- Verloren leven -
Geplaatst: 13 apr 2012 15:41
Dit is een gedicht dat mijn vriendin geschreven. De reden waarom ik hem post is niet belangrijk. Hier is hij:
(ps: alleen de laatste twee zinnen zijn iets heftiger dan de rest, ik vond het niet nodig om daarvoor het 16+ tekentje te doen. Als het wel moet, zeg het dan a.u.b even
)
een meisje, ze is alleen
opgesloten met niemand om haar heen
geen idee waarom ze hier is belandt
geen huis meer, alles is afgebrand
haar ouders hebben het niet overleefd
dat is iets wat ze zichzelf nooit meer vergeeft
eerst levend op straat, toen meegenomen
ze dacht dat ze daar gelukkig zou wonen
toen werd ze opgesloten in een donker hok
steeds hoofde ze dat geluid waar ze telkens van schrok
toen kwam de enge man die zei: 'Je zult niks merken schat'
ze werd verkracht, vermoord en begraven in een diep donker gad
(ps: alleen de laatste twee zinnen zijn iets heftiger dan de rest, ik vond het niet nodig om daarvoor het 16+ tekentje te doen. Als het wel moet, zeg het dan a.u.b even

een meisje, ze is alleen
opgesloten met niemand om haar heen
geen idee waarom ze hier is belandt
geen huis meer, alles is afgebrand
haar ouders hebben het niet overleefd
dat is iets wat ze zichzelf nooit meer vergeeft
eerst levend op straat, toen meegenomen
ze dacht dat ze daar gelukkig zou wonen
toen werd ze opgesloten in een donker hok
steeds hoofde ze dat geluid waar ze telkens van schrok
toen kwam de enge man die zei: 'Je zult niks merken schat'
ze werd verkracht, vermoord en begraven in een diep donker gad