Online Verhalen

Hoi allemaal!

Over dit verhaal heb ik heel lang getwijfeld of ik het moest plaatsen. Eindelijk durf ik de stap te zetten en doe het toch!
Hopelijk genieten jullie ervan en tips zijn altijd welkom omdat ik pas een beginner ben

Waarschuwing: Dit verhaal is niet geschikt voor lezers onder de 16 i.v.m. geweld, mishandeling en misbruik.

Enjoy

___________________________________________________________________________________________________________________________

Proloog

De koude en sterke wind hield vele bewoners van de stad Amsterdam binnen. Het was midden november en de winter liet zich al duidelijk van zich horen.
Bladeren waaiden van de takken af en vielen bedroefd op de straten. Enkele personen waagden toch een kans naar buiten ondanks de harde wind.
De meeste personen hiervan haasten zich om snel weer thuis te zijn in een warm bed. Behalve een iemand, genaamd Serge Nainde, politieagent van Amsterdam - Amstelland.

Serge had nachtdienst en kon werkelijk waar niet wachten tot de zon zich weer liet zien.
De koude winternachten hield hij met moeite vol omdat hij de warme temperaturen van Spanje gewend was. Maanden bleef het dan heerlijk warm en gloeide de aarde van de hitte.
Een heerlijk gevoel om dan blootsvoets over het zand te lopen en je voeten eraan te branden. Paul hield veel van zijn vaderland en had een belofte gemaakt om zijn geliefde land nooit te verlaten. Het lot besloot wat anders.

10 jaar geleden heeft hij zijn vertrouwde omgeving van Madrid omgeruild in die van Amsterdam. Waarom?
Nou, omdat hij zijn ware liefde in Nederland had ontmoet tijdens een vakantietrip van zijn toenmalige werk. Serge had positieve en negatieve gevoelens over Nederland vooral door al het negatieve nieuws wat hij altijd volgde via de Spaanse media.
Alles zou er maar duur zijn en mensen hadden daar alle vrijheid. Veel meer dan in vele andere landen.
Hij kon niet geloven dat dit het land ten goede zou zijn maar sinds hij in Nederland woonde waren zijn gedachtes helemaal veranderd. Vrijheid was juist wel goed voor een land omdat je zo jezelf kon zijn en ook je mening kon en mocht uiten.
Iets wat ze in Spanje wel een voorbeeld van mochten nemen vond hij. Ten tweede had hij zijn ware liefde in het hartje van Amsterdam ontmoet.

Druk in gedachtes was ze een boek aan het lezen bij het standbeeld bij de Dam. Haar uitstraling trok hem aan. Een scheve pony hing voor haar ogen en lieten haar volle lippen meer vooruit komen.
Spierwit was haar huid en het leek wel alsof ze gemaakt was van sneeuw. Haar fijne handen hielden het boek strak vast terwijl ze op haar rechterbeen zat en haar linkerbeen liet hangen.
De drukte om haar heen kon haar gestolen worden, zo diep zat ze in haar eigen wereldje.
Melissa Noordwijk, zijn ware liefde waarvoor hij door het vuur zou gaan en dus ook zijn geliefde land had achtergelaten.

Een zucht ontsnapte vanuit zijn mond en hij zette de radio wat harder om het gemis van zijn vriendin te laten verdwijnen.
Hij was liever thuis dicht bij haar, maar de huur moest ook betaald worden. Muziek was een van zijn grootste hobby’s zoals het mixen van bekende liedjes met nieuwe beats.
Het gevoel wanneer het liedje klaar was gaf een kick en helemaal wanneer zijn vriendin die vreugde ook met hem deelde. Met gesloten ogen luisterde ze erna en analyseerde elke toon en elk geluid. Ze was niet voor niets een songwriter.

De muziek in de auto liet Paul zijn vriendin nog meer missen en hij besloot dus maar om een wandeling te maken langs de grachten.
Met één druk op de knop was het weer doodstil in de auto en sloot hij de politieauto af. Een harde windvlaag liet zijn hele lichaam beven en snel trok hij zijn rits goed dicht. Dit was niet het moment om ziek te worden want er hadden al vele collega’s ziek gemeld.
Misschien kwam het ook door het sombere weer waardoor sommige geeneens zin hadden om te komen werken.

Het licht van de maan weerkaatste op het water in de grachten waardoor het haast onnodig was om de lichten aan te laten van de lantaarnpalen.
In de verte liep een zwarte schaduw langs de gracht met rare passen.
Paul kon niet zien of het een vrouw of een man was door het weerkaatste licht van de maan.
De instincten van een politieagent kwamen bij hem naar boven waardoor hij zijn pas versnelde naar de persoon.
Hoe dichter hij bij de persoon kwam des te meer het een vorm kreeg van een vrouw. Zijn hart sloeg stukken sneller omdat hij wist dat er iets goeds mis was met deze mevrouw.
Niemand zou zich buiten moeten bevinden op dit tijdstip in deze koude weersomstandigheden. Niet tenzij het werkelijk voor iets dringends was, maar deze persoon liep op een vreemde manier en met slome passen.

Met een hand op haar schouder stopte hij haar en met een ruk draaide ze zich om.
Paul schatte de jongedame rond de 28 en ze zag er vreselijk uit.
Uitgelopen mascara hadden zwarte afdrukken achtergelaten op haar wangen. Haar magere gezicht en haar grote ogen lieten zien dat ze niet goed at.
Ze droeg een dunne gele zomerjas en een hak ontbrak van haar schoenen waardoor ze scheef stond.
Enkele haarlokken hingen voor haar gezicht en leken drijfnat te zijn door de regen. De meeste vreemde van het verhaal was dat het helemaal niet regende maar deze jongedame was van top tot teen drijfnat.

‘Jongedame, gaat alles wel goed? Hoe komt het dat je zo drijfnat bent?’ vroeg Paul terwijl hij zijn hand afveegde aan zijn eigen jas.
Geen reactie, enkel een vreemde blik vanuit haar ogen. Het leek wel alsof ze door hem heen keek, ergens naar iets onbereikbaar.
Een blik als van een glazen pop, leeg en glashard.

Wat was er toch aan de hand met dit meisje? Wat was er toch met haar gebeurd?

Hoofdstuk 1

8 jaar eerder

Sylvana

Het was het begin van de zomervakantie en het was al heerlijk warm. Je kon zonder jas naar buiten gaan en je hoefde ook niet bang te zijn voor een spatje regen. De zon had heel Nederland in haar macht en velen gingen daarom naar het strand of zaten op een terrasje met een koel drankje in hun handen.
Met mijn rechterwijsvinger ging ik over de potjes nagellak.
Er stonden acht potjes nagellak voor mij en ik twijfelde voor welke kleur ik dit keer zou gaan.
Uiteindelijk legde ik mijn wijsvinger op een potje met een violet kleur en glittertjes.
Ik hoorde Ryan al zeggen dat hij totaal niet van glitters hield en dat dit mij helemaal niet mooi stond.
Met een glimlach op mijn gezicht pakte ik toch het potje en schoof de rest aan de kant op mijn bureau.

