Spookschip
Geplaatst: 16 jun 2013 11:12
Ziehier: 2B en 2C in één. Ietsje langer dan zou mogen, waarschijnlijk omdat ik zo nodig de Jedi Code erin moest verwerken 
Ik heb geprobeerd om het zo te schrijven dat alle termen uit de context duidelijk (genoeg) worden, ik hoop dat dat een beetje gelukt is! Zo niet, dan staat onderaan de post een woordenlijstje. Ik hoor graag wie die wel of niet nodig heeft gehad
Voor de zoveelste keer stem ik mijn holocom af. Geen reactie. Terwijl ik spieren verrek om mijn achter mijn rug gebonden handen opnieuw naar de knoppen te brengen, racen rampscenario’s door mijn gedachten. Ze kunnen opgehouden zijn, verongelukt, verraden!
Er is geen emotie, er is vrede. De mantra brengt mijn geest tot rust. Waarschijnlijk wil Val Daraay simpelweg niet riskeren dat onze communicatie wordt onderschept. Een moment staar ik naar mijn blauwe gezicht in de reflectie van het metaal en zie de spieren ontspannen. Dan richt ik me op en gooi mijn hoofdstaarten achter mijn schouders. Het is tijd om mijn deel van het plan uit te voeren.
Het als provisorische cel ingerichte vrachtruim heeft maar één ingang en het deursysteem is geblokkeerd met een geavanceerde encryptie. Dit betekent dat mijn gevangennemers een cruciaal stukje informatie missen: vóór mijn training in de Force behoorde ik tot de beste slicers van Nar Shaddaa.
Er is geen onwetendheid, er is kennis; althans, voor hen die verder willen komen in dit universum.
Ik draai mijn zij naar het deurpaneel en breng mijn gebonden handen omhoog. Ondanks de handicap duurt het niet lang om het computersysteem mijn wil op te leggen. De deur schuift geruisloos open. Mijn benen zijn gelukkig vrij: een snelle, hoge trap blijkt voldoende om de verbaasde bewaker buiten westen te krijgen. Het is improviseren zonder mijn lightsaber en met de Force-werende boeien. Ik voel me bijna weer de jongen die ik ooit was.
Een lichte schok gaat door de gang. We zijn er. Weinigen mijden Tryons Veld nog: de turbulenties zijn voor een capabele piloot geen probleem en de spookverschijning van de eeuwenoude Sith Lord is al eeuwen niet meer gesignaleerd. Voor mij en mijn inventieve vriend is dat spookverhaal echter goed te gebruiken.
Val zal het acteerwerk doen, ik hoef enkel onopgemerkt bij de luchtsluis te komen. In de centrale ruimte zitten een jonge menselijke vrouw en een wookiee met hun rug naar me toe. In gedachten vervloek ik de boeien: dit zou een stuk makkelijker zijn als ik me in de sluiers van de Force kon hullen. Ik stap voorzichtig naar voren.
Het brede silhouet van de kapitein verschijnt in de deuropening naar de cockpit. ‘Beman de kanonnen!’ roept hij naar de twee op de bank. Het is onvermijdelijk dat ze me zullen zien. Weer vloek ik, ditmaal op mijn gevoel voor timing – Nee. Er is geen passie, er is sereniteit. Denk aan de code. Ik haal diep adem. Het zij zo, en misschien kan ik Val Daraay helpen. ‘Uw kanonnen zullen niets uithalen tegen een verschijning als dat,’ zeg ik luid en duidelijk.
De bemanningsleden pauzeren op hun weg naar de geschutskoepels. De vrouw kijkt gealarmeerd, het harige gezicht van de wookiee kan ik niet lezen. De kapitein blijft er kalm onder. ‘Integendeel,’ zegt hij, meer tegen zijn bemanning dan tegen mij, ‘piraten zijn even gevoelig voor heet plasma als iedereen. Kan iemand me vertellen wat de gevangene buiten het ruim -’
Hij wordt onderbroken door een kreet uit de cockpit. De kapitein kijkt verstoord, dan geschrokken, en draait zich om. Ik kan raden wat hij ziet. Een dofzwart schip met de naam van Darth Tryons gecrashte voertuig op de vleugel, gehuld in een blauwige gloed, verdwijnend en dan weer verschijnend alsof het maar half in deze wereld aanwezig is. Het resultaat van Vals geknutsel met een onzichtbaarheidsgenerator. Met wat geluk heeft hij ook iets gevonden om de radar te storen.
‘Maak meer snelheid,’ hoor ik de kapitein gejaagd zeggen. Hij werpt een snelle blik in mijn richting en ik zie dat zijn scepsis gebroken is. Met hernieuwd zelfvertrouwen ontduik ik de armen van de bewaker, die weer wakker moet zijn geworden, en ren de gang naar de luchtsluis in. Er is meer bemanning op de been nu, maar ze maken zich meer zorgen over het zogenaamde spook dan over mij. Er wordt gerend, geschreeuwd, iemand struikelt vloekend over een astromech-droid. Ik beweeg soepel tussen de paniek door. Er is geen chaos, er is harmonie.
