Online Verhalen

hey ,

Dit is mijn eerste verhaal op dit forum. Ik schrijf het verhaal in delen van hoofdstukken. Elk Hoofdstuk speelt zich af over 1 jaar in het verhaal. Niet elk deel hoeft zich overigens in een andere maand af te spelen, soms spelen een paar delen zich af in de zelfde maand en gebeurd er daarna een aantal maanden (in het verhaal) niets. Hieronder is de proloog te lezen! Veel plezier .

Proloog
Het was 20 Mei 2016. Het leek een normale vrijdag te worden. Ik zat op mijn kantoor een mailtje te typen, toen plots mijn beeldscherm begon te knipperen. Lang duurde het niet, want na 10 seconden vloog het beeldscherm op zwart. Niet lang daarna gingen ook alle lichten één voor één uit.
Snel draaide ik me om en keek naar buiten, waar ik zag dat een vliegtuig langzaam naar beneden storte. Ik bedacht me geen moment, pakte mijn jas en rende naar buiten. Snel zocht ik mijn auto op, pakte mijn sleutel en draaide de deur open. Snel ging ik zitten op de auto stoel en probeerde
de auto op te starten. Helaas werkt dit niet. Ik probeerde het nog een keer en nog een keer, maar de auto starte niet op. Ik pak mijn iPhone uit mijn zak en kwam tot de ontdekking dat ook deze niet meer werkt. Snel stapte ik de auto uit en ren naar een man die langs de weg loopt.
´´Meneer, weet u wat er aan de hand is?'' vroeg ik snel.
De man schude zijn hoofd. ''Ik vraag me net het zelfde af.
Snel keek ik in het rond. Werkt dan helemaal niks meer? Vroeg ik me af.

Hoofdstuk 1 (Deel 1): Wat is er gebeurd?

Mijn naam is Leon. Ik ben 22 jaar oud. Ongeveer een jaar geleden was ik klaar met mijn studie en sindsdien werk ik voor een groot postorderbedrijf.
Mijn werk verliep altijd vlekkeloos tot gisterenavond. Plots viel alle stroom uit en niets leek meer te werken.Ik besloot naar huis te gaan en
die dag ging ik vroeg naar bed.

De volgende morgen werd ik met vermoeide ogen wakker. Ik hoopte dat ik alles wat ik had meegemaakt gedroomd had, maar toen ik eenmaal mijn bed
uitging en het licht probeerde aan te doen, bleek dit niet te werken. In de hoop dat alleen de lamp kapot was en vervangen moest worden, liep
ik de trap af voor het ontbijt. Ik had wel trek aan een tosti, dus ik pakte een bord en brood, smeerde boter op het brood, de kaas erop en stopte
het tosti-ijzer in het stopcontact. Toen ik op het aanknopje drukte, bleek dit niet te werken. Ik was er nu wel achter, dat ik niet had gedroomd,
maar dat het helaas werkelijkheid was. De stroom werkt niet meer.

Die middag rende ik naar de supermarkt om nog snel wat voedsel in te slaan. Eenmaal aangekomen bij de supermarkt zag ik dat de deur eruit was
gebroken en een heleboel mensen in paniek grote boodschappen tassen vol naar buiten renden. Ik liep naar binnen en zag tot mijn schrik dat er
geen winkelpersoneel was. Alle mensen plunderden grote boodschappentassen vol, zonder te betalen. Ik besloot een tas te pakken en het zelfde
te doen, voor er geen eten meer is in mijn stad.

Nadat ik heel wat eten heb ingeslagen besloot ik die middag even langs te gaan bij één van mijn vrienden. Hij is altijd bezig met einde der
tijden voorspelling. Ookal is dit geen einde der tijden, het lijkt er toch wel op. Winkels worden ingeslagen en leeggeplundert, alle stroom
valt uit. Ik klopte langzaam op zijn deur. Met een piepend geluid opende hij de deur. ''Hey, Leon,'' zei hij met een lach op zijn gezicht.
''Hallo Mees,'' zei ik terwijl ik hem een schouderklopje gaf. ''Heb jij enig idee wat er is gebeurd?'' vroeg ik aan hem. Hij schudde zijn hoofd.
''Jazeker, Ik probeerde je te bellen, maar ja, de telefoons werkten niet.'' Hij draaide zich om, pakte een krijtbord en begon te tekenen. ''Een
grote zonnevlam heeft de aarde geraakt. hierdoor is wereldwijd alle stroom uitgevallen. Niet werkt meer, helemaal niets, alles is onherstelbaar
beschadigt.'' Ik zuchte diep. ''Denk je dat ze de stroom ooit weer gerepareerd krijgen. ''Jazeker, maar dan moeten we weer bij het beginn beginnen:
De stoommachine. Het niveau waar wij zaten duurt zeker nog enkele tientallen jaren voor het weer terug is.'' Ik keek hem met grote ogen aan.

Ik vind het onderwerp van je verhaal leuk! Ik hou van verhalen waarin de karakters op zichzelf zijn aangewezen en alles chaos is. En ik hoop ook dat je er mee verder gaat

Een paar tips:
Plaats de regels van je alinea gewoon achterelkaar. Alleen bij een nieuwe alinea plaats je een enter of een witregel (zie hoofdstuk 1)

Verder ga je best snel door je verhaal heen. In de proloog vertel je wel wat er gebeurt, maar hoe voelt die persoon zich? Hij zal zich vast doodschrikken als alles uitgaat. En je rent dan niet gelijk naar buiten, je gaat denk ik eerst naar de stoppenkast Misschien is er kortsluiting en rent ie daardoor naar buiten.. en ondertussen breekt het zweet bij hem uit als er ook nog een vliegtuig naar beneden stort. Dan belt hij misschien in paniek zijn vrouw, want er gaat iets goed mis, etc.

Ga zo door! Ik ben benieuwd waar het heen gaat.