Ryan was mijn eerste vriendje en ondertussen waren wij nu 2 jaar samen.
Ryan had pikzwarte golvend haar die hij altijd naar de zijkant kamde. Hij liet altijd een klein stoppelbaardje staan omdat hij vond dat dit hem echt mannelijk maakte.
Zijn donkere bruine ogen en zijn volmaakte lippen maakte mij altijd helemaal week en ik kon er uren naar blijven staren.
Zijn kleine buik verraadde dat hij van eten hield maar verder had hij wel een goed postuur. Inderdaad, ik was trots op mijn mannetje.

Met een plof liet ik mij achterover vallen in de grote zitzak midden in mijn slaapkamer en begon mijn nagels één voor één te lakken.
Diep gezonken in mijn gedachtes neuriede ik een melodie die mij erg dierbaar was. Het was de melodie die mijn overleden oma altijd zong wanneer ze mij troostte of wanneer ze in haar eigen tuin bezig was.
Mijn geliefde oma was vorig jaar overleden aan een hartstilstand in haar eigen bed.

Het ging al weken steeds slechter met haar. Opeens kon ze niet meer lopen terwijl ze altijd heel erg actief was.
De week daarna at ze en dronk ze nauwelijks. Mijn voorgevoel zei al dat ze niet meer lang zou leven en binnenkort mij zou verlaten.
Op haar sterfbed hebben we nog voor het laatst samen thee gedronken, ook al kon ze het niet meer.
‘Sylvana jaag altijd jouw dromen achterna en laat niemand jou ooit gebruiken. Jij bent mijn enige kleinkind en ik zal altijd dicht bij je zijn’ zei mijn oma fluisterend.
‘Oma laat mij niet alleen, jij bent de enige die mij begrijpt en ik kan niet zonder jou’ snikte ik terwijl ik haar hand goed vasthield.
‘Sylvana je bent een sterke vrouw van binnen en onthoudt dat ik altijd dicht bij je zal zijn’ zei ze en ze zuchtte erg diep.
Ze ademde voor het laatst toen ik stilletjes naast haar kwam liggen in haar bed.

Vaarwel oma. Vaarwel mijn lieve engel.

Een traan ontsnapte uit mijn ooghoek en baande zich een weg over mijn wang naar de grond.
Met de dag mistte ik haar meer en meer, vooral omdat zij de enige was die Ryan mocht. Mijn ouders erkenden mijn relatie niet omdat Ryan niet de ideale schoonzoon zou zijn.
Mijn vader was namelijk een bekende advocaat en mijn moeder had een eigen schoonheidssalon die erg geliefd was bij vele rijke dames.
Dit betekende dat wij het financieel erg goed hadden en konden genieten van vele luxe.
Ryan was vroegtijdig met school gestopt en was als leerling begonnen bij een autogarage. Zijn salaris was net genoeg om de vaste lasten te kunnen betalen en om eens in de zoveel tijd op reis te kunnen gaan. Kortom een doorn in het oog voor mijn ouders.

Zachtjes blies ik op mijn nagels zodat het sneller zou drogen en zodat ik snel kon omkleden om te vertrekken.
Ryan en ik hadden afgesproken in Breda zodat wij niet ontdekt zouden worden. Breda was een heel eind vanaf Amsterdam, dus dat zou wel goed komen.
Nadat mijn nagellak eindelijk droog was sprong ik overeind en haastte naar mijn kledingkast.
Mijn kledingkast bestond uit enkele jurkjes, jeans, colberts, vesten en natuurlijk wat ondergoed.
Totaal anders dan mijn moeders inloopkast met dure merkkleding. Ze had alles gesorteerd op kleur, merk en maat.
Mijn moeder zag er elke dag uit alsof ze zo uit een modeblad stapte terwijl ik juist van mooi en simpel hield. Mijn moeder koos voor Chanel en ik koos voor een leuk jurkje van de H&M.

Wij verschilden als water en vuur en daarom begrepen wij elkaar nooit. Echt waar nooit, zo lang ik mij kan herinneren.

Vandaag zou ik voor lekker kort en zomers gaan omdat het erg warm was buiten.
Ik koos voor een roze jurkje met groene bloempatronen erop. Een legging eronder en lekkere zittende ballerina’s.
Mijn bruine haarlokken maakte ik vast met een gouden haarklem en maakte mijn look af met wat gouden armbanden.
Roze lippenstift en wat gouden oogschaduw.
Uiteindelijk bekeek ik het eindresultaat in de grote spiegel die naast mijn kast stond.

Ik was volslank en had helaas de slankheid van mijn moeder niet. Mijn neus was iets te groot en ik had gifgroene ogen.
Niet groot en sierlijk net als die van mijn moeder.
Mijn heupen waren iets te breed en ik had enkele sproetjes op mijn gezicht.
Wat ik wel weer mooi vond aan mezelf was mijn haar. Mijn moeder had mijn haar nog nooit geknipt waardoor mijn haar tot mijn achterwerk kwam.
Sinds mijn oma overleden was begon mijn onzekerheid over mijn uiterlijk. Zij vertelde mij elke dag hoe mooi ik wel niet was terwijl mijn moeder continue lag te zeuren over dat ik op een dieet moest gaan.

Een diepe zucht ontsnapte uit mijn keel en snel probeerde ik mezelf op te vrolijken aan de gedachte dat ik Ryan eindelijk weer kon zien!
Tevreden verliet ik mijn kamer en sloot de deur achter mij. De klok gaf al 2 uur aan terwijl ik om half 2 met Ryan had afgesproken om bij het station te zijn.
Hij zou wel woedend zijn want hij hield niet van laatkomers. Helemaal niet als hij speciaal voor mij vrij nam van zijn werk.

‘Sylvana, wat heb jij een haast zeg? Waar ga jij naartoe?’ hoorde ik mijn vader vragen terwijl hij mijn kant kwam lopen vanuit zijn kantoor wat naast mijn slaapkamer was.
‘Ik had om half 2 afgesproken met Maria, maar ik ben al veel te laat pa. Ze vermoordt mij nog’ loog ik en ik hoopte dat hij het geloofde.
Mijn vader wist dat ik erg close was met Maria en dat wij vaak afspraken.
Maria was mijn hartsvriendin en zij wist ervan dat mijn ouders mij verboden hadden om nog met Ryan om te gaan.
Gelukkig steunde Maria mij en vaak was zij mijn alibi zodra het kon.
‘OW zal ik je anders brengen? Ik moet toch richting het centrum voor een vergadering’ vroeg mijn vader terwijl hij zijn autosleutels liet zien.
Ik raakte licht in paniek en wist 1-2-3 niet wat ik hierop moest zeggen.

