Online Verhalen

‘Jij staat niet op de lijst van genodigden, jongeheer: je moeder stond er zelfs op dat we je, koste wat het kost, zouden tegenhouden.’
‘Ik moet hem gewoon zien. Oké? Gewoon… om afscheid te nemen…’
‘Afscheid nemen waarvan? Uitgestrooide assen? Je had bij hem moeten zijn. Toen, niet nu – nu is het te laat.’
‘Ik kon er niet zijn, Fred… Ik… als ik geweten had dat hij…’
‘Excuses nemen het feit niet weg; je had beloofd er te zijn, hem te beschermen. Je hebt gefaald. En, daarmee, heb je mij ook laten falen.’
‘Ik heb… gefaald? Maar dat wil zeggen dat hij – is hij…?’
‘Ja, dat is-ie. Neergestoken door de verpleger. Of de valse verpleger, moet ik zeggen. Zeventien dagen heeft die toneel gespeeld. Zo lang, dat we hem reeds vertrouwden; het was ons ook niet vreemd hem met een spuit te zien. Het gebeurde vrij onverwachts.’
‘Dan is het mijn schuld. Ik… ik moet…’
‘Jíj moet gaan. Je hoort hier niet te zijn. Zoals ik zei: “Jij staat niet op de lijst van genodigden, jongeheer.”’
‘Alsjeblieft…’
‘Het spijt me, jongeheer, maar ik moet doen wat ik doen moet.’
‘Ik… ik ga niet.’
‘Dan spijt me dat enorm, jongeheer…’

Aangepast naar reacties + leestekens wat bijgewerkt. ;p

Goede dialoog. Het verspringen van een afstandelijke en persoonlijke benadering laat een bepaalde afstoting zien, een teleurstelling. Mij is echter niet echt duidelijk wat de 'jongeheer' precies had moeten doen tegen een plotselingen steekactie van een verpleger, maar dat doet er denk ik nu ook niet zo toe.

Al vraag ik mij wel af waar er een portier is om uitgstrooide assen te zien.

Verder, proficiat!

Eigenlijk mag ik niets zeggen. ;-; Maar even voor de duidelijkheid, was hij dus niet aanwezig tijdens het gebeuren. :p Ik dacht dat er wel in verwerkt te hebben. Nja. Meer zeg ik toch wel niet. xd

Het is een verwarrende dialoog, vooral doordat je er af en toe leestekens ingooien, die je dwingen om het toch weer op die manier te lezen. Als je begrijpt wat ik bedoel xD en dan ook nog dat je als lezer zijnde niet veel weet, maakt het nog iets verwarrender xD
Ik ga eens een poging doen om te kijken of ik in de goede richting zit van wat er gebeurd is.
Veel weet ik niet xD bijvoorbeeld wat de relatie is tot het lijk... nou ja, de assen dus xD kennelijk is spreker A een beschermer geweest. Ik heb het idee dat het lijk beschermd moest worden tegen een moordaanslag, misschien zelfs dat er al eerder een aanslag op hem gepleegd is, daarom dat ie in het ziekenhuis lag, en dat dat beschermen gefaald heeft. Maar ik snap niet waarom persoon A hem zou moeten beschermen als hij er kennelijk niet eens in de buurt van is geweest. Aangezien ie anders wel zou weten hoe het verhaal zat.

Verwarrend verhaal :p eigenlijk had ik niet anders van je verwacht, Demon xD ondanks dat gewoon realistische woordkeuze en gespreksvorm. Dus dat gedeelte is geslaagd xD

Ik vond het nogal verwarrend en sluit me grotendeels aan bij saskia.

Ook vind ik het vreemd dat er wordt gesproken over dat het slachtoffer is neergestoken, maar dat daarna wordt verwezen naar een naald; doorgaans steek je mensen daar lastig mee dood.

dialoog-technisch zit het op zich allemaal wel goed, maar vertellingtechnisch vind ik dit errrg verwarrend

Interessante dialoog, maar inderdaad ook behoorlijk verwarrend. Er wordt redelijk duidelijk uitgelegd wat er gebeurd is - iemand is vermoord door een valse verpleger - maar inderdaad, wat diens relatie is tot de 'jongeheer' en waarom hij er schuld aan heeft, kan ik hieruit niet opmaken. Om de een of andere reden had ik het idee dat het zijn vader was, maar dat was waarschijnlijk vanwege de rol van zijn moeder. Na een tweede keer lezen zie ik dat er niks over een vader gezegd wordt.

