Pagina 1 van 1

De triathlon

Geplaatst: 06 mei 2013 14:00
door masterbreel
Een paar woordjes teveel, heb er 765. Dat is toch niet erg? De vorige keer was ik de laatste, nu ben ik de eerste :P
Lees ze:

----------------------------------

Hij schiet een hoek om. Rent door een smalle steeg en ziet een laag hekje. Hij springt precies op tijd, gebruikt zijn hand om zich net dat stukje af te zetten en kan zo in een beweging door. Snel duikt hij links een verlaten gebouw in. Rent door het verlaten gebouw en zoekt naar nieuw daglicht. Hij vindt een ingegooid raam, wurmt zich er doorheen en zet het weer op een lopen. In wederom een smalle steeg, in het volle daglicht rent hij zijn longen uit zijn lijf. Niet alsof zijn leven er vanaf hangt, zijn leven hangt er vanaf. In de steeg begaat hij de fout achterom te kijken, of zijn achtervolgers hem nog op de hielen zitten.

Stan rent achteruitkijkend knoerthard tegen een stalen hekje, zo eentje tegen fietsers en auto’s. Al het lucht slaat uit zijn longen en hij ziet zwarte vlekken.

Oh kom op, doe het niet, denkt Richard. Ik heb hier echt helemaal geen zin in. Doet hij het toch! G*dver. Hij is natuurlijk veel sneller weg, dus Richard is al snel in de achtervolging. Over een drukke markt met overal standjes en mensen. Over een gracht, door een winkelstraat. Zijn nette schoenen zijn hier echt niet voor bedoeld. Daar moet de dienst toch echt eens iets op verzinnen. Hij ziet Stan de hoek om schieten en snelt achter hem aan.

Zijn achtervolgers komen al uit het verlaten pand zetten. Stan hijst zichzelf op en dwingt het vermoeide en kapot gebeukte lichaam om weer te rennen. Aan het einde van de straat is er meer licht, hij ziet auto’s rijden, mensen lopen en taxi’s. Hij rent richting de straat en houdt hijgend een taxi aan.

‘Gewoon weg hier, en snel graag’. De chauffeur kijkt er niet eens meer van op en doet wat er gevraagd wordt. Stan geeft de taxichauffeur aanwijzingen bij het rijden. Al snel duikt er een auto achter hen op die hij maar blijft zien.

‘Schudt die auto achter ons af en je krijgt een flinke fooi van me’ zegt Stan. De taxichauffeur reageert door sneller te gaan rijden. Bij een stoplicht stopt hij niet maar gaat door. Door het rode stoplicht, op een drukke kruising. Dat is geen goed idee. Met een enorme knal rijdt een bus de taxi in en wordt Stan alle kanten op geslingerd.

Doe alsjeblieft niets doms. Stap niet een auto in Stan, kom op. Richard, letterlijk achter de feiten aanrennend kan er niets aan doen dat Stan toch een taxi in stapt. Richard houdt een auto aan en laat zijn badge zien. Met een beroep op de wettelijke regelingen dat men verplicht is een agent in functie te helpen staat de arme man, die duidelijk haast heeft, zijn auto af. Het zwarte blik versnelt en volgt de taxi. Richard volgt Stan, links, rechts. Gevaarlijk inhalen zowel links als rechts. Op het laatste moment overal tussendoor schieten en regelmatig iemand afsnijden. Door de vervelende trucjes van de taxi chauffeur komt hij een stuk achter te liggen. Richard zit te schelden in de auto en slaat op het stuur.

Stan is flink versuft en alles draait voor zijn ogen. Hij knippert een paar keer en herinnert zich waar hij is en wat er gebeurd. Hij moet snel door. Zijn lichaam is compleet beurs en murw. Een arts zou zeker interne bloedingen vaststellen. Half strompelend kruist hij de weg over en pakt een toevallige fiets.

Stan leunt zwaar op zijn armen, maar kan zijn benen er nog toe zetten om te gaan fietsen. Het voordeel hiervan is dat hij de smallere straten weer in kan. Hopelijk kan hij zo agent Richard afschudden.

Hij schrikt van het ongeluk. Hij is in dubio, hij mag niet weglopen, maar hij moet Stan te pakken krijgen. Hij besluit achter Stan aan te gaan. Langzaam geeft zijn nog fitte lichaam hem het voordeel op Stan. De jonge man is murw en dat is te merken. Richard ziet dat hij een fiets te pakken heeft gekregen, maar erg snel gaat hij niet.

‘Stop nu!’


Stan is niet van plan te stoppen.

‘Stop of ik schiet’

Stan stopt niet en rijdt de straat door.

Richard schiet. De jonge man valt van zijn fiets. Zijn rugzak glijdt van zijn rug.

Hij was er bijna, dat is het enige waar hij aan kan denken. Een straat nog en hij was er geweest. De inhuldiging van de Koning.

Richard komt dichterbij en belt zijn chef. De bominspectie moet maar snel komen. Hij hoort al ambulances die afkomen op het ongeluk.