Ik moest helemaal niet naar het centrum maar naar het station en dat was totaal de andere richting op.
‘Dat hoeft niet hoor pa. Ik heb haar net gebeld en ze komt mij zo ophalen maar toch bedankt’ en snel drukte ik een kus op zijn wang stormde de trap af en vluchtte het huis uit.
Met snelle passen probeerde ik onze straat uit te lopen en zo tijd in te halen.
Ik greep naast mij om mijn mobieltje uit mijn handtas te pakken maar voelde dat ik mis greep. Alweer was ik mijn handtas vergeten!

Hoe zou ik in hemelsnaam naar Breda kunnen gaan met de trein zonder geld?

Ik kon mezelf wel wurgen en rende snel maar weer terug naar huis.
In de verte zag ik mijn vader een gesprek voeren bij onze voordeur met Luke.
Kotsneigingen kwamen meteen naar boven met de aanblik van Luke.

Luke was onze nieuwe buurjongen die tegenwoordig in het huis woonde van mijn overleden oma. Hij was een miljonair geworden door zijn succesvolle IT-bedrijf en behoorde ook in de Quote 500.
Hij bleek alles mee te hebben waaronder ook zijn uiterlijk.
Blond haar met zeeblauwe ogen en spierwitte tanden. Hij had een getraind postuur en was ook bekend als een player.
Hij was de meest begeerde singel man van Nederland namens Hart van Nederland.
Dit was ook de reden waarom ik juist van mijn badboy Ryan hield, hij was erg op zichzelf en zou mij nooit bewust pijn doen.

Met een vuile blik keek ik Luke aan toen hij mij aan zag lopen.
‘Hallo Sylvana, wat leuk om jou te zien! Lange tijd geleden, sorry dat ik niet langs ben gekomen want ik ben zo druk bezig met mijn bedrijf ‘ zei hij terwijl hij mij bekeek van top tot teen.
Zijn blik begon bij mijn lippen en een kleine glimlach ontstond op zijn lippen toen zijn blikte haakte op mijn boezem.
Gadverdamme, het begon nu al! Hij bekeek mij aan alsof ik zijn nieuwe prooi was.
‘Geeft niet hoor, het blijkt dat niemand jou heeft moeten missen’ zei ik bot terwijl ik hem vals aankeek.
Mijn vader keek mij aan met een waarschuwende blik en al gauw keek ik weg.

Luke was de ideale schoonzoon voor mijn ouders. Goed inkomen, goed imago en hij zag er ook nog eens goed uit.
‘En wat brengt jou hier Sylvana, had jij geen afspraak met Maria?’ vroeg mijn vader achterdochtig en gauw keek ik hem benauwd aan.
Hij zou het toch hopelijk niet doorhebben dat ik continue glashard aan het liegen was?
‘Handtas vergeten haha!’ zei ik met een sarcastische lach en hoopte vanuit het diepste van mijn hart dat hij niet door zou vragen.
‘Dat kan gebeuren, ga maar gauw naar binnen en doe de groeten aan Maria’ zei mijn vader terwijl hij de voordeur opende.
Zonder gedag te zeggen liep ik gauw naar binnen en rende de trap op naar boven.

Mijn handtas lag nog op mijn bed en gauw viste ik mijn mobiel uit handtas. 15 gemiste oproepen, 6 voicemail-berichten en 5 nieuwe sms’jes. Mijn vermoedens klopte toen ik alle berichten naging.
Ryan was behoorlijk boos omdat ik alweer eens te laat was. Het zou een wonder zijn om hem nog op te kunnen vrolijken dus stuurde ik gauw maar nog een sms terug.

Sorry liefje! Handtas vergeten. Ben onderweg. Xxx

Snel propte ik mijn mobiel weer in het zijvakje van mijn handtas en sloot mijn slaapkamerdeur met een harde klap.
Plotseling werd er een hand op mijn schouder neergelegd en liet ik een harde gil horen. Geschrokken keek ik de persoon aan en zag dat het Luke was.
‘Wat bezielt jou toch in jouw hoofd om mij zo erg te laten schrikken’ gilde ik woedend naar hem.
‘Ik riep je de hele tijd maar je gaf geen respons. Daarom kwam ik kijken of alles wel goed ging’ hoorde ik hem zeggen met een bezorgde blik.
Een zucht ontsnapte uit mijn keel en ik probeerde mijn woede in toom te houden.

Waarom zou hij überhaupt zorgen over mij moeten maken, ik ken die gast geeneens!

‘Dan heb ik je niet gehoord, kan ik nog iets voor je doen? Want ik heb hier geen tijd voor en heb een afspraak’ siste ik naar hem en plots reikte hij mij een envelop aan.
Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik hem verbaasd aan en wist niet wat ik ermee moest doen.
‘Gefeliciteerd Sylvana, ik hoorde gisteren van jouw vader dat jij vandaag jarig bent’ zei hij met een glimlach.
Zijn ogen straalde en voorzichtig ontblootte hij zijn spierwitte tanden terwijl hij op mijn reactie afwachtte.
Een schok ging door mij heen door het beseffen dat ik mijn eigen verjaardag was vergeten.

Hoe dom kan je zijn om je eigen verjaardag te vergeten!
Door alle stress van afgelopen dagen voor de zomervakantie was ik er niet helemaal bij met mijn hoofd.
‘OW bedankt Luke, aardig van je’ zei ik zacht terwijl ik de envelop aannam en er met een vinger over streek.
De envelop was van ruw briefpapier en met grote letters stond er mijn naam.
‘Geniet van je 17de verjaardag’ en hij liet mij alleen achter.
Het duiveltje in mij schreeuwde om de envelop te verscheuren en weg te gooien.

Wat moest ik hier in hemelsnaam mee?

Het engeltje in mij was te nieuwsgierig en eigenlijk wilde ik dolgraag weten wat er nou in de envelop zat. Een kaart? Een cadeaubon? Geld?
Om te kunnen weten wat er in zat moest ik de envelop openen en dus besloot ik dit ook te doen.
Uit de envelop haalde ik een brief met sierlijke letters. Het was een zelfgeschreven brief van Luke.

Lieve buurmeisje,
Gefeliciteerd met je 17de verjaardag! Ik wens jou nog vele gezonde en gelukkige jaren toe.
Ik hoop dat je deze brief helemaal afleest omdat ik altijd al het gevoel heb gehad dat je mij niet echt mocht.
Ik vind het jammer dat jij mij nooit een kans hebt gegeven om mij echt te leren kennen.
Je moet niet geloven wat andere zeggen want zij zijn er alleen op uit om mij helemaal zwart te maken.
Daarnaast zal het wel erg moeilijk zijn dat ik nu in het huis woon van jouw dierbare oma.
Met deze gedachte in mijn achterhoofd beloof ik jou dat je altijd mag langskomen wanneer jij wilt.
Ik heb iets gevonden op de zolder wat jij vast wilt hebben. Kom maar een keer langs als je er klaar voor bent.

