Online Verhalen

Het is echt heeeel lastig om enkel een dialoog te schrijven, terwijl ik echt iemand ben die het van zijn beschrijvingen moet hebben. Wel een goede manier om me te ontwikkelen.

Mijn Vrouwe

"Mag ik deze dans van u?"
"Nog zo’n simpele ziel die mijn hart probeert te veroveren."
"U moest eens weten wat deze simpele ziel in zich heeft."
"Vooruit. U maakt me nieuwsgierig."
"Het is een eer om zo’n mooie vrouw als u te mogen leiden."
"Daarmee gaat u niet ver komen. Geloof me. Ik heb wel betere openingszinnen aangehoord en die van u is verre van."
"Maar Lori, weet je dan niet meer dat ik je hiermee de eerste keer al voor me gewonnen had?"
"Jíj?! Hoe kun je? Waarom-"
"Verspil geen woorden. Laten we dansen."
"Het enige wat ik nu wil is dat je me loslaat!"
"Dat is een fout die ik niet nog eens maak. Ik had je nooit in de steek mogen laten."
"Dat had je inderdaad niet, maar nu ben je te laat. We zijn niets meer dan twee vreemden voor elkaar!"
"Maar Lori..."
"Vrouwe Arryn."
"Twee vreemden... Juist. Je hebt gelijk. Of moet ik soms 'u' zeggen, mijn Vrouwe?"

Je zegt dat je het héél lastig vindt om dialogen te schrijven, nou, dit dialoog heb je geschreven alsof je er juist ervaren in bent!

Alleen één dingetje:

Daarmee gaat u niet ver komen. Geloof me.

Hiervan kun je beter maken:

Daarmee gaat u niet ver komen, geloof me.

Verder, prima gedaan! Gevoelens goed onder woorden gebracht, complimenten!

Groetjes Blieje

Je kunt inderdaad lezen dat je meer iemand van beschrijvingen, alle personages beschrijven duidelijk wat ze gaan doen of willen. Ik kan hier over klagen, maar dat doe ik niet, want het staat het verhaal niet in de weg. Integendeel, het maakt een helder verhaal dat duidelijk focust op een interactie tussen twee personages en hun relatie tegenover elkaar. Ook vind ik het open einde leuk en maakt me nieuwschierig hoe het verder gaat. Het enige echte kritiekpuntje dat ik zie is de ´jíj!?' ongeveer halverwege. Misschien kun je het uitroepteken beter weghalen, omdat de hoge komma op de i al genoeg zegt over de toon van de kreet, het uitroepteken maar het een beetje dubbelop.

Prima dialoog, het voelt echter alsof ik dit al vele malen heb gelezen. Komt denk ik door de cliche-gebeurens hier: vrouw vanuit de hoogte, man fout gemaakt probeert terug te komen, het zijn ook de standaardrollen die worden vervuld door man/vrouw, ik heb zelf vaak de neiging om die dan om te draaien om het een andere wending te geven..

Absoluut dus niet fout en goed geschreven hoor, maar... beetje standaard, als je snapt wat ik bedoel ;)

"Nog zo’n simpele ziel die mijn hart probeert te veroveren."
"U moest eens weten wat deze simpele ziel in zich heeft."
--> vond ik leuke comeback of the guy :p mr. Anoniem, aangezien hij geen naam heeft gekregen. Heeft mr. Anoniem een nieuwe taak gekregen

"Het enige wat ik nu wil is dat je me loslaat!"
"Dat is een fout die ik niet nog eens maak. Ik had je nooit in de steek mogen laten."
--> Hier huilt mijn sadistische geest xD ik vind het beetje zoetsappig en standaard

"Dat had je inderdaad niet, maar nu ben je te laat. We zijn niets meer dan twee vreemden voor elkaar!"
--> is het hier geen 'en nu ben je te laat' ? Want er is niet echt een tegenstelling. En anders is die tegenstelling zo vaag dat mijn kleine hersentjes dat niet aankunnen :p

