Online Verhalen

Proloog

09-06-2014- Crystal Lake, Illinois

In de hulst van de nacht raasde mijn poten over het zand en door de modder. Ik rende vlak achter hem aan. Hij kon mijn adem al voelen. Ik voelde zijn angst. Hij struikelde over een boomstronk en wist dat het voor hem afgelopen zou zijn. Met mijn voorpoten landde ik op zijn borstkast en gromde in zijn gezicht. Niet lang erna waren het mijn handen die op zijn mannelijke, naakte borstkast drukte.
“Hoe kon je? Je kent de regels. Je weet wat wel en niet kan!” gromde ik. Een druppel speeksel viel op zijn voorhoofd. Pedro haalde alleen zijn schouders op en waanden zijn hoofd weg.
“Je kan nog kiezen, of we zullen je voor altijd dood zwijgen en je vlucht, of het is nu over voor je. Dus kies maar.”
“Je weet dat ik niets anders kan kiezen dan de dood. Als ik vlucht en jullie vinden me, dan ben ik als nog dood. Dus doe het hier nu maar.”
Ik hoefde er niet lang over na te denken. Mijn handen werden poten en ik opende mijn bek. Langzaam kwam mijn bek dichter bij zijn gezicht. In een fractie van een seconden reet ik zijn keel open en trok zijn kop eraf. Bloed belanden op mijn kop en in mijn vacht, het ergste vond ik nog dat ik me hierna weer kon wassen. Pedro had zich geen seconde verzet. Hij had dan ook niet veel kans gemaakt.


feedback toegepast

03-02-2013 - Hoover, Alabama
Het was totaal niet koud buiten voor deze tijd van het jaar. Natuurlijk kon het altijd beter, maar ik moest niet klagen. Deze periode zou mijn laatste jaar op de High School zijn. Ook had ik mijn keuze voor de universiteit al gemaakt. Ik zou naar Yale gaan, mijn vader heeft hier namelijk ook gestudeerd. Wel wilde ik graag terecht komen bij Skull and Bones. Die genootschap heeft me namelijk altijd geboeid en toevallig zat mijn vader hier ook tussen. Alhoewel de meeste die me zagen me meer bij Alpha zeta pi vonden horen. Ik paste precies in hun plaatje. Lang blond haar, blauwe ogen je kent het wel. Het stereotype “poppetje”, daar werd ik altijd zo moe van. Ik was nou eenmaal geen poppetje, ik mijn vrije tijd deed ik aan Thai boxen. Hoe kon iemand me nou in zo’n hokje stoppen. Chico rende een aantal meters voor me uit. Ik hield hem scherp in de gaten zodat hij niet zomaar de weg over zou steken.
“Chico, Chico, kom is bij het baasje.”
Mijn grijze bulldogje kwam hijgend aanrennen en schoot in de lach van het gezicht. Ik knielde naast hem neer, aaide over zijn kopje en maakte zijn halsband vast.

Ik heb eigenlijk helemaal geen shapeshifting verhalen gelezen. Op de een of andere manier heb ik altijd een beetje argwaan bij de fantasie dat mensen in beesten veranderen Maar tevens heb ik geen idee wat ik er van kan verwachten. Dus ik ben heel benieuwd of je me de wondere wereld van dit genre kan laten zien

In elk geval vind ik de eerste twee stukken leuk en blijf ik doorlezen

Ik was rende vlak achter hem aan.

was weglaten

Ga zo door!

Kicken benieuwd wat je van het verhaal wilt maken. Ga snel verder!

Ik ben het met Maaike eens, het enige wat ik ooit van mens-beest veranderingen heb gezien was de serie wolf's rain. Aan de andere kant is dat geen reden om het verhaal niet te lezen, en ik vind het best interessant om er meer van te zien, ga zo door!

Vanavond zal ik weer even een nieuw stukje posten