Online Verhalen

De titel zegt het al, hier kun je al je blunders kwijt (alleen als je er achteraf om moet lachen natuurlijk)

Ben benieuwd!

Groetjes Blieje

En dan zelf geen voorzetje geven Blieje! Tututut :p

Okee, daar komt -ie Saskia, mijn voorzetje, en een goeie ook!

Op de basisschool hadden we een keer les op de kinderboerderij. Zaten we met de hele klas in een lokaaltje en de les ging over fotosynthese en zo. Stelde een meneer de vraag: "Wat adem je uit?" en ik vond het best spannend toen, allemaal nieuw, met de hele klas naar zo'n kinderboerderij. Ik stak meteen de vinger op en kreeg de beurt.

En daar komt mijn geniale antwoord...

"Zuurkool..."

Twee meter bed hebben om op tr springen en het dan nog voor mekaar krijgen om een knietje te geven aan een vriend die op het uiteinde zat

Ik zit en ik maak met de docent een afspraak om een pw in te halen. Dus ik zeg: 'Deze week dinsdag of volgende week?' Hij keek me raar aan (net als de klas). Ik snap er niks van... Bleek het woensdag te zijn....

Een vriendin en ik waren (jaren geleden natuurlijk) door haar vader naar het carnavalsbal van de middelbare school gebracht en weer opgehaald. Die vader bracht mij natuurlijk eerst naar huis en hij kwam op een kruispunt. Links lag de straat waarin ik woonde. Dus ik me al helemaal focussen van dadelijk linksaf. Waren we eindelijk bij het kruispunt, zeg ik nog met mijn stomme kop: "Eh, rechtsaf!" Kon die vader helemaal gaan draaien...

En nee, ik had geen alcohol op!

Maakt hier verder niemand iets grappigs mee?

hier komt t XD
echt zuurkool, geniaal XD

maar goed, ik was dus wat aant scharrelen met een jonge die van voetbal houd... dus ik net doen alsof ik t leuk vond en interresant en er veel van wist (had net van mijn broer geleerd wat buiten spel is). Dus vraagt ie of ik samen met zn vrienden wedstrijd bij m thuis kom kijken... natuurlijk, want vind het geweldig, kots.
Dus zitten we die supersaaie wedstrijd te kijken, maar de jonges waren best wel druk. Dus ik smse, want ze hadden toch niets door. Dus zat weer te smse en toen ik op keek scoorde er iemand. Dus ik spring op en juichen.. En de rest keek me dom aan... Dat was de herhaling het is nu pauze. XD oeps

Vandaag naar de stad geweest met mijn gezin. We gaan met de auto omdat we een nieuwe magnetron gaan kopen. Magnetron gekocht en in de auto gedaan. Het is lekker weer en we gaan nog even wandelen langs de haven.

Komen we thuis!

Zegt mijn man. "Volgens mij zijn we wat vergeten."

Wij denken.

Nog even denken.

Ondertussen koffie gedronken.

Zegt onze zoon "papa, broem weg!"


Tja, staat de auto nog in de stad.

We zijn ook zo gewend om zonder auto te gaan. Kon mijn man nog naar de stad teruglopen.

Komt hij daar tja auto sleutels vergeten.

Dus is hij weer naar huis gelopen, sleutels gehaald en daarna weer naar de auto gelopen.

dag middag.

Moest vorig jaar met paar teamgenoten naar Amsterdam voor een roeiwedstrijd. We zijn uiteindelijk eerste geworden, Oleeh We gingen met het openbaar vervoer heen, dus ook weer terug. We zaten in de tram en ik was totaal vergeten dat je moest inchecken. Ik zat heel rusten en dacht bij mezelf, dit reizen is wel makkelijk, niets hoeven te betalen; helemaal vergeten dat ik moest inchecken.
Maar toen waren we bij centraal station en ik sta op om richting de deur te lopen. De tram staat al een tijdje stil en dan vergeet ik helemaal op het "deur-open" knopje te drukken. Net voordat de tram weer vertrok drukte een vriend op het knopje. Ik stapte snel uit, maar mijn vrienden waren te laat. Ze keken met een sip gezicht hoe ik buiten stond en zij wegreden. Ik ging helemaal stuk. Omstanders keken mij raar aan.. Maar ik had de tijd van mijn leven XD

Hihi, leuke dingen allemaal!