"Twee vreemden... Juist. Je hebt gelijk. Of moet ik soms 'u' zeggen, mijn Vrouwe?"
--> Die vond ik wel weer leuk :3 met dat 'mijn vrouwe' schuin gedrukt, roep je bij mij een beeld op van spottend vertrokken, maar toch wel hard gezicht omdat ie toch wel gekwetst is :p

En inderdaad, ook een dans, maar -gelukkig- een heel stuk anders! Middenstukje vond ik wel wat minder, maar de twee uiteindes waren leuk! En ook realistisch geschreven, jep, ik vind het geslaagd^^

Leuke dialoog, met duidelijke, interessante verhouding tussen de personages Ik ga even geen dingen herhalen die al gezegd zijn, dus even één ding dat mij opviel en dat nog niet genoemd is:

De wending halverwege, dat ze hem al kende, vond ik nogal onverwacht. Dat is op zich natuurlijk goed, maar het 'herkenningsmoment' mag van mij ietsje langer. Anders ga ik me ook afvragen hoe het kan dat ze hem eerder niet herkende en nu ineens wel.
Misschien is het zelfs al genoeg als je er één woordje tussen plakt, dat duidelijk maakt dat het begint te dagen. Iets als 'Wacht...' of een afgebroken 'Wa-' (van 'wat' dan, denk ik). Eventueel zelfs nog een 'Hoe bedoelt u?' er voor. Ik hoop dat je een beetje ziet welke richting ik op wil Een klein momentje van onzekerheid voor Lori, voordat ze meteen in de aanval schiet.

Oh, en geen vraagtekens en uitroeptekens achter elkaar Weet niet hoe de officiële regels daarover zijn, maar ik vind het iets voor strips, niet voor verhalen.

@Saskjezwetc
Wie zegt dat het een "guy" is? Dun dun dun.
Waarom doet dit me denken aan A song of ice and fire? Arryn, natuurlijk. :p
Speelt zich dit ook op een gemaskerd bal af? Anders zou ze "hem" wel herkend hebben neem ik aan?
En een beetje wat Christietc zegt. ^^ Het is wel goed geschreven hoor. God ik vind al mijn commentaar zo cru als ik dat niet zeg. xd

Noem je me nou christiet? XD

Christi-etc. maar dan aan elkaar.

Bedankt voor al jullie reacties! Ik kan er zeker wat mee. Stiekem is deze persoon geen man, maar een eenhoorn. Beetje opletten hoor! :')
Nee, grapje. Hier dan de verbeterde versie. En ja, mijn sadistische geest kan ook niet tegen te veel zoetsappigheid. :c Mja. Ik had het geheel heel anders in m'n hoofd, maar het is er niet goed uitgekomen... Nu hopelijk wel.

Mijn Vrouwe

"Mag ik deze dans van u?"
"Nog zo'n simpele ziel die mijn hart probeert te veroveren."
"U moest eens weten wat deze simpele ziel in zich heeft."
"Vooruit. U maakt me nieuwsgierig."
"Dat was ook de bedoeling. Het is een eer om zo'n mooie vrouw als u te mogen leiden, weet u?"
"Daarmee gaat u niet ver komen, geloof me. Ik heb wel betere openingszinnen aangehoord en die van u is verre van."
"Lori toch. Weet je dan niet meer dat ik je hiermee de eerste keer al voor me gewonnen had?"
"Het spijt me. Ik kan u niet volgen."
"Dat lijkt me niet moeilijk."
"Wat? Jíj? Hoe kun je? Waarom-"
"Verspil geen woorden. Laten we dansen."
"Het enige wat ik nu wil is dat je me loslaat!"
"Nooit! Je gaat met me mee."
"Je weet in wat voor stand ik me nu bevind. Ik hoef maar één gil te geven en ze nemen jou mee. We zijn niets meer dan twee vreemden voor elkaar. Laat me los!"
"Maar Lori..."
"Vrouwe Arryn."
"Twee vreemden... Juist. Je hebt gelijk. Of moet ik soms 'u' zeggen, mijn Vrouwe?"