Als ik bij de luchtsluis kom, hoor ik het geluid van laserkanonnen. Ik hoop dat het schild van Vals schip ertegen bestand is. Het zal hem even tijd kosten om aan te koppelen en de deur vanaf de buitenkant te slicen. Ik leun tegen de muur – en word overvallen door een overweldigende aanwezigheid in de Force. Een tel later dringen twee gemantelde gedaantes door de dichte deur naar binnen, groenig doorzichtig en met duister gloeiende ogen. Ze worden gevolgd door een enorme gestalte met een uitdrukkingloos masker. Een holle lach galmt door het schip. Ik deins achteruit en bal mijn vuisten in onmacht.
Er is geen dood, er is de Force.
Oh en ik had zin om plaatjes van de belangrijkste personages te maken:
Ikpersoon:
Kapitein:
En voor de geïnteresseerden de verklarende woordenlijst (het is een soort fanfic, dus in principe hoeven niet alle termen uit zichzelf begrijpelijk te zijn, denk ik...)
Holocom: Holo-communicator, communicatie apparaatje met hologram.
Force: De 'magie' van het Star Wars universum. Force-gebruikers zijn te verdelen in de jedi (goed) en de sith (slecht).
Slicer: De Star Wars variant van hacker.
Nar Shaddaa: Een bewoonde maan die grotendeels uit stad bestaat en bekend staat om de vele criminaliteit.
Lightsaber: Een zwaard waarvan het lemmet uit energie bestaat, alleen te gebruiken voor hen die de Force beheersen.
Sith Lord: Een machtige, duistere Force-gebruiker, in hoog aanzien in het Sith Keizerrijk; sommigen blijven spoken na hun dood en zijn dan minstens even gevaarlijk.
Wookiee: Een ruim 2 meter lang en van top tot teen met lang haar bedekt wezen (*link*).
Astromech-droid: Een robotje gemaakt voor onderhoud aan ruimteschepen, zoals *link*.
Ik heb geprobeerd om het zo te schrijven dat alle termen uit de context duidelijk (genoeg) worden, ik hoop dat dat een beetje gelukt is! Zo niet, dan staat onderaan de post een woordenlijstje. Ik hoor graag wie die wel of niet nodig heeft gehad
Voor de zoveelste keer stem ik mijn holocom af. Geen reactie. Terwijl ik spieren verrek om mijn achter mijn rug gebonden handen opnieuw naar de knoppen te brengen, racen rampscenario’s door mijn gedachten. Ze kunnen opgehouden zijn, verongelukt, verraden!
Er is geen emotie, er is vrede. De mantra brengt mijn geest tot rust. Waarschijnlijk wil Val Daraay simpelweg niet riskeren dat onze communicatie wordt onderschept. Een moment staar ik naar mijn blauwe gezicht in de reflectie van het metaal en zie de spieren ontspannen. Dan richt ik me op en gooi mijn hoofdstaarten achter mijn schouders. Het is tijd om mijn deel van het plan uit te voeren.
Het als provisorische cel ingerichte vrachtruim heeft maar één ingang en het deursysteem is geblokkeerd met een geavanceerde encryptie. Dit betekent dat mijn gevangennemers een cruciaal stukje informatie missen: vóór mijn training in de Force behoorde ik tot de beste slicers van Nar Shaddaa.
Er is geen onwetendheid, er is kennis; althans, voor hen die verder willen komen in dit universum.
Ik draai mijn zij naar het deurpaneel en breng mijn gebonden handen omhoog. Ondanks de handicap duurt het niet lang om het computersysteem mijn wil op te leggen. De deur schuift geruisloos open. Mijn benen zijn gelukkig vrij: een snelle, hoge trap blijkt voldoende om de verbaasde bewaker buiten westen te krijgen. Het is improviseren zonder mijn lightsaber en met de Force-werende boeien. Ik voel me bijna weer de jongen die ik ooit was.
Een lichte schok gaat door de gang. We zijn er. Weinigen mijden Tryons Veld nog: de turbulenties zijn voor een capabele piloot geen probleem en de spookverschijning van de eeuwenoude Sith Lord is al eeuwen niet meer gesignaleerd. Voor mij en mijn inventieve vriend is dat spookverhaal echter goed te gebruiken.
Val zal het acteerwerk doen, ik hoef enkel onopgemerkt bij de luchtsluis te komen. In de centrale ruimte zitten een jonge menselijke vrouw en een wookiee met hun rug naar me toe. In gedachten vervloek ik de boeien: dit zou een stuk makkelijker zijn als ik me in de sluiers van de Force kon hullen. Ik stap voorzichtig naar voren.
