Verhaal storytelling 1.
Kenta trok zijn sjaal strakker om zijn nek, om het nummer in zijn nek beter te verbergen. Samen met zijn littekens was het nummer het enige wat hem nog herkenbaar maakte als slaaf. Een paar maanden eerder was hij met zijn vriend Snow ontsnapt na 8 jaar door the zijn verkocht als slaaf. Nu woonde hij samen met Snow in een kleine hut aan de oever van een beekje een paar kilometer buiten Carvahall een klein boeren dorp.
Sinds hij was ontsnapt was hij extra verdacht op dingen en zijn reflexen waren hierdoor onnatuurlijk scherp afgesteld. Hij hield alles en iedereen in de gaten want hij wilde niet dat iemand achter zijn verleden zou komen. Niet omdat hij zich schaamde maar omdat er overal slavenhandelaren waren. En als die te weten kwamen dat hij een slavennummer in zijn nek had dan zouden zij hoe dan ook zijn oude eigenaren informeren.
Hij klom op de dikke omgevallen boomstam die over de beek vlak bij zijn hut lag en liep naar de overkant. Halverwege verloor hij bijna zijn evenwicht omdat hij razendsnel omkeek door het geluid van een opvliegende vogel. Maar hij kon nog net op zijn hurken gaan zitten om zich vastgrijpen aan de stam en zo te voorkomen dat hij voorover het water in viel. Bij de hut aangekomen zag hij dat Snow nog niet terug was van zijn jacht. Meestal was Kenta er als laatste weer, maar als dit niet het geval was zoals vandaag dan was het zijn taak om alvast te beginnen met eten koken. Hij haalde de noten en paddenstoelen uit zijn schoudertas en begon met het schoonmaken en pellen ervan.
Toen hij klaar was en op het punt stond het voedsel in een pan heet water te gooien kwam Snow binnen stormen. “Ze hebben het gezien!” riep hij helemaal in paniek. “Ze hebben mijn nummer gezien!” Kenta voelde de kleur uit zijn gezicht trekken. “Maar hoe dan?” vroeg hij proberend de angst in zijn stem zonder veel succes te verbergen. “Geen tijd! We moeten maken dat we hier wegkomen, help me met onze spullen pakken!” antwoorde Snow die de kamer al uitrende naar de slaapkamer om al hun belangrijke spullen te pakken. Kenta begon met het inpakken van voedsel en het vullen van de waterzakken. Zo snel als ze konden pakten beide jongens hun belangrijkste bezittingen, en zoveel voedsel en water als ze konden tillen. Op het moment dat ze de hut verlieten en over de boomstam naar de andere kant van de beek renden hoorden ze de paarden van de slavenhandelaren uit het dorp al aankomen. Nog voor de paarden tot stilstand kwamen voor de hut verdwenen Kenta en Snow het enorme woud in.
De rest van de dag en de hele nacht en de daarop volgende dag liepen ze door. Niet wetend waar naartoe. Het woud werd steeds dichter begroeid en de bomen steeds groter naarmate ze het woud dieper in liepen.
“Ik kan niet meer” en Snow liet zich op een dikke wortel van een reusachtige beuk zakken. Kenta liet zich naast hem op de wortel zakken en haalde zijn waterzak te voorschijn. Deze was bijna leeg, ze zouden voor de nacht nog water moeten vinden wilden ze de volgende dag weer op pat kunnen. “Kom op vriend” zei Kenta “we moeten eerst water vinden voor we rusten, en als het kan ook wat voedsel.” Gelukkig hadden de jongens in hun leven als slaaf veel manieren geleerd om te kunnen overleven, en water vinden was dan ook niet al te moeilijk. Al snel vonden ze een meertje op een kleine open plek in het woud. Terwijl Kenta de waterzakken vulde zette Snow de tent op. Toen ze klaar waren maakten ze een vuurtje en roosterden een paar noten die ze mee hadden genomen voor hun vlucht. “Dus?” vroeg Kenta “Ga je me nog vertellen hoe het komt dat we moesten vluchten?”