Hij kijkt over het lage hek en weet: hij was net op tijd.


-------------------
Laat vooral weten wat je ervan vind! Ik vond het een lastige, maar leuke opdracht!

Re: De triathlon

Geplaatst: 06 mei 2013 16:07
door Blieje
Spannend verhaal en kon me voorstellen dat je de opdracht moeilijk vond, alleen een paar dingen die me opvielen:

Hij schiet een hoek om. Rent door een smalle steeg en ziet een laag hekje. = tussen om en rent kun je beter een komma zetten.
Snel duikt hij links een verlaten gebouw in. Rent door het verlaten gebouw en zoekt naar nieuw daglicht. = een komma zetten tussen in en rent.
Niet alsof zijn leven er vanaf hangt, zijn leven hangt er vanaf. = vreemde zin
Stan rent achteruitkijkend knoerthard tegen een stalen hekje, zo eentje tegen fietsers en auto’s. = het laatste deel van deze zin is niet duidelijk
Zijn achtervolgers komen al uit het verlaten pand zetten. = rennen ipv zetten
hij ziet auto’s rijden, mensen lopen en taxi’s. = staan achter het woord taxi's zetten, achter die mensen en auto's staat ook een werkwoord
‘Schudt die auto achter ons af = schud
Met een enorme knal rijdt een bus de taxi in = rijdt een bus op de taxi in
Hij knippert een paar keer en herinnert zich waar hij is en wat er gebeurd. = knippert een paar keer met zijn ogen, wat er is gebeurd
Zijn lichaam is compleet beurs en murw = murw?

Vind het wel apart dat je de stukken van Richard schuin hebt gezet en de stukken van Stan met rechte letters. :D

Groetjes Blieje :app: :app: :app: :app:

Re: De triathlon

Geplaatst: 06 mei 2013 16:49
door Saskjezwaard
Hij springt precies op tijd, gebruikt zijn hand om zich net dat stukje af te zetten en kan zo in een beweging door.
een beweging = één beweging (anders is er geen nadruk op één en leest het als stomme een ipv 1 :p)
In de steeg begaat hij de fout achterom te kijken, of zijn achtervolgers hem nog op de hielen zitten.
Het laatste deel van de zin is overbodig, het is wel logisch dat ie achterom kijkt om te zien of zijn achtervolgers hem nog op de hielen zitten :p ik kijk zelf nooit rennend om zolang er niets achter me zit xD
Stan rent achteruitkijkend knoerthard tegen een stalen hekje, zo eentje tegen fietsers en auto’s. Al het lucht slaat uit zijn longen en hij ziet zwarte vlekken.
Dit is heel afstandelijk geschreven. Zo is het geen verrassing dat ie tegen een stalen hekje knalt. En 'zo eentje tegen fietsers en auto's' haalt de vaart uit de zin. Ik zou 'm eruit laten.
Een knoertharde smak tegen een stalen hekje slaat de lucht uit zijn longen. Zwarte vlekken dansen voor zijn ogen.
Zo is het wat meer op de hp gericht. Kijk maar of je het zo wil doen, of toch anders wil :p
Oh kom op, doe het niet, denkt Richard. Ik heb hier echt helemaal geen zin in. Doet hij het toch! G*dver. Hij is natuurlijk veel sneller weg, dus Richard is al snel in de achtervolging. Over een drukke markt met overal standjes en mensen. Over een gracht, door een winkelstraat. Zijn nette schoenen zijn hier echt niet voor bedoeld. Daar moet de dienst toch echt eens iets op verzinnen. Hij ziet Stan de hoek om schieten en snelt achter hem aan.
Om een achtervolging spannend te houden, moet je niet al te veel laten denken. Dus af en toe een zin ertussendoor laten schieten. Hier heb je net iets te veel, waardoor ook de vaart eruit gaat.
Stan hijst zichzelf op en dwingt het vermoeide en kapot gebeukte lichaam om weer te rennen.
Ik zou hier voor 'zijn lichaam' kiezen ipv voor 'het lichaam'. Afstandelijk je lichaam beschrijven kan soms mooi staan, maar hier is het weer net te afstandelijk.
Aan het einde van de straat is er meer licht, hij ziet auto’s rijden, mensen lopen en taxi’s.
Het is hier vreemd dat auto's rijden, mensen lopen en taxi's doen eigenlijk niets xD ik zou of ook een werkwoord koppelen aan de taxi's, of rijdende auto's, lopende mensen en wachtende taxi's ofzo er van maken.
‘Gewoon weg hier, en snel graag’.
De punt hoort binnen de aanhalingstekens. En ik zou de zin op een aparte regel zetten, om extra duidelijk te maken dat ie dat zegt.
‘Schudt die auto achter ons af en je krijgt een flinke fooi van me’ zegt Stan.
Interpunctie klopt hier ook niet, het moet dit zijn:
‘Schudt die auto achter ons af en je krijgt een flinke fooi van me,’ zegt Stan.
Komma aan het einde van de gesproken zin om aan te geven dat ie doorgaat op 'zei Stan'. Als je het niet helemaal snapt, zou ik je aanraden om naar de schrijflessen te kijken, die leggen he teen stuk beter uit dan ik :-d
Stap niet een auto in Stan, kom op.
Stap niet een auto in, Stan, kom op. ( mensen aanspreken in een zin of gedacht moet altijd komma voor)