Vriendelijke groet of ik bedoel groetjes

Luke

Leuk verhaal! Vooral de proloog trekt me heeeeel erg. Zou het meisje in de proloog Sylvana zijn? ^^ Ik ben erg benieuwd. Tekstueel heb ik niks aan te merken. Ga zo door!

ROMEH, leuk dat je mijn verhaal leest.

________________________________________________________________________________________________

Hoofdstuk 2

Met trillende handen liet ik de brief op de grond vallen.
De brief gaf mij kippenvel over mijn hele lichaam en opeens had ik een kurkdroge mond.
Wat zou hij in hemelsnaam op de zolder hebben gevonden wat ik graag zou willen hebben? Zou het iets zijn van mijn oma?
Snel rende ik van de trap af en zag mijn vader wachten in de deuropening.
‘Waar is Luke? Ik moet hem dringend spreken’ vroeg ik mijn vader.
‘Hij is bij zijn auto? Sinds wanneer vraag jij om Luke’ vroeg hij verbaasd.
Zonder een reactie terug te geven rende ik langs hem weg en keek rondom zijn huis of ik hem zag staan.
Hij stapte net zijn auto in en wilde zijn motor starten.
‘LUKE STOP!’ gilde ik hard maar het leek alsof hij mij niet kon horen door het harde geronk van de motor.
Rennend in een volle vaart stopte ik naast zijn auto en bonkte met beide vuisten op het zijraam.
Luke keek mij geschrokken aan en al gauw ging het zijraam sloom omlaag.
‘Jezus Sylvana, jij hebt mij laten schrikken. Wat is er?’ vroeg hij geschrokken terwijl hij wat meer van zijn stuur af kwam.
‘Ik moet met je praten Luke over de brief NU!’ zei ik dwingend en eigenlijk verwachtte ik geen tegenspraak.
Luke keek op zijn horloge en keek toen bedenkelijk naar mij.

Zenuwachtig bewoog ik heen en weer en bevochtigde ik mijn mond om beter uit mijn woorden te kunnen komen.
‘Ik wilde eigenlijk boodschappen gaan doen, ga je mij?’ vroeg hij mij en hij keek diep in mijn ogen met een charmante glimlach.

Alsof hij mij kon overhalen met zijn charmes!

‘Luke!’ gilde ik boos en ik wilde al weglopen totdat hij mij snel terug riep.
‘Oké, oké pittige dame. Ik parkeer mijn auto even in de garage. Open de voordeur maar alvast en neem wat fris het is stikheet!’ pufte hij en hij pakte enkele sleutels van het dashboard en gaf het via het raam aan mij.
Verveeld keek ik naar de sleutels en met een harde vaart reed hij achteruit en stopte net voor de garage die verbonden was met het huis.
Jeetje, hij commandeerde mij nu al!
Gauw haalde ik mijn schouders op en opende de voordeur. Even stond ik stil en haalde diep adem.
Met mijn rechterhand duwde ik de voordeur open en stapte wantrouwend naar binnen.

Het was erg moeilijk voor mij om hier te zijn.
Herinneringen van mijn oma kwamen naar boven wat mij een beetje verdrietig maakte. Het leek alsof ik in een totaal ander huis was binnen gestapt.
Mijn oma hield van antieke spullen en zachte kleuren terwijl Luke alles strak en modern had ingericht.
Alles was zwart, wit en grijs.
Met een vinger ging ik over een grote vaas die op de grond stond. De vaas kwam wel tot mijn middel!
Met kleine stappen liep ik richting de woonkamer en legde de sleutelbos op een salontafel.
Het viel mij op dat Luke de open haard had gesloopt en er een prachtige grote witte piano stond.
Ik was totaal niet muzikaal en vond het altijd al bijzonder als iemand een instrument kon spelen.
‘Inderdaad, ik speel piano’ hoorde ik Luke zacht in mijn oor fluisteren en als reflex gaf ik een harde stoot naar achter wat in zijn buik terecht kwam.

Vuurrood werd ik van schaamte en van woede terwijl hij pijnlijk zijn handen op zijn buik hield.
‘Waag het om dit nog eens te doen, ik ben niet zoals al die andere vrouwen die jij bedriegt’ siste ik woest en gooide boos mijn handtas op de grond.
‘Het spijt me, ik dacht dat je wel doorhad dat ik achter je stond’ zei hij zacht en al gauw vermande hij zichzelf en ging rechtop staan.
Hij liep naar een apparaatje wat aan de muur hing en koele lucht kwam de woonkamer binnen.
Puffend nam ik plaats op de sofa en probeerde mijn woede onder controle te houden.
‘Wil je iets fris?’ vroeg hij en hij liep richting de gang.
‘Nee bedankt. Schenk maar iets voor jezelf in’ zei ik en hij liet mij alleen achter in de woonkamer.

Bzzzt… Bzzzt… trilde mijn handtas die op de grond lag. Vloekend in mezelf greep ik mijn handtas en pakte mijn mobiel eruit.
Inkomend oproep: Mijn schatje
Net toen ik wilde opnemen kwam Luke binnen met een dienblad met twee glazen en een grote kan limonade.
Snel drukte ik de oproep weg en verstopte mijn mobiel achter mijn rug.
Verbaasd keek Luke mij aan en ongemakkelijk liet ik een glimlach zien.

Hopelijk zou hij het niet doorhebben, want niemand mocht weten van Ryan behalve mijn beste vriendin Maria.

‘Gaat alles wel goed? Je ziet er zo oncomfortabel uit?’ vroeg hij terwijl hij de beide glazen inschonk.
‘Gaat prima. Vertel wat meer over jouw brief’ commandeerde ik hem en bleef hem strak aankijken.
Hij keek mij snel aan en legde een glas voor mij op de salontafel. Zonder naar het glas te kijken bleef ik hem aanstaren.
‘Owja over de brief. Hopelijk ben je er niet al teveel van geschrokken’ en hij nam plaats tegenover mij achter de piano.
Hij legde het glas op een bijzettafel en hield zijn beide handen vast.
Mijn ogen dwaalde af naar zijn gespierde armen die goed te zien waren door de houding die hij nu aannam.
‘Nee hoor’ stamelde ik en nam snel een slok van mijn glas limonade.
Luke stond op en liep richting een grote vitrinekast.
Ondertussen greep ik gauw mijn mobiel achter mij en propte hem ongemakkelijk in mijn handtas.
Gelukkig draaide hij daarna pas om en hield een zilver doosje vast.

Het zilveren muziekdoosje van mijn oma.