Ik vond de eerste versie beter dan de tweede, misschien omdat er in de tweede meer "vulwoorden" staan, zoals "..., weet u?"
Heel goed geschreven, ik zie het echt voor me, de heer die de dame ten dans komt vragen (nu ja, eenhoorn blijkbaar), zij die eerst afwijzend is in de zin van "nog zo één", dan nieuwsgierig/geïnteresseerd wordt door zijn antwoord en dan wanneer het kwartje valt gekwetst/boos reageert waarop hij zucht en opgeeft.

Ik vind de eerste versie eigenlijk ook beter dan de tweede. Buiten het feit dat ik me aansluit bij de opmerking over zoetsappigheid vind ik de eerste versie heel geslaagd. Ik had het niet opgevat als dat Lori de ander niet herkent, maar dat ze juist expliciet haar best doet om te negeren dat ze elkaar kennen. Dan laat de ander het masker vallen en ze schiet zelf uit haar rol, omdat ze kwaad is dat hij het doet. Dat "Jíj?!" had ik opgevat als een "Zeg geen "jij" tegen mij!".

Overigens had ik het "Lori..." "Vrouwe Arryn." ook anders opgevat, namelijk dat de ene "Lori" zo smekend zegt en Lori dan de andere persoon met "Vrouwe Arryn" aanspreekt. Dus in eerste instantie dacht ik: Oh, wat origineel, het zijn twee vrouwen! ... en toen las ik de laatste zin en dat klopte natuurlijk daar niet mee, dus ja. Lichte faal van mijn kant.

In elk geval vind ik het een leuke dialoog, goed geslaagd!
Liefs,
Melian

Meh. Ik weet nu ook niet meer wat ik aan moet hoor. Ik vind de tweede versie persoonlijk beter, omdat ik dat zoetsappige té zoetsappig vond. Maar er is op beide stukken wel 'kritiek', en dan bedoel ik geen kritiek als in negatieve vorm. Ik kan er juist wat mee, maar op dit moment weet ik niet wat ik moet. Iedereen heeft een andere mening, iedereen heeft ander kritiek. Natuurlijk moet ik doen wat mij het beste lijkt, maar ik vind wel dat het bij jullie ook in de smaak moet vallen. :')

Je hebt nu dat zoetsappige volledig omgedraaid en er iets agressiefs van gemaakt. Dat vind ik jammer, want die agressie komt voor mij helemaal uit het niets vallen. De eerste versie komt op mij 'natuurlijker' over. Misschien helpt dat een beetje? :)

Ik vind het een beetje verwarrend. Eerst lijkt de vrouw de man (of andere vrouw) niet te kennen, later lijkt het alsof het voormalig lovers zijn geweest. Best lastig in elk geval. Verder inderdaad, zoals de eerste al zei, best een clichematige dialoog. Man probeert vrouw te versieren enzo. Verder zat 'de dans' al in een eerdere dialoog (was dat Saskje?, naja weet het niet meer).

Verder leest het wel makkelijk weg!

Okeeee. Om de verwarring te voorkomen dat zij hem eerst niet herkent: het is een gemaskerdbal. + Saskia had idd ook zoiets, maar dit heeft niks met haar stuk te maken.

Romy's maskers waren echt, mijne waren denkbeeldig :p ik vind eigenlijk de tweede dialoog leuker, dan is mr guy opeens stuk zelfbeheersing kwijt, maakt het voor mij juist interessanter :3

De info dat het een gemaskerd bal betreft maakt het al een stuk duidelijker! Als je dan op deze manier een dialoog schrijft, zou je misschien ergens een verwijzing moeten plaatsen naar de maskers.

Ik weet dat deze dialoog en die van Sas weinig met elkaar te maken hebben, maar omdat het thema vergelijkbaar is, komt het in de uitwerking daarom over als cliche. Soort van 'been there, done that'. Is natuurlijk niet erg, cliche's werken en je hebt de pech je dialoog te plaatsen na die van Sas, andersom en ik had het gezegd bij Sas wss