Hm, ik moet zeggen dat ik het gedoe met de taxi een beetje ongeloofwaardig vindt. Ik denk niet dat een taxi-chauffeur zijn leven op het spel wil zetten voor een beetje extra fooi. Oké als het op een rustig kruispunt gebeurt, maar als ie ziet dat het druk is. Dat is gewoonweg suicide. Dat lijkt me niet echt realistisch.
Richard, letterlijk achter de feiten aanrennend kan er niets aan doen dat Stan toch een taxi in stapt.
Richard, letterlijk achter de feiten aanrennend, kan er...
Met een beroep op de wettelijke regelingen dat men verplicht is een agent in functie te helpen staat de arme man, die duidelijk haast heeft, zijn auto af. Het zwarte blik versnelt en volgt de taxi. Richard volgt Stan, links, rechts. Gevaarlijk inhalen zowel links als rechts. Op het laatste moment overal tussendoor schieten en regelmatig iemand afsnijden. Door de vervelende trucjes van de taxi chauffeur komt hij een stuk achter te liggen. Richard zit te schelden in de auto en slaat op het stuur.
Oké, dit is vreemd xD bij het lezen van Stans stukjes had ik het idee dat hij met de taxi net de straat uit was en daarna door een bus geramd wordt. En nu blijkt ie al hele achtervolging te hebben gehad. Ik zou dat in Stans stukjes meer terug laten komen. Want die ziet bv. ook dat Richard achterop raakt en dat komt nu niet terug.
Half strompelend kruist hij de weg over en pakt een toevallige fiets.
Ik hou niet van toeval in een verhaal. Dat maakt het nu gelijk een stuk ongeloofwaardiger. Want hoe groot is de kans dat ie een fiets weet te vinden die niet op slot staat? Natuurlijk zijn er wel mensen die dat vergeten te doen, maar dan is het weer te toevallig dat hij net die fiets weet te vinden.
‘Stop nu!’

Stan is niet van plan te stoppen.
Dit is typisch tell ipv show. Laat zien dat hij niet van plan is om te stoppen. Laat 'm zijn hoofd schudden, zijn trappen versnellen etc. Je kan er heel veel in variëren! Want nu is het een beetje saai om het twee keer te lezen van stop nu, nee, ik wil niet stoppen :p
‘Stop of ik schiet’

Stan stopt niet en rijdt de straat door.
Hetzelfde als hierboven
Een straat nog en hij was er geweest.
Eén straat

Pfoe, hele hoop commentaar, maar is alleen maar om je te helpen, hoor :p In het begin heb je de vaart erin zitten, dat is goed. Door de toevoeging van Richard haal je echter die vaart eruit. Het is veel leuker om niet precies te weten wie achter hem aan zit. En door de taxi en de fiets wordt het een beetje ongeloofwaardig. De twist dat het om de kroningsdag gaat is dan wel weer leuk^^

Re: De triathlon

Geplaatst: 06 mei 2013 19:28
door Melian
Eén grammaticafoutje dat nog niet besproken is:
masterbreel schreef:‘Schudt die auto achter ons af en je krijgt een flinke fooi van me’ zegt Stan.
Het is hier 'schud', een gebiedende wijs, dus zonder t.

Zoals Blieje ook al zei, in je eerste zinnen is er iets met de interpunctie.
masterbreel schreef:Hij schiet een hoek om. Rent door een smalle steeg en ziet een laag hekje. Hij springt precies op tijd, gebruikt zijn hand om zich net dat stukje af te zetten en kan zo in een beweging door. Snel duikt hij links een verlaten gebouw in. Rent door het verlaten gebouw en zoekt naar nieuw daglicht.
In principe hoor je zinnen niet te beginnen met een persoonsvorm, dat mag alleen in vragen - "Rent hij door de smalle steeg?" Nu heb je zinnen mét persoonsvorm, maar zonder onderwerp, en dat zijn grammaticaal incorrecte zinnen. :)

Wat me in het hele stuk opvalt is dat je vrij veel extra tekst gebruikt. In het stukje wat ik boven citeerde, schrijf je bijvoorbeeld twee keer 'verlaten gebouw' achter elkaar. In dit stukje:
masterbreel schreef:Met een beroep op de wettelijke regelingen dat men verplicht is een agent in functie te helpen staat de arme man, die duidelijk haast heeft, zijn auto af.
Dit is een verschrikkelijk lange en enigszins ingewikkelde zin, die meteen de vaart uit je stuk haalt. Wat is er mis met kort en bondig: "Geschrokken staat de man zijn auto af."? Je noemt al de badge, dus de lezer weet al dat Richard bij de politie zit, de rest van die uitleg heb je niet nodig. Evenals hier:
masterbreel schreef: In de steeg begaat hij de fout achterom te kijken, of zijn achtervolgers hem nog op de hielen zitten.
Waarom zou hij anders achterom kijken? Probeer niet teveel uit te leggen, onderschat je lezers niet, want dat haalt vaak de kracht van een scène onderuit.