Gechoqueerd bleef ik erna staren en stond voorzichtig op. Het zou toch niet waar zijn?

Hoe dichterbij ik het muziekdoosje kwam des te meer mijn ademhaling sneller ging.
Luke gaf het mij aan en ik hield het muziekdoosje tussen mijn handen.
Hard beet ik op mijn lip om de tranen binnen te houden en ik opende dekseltje en het melodie wat mijn oma voor mij zong klonk nu luid en duidelijk door de woonkamer.
In het midden van het doosje zat een zilveren ketting die ik eruit haalde.
Slikkend legde ik het muziekdoosje even aan de kant en ging er met mijn vingers over de ketting.
‘Dit vond ik ook op de zolder’ zei hij en ik keek hem bedroefd aan.
Hij hield een roze envelop voor zich en de zijkanten waren wat verkreukeld.
Voorzichtig nam ik de envelop aan en opende ik de envelop.
Ik haalde er een foto uit van toen ik nog klein was en stond lachend naast mijn oma.
De tranen kon ik niet meer inhouden en een traan kwam terecht op de foto.
Snikkend streelde ik over het gezicht van mijn oma en zuchtte diep.
‘Ik mis je zo oma, was je maar bij mij!’ zei ik snikkend en keek Luke toen aan.
Bedroefd keek hij mij aan en ik zag dat hij mij van dichtbij keek. Voorzichtig veegde hij een traan weg van mijn wang en liet een kleine glimlach zien.
‘Dit is de eerste keer dat jij je emoties laat zien waar ik bij ben’ zei hij zacht en hij gaf mij een servet aan.
Gauw draaide ik mij om en veegde mijn tranen weg.

‘Ik moet maar eens gaan en bedankt voor jouw brief en voor dit’ zei ik en gauw pakte ik mijn handtas en het muziekdoosje.
De zilveren ketting deed ik weer terug in het muziekdoosje en sloot het deksel ervan.
Zonder gedag te zeggen liep ik gauw weg richting de voordeur.
Plots haalde Luke mij in en stond wagenwijd met zijn armen voor mij om mij tegen te houden.
‘Ik ben nog niet klaar Sylvana, neem plaats in de woonkamer’ zei hij alsof hij geen tegenspraak verwachtte.

Zijn blauwe ogen waren nu een stuk donkerder en hij keek mij met een doordringende blik aan.
Zijn kaaklijn stond strak wat mij duidelijk liet weten dat hij hard op zijn kiezen beet.
‘Luke je weet dat ik een afspraak heb’ zei ik wat geïrriteerd en probeerde langs hem te lopen.
Met een harde greep in mijn arm liet ik geschrokken de envelop en muziekdoosje vallen op de grond.
Het maakte een oorverdovend geluid op de tegels en geschrokken keek ik Luke aan.

Wat was dit nou weer!?

Boos probeerde ik mijn arm los te trekken maar Luke was vele malen sterker.
Dat krijg je ervan als je nooit gesport had terwijl je tegenstander dagelijks in de sporthal te vinden was.
‘Ga zitten’ zei hij nu hard en ruw duwde hij mij weer de woonkamer binnen. Lijkbleek werd ik en lichtjes raakte ik in paniek.
‘Luke waar slaat dit nou weer op?’ zei ik wat angstig en keek hem vragend aan.
‘Ga zitten en ik leg het je uit’ zei hij boos en wees richting de sofa waar ik net in zat.
Gehoorzamend en stil nam ik plaats op de sofa en opgefokt haalde hij een hand door zijn haar.
‘Sylvana jij maakte mij gek. Vrouwen liggen voor mijn voeten en jij laat mij in de kou staan alsof ik jou niets kan schelen. Het zou mij niet verbazen dat jij mij liever ziet gaan dan blijven’ zei hij geïrriteerd en keek mij nu met een valse blik aan.
Luke bleek twee gezichten te hebben was ik achter gekomen en dit maakte de angst die in mij zat alleen maar groter.

‘Maandenlang probeer ik indruk op jou te maken. Ik heb een nieuwe auto gekocht, maar je hebt er nooit naar gekeken. Heb een grote metamorfose ondergaan en ben hard gaan trainen zodat jij op mijn charmes zou vallen’ zei hij terwijl hij nog een glas volschonk met limonade en het in één keer leegdronk.
Met open mond keek ik hem aan en ik had hier werkelijk geen woorden voor.
Had hij dit nou serieus allemaal voor mij gedaan?

Eigenlijk geloofde ik geen één woord van wat hij zei.

Luke legde met een harde klap het glas op tafel en kwam gevaarlijk dichtbij.
Een kleine gil ontsnapte uit mijn mond en snel wilde ik opstaan en zo ver mogelijk van hem vandaan gaan.
Snel drukte hij mij terug op de sofa en hing met zijn gezicht voor mij.
Mijn hart stond stil en ik hield mijn adem in. Hij was zo dichtbij! Onze lippen raakten elkaar haast aan!
‘Maak het uit met jouw vriendje en begin een relatie met mij. Ik zal jou behandelen als een prinses Sylvana. Dat beloof ik je. Doe je niet wat ik zeg, dan zorg ik ervoor dat jouw vriendje het daglicht niet meer zal zien’ zei hij terwijl een duistere blik in zijn ogen kwam.
Voorzichtig probeerde ik wat van hem vandaan te komen en draaide mijn gezicht weg.
Stilletjes haalde ik weer adem en nu was de paniek te groot.
Tranen kwamen automatisch uit mijn ogen en gauw sloot ik mijn ogen. Hij was zo dichtbij dat het leek alsof het brandde!

‘Bel hem en maak het uit’ zei hij en gelukkig stapte hij achteruit.
Met mijn handen waaide ik voor mijn gezicht om wat te kalmeren en veegde ruw mijn tranen weg.
‘Nee Luke. Jij kunt een veel beter iemand krijgen. Doe dit niet’ zei ik zacht en probeerde hem over te halen.
Benauwd keek ik telkens naar de gang en kneep vreselijk hard in het stof van de sofa.

Als ik zou gillen zou iemand mij dan horen?

Plotseling greep hij mijn handtas en trok er zo hard aan dat het handvat stuk scheurde.
Met een grote sprong rende ik richting de voordeur en gilde mijn longen uit mijn lijf.
Een pijnlijke scheut ging door mijn hoofd doordat ik vast werd gegrepen aan mijn haar.
Hij trok de haarklem eruit en trok zo hard aan mijn haar zodat ik wel naar achteren moest stappen.
Huilend van de pijn smeekte ik hem mij los te laten.
Met beide handen greep ik naar mijn handen en probeerde met al mijn kracht mijn haren uit zijn sterke greep los te krijgen.
‘Dacht het dus niet hé!’ schreeuwde hij hard in mijn oor en al gauw liet hij mij los en verloor ik mijn balans waardoor ik hard op de grond viel.
Huilend wreef ik over mijn pijnlijke ellebogen en duwde met mijn voeten mezelf in een hoekje achter de piano.
Mijn hart ging als een gek tekeer en ik voelde dat ik in mijn broek had geplast van angst.