Het brede silhouet van de kapitein verschijnt in de deuropening naar de cockpit. ‘Beman de kanonnen!’ roept hij naar de twee op de bank. Het is onvermijdelijk dat ze me zullen zien. Weer vloek ik, ditmaal op mijn gevoel voor timing – Nee. Er is geen passie, er is sereniteit. Denk aan de code. Ik haal diep adem. Het zij zo, en misschien kan ik Val Daraay helpen. ‘Uw kanonnen zullen niets uithalen tegen een verschijning als dat,’ zeg ik luid en duidelijk.
De bemanningsleden pauzeren op hun weg naar de geschutskoepels. De vrouw kijkt gealarmeerd, het harige gezicht van de wookiee kan ik niet lezen. De kapitein blijft er kalm onder. ‘Integendeel,’ zegt hij, meer tegen zijn bemanning dan tegen mij, ‘piraten zijn even gevoelig voor heet plasma als iedereen. Kan iemand me vertellen wat de gevangene buiten het ruim -’
Hij wordt onderbroken door een kreet uit de cockpit. De kapitein kijkt verstoord, dan geschrokken, en draait zich om. Ik kan raden wat hij ziet. Een dofzwart schip met de naam van Darth Tryons gecrashte voertuig op de vleugel, gehuld in een blauwige gloed, verdwijnend en dan weer verschijnend alsof het maar half in deze wereld aanwezig is. Het resultaat van Vals geknutsel met een onzichtbaarheidsgenerator. Met wat geluk heeft hij ook iets gevonden om de radar te storen.
‘Maak meer snelheid,’ hoor ik de kapitein gejaagd zeggen. Hij werpt een snelle blik in mijn richting en ik zie dat zijn scepsis gebroken is. Met hernieuwd zelfvertrouwen ontduik ik de armen van de bewaker, die weer wakker moet zijn geworden, en ren de gang naar de luchtsluis in. Er is meer bemanning op de been nu, maar ze maken zich meer zorgen over het zogenaamde spook dan over mij. Er wordt gerend, geschreeuwd, iemand struikelt vloekend over een astromech-droid. Ik beweeg soepel tussen de paniek door. Er is geen chaos, er is harmonie.
Als ik bij de luchtsluis kom, hoor ik het geluid van laserkanonnen. Ik hoop dat het schild van Vals schip ertegen bestand is. Het zal hem even tijd kosten om aan te koppelen en de deur vanaf de buitenkant te slicen. Ik leun tegen de muur – en word overvallen door een overweldigende aanwezigheid in de Force. Een tel later dringen twee gemantelde gedaantes door de dichte deur naar binnen, groenig doorzichtig en met duister gloeiende ogen. Ze worden gevolgd door een enorme gestalte met een uitdrukkingloos masker. Een holle lach galmt door het schip. Ik deins achteruit en bal mijn vuisten in onmacht.
Er is geen dood, er is de Force.
Oh en ik had zin om plaatjes van de belangrijkste personages te maken:
Ikpersoon:
Verkleinde afbeelding. Klik om te vergroten.
Kapitein:
Verkleinde afbeelding. Klik om te vergroten.
En voor de geïnteresseerden de verklarende woordenlijst (het is een soort fanfic, dus in principe hoeven niet alle termen uit zichzelf begrijpelijk te zijn, denk ik...)
Holocom: Holo-communicator, communicatie apparaatje met hologram.
Force: De 'magie' van het Star Wars universum. Force-gebruikers zijn te verdelen in de jedi (goed) en de sith (slecht).
Slicer: De Star Wars variant van hacker.
Nar Shaddaa: Een bewoonde maan die grotendeels uit stad bestaat en bekend staat om de vele criminaliteit.
Lightsaber: Een zwaard waarvan het lemmet uit energie bestaat, alleen te gebruiken voor hen die de Force beheersen.
Sith Lord: Een machtige, duistere Force-gebruiker, in hoog aanzien in het Sith Keizerrijk; sommigen blijven spoken na hun dood en zijn dan minstens even gevaarlijk.
Wookiee: Een ruim 2 meter lang en van top tot teen met lang haar bedekt wezen (*link*).
Astromech-droid: Een robotje gemaakt voor onderhoud aan ruimteschepen, zoals *link*.
Dus het wordt lastig voor mij om dit verhaaltje te beoordelen. En ook heb ik dus geen enkel idee op welk schip ze zitten, want je schreef over een zwart schip, toen dacht ik nou dan zitten ze op het spookschip, maar toen las ik dat het schip verdween en weer verscheen en toen dacht ik juist dat ze op het andere schip zaten. Dus best een lastige als je het mij vraagt. 
Je denkt aan het Engelse advanced. Maar je hebt gelijk dat die zin krom is.
