Online Verhalen

Ik weet niet of ik de andere opdrachten ga doen, maar voor deze kreeg ik inspiratie.


"Wauw! Eh... Wat is dat?"
"Een wanhoopsdaad."
"Hoeveel zijn het er wel niet?"
"Tweehonderd."
"Wauw!"
"Ik ben niet te koop voor tweehonderd rozen! Ik kan zijn vriendin niet meer zijn."
"Niemand heeft ooit zoiets voor mij gedaan. Heb je al een foto op facebook gezet?"
"Ik heb geen facebook profiel."
"Wat jammer! Maak maar veel foto's."
"Dat zal ik doen als ze dood zijn, zo dood als mijn liefde. Iedereen kan in een bloemenwinkel mooie rozen zien, maar tweehonderd dode rozen is veel bijzonderder."
"Ik wou dat iemand zoiets voor mij zou doen!"
"Ik wou dat ik nog steeds van hem hield. Het had zo mooi kunnen zijn..."


==============================
Aangepaste versie naar commentaren:


"Wauw! Eh... Wat is dat?"
"Een wanhoopsdaad."
"Hoeveel zijn het er wel niet?"
"Tweehonderd."
"Wauw!"
"Ik ben niet te koop voor tweehonderd rozen! Ik kan zijn vriendin niet meer zijn."
"Niemand heeft ooit zoiets voor mij gedaan. Heb je al een foto op facebook gezet?"
"Ik heb geen facebook."
"Wat jammer! Maak maar veel foto's."
"Dat zal ik doen als ze dood zijn, dat is een stuk toepasselijker. Daarbij, iedereen kan in een bloemenwinkel mooie rozen zien, maar tweehonderd dode rozen is veel bijzonderder."
"Ik wou dat iemand zoiets voor mij zou doen!"
"Ik wou dat ik nog steeds van hem hield. Het had zo mooi kunnen zijn..."

Mooi! Heel intrigerend. Het wordt niet precies duidelijk hoe de vork in de steel zit, maar je weet de gevoelens heel mooi over te brengen en dat is toch waar het hier om gaat. Vooral de laatste zin speelt daarin mee, want die maakt duidelijk dat het voor de persoon die de rozen heeft gekregen toch emotioneel wat ingewikkelder ligt.

Wat losse dingetjes:

"Ik heb geen facebook profiel." <- Facebookprofiel hoort aan elkaar. Maar persoonlijk zou ik 'profiel' misschien weglaten, want hoewel het technisch gezien niet klopt, zouden volgens mij de meeste mensen zeggen 'ik heb geen Facebook'.

"Dat zal ik doen als ze dood zijn, zo dood als mijn liefde." <- Mooi. Ergens vind ik wel 'zo dood als mijn liefde' teveel 'uitleggen'. Ik denk dat als je dat weghaalt, het uit de rest van de tekst nog even goed duidelijk wordt, wat de symboliek misschien juist sterker maakt. Mijn mening natuurlijk

Ik begrijp inderdaad ook niet hoe de vork in de steel zit, maar wat ik voor me zie zijn tweehonderd rozen die in een woedebui allemaal gesloopt zijn. Maar dat zal vast niet kloppen. De zin 'Dat zal ik doen als ze dood zijn, zo dood als mijn liefde' erg mooi!

Ik sluit me aan bij MarquiseCarabas, misschien kun je 'zo dood als mijn liefde' vervangen door: 'Dat zal ik doen als ze dood zijn, dat is een stuk toepasselijker.' Het is maar een suggestie, maar misschien dat je er iets mee kan
Verder heb ik er niets op aan te merken en vind het een goed geschreven en interessant stuk

Ik vind 'zo dood als mijn liefde' ook een beetje te hoogdravend voor een normaal gesprek, ik zou niet zo snel iemand kunnen bedenken die dat soort dingen daadwerkelijk zegt. Buiten dat vind ik het een hele mooie dialoog! Ik moest het wel drie keer lezen voordat ik het snapte, maar nu heb ik hem door, denk ik. Iemand heeft tweehonderd rozen gekregen van zijn/haar ex, maar hij/zij heeft daar geen behoefte aan, of zoiets?

In elk geval, mooi geschreven, dialoog loopt goed door, en ik vind het grappig dat het ene personage er zo van ondersteboven is en het andere veel melancholischer reageert, op een bepaalde manier. Grappig en treffend.

Liefs,
Melian

Het is mooi geschreven, alleen kan ik af en toe niet meer volgen wie wat nou zegt. Tot hier ging het wel:

"Wauw! Eh... Wat is dat?"
"Een wanhoopsdaad."
"Hoeveel zijn het er wel niet?"
"Tweehonderd."
"Wauw!"
"Ik ben niet te koop voor tweehonderd rozen! Ik kan zijn vriendin niet meer zijn."

Maar na dat stukje begreep ik er niets meer van

Het duurde bij mij ook twee keer voordat ik 'm snapte, maar dat maakt het juist een tikkeltje interessanter vind ik. Mooi hoe je van een terugwinactie van de ex zoiets kan maken :p zeker doordat de een enthousiast reageert en de ander een heel stuk gelatener en zelfs een beetje cynisch. Zit ook mooie symboliek in, dat van die dode rozen, maar ben het met bovenstaanden eens dat het denk ik mooier is als het niet zo expliciet genoemd wordt.
Mooi gedaan^^

Zoals ik al zei, leuk ;-)

"Dat zal ik doen als ze dood zijn, zo dood als mijn liefde."
Ik vind hem juist wel artistiek, zou er niets aan veranderen.

Als iemand echt verdrietig is, en echt nadenkt over dingen, zal dat eigenlijk al meerdere keren in hem of haar opgekomen zijn (die "zo dood als mijn liefde"). In een normaal gesprek lijkt het inderdaad far-fetched, maar zoals onze dierentuin zei zou ik het laten staan. Ik vind het eigenlijk ook wel leuk; je hebt eigenlijk niets anders nodig om het zo'n beetje te begrijpen dan deze dialoog.

Ik heb maar één kleine opmerking, en dat is jammer genoeg je openingszin.
Na het "Wauw!" hoort volgens mij geen "Eh... Wat is dat?"
De goede vriend(in) (ik vermoed vriendin omdat mannen niet zo vaak bloemen krijgen in het algemeen) heeft namelijk al gezien dat er bloemen liggen op het moment van de "Wauw!"

Bedankt voor de opmerkingen! Jullie hebben gelijk, 'zo dood als mijn liefde' is een beetje te hoogdravend.

CasBuijs schreef:'Dat zal ik doen als ze dood zijn, dat is een stuk toepasselijker.'

Dat vind ik nou ook toepasselijker

Beste deelnemers:

Freya heeft zich niet opgegeven voor de triatlon en zegt zelf niet te weten of ze alle opdrachten gaat doen.
Erg leuk dat jullie alsnog reageren! Maar dit hoeven jullie niet te doen. De triatlon is voor en door de deelnemers, niet voor los-vast mensen die gedeeltelijk mee willen doen. Dat is ook niet eerlijk voor iedereen die enorm zijn of haar best doet om alle verhalen van kritiek te voorzien en de verplichting zijn aangegaan om samen alle opdrachten te volbrengen.

Groetjes,
Tijgerlelie