Zou het uit de hand lopen?

Hoofdstuk 3

Stap voor stap kwam hij dichterbij en door de angst maakte ik kleine piepgeluiden.
Alsof je een muis in de val had gelokt en de muis alle pogingen probeerde om te ontsnappen.
Het voelde alsof ik in de hel was beland en dit nog lang niet zou stoppen.
Hij knielde voor mij neer en hield mijn kapotte handtas in zijn rechterhand.
‘Bel je vriendje en maak het uit’ commandeerde hij en hij pakte mijn telefoon eruit en hield het voor mij.
Angstig en met trillende handen ging ik wat overeind zitten terwijl ik mij doodschaamde.

Had hij wel door dat ik in mijn broek had geplast?

Met moeite haalde ik adem en zocht het nummer van Ryan.
Terwijl ik zijn naam opzocht scrolde ik wat naar beneden en bleef bij de naam ‘Papa’ hangen.
Snel greep hij mijn telefoon uit mijn hand en keek naar wat ik precies deed.

Hier zat ik dan op de grond met zeiknatte broek, verwarde haar, pijnlijke ellebogen en het voelde alsof iemand een touw rond mijn nek had vastgebonden.
Mijn ogen jeukte van de pijn en mijn neus zat helemaal verstopt.
‘Je zou het nummer van je vriendje opzoeken niet je vader!’ zei hij nors en al gauw hield hij mijn mobiel aan zijn oor.
Ik was als vastgenageld aan de grond en durfde mij niet meer te bewegen.
Alsjeblieft Ryan neem niet op! Neem niet op!
‘Goedendag met Luke, ik wil aan jou doorgeven dat je ver weg van mijn vriendin moet blijven. Sylvana en ik zijn verliefd op elkaar en willen verder met elkaar’ zei hij zonder adem te halen.
Ik hoorde Ryan aan de andere kant schreeuwen maar Luke onderbrak hem weer.
‘Blijf uit de buurt van Sylvana, anders zul jij het daglicht nooit meer zien. Weet jij wel wat ik allemaal in staat ben?’ zei hij nu boos en stond op terwijl hij zijn andere hand tot een vuist maakte.
Mijn mond leek vastgelijmd te zitten terwijl ik hard van binnen gilde.
‘Dag Ryan’ zei Luke en woest gooide hij mijn telefoon hard tegen de muur die in vele stukken brak.

Door al de agressie werd ik bang en begon ik weer hard te huilen en vond ik genoeg kracht om weg proberen te komen.
Ik boog mij voorover en kroop richting de gang maar werd al weer omgeduwd.
‘Luke laat me gaan, doe mij dit niet aan’ piepte ik en uitgeput ging ik op de grond liggen.
Mijn oververhitte gezicht legde ik op de koude tegels en een diepe zucht ontsnapte uit mijn keel.
‘De pijn duurt even, neem maar een douche’ zei hij en hij trok mij voorzichtig omhoog.
Mijn benen bibberde en hij hield mij strak overeind.
Misselijkheid kwam naar boven en de kamer leek op mij af te komen.
‘Ik voel me niet goed Luke, help me’ piepte ik en mijn ademhaling raakte helemaal van slag.
‘Je hyperventileert’ zei Luke en hij liet mij zitten op de bank en kwam snel weer terug met een plastic zak.
‘Adem hierin, tel tot 3 en adem dan weer uit’ zei hij terwijl hij mijn armen goed vasthield zodat ik niet flauw zou vallen.
Wild schudde ik ‘nee’ met mijn gezicht maar probeerde het toch uit om mijn ademhaling op orde te krijgen.
Luke stond op en kwam even later weer terug en legde een koude natte handdoek rond mijn nek en half over mijn gezicht.

Na enkele minuten voelde ik dat mijn ademhaling weer onder controle had en legde de zak en handdoek opzij.
‘Ik wil naar huis’ pufte ik terwijl ik wat achterover ging zitten op de bank.
‘Dat weet ik Sylvana, kom wat bij en ik laat je gaan’ zei hij alsof hij praatte alsof ik zijn bezit was.
‘Wil je wat drinken of even jezelf wassen?’ zei hij en ging weer achter de piano zitten.
‘Ik wil mijn gezicht even wassen’ en ik stond stijfjes op en hij knikte.
Ik besloot maar om geen vluchtpogingen meer te doen en liep de trap op naar boven.
Mijn legging voelde verschrikkelijk aan en ik sloot de badkamerdeur achter mij.

Snel trok ik mijn legging en ondergoed uit en begon mezelf te wassen met wat heerlijke koud water.
Geschrokken keek ik in de grote badkamerspiegel en het leek alsof er een bom was ontploft in mijn haar.
Mijn haar stond alle kanten op en verkrampt wreef ik ook over mijn pijnlijke ellebogen.
Ze waren licht geschaafd en ik waste ook mijn ellebogen met wat koud water.
Twijfelend opende ik een deurtje onder de wastafel en zag er schone handdoeken liggen.
De handdoeken voelde zijdezacht aan en stiekem snoof ik eraan. Ze roken heerlijk naar wasverzachter.
‘Nu mijn afschuwelijke gezicht’ en met moeite kreeg ik de uitgelopen make-up van mijn gezicht.
Daarna kamde ik mijn haar met een borstel wat ik had gevonden en beetje bij beetje begon ik er weer normaal uit te zien.

Mijn hart stond stil door het geklop en in paniek keek ik om mij heen en ook naar de natte kleding op de grond.
Op dit moment walgde ik van mezelf dat ik zo'n lafaard was.
‘Ik heb wat schone ondergoed en een broek voor je.’ hoorde ik Luke zeggen van achter de badkamerdeur.
Snel deed ik de natte kleding in de handdoek en streek mijn jurkje weer recht.
Ik kneep stevig in het handvat en opende de deur op een kier.

Luke had een gestreken broek in zijn hand en wat ondergoed in een verpakking.
Zijn blik was erg zacht en hij leek verlegen te glimlachen. VERLEGEN?
Snel trok ik het uit zijn handen en met een knal gooide ik de deur dicht en deed het slot dicht.
Met mijn rug stond ik nu tegen de deur en gooide de broek en ondergoed op de grond.
Stilletjes luisterde ik wat ik aan de andere kant van de deur hoorde. Na enkele seconde hoorde ik voetstappen op de trap die zachtjes dempte.
‘Gelukkig’ zuchtte ik en greep het ondergoed weer van de vloer.
Met alle kracht die ik in mij had trok ik de verpakking los en trok het ondergoed aan.
Natuurlijk zat het niet goed, maar het voelde wel al stukken fijner dan mijn zeiknatte ondergoed en legging.
De broek zat wat te los bij mijn middel en de broekpijpen waren wat te lang.
Ik vouwde de broekpijpen aan de onderkant wat op en maakte de broek zo strak mogelijk.