Het leest niet overal even lekker. Dat komt deels door de leestekens en met name de –'s. Op sommige punten passen die wel, maar in de meeste gevallen zou ik ze eerder door komma's of punten vervangen, of zelfs helemaal weglaten.

'Genoden', moet dat niet 'genodigden' zijn? En 'Toen' in de derde regel in plaats van 'Dan'?

Zeventien dagen heeft hij toneel gespeeld. <- Het duurde even voor ik door had dat 'hij' op de verpleger sloeg, en niet op de dode.

Ondanks de onduidelijkheid vind ik het wel intrigerend. Er zit duidelijk een heel verhaal achter. Het komt alleen net niet helemaal genoeg naar voren.

Ik heb een beetje hetzelfde probleem als de reacties hierboven: ik snap de logica van je dialoog niet.

Waarom zegt de één 'jongeheer', maar de ander 'Fred'?
Was de jongeheer een goede vriend van de overledene (dat idee kreeg ik in de eerste paar zinnen), of meer de bodyguard (dat idee kreeg ik in de latere paar zinnen)?
Waarom zegt de jongeheer: ‘Ik heb… gefaald? Maar dat wil zeggen dat hij – is hij…?’ Hij is op dat moment toch al daar om de as te zien? Dan weet hij toch al dat de ander overleden is?
Wat spijt Fred aan het eind en waarom spijt hem überhaupt iets? De puntjes geven mij een beetje het idee dat het een dreigement is, maar ik begrijp niet zo goed waarom Fred zou dreigen.

Overigens heeft MarquiseCarabas met zijn opmerkingen over 'toen' en 'genodigden' gelijk, dat is meer taalkundig dan verhaaltechnisch.
Wat spreekstijl betreft: af en toe doet Fred een beetje té formeel aan. (En waarom heet hij Fred? Dat is zo ongeveer de minst formele naam die je maar kan bedenken! Mijn oom heet Fred en hij is een echte Fred, hij is lasser en draagt graag mouwloze shirts en heeft zelf een anker op zijn eigen arm getatoeëerd en hij rookt als een schoorsteen.) Ik dacht eerst dat Fred een butler was, vanwege zijn formele taalgebruik, maar dat past dan weer niet in de setting.

Ik denk dat je teveel moeite hebt gedaan om er iets ingewikkelds van te maken. Interne logica is veel, veel belangrijker om mee te beginnen. Je kan schrijven, dat is hieraan te zien, maar schrijven is meer dan goed lopende zinnen produceren. Mij stoorde de interpunctie niet, ik was aan het einde voornamelijk ondersteboven omdat ik met zoveel vragen achterbleef.

Hopelijk heb je iets aan mijn geraaskal van hierboven, het is een enigszins impulsieve reactie geworden. :)
Liefs,
Melian

De uitdrukking is "kost wat kost", en ook hier is het me niet duidelijk waar het over gaat. Te weinig informatie, te veel verwijzingen naar iets dat in het verleden afgesproken is en een heel plot waar ik als lezer van dit stukje geen zicht op heb.

Misschien ben ik wel de enige die het prima te volgen vindt Maar inderdaad, het overmatige gebruik van leestekens valt mij ook meteen op, kan me goed voorstellen dat dat verwarring veroorzaakt.

Ik weet ook niet wat die jonge heer precies voor functie heeft in het dialoog. Is hij een dokter, een familielid? Kan het er niet uithalen.

Verder wel apart verhaaltje.

Silk schreef:De uitdrukking is "kost wat kost",

Nee:

OnzeTaal schreef:Wat is juist: 'het kostte wat het kost', 'het koste wat het kost', 'koste wat het kost' of 'kost wat kost'? Of mogen al deze varianten?

Ze zijn niet allemaal goed. Juist zijn: 'het koste wat het kost' en de kortere vormen 'koste wat het kost' en 'koste wat kost'.