Overigens vind ik het op zich een leuk idee om zowel Richard als Stan een stem te geven in je stukje, maar ik wil je er toch even op wijzen dat het één van de volgende triatlon-opdrachten is om je achtervolging vanuit een ander personage te herschrijven. Aangezien je hier al twee personages hebt, lijkt me dat wat problematisch. :P

Verder ben ik het eens met Saskia over de taxi en de fiets, en ik vond het stukje over de interne bloedingen een beetje vreemd. Dat lijkt me niet het eerste waar hij aan denkt en ook enigszins misplaatst dramatisch. Dat kan ook heel goed mijn persoonlijke smaak zijn. :)

De draai eraan met de kroning vind ik dan weer heel goed gevonden, dat geeft je verhaal net een beetje extra dimensie! Ook vind ik het leuk dat we er aan het eind pas achtergekomen dat Stan eigenlijk de 'bad guy' is, niet Richard, terwijl ik aan het begin verwachtte dat de achtervolger de creep zou zijn, dus die vond ik leuk.

Liefs,
Melian

Re: De triathlon

Geplaatst: 07 mei 2013 08:24
door masterbreel
Bedankt voor alle goede kritieken, daar heb ik wat aan! Dat later een opdracht is met een ander persoon in de hoofdrol had ik mij niet bedacht, maar ik fix wel iets.

Ik vind het echt leuk om te lezen dat er in elk geval twee zijn die de twists aan het eind weten te waarderen :D

Iets aan reacties:
Bedankt voor het wijzen op overvloedige tekst. In het begin dacht ik namelijk nog 'ik heb woorden over', terwijl ik tegen het einde denk 'schit, ik heb er al teveel'. Dat zie je dan ook duidelijk terug met oa Saskje haar commentaar op het 'show, dont tell' critique, laten zien dat de HP dat niet gaat doen.

Over de interne bloedingen, dit is om aan te geven dat het lichaam er niet goed aan toe is. Dat het pijn doen, beurs en muwr is, maar dan zonder die woorden (weer) te gebruiken.

De fiets, in mijn 'visie' is dat een fiets zo als je wel vaker in een wat drukkere stad ziet. Een verroeste fiets die al vaker gejat is. Deze staat dan tegen een denkbeeldige lantaarnpaal oid. Ik wilde een dimensie van verschillende vervoersmiddelen creeëren.

De reden dat ik niet beschreef dat Stan ziet dat Richard achter raakt, is omdat ik dat stukje specifiek door Richard wilde laten vertellen zeg maar. Dit omdat anders Richard op het middenstuk niets heeft toe te voegen.

De Taxichauffer, ervaren als hij is, denkt het 'net rode licht' wel te kunnen hebben, tenminste dat ik mijn idee. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het een goed idee is, dus ook hier zal ik naar kijken.

Bedankt voor de grammaticale opmerkingen, van de week als ik een nieuwe versie maak zal ik die zoveel mogelijk erin verwerken!

Nogmaals tnx!

Re: De triathlon

Geplaatst: 07 mei 2013 19:56
door Demon
Ik neem aan dat je al veel reacties op de stijl-, grammatica-, zinsbouw-, al dan niet spellingfouten gekregen hebt, maar ik ben te lui om de reacties echt door te nemen, dus zal ik daar ook een paar dingetjes over zeggen. (ik geef nu eigenlijk gewoon alle fouten die je kan maken hoor. Ik weet niet welke je allemaal hébt gemaakt. :p)
masterbreel schreef:Hij schiet een hoek om. Rent door een smalle steeg en ziet een laag hekje.
Hier hoort inderdaad een komma. In een vlot lezende tekst kun je misschien 's het onderwerp verbergen, zoals in deze zin, maar hier komt duidelijk een opsomming aan te pas. :p
masterbreel schreef:... in een beweging...
Een doodgewone, alledaagse beweging, niet? Dat suggereer je hier dus wel, met dat simpele lidwoord "een". Het is natuurlijk ook de schrijfwijze van het cijfer, maar hoe het ook zij, zou ik er nadruk op leggen.
"... in één beweging..." Dat is natuurlijk je eigen keuze, maar het viel op.
masterbreel schreef:Snel duikt hij links een verlaten gebouw in. Rent door het verlaten gebouw en zoekt naar nieuw daglicht.
Idem eerste opmerking. :)
masterbreel schreef:...en herinnert zich waar hij is en wat er gebeurd...
Gebeurt. Deze viel me ook op. ^^ Ik neem gewoon even snel door het kan zijn dat ik wat oversla, hoor. ^^
masterbreel schreef:Aan het einde van de straat is er meer licht, hij ziet auto’s rijden, mensen lopen en taxi’s.
Even zoiets nog. Hier rijg je twee zinnen met een komma aan elkaar. Ik weet niet of dat eigenlijk toegestaan is, maar ik kan er niet tegen. xd Dus ja, puntkomma of punt(hoofdletter na een punt). ^^