Wat nu?

Weer beet ik op mijn lip en keek angstig in de spiegel.
Mijn grote pupillen verraadde dat de angst weer in mij groter werd en opeens hoorde ik een mooie piano melodie door het huis klinken.
Luke bespeelde de piano en ik gaf toe dat hij het heel goed kon.
Geen een toon klonk fout en het leek alsof hij het jaren deed.
Voorzichtig opende ik het slot en opende de deur op een kier en keek snel rond.

Niemand.

Met kleine stappen liep ik de trap af en stond al gauw in de gang.
Luke leek in zijn eigen wereldje terwijl zijn vingers over de pianotoetsen gingen. Hij leek in zijn element en mijn blik ging al gauw naar de voordeur.

Zou het dit keer lukken?

Alsof hij mijn gedachtes kon horen stopte hij met spelen en keek mij nu aan.
‘Het is gelukt zie ik’ en hij kwam naar mij toe lopen.
Verdedigend hield ik mijn handen voor mijn gezicht en voelde opeens dat hij mij naar zich toe trok en mij in zijn brede armen hield.
‘Wees niet bang Sylvana, ik doe je niets als je doet wat ik zeg’ bromde hij zacht en een koude rilling ging over mijn rug.

Hoofdstuk 4

Ken jij de film van Twilight New Moon?
Dat meisje blijft maanden lang voor zich uit staren naar buiten omdat zij zich van binnen zo leeg voelde omdat Edward haar verlaten had.

Dat was het gevoel dat ik ook had.

Luke had mijn vader wijs gemaakt dat ik overvallen werd door twee zakkenrollers en dat Luke mij ‘zogenaamd’ huilend tegenkwam en hij mij mee had genomen naar zijn huis.
Mijn vader vertelde het meteen aan mijn moeder en mijn ouders konden Luke niet genoeg bedanken.
Wat de vreugde helemaal vergrootte was dat Luke hen vertelden over onze nieuwe relatie.
Een relatie die hij mij gedwongen had.

De zon had zichzelf verstopt achter de grijze wolken en de zomer leek voorgoed voorbij.
De zomervakantie was bijna voorbij en eigenlijk had ik allang voor een stageplaats moeten solliciteren.
Alle levensvreugde was uit mij gezogen en ik kon niets anders doen dan mezelf op te sluiten en op mijn bed te liggen.
Het was ook onmogelijk om contact te krijgen met Ryan nu mijn mobiel kapot was en Luke mij een nieuwe mobiel had gegeven met GPS.
Zo kon hij mij altijd in de gaten houden waar ik was.
Daarnaast had ik ook een nieuwe laptop gekregen en had mijn moeder mijn oude verkocht.
Luke had een soort beveiligd programma opgezet met een wachtwoord die vele sites filterde en hij kon in mijn geschiedenis zien wat ik precies allemaal had opgezocht en wat ik had gemaild.

Te gek voor woorden!

Ik voelde mij een zware crimineel die mensen had vermoord terwijl ik onschuldig was!
Gelukkig had Luke het heel erg druk de laatste tijd op zijn werk waardoor ik hem sinds die dag niet meer had gezien en hij de spullen had afgegeven aan mijn vader.
‘Sylvana, ik wil met je praten’ hoorde ik mijn moeder roepen achter mijn slaapkamerdeur.
Zuchtend stond ik op en streek snel mijn haren wat naar achteren.
‘Ja mam’ zei ik verveeld terwijl ze mij boos aankeek en mijn slaapkamer binnen kwam.
‘Ik begrijp goed dat het een grote impact op jou heeft gehad dat je overvallen bent, maar Sylvana raap jezelf eens op. Je zit al wekenlang in je kamer niets te doen. Praat met me’ zei ze op een moederlijke toon.
Verveeld liet ik mij achterover vallen op mijn bed en keek naar het plafond.
‘Mam ik heb geen zin in een preek, ik ben gewoon moe’ zei ik zonder haar aan te kijken.
‘Sylvana kijk hoe jij er uit ziet. Je draagt al dagen hetzelfde huispak en je haren zitten vol klitten’ zei ze nu wat geïrriteerd en ze kwam boven mijn gezicht hangen.
Ik rolde verveeld met mijn ogen en rolde mezelf opzij om overeind te komen.

Van top tot teen bekeek ik mijn moeder en ze zag er vandaag alweer fantastisch uit.
Ze had haar haren geblondeerd en met lichtbruine highlights geverfd.
Ze had een zalmroze mantelpakje en hoge zwarte pumps. Ze droeg haar diamanten ketting met bijpassende armband.
Haar ogen leken nog groter door de neppe wimpers en ze leek nu echt op een model.
‘Mam jij begrijpt mij nooit en zult mij ook nooit begrijpen, alleen oma begreep mij’ verweet ik haar en ik zag dat dit haar diep raakte. Haar blik werd erg hard en haar mond was een lange strakke streep geworden.
‘Jij weet dondersgoed dat dit mij pijn doet als je dit zegt. Kleed je om en kom naar beneden hoor je mij eigenwijze dame’ schreeuwde ze en ze gooide de deur hard achter zich dicht.
Met tranen in mijn ogen schopte ik woest tegen mijn bed en voelde mij nu nog meer gefrustreerd.

De deurbel ging en gauw rende ik naar het raam om te kijken wie het was.
Mijn raam stond precies boven de voordeur zodat ik altijd kon zien wie er aanbelde.
Koude rillingen gingen meteen over mijn rug naar het zien van Luke.
Hij had een grote bos bloemen in zijn hand en het leek alsof hij nog zijn werkkleding aanhad.
Een grijze pak met wit overhemd waarin ik hem vaker had gezien. Ik hoorde dat de voordeur door mijn moeder werd opengedaan en hoe overdreven mijn moeder Luke begroette.
‘Gadverdamme’ zei ik en sloot mijn slaapkamerdeur snel af. Hij moet echt niet denken dat hij zomaar mijn kamer mag binnenkomen.
Al snel klopten mijn vermoedens en werd er zachtjes op mijn slaapkamerdeur geklopt.
‘Hoi Sylvana, mag ik binnenkomen?’ hoorde ik hem poeslief vragen.
‘Nee!’ gilde ik en lachte zachtjes om mezelf.
Het was een lange tijd stil achter de deur en ik dacht dat hij al naar beneden was gegaan.
Opeens werd er iets onder mijn deur geschoven wat leek op een kaart.
Ik pakte de kaart en las verbaasd wat erop stond.

Mijn Sylvana, •Ik heb je gemist zeg! Daarom besloot ik om even langs te komen.
Ik heb jouw ouders bij mij uitgenodigd en wil ook graag dat jij komt.