Dit is het eerste verhaal wat ik schreef voor het vak storytelling. De opdracht was om een verhaal te schrijven met andermans karakters, en ook omgevingen te gebruiken die je niet zelf hebt bedacht. Zo zijn de karakters Kenta en Snow van een vriendin van me van wie ik ze mocht gebruiken, en het dorpje Carvahall komt uit de Erfgoed serie van Christopher Paulini.
Feedback is altijd goed, en het lijkt me een goeie aanvulling op de feedback die ik nu al in de les krijg.
De vlucht
Prima verhaal, leuk gedaan! Alleen een aantal opmerkingen:
door the zijn verkocht als slaaf. = is the een naam of een typfout? Als het een naam is moet het met een hoofdletter.
boeren dorp. = boerendorp
om zich vastgrijpen aan de stam = om zich vast te grijpen
Meestal was Kenta er als laatste weer = weer als laatste
maar als dit niet het geval was zoals vandaag dan was het zijn taak om alvast te beginnen met eten koken.= tussen vandaag en dan een komma plaatsen.
hun belangrijkste bezittingen, en zoveel voedsel en water als ze konden tillen. = de komma weghalen voor het woord en.
De rest van de dag en de hele nacht en de daarop volgende dag liepen ze door. = twee keer het woord en. Je kunt beter achter dag een komma plaatsen.
weer op pat kunnen = op pad
water vinden voor we rusten, en als het kan ook wat voedsel = een punt achter rusten en het woord en met een hoofdletter.
veel manieren geleerd om te kunnen overleven, en water vinden was dan ook niet al te moeilijk = in plaats van en kun je bijvoorbeeld het woord dus zetten.
Verder heb ik geleerd dat als een persoon iets zegt, dat dat op een nieuwe regel wordt geplaatst.
Dan gaat het bijvoorbeeld zo:
Kenta voelde de kleur uit zijn gezicht trekken.
“Maar hoe dan?” vroeg hij proberend de angst in zijn stem zonder veel succes te verbergen.
“Geen tijd! We moeten maken dat we hier wegkomen, help me met onze spullen pakken!” antwoorde Snow
Hoop dat je het laatste gedeelte snapt, wat ik ermee bedoel.
Verder is het prima, ik ben benieuwd naar een volgend stuk!
Groetjes Blieje
door the zijn verkocht als slaaf. = is the een naam of een typfout? Als het een naam is moet het met een hoofdletter.
boeren dorp. = boerendorp
om zich vastgrijpen aan de stam = om zich vast te grijpen
Meestal was Kenta er als laatste weer = weer als laatste
maar als dit niet het geval was zoals vandaag dan was het zijn taak om alvast te beginnen met eten koken.= tussen vandaag en dan een komma plaatsen.
hun belangrijkste bezittingen, en zoveel voedsel en water als ze konden tillen. = de komma weghalen voor het woord en.
De rest van de dag en de hele nacht en de daarop volgende dag liepen ze door. = twee keer het woord en. Je kunt beter achter dag een komma plaatsen.
weer op pat kunnen = op pad
water vinden voor we rusten, en als het kan ook wat voedsel = een punt achter rusten en het woord en met een hoofdletter.
veel manieren geleerd om te kunnen overleven, en water vinden was dan ook niet al te moeilijk = in plaats van en kun je bijvoorbeeld het woord dus zetten.
Verder heb ik geleerd dat als een persoon iets zegt, dat dat op een nieuwe regel wordt geplaatst.
Dan gaat het bijvoorbeeld zo:
Kenta voelde de kleur uit zijn gezicht trekken.
“Maar hoe dan?” vroeg hij proberend de angst in zijn stem zonder veel succes te verbergen.
“Geen tijd! We moeten maken dat we hier wegkomen, help me met onze spullen pakken!” antwoorde Snow
Hoop dat je het laatste gedeelte snapt, wat ik ermee bedoel.
Verder is het prima, ik ben benieuwd naar een volgend stuk!
Groetjes Blieje
Het laatste contact is altijd het zwaarste.
