ik ben Kiara Dekker.’’ ‘’Oké Kiara, we brengen je heel even een lift naar huis, de oorlog is uitgebroken en daarom moet iedereen naar binnen. Ik denk dat het over ongeveer 9 á 10 uur de oorlog écht uitbreekt.. Maar, alle meisjes boven de 11 jaar moeten, nu ook echt mee vechten. Ik vind het ook jammer, maar als je niet wil word je gedwongen.’’ Zegt Luuk. Dus Kiara stapt in en rijdt mee. Toen Kiara thuis kwam en de politie al weg is, stormt Kiara’s moeder de keuken uit en omhelsde haar. ‘’Mam wat is er?’’ Vraagt Kiara als ze haar moeder ziet huilen. ‘’Kiara, alle meisjes boven de 11 jaar worden gedwongen om mee te vechten.. Jij dus ook, maar pak je spullen nu maar in.. alvast.. Morgen moet je vertrekken, morgen ochtend om 11 uur.. De familie komt nu hier naartoe, om afscheid te nemen. Wees sterk en wees een voorbeeld voor kleine Vera.’’ Dus Kiara gaat haar spullen inpakken; Kleren, Schoenen, Foto’s, Foto van de familie, Haar lievelings knuffel laat ze thuis.. ’S avonds is hier in dit huis haar laatste avondmaal en ontbijt. De volgende morgen brengt Kiara’s moeder haar naar de trein. Ze namen afscheid. Ongeveer 10 minuten later stond ze in de trein.. Ze werd bij het groepje van Liza gezet. Er zaten nu 5 mensen in de coupé: Liza, Luna, Kiara, Jack en Romano. ‘’Heeeei, kom je er ook bij? Kom maar gezellig tussen de jongens inzitten!’’ Zei Jack en hij stak zijn tong uit. Kiara zei: ‘’Hallo, ik ben Kiara. En het is nu even geen tijd voor grapjes, we moeten mee vechten in de oorlog. Dit is echt niet leuk!’’ ‘’Wat? Moeten WIJ meevechten in de oorlog? Mijn moeder heeft me dit niet verteld!’’ Zei Liza. Kiara ging tussen Jack en Romano zitten. Na een lange tijd praten, komen ze aan bij het ‘Legerkampopvang’ in Frankrijk.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik vind het verhaal niet zo super.
Het gaat nogal snel en je springt een beetje van de hak op de tak.
Misschien moet je even kijken bij schrijflessen en schrijf je stuk rustig opnieuw.

De titel in hoofdletters komt nogal schreeuwerig op me over, maar de tekst zelf oefende wel een bepaalde aantrekkingskracht op me uit.

Ik heb het gevoel dat je ons heel veel te vertellen hebt, maar de wijze waarop dit gebeurd heeft mijn aandacht helaas niet lang weten vast te houden. Het geheel is kort, maar dat kunnen verhalen nou eenmaal zijn, vooral van mijn hand. Het komt meer op me over als een samenvatting voor een verhaal, dat je nog verder gaat uitwerken.

Het wekte wel mijn nieuwsgierigheid op en natuurlijk een heleboel vragen. Je laat de lezers nu in het duister wat dat laatste betreft. We weten onder andere niet in welke tijd en locatie het afspeelde. Een paar leemten kan een lezer gemakkelijk zelf met zijn of haar eigen fantasie opvullen, maar in dit geval moet je ons verder op weg helpen. Geef ons bijvoorbeeld meer hints over het conflict zelf en waarom er nu al twaallfjarige kinderen worden opgeroepen voor militaire dienst. Beschrijf de personen in je verhaal. Het hoeft niet gedetailleerd, maar maak ze levendiger voor je lezers.

Wat het ook beter leesbaar zal maken is als je de gesproken zinnen op aparte regels zet. De precieze regels waar de leestekens allemaal moeten komen staan vind ik momenteel minder belangrijk. Het is je eerste verhaal op de site en dat betekend onze kennismaking met jouw fantasie. Ik hoop dat je er verder aan gaat schrijven. Het verhaal heeft in mijn ogen veel potentie.

Koekiee schreef: Kiara loopt over de velden van de boerderij. Opeens komt de politie langs gereden en stopt voor haar neus.

Hier heb je de kans om de agenten het meisje dat ze zien enigszins te beschrijven voor je lezers. Niet uitgebreid, maar de rest kan je al schrijvende verderop in het verhaal toevoegen.

Koekiee schreef: Er komen twee mannen uitgestapt. De ene zegt: ‘’Meisje, hoe heet jij? Ik ben Meneer De Dijk, en dit is Meneer de Loei. Maar zeg maar Luuk en Dave.’’ Kiara zegt: ‘’Ik ben Kiara Dekker.’’

Ik vind het goed hoe weinig aandacht je besteed aan de uitstappende agenten. Elke lezer kan zich immers voorstellen dat de chauffeur op de rem trapt, de gordels worden afgedaan, etc. Wel zou ik persoonlijk de agenten eerst zich zelf laten voorstellen voor ze haar iets vragen. Haar antwoord komt dan op een volgende regel. Het zal dan duidelijk zijn voor je lezers dat zij antwoord geeft.

Koekiee schreef: Er komen twee mannen uitgestapt.
"Hallo, meisje, ik ben meneer de Dijk en mijn collega heet meneer de Loei. Hoe heet jij?"
"Ik ben Kiara Dekker."

Voor de rest laat ik het hier bij, Koekiee. Doe met mijn opmerkingen wat je wilt, want het is en blijft jouw verhaal.

Ik vind het nogal gehaast geschreven, je kunt niet zo heel goed volgen wie wat zegt. Soms ben je een aantal leestekens vergeten en spring je erg snel over in een andere situatie. Het is sowieso een stuk prettiger lezen als je iets dat gezegd wordt op een nieuwe regel plaatst. Maar het is inderdaad een goed idee om eerst eens bij de schrijflessen te kijken, komt allemaal goed, je leert het vanzelf wel! En sowieso, wij zijn altijd bereid om je tips en zo te geven!

Groetjes Blieje