Ik lees niet zo graag verhalen die in het presens geschreven zijn, maar dat is persoonlijk, natuurlijk. (niet dat dat de kwaliteit van het verhaal wegneemt, hoor.)
Daarnaast bouw je eigenlijk echt nieuwsgierigheid op; eerst weet ik dus niets. Wie zit er achter hem aan? Waarom?(die is er sowieso wel. xd) Daarna kom je te weten dat het een politieagent is, die blijkbaar een bepaalde empathie ten opzichte van Stan koestert, waaruit ik kan afleiden dat hij hem reeds kent. Of niet? xd En dan natuurlijk de climax, waar alles(niet al mijn vragen, maar goed) ter sprake komt.
Ik vind de taxi wel vrij cliché, maar misschien was dat ook de bedoeling, is Stan zo'n iemand die niet echt extreem realistisch denkt en het idee heeft dat auto's op een drukke baan achtervolgingsvoordeel bevorderend werken, maar dat kan ik niet weten natuurlijk. Ik stel me Stan gewoon voor als een mannelijke slet, die zijn t-shirt opknoopt en met korte sexy spijkerbroek rondloopt, waardoor je al zijn haar ziet en...eh... Wat?

Dat zal alles wel zijn, denk ik. Ik vond het al bij al vrij goed.

Re: De triathlon

Geplaatst: 08 mei 2013 18:35
door Christian Damen
Ik ben even snel door de andere reacties heengegaan (na het verhaal te hebben gelezen), en ik hoop dat ik verder geen dubbele dingen ga zeggen:

Allereerst: Snelheid zit er in. Korte, krachtige zinnen in het begin geven er lekker vaart aan. Jammer alleen dat - zoals al aangegeven - later de zinnen wat langer en de gedachten wat voller worden. Dat haalt het er dan wel weer een beetje uit.
Spannend vond ik het niet heel erg, maar dat kwam meer omdat je al heel erg vanaf het begin erop aanstuurt dat Stan het niet gaat redden. Op zich niet erg, maar ik zeg het toch even ;-)

Verder is het een actueel onderwerp, prima idee en netjes uitgevoerd als geheel.

Er zitten echter wel een aantal dingetjes die me heel erg stoorden:

Allereerst vond ik het raar dat je G*dver schreef. Doe dan gewoon Godver, dat leest hetzelfde woord alleen minder storend leesteken erin ;-)

Totdat stan de taxi instapt en de chauffeur een fooi aanbiedt, verloopt alles nog prima. Dan gaan er ineens dingen gebeuren die er bij mij niet in willen:
Allereerst knalt een bus (!!!!) tegen de taxi op. Bus vs taxi, wint de bus makkelijk. Autos hebben tegenwoordig nogal sterke kreukelzones (gelukkig), óók aan de zijkanten. Aangezien je door rood gaat op een kruispunt, ramt de bus de taxi van de zijkant. Dit betekent dat de taxi ófwel een paar keer over de kop gaat, ofwel in de kreukels. Hoe dan ook, vind ik het ERG sterk dat stan die taxi uitkomt: ten eerste is het niet meer even uitstappen, hij zal waarschijnlijk door het raampje moeten. Ten tweede, hij is aangereden door een bus(!), ik betwijfel of hij nog wel kan lopen.
Maargoed, ik gooi het op adrenaline en vergeef je. Áls je iets erin zet van 'adrenaline gierde door zijn lichaam, sterkte zijn spieren en deed hem zijn pijn vergeten.' Of zoiets.

Dan, over de politie-claim van de auto: Ik betwijfel of dat wel een Nederlands iets is (is dat niet heel erg amerikaans?), maar ik weet toch wel redelijk zeker dat geen enkele mannelijke, nederlandse autobezitter zijn auto zomaar zou afstaan op de manier waarop jij het beschrijft. In ieder geval niet zonder er ONTZETTEND tegenin te gaan. Zeker als het een man met haast is.
Maar dit kan wel gefixt worden door de autobezitter iets uit te diepen, door hem een zwak en meegaand karaktertrekje te geven.