Meer info: http://www.onzetaal.nl/taaladvies/advie ... t-het-kost

'Kost wat kost' wordt niet als 'fout' genoemd, maar wel 'minder juist'. De versie in de dialoog klopt

Ik sluit me aan bij de anderen dat er een net iets te groot gebruik van leestekens is en ook weer net iets te verwarrend. Maar aan de andere kant vind ik dit stukje ook iets moois hebben. Misschien is het omdat het persoonlijk bij mij een gevoelige snaar raakt door het recente overlijden van mijn oma. Ik kan mezelf helemaal vinden in de teleurstelling van de jongeman die afscheid wil nemen. Spijt van de tijden dat je er niet was, verdriet omdat je vaarwel moet zeggen en vervolgens het smeken dat je het persoon nog een keer mag zien. Ik heb echt respect voor de manier waarop je dat hebt weten te brengen (ik hoop dat dat niet te persoonlijk was)

Wauw. Echt een fantastische dialoog. Het is zo van BAM in your face. Ben benieuwd wat voor verhaal er precies achter zit. Verder heb ik echt nog nooit van het woord 'genoden' gehoord, moet dat niet 'genodigden' zijn? En in de zin 'Zeventien dagen heeft hij toneel gespeeld', daarbij dacht ik dat 'hij' op de dode viel.... Hmm.
Top! Echt waar.

;-; Ik geef niet graag uitleg, maar bij deze even (de meeste) vragen beantwoorden.
Ik zal eens kijken voor de leestekens. Die gebruik doorgaans sowieso te veel. xd

@Saskjezwaard

Nja, zoals mensen zeggen zit er een heel verhaal achter, dat lastig weer te geven viel in tweehonderd woorden. (Ik ging er volgens mij twee woorden over. ;-;) Nja, je mag raden naar de relatie tot de dode. Daar wil ik gewoon niets over zeggen. :p Dan wordt het misschien nog verwarrender, maar inderdaad duidt het feit dat zijn moeder er is, en het toch grotendeels geregeld heeft, aangezien ze toch redelijk beslissen kon over de genodigden(is inderdaad zo, jullie twee, mensen die dat zeiden. o:), erop dat het een naast familielid was, of op zijn minst een goede vriend, belangrijk persoon...
Persoon A's naam heb ik inderdaad met opzet niet vermeld. Geen idee waarom. xd De andere heet Frederik(Fred, dus, en het beeld dat de één van de ander heeft, verschilt ook enorm wat te danken is aan hun relatie t.o.v elkaar (nog meer verwarring. ;p)). De taak was inderdaad het béschermen en niet zo zeer het voorkomen om dood te gaan (andere persoon. (ach jullie komen straks nog. c:)), want als hij uiteindelijk stierf aan reeds aangebrachte verwondingen( wat in zijn huidige situatie redelijk buiten kijf stond) kon hij daar feitelijk niets aan doen. :p Maar waarom zeg ik dit? o: Jij had niet eens een vraag.

@Christian Damen
Sluit bij commentaar ook maar aan bij Saskia. ^^ En eh, wacht. Oh, ja. sorry. xd Ik ben zo vergeetachtig. Dat is ook wel waar, maar met een naald die scherp genoeg is, kun je vast wel de slagader in de nek door snijden niet? Geen idee. xd Ik ben niet realistisch. Hoe dan ook, als-ie met een mes aankwam, was het maar al te verdacht. Dus bij deze.

@MarquiseCarabas
Het is inderdaad genodigden, maar eigenlijk dacht ik dat toen en dan ongeveer hetzelfde was, maar dat zal wel niet. xd Ik zal mijn leestekens wel verminderen. :p Met een zwaai van mijn toverstaf (ondubbelzinnig, natuurlijk.)
Ik dacht dat die zin eigenlijk redelijk tot zijn uiting kwam omdat-ie 'valse verpleger' zei. Blijkbaar dus niet. Hm. Ach god. Je had het uiteindelijk toch.
Zal mijn gedachtestreepjes verminderen. xd Gebruik ik gewoon graag. En mijn punt punt punt zal ik ook wel verminderen qua hoeveelheid. :p (Ik val in herhaling. Da's een put. Een diepe put. Dieper dan-)