Ik was een keer met mijn broer achterom aan het spelen en ik zei tegen hem dat hij voor de lol eens wat zand over de schutting van de buren moest gooien. Dit deed hij.
Later stond er opeens een tierende en scheldende buurman voor onze deur met de vraag: "Wie heeft er zand over onze barbecue gegooid???"

Ik moest deze avond werken en dat houdt dus ook in dat je de hele afdeling schoon maakt. Ik eindelijk alle machines gepoetst, de vloer geveegd, moest ik de vuilniszakken verschonen. Dus ik nieuwe vuilniszak in de bak gedaan en neem de oude mee naar achteren. Omdat het al laat was, was het rolluik gesloten, dus moest ik via de achterdeur. Hop, vuilniszakken mee naar buiten, hop, vuilniszakken in de container. Loop ik terug naar de deur, valt ie voor mijn neus in het slot. Shit. De winkel was al gesloten, dus ik kon niet meer zomaar naar binnen lopen.
Ik op de bel gedrukt. Niemand. Nog een keer. Nog steeds niemand. Shit, de enige die in de winkel zijn zijn voor aan het vullen. Shit. Dat duurt nog wel even voordat ze erachterkomen dat ik verdwenen ben. Shit. Shit, shit, shit!
Dus ik 5 minuten buiten gestaan, toen ik bedacht dat ik ook kon bellen. Eigenlijk mag je geen telefoon op zak hebben, maar gelukkig had ik 'm wel bij. Dus ik maar naar de AH gebeld, teamleider gesproken die godzijdank er meteen aankwam. En kon ik weer verder gaan met werken :p

Lol!

Ik zei een keer tegen een blinde man (die ik ken): "Ziet u dat?"

(en nee, niet als mop bedoeld, het was echt een foutje!)

Blieje

Ik houd ervan om gewoon een beetje mee te neuriën en te zingen op de fiets met de nummers die ik luister. Ik zong dus gezellig en hard mee, blijkt er opeens een meisje achter mij te fietsen. Ik schaamde me een beetje, omdat ik totaal niet kan zingen maar toen uit volle borst bezig was

Artikel

Vandaag was ik de reserve fietssleutel van mijn fiets kwijt toen ik de meiden wilde ophalen van school, overal gezocht maar nergens te vinden. De buurman had het slot open geslepen zodat ik de meiden kon ophalen.

Kwam net er achter dat de fietssleutel in mijn zomerjas zat, helemaal niet aangedacht door het mooie weer

Vannochtend was het fris door de koude nacht maar s middags zonnig en ging ik zonder jas de meiden ophalen.

Een tiental jaar terug hadden we zo een lieve maltezer als huisdier en elke avond rond 16h was het mijn beurt om met hem te gaan wandelen. Ik moet nu wel zeggen dat ik toen een actief kind was en ik was weer enthousiast bezig: aan het lachen en dollen enzovoort.
Ik ga dus achter naar de berging waar de leiband ligt en pak die mee terwijl ik nog wat zotte dingen doe en zeg en ga naar buiten. Een ik de oprit al af ben en voorbij de brievenbus loop vind ik dat ons hondje wel heel weinig tegenstribbelt, want normaal moest je om de passen blijven staan omdat hij ergens aan aan het snuffelen was. Dus ik kijk naar onder, naar de leiband en zie dat er helemaal geen hondje aanhangt. Ik begin dus keihard te lachen en loop weer naar binnen. Daar zit mama in de zetel en vraagt wat er scheelt. Ik zeg dat ik wel wou gaan wandelen, maar dat ik de hond vergeten was. Toen lagen we natuurlijk allebei kreupel, en ons hondje stond maar ongeduldig te wachten tot hij eindelijk eens mocht gaan wandelen.