En dan als allerlaatste, het gene wat me echt even *KREUN* deed doen was dit:
Zijn nette schoenen zijn hier echt niet voor bedoeld. Daar moet de dienst toch echt eens iets op verzinnen.
Dus middenin een achtervolging, door een drukke winkelstad, achter een terrorist die vermoedelijk een bom met zich meedraagt, bedenkt de agent zich rustig dat zijn schoenen niet lekker zitten en dan hij misschien een formuliertje bij de baas moet indienen of dit anders kan...
Nee, als je de verwijzing naar de schoenen er in wilt houden, laat het dan in ieder geval in de stijl van dit stukje staan. BV:
Oh kom op, doe het niet, denkt Richard. Ik heb hier echt helemaal geen zin in. Doet hij het toch! Godver. Hij is natuurlijk veel sneller weg, dus Richard is al snel in de achtervolging. Over een drukke markt met overal standjes en mensen. Over een gracht, door een winkelstraat. Godver de Godver. Zijn nette schoenen zijn hier echt niet voor bedoeld. Hij ziet Stan de hoek om schieten en snelt achter hem aan.
- Door er nogmaals een krachtterm doorheen te gooien, en de overweging over de schoenen weg te halen, houdt je zo de aandacht bij de achtervolging: de schoenen belemmeren de achtervolgingssnelheid. kutzooi. moving on. En dat is mooi :)

Met gesuggereerde aanpassingen, mooi stukje hoor ^^

Re: De triathlon

Geplaatst: 09 mei 2013 18:56
door Silk
Mijn aandacht was je kwijt zodra het eerste stukje van Richard kwam, het "soap-effect" vermoed ik (daar gaan ze ook steeds naar iets anders over). Grammatica is al besproken dus hier ga ik het bij houden.

Re: De triathlon

Geplaatst: 15 mei 2013 14:01
door masterbreel
Nieuwe versie hieronder.
Wat opmerkingen vooraf: Ik hou ondanks kritiek op de 'bus die taxi aanrijdt' paragraaf vast aan dat stuk. In mijn 'visie' zeg maar, rijdt de bus de Taxi aan de voorkant aan (motorkap) waardoor de taxi rond gaat tollen oid. Wel gaat hij nu uit het raampje klimmen en zijn de gramaticale fouten verbeterd, evenals de opmerking over de nette schoenen van Richard :P
Het hoe en wat over die taxichauffeur, dat wordt duidelijk in de volgende opdracht. Dat komt mij wel goed uit nu :P
Jammer genoeg is de twist er nu wel uit, maar hopelijk vinden jullie nog tijd en zin om ook de nieuwe versie te lezen en te becommentarieren.

745 woorden deze keer.
===================
Hij schiet een hoek om, rent door een smalle steeg en ziet een laag hekje. Hij springt precies op tijd, gebruikt zijn hand om zich net dat stukje af te zetten en kan zo in één beweging door. Snel duikt hij links een verlaten gebouw in. Snel rent hij door het verlaten gebouw en zoekt naar nieuw daglicht. Hij vindt een ingegooid raam, wurmt zich er doorheen en zet het weer op een lopen. In wederom een smalle steeg, in het volle daglicht rent hij zijn longen uit zijn lijf. Niet alsof zijn leven er vanaf hangt, zijn leven hangt er vanaf. In de steeg begaat hij de fout achterom te kijken.

Een knoertharde smak tegen een stalen hekje slaat de lucht uit zijn longen. Zwarte vlekken dansen voor zijn ogen.

Oh kom op, doe het niet, denkt Richard. Ik heb hier echt helemaal geen zin in. Doet hij het toch! Godver. Hij is natuurlijk veel sneller weg, dus Richard is al snel in de achtervolging. Over een drukke markt met overal standjes en mensen. Over een gracht, door een winkelstraat. Zijn nette schoenen zijn hier echt niet voor bedoel, zijn voeten doen pijn. Hij ziet Stan de hoek om schieten en snelt achter hem aan. Kut

Zijn achter volgers komen al uit het verlaten pand zetten. Stan hijst zichzelf op en dwingt zijn vermoeide en kapot gebeukte lichaam om weer te rennen. Aan het einde van de straat is er meer licht, hij ziet rijdende auto’s, lopende mensen en wachtende taxi’s. Hij rent richting de straat en houdt hijgend een taxi aan.

‘Gewoon weg hier, en snel graag.’
De chauffeur pakt afwezig het geld van Stan aan. Stan geeft de taxichauffeur aanwijzingen bij het rijden. Al snel duikt er een auto achter hen op die hij maar blijft zien.

‘Schud die auto achter ons af en je krijgt een flinke fooi van me,’ zegt Stan. De taxichauffeur reageert door sneller te gaan rijden. Bij een stoplicht schiet de chauffeur door en licht dat net op rood schiet. In de films werkt dat altijd. Vandaag echter, is dat geen goed idee. Met een enorme knal rijdt een bus de taxi in en wordt Stan alle kanten op geslingerd.

Doe alsjeblieft niets doms. Stap niet een auto in Stan, kom op. Richard, letterlijk achter de feiten aanrennend, kan er niets aan doen dat Stan toch een taxi in stapt. Richard houdt een auto aan en laat zijn badge zien. De arme man kijkt verschikt en staat zijn auto af. Het zwarte blik versnelt en volgt de taxi. Richard volgt Stan, links, rechts. Gevaarlijk inhalen zowel links als rechts. Op het laatste moment overal tussendoor schieten en regelmatig iemand afsnijden. Door de vervelende trucjes van de taxi chauffeur komt hij een stuk achter te liggen. Richard zit te schelden in de auto en slaat op het stuur.