@Melian
Marquise is toch een meisje? (Dun dun dun) (Nog even wat dingen met -dundundun-)
Nja. Eigenlijk had ik hem ook wat butler-styled (butlers passen overal ). Té formeel? (dun dun dun)
"... dat het een dreigement is." (Dun dun dun)
Eerlijk gezegd heb ik compleet geen moeite gedaan om iets ingewikkelds te maken? Misschien is het weinig moeite doen juist de oorzaak van de ingewikkeldheid(klopt dat?). xd Ik heb inderdaad weinig over het hier en nu van de dialoog gedacht. Ik ben volgens mij gewoon slecht in het, zoals hier nu, gelimiteerd schrijven met ook nog eens beperkte mogelijkheden. Ik zal eens zien wat ik dan zoal kan aanpassen en misschien komt dit nog terug. (dun dun dun)
"Mij stoorde de interpunctie niet," Aha, anderen, aha. xd

@Silk
Je naam doet me denken aan mijn zus (dun dun dun). xd Maar nja. Daar is al commentaar opgegeven. :/
Mijn doel was eigenlijk je juist een zo goed mogelijk beeld van het verleden te geven, maar dan in deze dialoog. Daar ben ik dus ronduit in gefaald en blijkbaar heb ik een nogal ingrediëntenvol soepje gecreëerd. :p

@Blieje
Familielid. (dun d- shot-

@MarquiseCarabas (alweer)
Ah. Bedankt om mijn plotse onzekerheid weg te nemen.

@CasBuijs
Ik ben nooit echt met persoonlijke overlijdens geconfronteerd geweest. Familieleden die stierven waren vrijwel mensen die ik nooit heb gekend. xd En zo veel vriend heb ik niet en daarin is er nog gene gestorven dus niets persoonlijks geraakt. (Behalve mijn -shot-)

@ROMEH
"...nog nooit van het woord genoden gehoord..." Dat snap ik nu wel al. :p... ;-;
"En in de zin 'Zeventien dagen heeft hij toneel gespeeld', daarbij dacht ik dat 'hij' op de dode viel.... "
DUN DUN DUN (En zie ergens in mijn andere commentaar op het commentaar. Zeg ik heb geen zin om dit na te lezen, dus als ik iets fout heb gezegd moet je het maar zeggen. xd)

Dat is ook wel waar, maar met een naald die scherp genoeg is, kun je vast wel de slagader in de nek door snijden niet?

Nee ;-) Met naalden kun je nagenoeg niet snijden, die zijn specifiek gemaakt voor prikken.
Maar is een dodelijke injectie geven dan niet veel logischer? Of een luchtbel de bloedbaan inspuiten? Veel makkelijkere manieren om iemand dood te maken met een spuit ;P

Eigenlijk bedoelde ik ook wel spuit, mijn woorden gewoon door elkaar gegooid en uh... klinkt inderdaad slimmer om het op die luchtbel te houden. xd Bij deze krijg je een koekje. --> (::)

Het is inderdaad genodigden, maar eigenlijk dacht ik dat toen en dan ongeveer hetzelfde was, maar dat zal wel niet. xd

In mijn woordenboek is 'toen' verleden en 'dan' toekomst Of eventueel heden.

Ik dacht dat die zin eigenlijk redelijk tot zijn uiting kwam omdat-ie 'valse verpleger' zei. Blijkbaar dus niet. Hm. Ach god. Je had het uiteindelijk toch.

Het is inhoudelijk duidelijk, maar door de manier waarop de zinnen zijn opgebouwd, verwijst 'hij' terug naar de dode. Dat komt doordat die het onderwerp van de vorige zinnen is. Tenminste: hier heb je het extra sneaky gemaakt, want hij wordt niet eens letterlijk genoemd in de vorige zinnen. Maar als je kijkt naar 'Neergestoken door de verpleger', zie je dat dat eigenlijk een verkorting is van 'Hij is neergestoken door de verpleger'. En de volgende zin is een aanvulling op die zin. Daardoor heb je als lezer nog in gedachten dat 'hij' de dode is, wanneer je dat in de zin over toneelspelen ziet staan.
De snelste oplossing is volgens mij om er 'die' van te maken. 'Zeventien dagen heeft die toneel gespeeld.' 'Die' verwijst meestal naar de laatst genoemde persoon, of in elk geval vind ik dat hier logisch Je kan er natuurlijk ook iets als 'de schurk' van maken, net wat voor lading je wil.

Heb het naar die veranderd. Daar had ik inderdaad niet aan gedacht. xd