Stan is flink versuft en alles draait voor zijn ogen. Adrenaline giert door zijn lichaam. Zijn hart klopt in zijn keel. Hij knippert een paar keer en herinnert zich waar hij is en wat er gebeurt. Hij klimt door het raampje van de taxi. Hij moet snel door. Half strompelend kruist hij de weg over. Hartje Amsterdam, overal fietsen voor het oprapen.

Stan leunt zwaar op zijn armen, maar kan zijn benen er nog toe zetten om te gaan fietsen. Het voordeel hiervan is dat hij de smallere straten weer in kan. Hopelijk kan hij zo agent Richard afschudden.

Hij schrikt van het ongeluk. Hij is in dubio, hij mag niet weglopen, maar hij moet Stan te pakken krijgen. Hij besluit achter Stan aan te gaan. Langzaam geeft zijn nog fitte lichaam hem het voordeel op Stan. De jonge man is murw en dat is te merken. Richard ziet dat hij een fiets te pakken heeft gekregen, maar erg snel gaat hij niet.

‘Stop nu!’

Stan schudt met zijn hoofd en fietst door. Hij is er bijna.

‘Stop of ik schiet’
‘Nee’, roept Stan met overslaande stem terug.

Richard schiet. De jonge man valt van zijn fiets. Zijn rugzak glijdt van zijn rug.

Hij was er bijna, dat is het enige waar hij aan kan denken. Een straat nog en hij was er. Het volle plein voor de inhuldiging van de Koning.

Richard komt dichterbij en belt zijn chef. De bominspectie moet maar snel komen. Hij hoort al ambulances die afkomen op het ongeluk.

Hij kijkt over het lage hek en weet: hij was net op tijd.

=================

Re: De triathlon

Geplaatst: 15 mei 2013 17:00
door MarquiseCarabas
Ik wilde niet de reacties ook lezen en daardoor heb ik gemist dat er een nieuwe versie was :P Toch even hier het commentaar op de oude, dan bekijk ik de nieuwe later. Ik ga sowieso dingen dubbel noemen, maar zelf vind ik het altijd wel nuttig om te weten welke punten door meerdere mensen genoemd worden, vandaar. Sorry als ik dingen noem die je allang verbeterd hebt!

Eerst de algemene dingen:

Je gebruikt veel incomplete zinnen (zonder onderwerp) en dat kan niet altijd, maar hier vind ik het goed werken. Leuk.

Bij de stukken waar je Richards gedachten beschrijft, is het vaak niet helemaal duidelijk wat gedachten zijn en wat acties. Hier bijvoorbeeld:

Oh kom op, doe het niet, denkt Richard. Ik heb hier echt helemaal geen zin in. Doet hij het toch! G*dver. Hij is natuurlijk veel sneller weg, dus Richard is al snel in de achtervolging.
(Die g*dver werd volgens mij al door iemand anders genoemd, ik betwijfel of Richard dat sterretje erbij denkt ;))
'Hij is natuurlijk veel sneller weg' kan ook een gedachte zijn, maar door de tweede helft van de zin blijkt dat niet zo te zijn. Misschien kun je het beste gewoon aanhalingstekens om de gedachten heen zetten, ook al worden ze niet hardop uitgesproken; dat lijkt me de makkelijkste oplossing. Bij de volgende stukjes van Richard is het ook niet helemaal duidelijk.

Ik heb het idee dat 'is al snel in de achtervolging' niet klopt, hoe dan ook vind ik 'zet al snel de achtervolging in' mooier.

Ik vraag me verder af: kennen ze elkaar? Hier en daar wordt de naam van de een genoemd in het stukje van de ander, wat suggereert van wel (je schrijft ten slotte nooit iets wat degene vanuit wiens perspectief je schrijft, niet weet!) De eerste gedachten van Richard lijken er ook op te wijzen. Maar uit het verhaal komt dat totaal niet naar voren, waardoor ik ga twijfelen.

De ontknoping is in ieder geval wel leuk, het maakt goed duidelijk wat er aan de hand is zonder dat je het letterlijk noemt.


Dan de kleinere taalzeurdingetjes en dergelijke:

Niet alsof zijn leven er vanaf hangt, zijn leven hangt er vanaf. Een rare zin als je hem leest zonder klemtoon op 'hangt' of iets dergelijks. Wat ik in eerste instantie wel deed. Lastig, want het is een leuke zin, en accenten gebruiken voor klemtonen (hángt) vind ik eigenlijk niet mooi :P

In de steeg begaat hij de fout achterom te kijken, of zijn achtervolgers hem nog op de hielen zitten. Geen komma.

Al het lucht slaat uit zijn longen Al de lucht

Aan het einde van de straat is er meer licht, hij ziet auto’s rijden, mensen lopen en taxi’s. Maak hier twee zinnen van. Verder mist er eigenlijk nog een werkwoord achter 'taxi's' aangezien de andere twee dat wel hebben.

De chauffeur kijkt er niet eens meer van op 'Meer' suggereert dat hij hier vaker mee te maken heeft en dat Stan dat weet. Als dat je bedoeling is, goed, maar zo niet dan kun je 'meer' beter weglaten.

Stan geeft de taxichauffeur aanwijzingen bij het rijden. 'Tijdens het rijden' zou ik logischer vinden klinken.

Schudt die auto achter ons af 'Schud'; gebiedende wijs is zonder T (vergelijk: het is 'ga weg' en niet 'gaat weg').

en je krijgt een flinke fooi van me’ zegt Stan. Komma na 'me'.

Met een enorme knal rijdt een bus de taxi in en wordt Stan alle kanten op geslingerd. Probeer in eerste instantie te richten op wat Stan meemaakt, in plaats van zo van buitenaf te zeggen wat er gebeurt. Dat maakt het spannender, en dan kunnen we beter met hem meevoelen. Je doet het op meer plekken, maar hier viel het me even extra op. (Dit had ik ook wel bij de algemene dingen kunnen noemen.)

Stap niet een auto in Stan, kom op. Komma na 'in'.

Richard, letterlijk achter de feiten aanrennend kan er niets aan doen Komma na aanrennend.

herinnert zich waar hij is en wat er gebeurd. Wat er is gebeurd.

Met een beroep op de wettelijke regelingen dat men verplicht is een agent in functie te helpen Heeft iemand anders al genoemd volgens mij. Te lang, ingewikkeld en zakelijk, met die badge wisten we het ook al ;)

pakt een toevallige fiets. Je bedoelt een fiets die daar toevallig staat; ik weet niet wat daar de mooiste formulering voor zou zijn, maar zoals het er nu staat is het niet helemaal logisch.

‘Stop of ik schiet’ Uitroepteken! Of anders een punt, maar aangezien het een uitroep is... ;)

Re: De triathlon

Geplaatst: 15 mei 2013 18:34
door Blieje
Deze versie is wel wat beter, maar toch vielen me een paar foutjes op:

Snel duikt hij links een verlaten gebouw in. Snel rent hij door het verlaten gebouw en zoekt naar nieuw daglicht. = twee keer snel
Zijn nette schoenen zijn hier echt niet voor bedoel, zijn voeten doen pijn = bedoeld
achter volgers = achtervolgers
kapot gebeukte = kapotgebeukte
Bij een stoplicht schiet de chauffeur door en licht dat net op rood schiet. = dat net op rood springt
rijdt een bus de taxi in = op de taxi in
Gevaarlijk inhalen zowel links als rechts. Op het laatste moment overal tussendoor schieten en regelmatig iemand afsnijden. = hier een hele zin van maken omdat hij alle drie die dingen achter elkaar doet. Dus tussen rechts en op een komma plaatsen.

Groetjes Blieje :D

Re: De triathlon

Geplaatst: 21 mei 2013 17:25
door CasBuijs
Deze vind ik echt gaaf :D, je weet tot het einde niet wie nu aan de goede kant staat en wie aan de slechte kant. Technisch gezien heb ik niet veel fouts gezien, al denk ik dat je het einde misschien mysterieuzer had kunnen houden, het had interessanter geweest als het doelwit van de terrorist onbekend was gebleven. Voor de rest is dit echt een van mijn favorieten :)

Re: De triathlon

Geplaatst: 21 mei 2013 17:55
door Christian Damen
CasBuijs schreef:Deze vind ik echt gaaf :D, je weet tot het einde niet wie nu aan de goede kant staat en wie aan de slechte kant. Technisch gezien heb ik niet veel fouts gezien, al denk ik dat je het einde misschien mysterieuzer had kunnen houden, het had interessanter geweest als het doelwit van de terrorist onbekend was gebleven. Voor de rest is dit echt een van mijn favorieten :)
Interessant idee, dat je dan bijvoorbeeld dit als einde gebruikt:

Richard schiet. De jonge man valt van zijn fiets. Zijn rugzak glijdt van zijn rug.

Hij was er bijna, dat is het enige waar hij aan kan denken. Een straat nog en hij was er. Het volle plein voor de inhuldiging van de Koning.

Richard kijkt over het lage hek en weet: hij was net op tijd.

Zodat je dan wat minder specifiek bent over alles, iets meer mysterie over laat hoe het eindigt? Als ik dat stuk over de inhuldiging weglaat dan mis je de actualiteit, dat vond ik juist wel een mooi element.

Re: De triathlon

Geplaatst: 22 mei 2013 10:37
door masterbreel
Dank dat jullie de twist en de mysterie leuk vinden! Daar doe ik het natuurlijk voor

Re: De triathlon

Geplaatst: 22 mei 2013 15:34
door ROMEH
Meh. Ik kreeg echt een rot gevoel bij dit verhaal, zeker op het einde. Deed me meteen denken aan die aanslag in Apeldoorn. Goed beschreven! Foutjes zijn er inmiddels uitgehaald! Let de volgende keer wel op het feit dat er maar één onderwerp in een zin kan zijn.