Liefs
Van je nieuwe vriendje

Woedend scheurde ik de kaart in vele stukken en liet het allemaal op de grond vallen.
Met een vuist sloeg ik hard tegen de deur en kermde al snel van de pijn.
Opeens hoorde ik gerommel aan het slot en stond mijn moeder mij verbaasd aan te kijken en achter haar stond Luke.
‘Sylvana? Waar ben jij in hemelsnaam mee bezig?’ haar blik belandde op de vele stukjes papier op de grond en naar mijn knalrode gezicht.
‘Niets, ik kom zo en doe de deur achter je dicht’ schreeuwde ik boos en mijn moeder knikte naar Luke.
Mijn moeder liep naar beneden en Luke sloot de slaapkamerdeur.

‘Dus dit is jouw slaapkamer’ zei hij terwijl hij om zich heen keek.
Nog steeds hield hij de grote bos bloemen vast en keek mij daarna doordringend aan.
Snel draaide ik mij om en wreef over mijn vuist. Domme actie om tegen de deur te gaan bonken.
‘Dus de kaart ligt nu in stukjes op de grond’ zei hij zonder emotie en boos keek ik hem aan.
‘Wat denk jij dan? Dat je mij zomaar in elkaar kan beuken, mijn relatie kan verbreken en mijn ouders van alles wijs ligt te maken? Jij bent echt een misselijkmakend persoon’ zei ik woest en alle pijn en verdriet kwam weer naar boven.
Nog steeds keek hij mij doordringend aan en zei geen woord.
‘Verdwijn uit mijn leven of anders doe ik aangifte bij de politie!’ gilde ik hard en nog steeds kreeg ik geen reactie.
Dit maakte mij woest en sprong ik zijn richting op en gaf een harde klap tegen zijn wang.
‘Ga weg, ga weg Luke. Jij hebt heel mijn leven verkloot. Ben je nu blij’ huilde ik nu.

‘Ik eis dat je vanavond komt’ zei hij opeens en keek mij met een serieuze blik.
Stil legde hij de bos bloemen op mijn bed en vertrok zonder maar nog iets te zeggen.
Een frustrerende gil kwam uit mijn mond en ik stak een middelvinger richting de deur.

Ik greep de bloemen en plukte alle blaadjes van de bloemen. Hoe meer ik eraf plukte hoe agressiever ik werd.
‘Verdwijn uit mijn rot leven Luke! Verdwijn’ zei ik en de bloemstengels gooide ik weg en viel huilend neer op mijn bed.
Mijn hart was in miljoenen stukken gebroken en ik mistte mijn oma, Maria en natuurlijk Ryan. Waren ze maar hier bij mij!

Door al het gehuil werd ik al snel slaperig en viel daarna in een diepe onrustige slaap. Naar vele uren opende ik mijn ogen en voelde mijn hoofd bonken. Met slaperige ogen keek ik naar mijn wekkerradio die al 23:30 aangaf. Had ik zo lang geslapen?
Vermoeid rekte ik mij uit en stond op en deed het licht aan.

Bleep Bleep… piepte mijn laptop en verbaasd keek ik erna. Wie zou er in hemelsnaam rond deze tijd mij mailen?
Snel wreef ik in mijn ogen en opende mijn mailbox.

Nieuw bericht van: Luke@ITbedrijf.net

Gapend klikte ik het email aan en wilde het al gaan verwijderen totdat ik zag hij dat een bijlage had toegevoegd. Nieuwsgierig opende ik het email en kwamen mijn grootste angsten uit.

Er waren drie foto’s toegevoegd en ik zag Ryan bewust liggen op de grond. Zijn ogen waren bont en blauw en er kwam bloed uit zijn mond en neus. Zijn arm lag in een rare positie. Het leek wel gebroken te zijn en onder zijn rug lag ook een plas bloed.

Geschokt sloeg ik een hand voor mijn hand en probeerde niet te gaan gillen. Met trillende vingers scrolde ik wat naar beneden en las wat Luke precies had getypt.

Mijn Sylvana,

Had ik jou niet gewaarschuwd dat wanneer jij zou doen wat ik wil, ik jou niets aan zou doen?
Je bent vanmiddag niet op komen dagen en je ouders vertelden dat je in diepe slaap was. Daarnaast had jij mij ook nog eens geslagen en mij uitgescholden. Foute boel dame!
Wie niet luisteren wil, moet maar voelen. Kijk maar goed naar de foto’s, want dit keer is het jouw ex.
Ik verwacht jou morgen om 14:00uur bij mij thuis en trek wat makkelijks aan.

Liefs
Luke

NIET GESCHIKT VOOR LEZERS ONDER DE 16
____________________________________________________________________________

Hoofdstuk 5

Mijn handen sloeg ik voor mijn gezicht en liet de bittere tranen langs mijn wangen glijden.
Mijn tranen waren vol woede en eenzaamheid.
Hoe kon hij dit Ryan aandoen? Ryan was onschuldig! Ryan zou zich wel hopeloos hebben gevoeld!
Met de palmen van mijn handen veegde ik gauw de tranen weg en zocht mijn mobiele telefoon.

Ik wilde uitleg horen van Luke en wel nu!

Mijn mobiel lag onder mijn kussen en enkele seconden laten hoorde ik dat het overging.
Mijn hart bonkte nog harder tegen mijn borstkas en ik schrok toen ik de stem hoorde van Luke.
Luke: Dus je bent wakker?
Sylvana: Ik heb je mail gelezen
Luke kuchte even en ik hoorde dat hij opgelucht adem haalde. Tenminste zo leek het erop.
Mijn nagels kerfde ik in mijn telefoon en probeerde mijn adem onder controle te houden.
Luke: En jij belt zeker omdat je uitleg wilt?
Sylvana: Ja
Luke: Kunnen we nu afspreken? Dan leg ik het je uitgebreid uit?
Geschrokken keek ik richting mijn wekkerradio en het was al 00:23.
Sylvana: Uhm. Mijn ouders zullen vast al slapen dus het lijkt me geen goed idee.
Luke: Schat, je ouders vertelden toen ze bij mij kwamen dineren dat ze een weekendje weg zouden gaan. Als het goed is hebben ze een briefje voor jou achtergelaten.
Gauw hing ik op en rende mijn slaapkamer uit naar beneden.
Alle lichten stonden uit en ik deed het licht aan van de woonkamer.
Luke had gelijk, er lag inderdaad een brief op de eettafel en enkele briefbiljetten.
Met een suf gevoel pakte ik de brief en begon het te lezen.

Lieve Sylvana,
Jouw moeder is erg overstuur sinds jullie ruzie.
Om jullie allebei te laten kalmeren gaan je moeder en ik een weekendje weg zodat jij het huis voor jezelf hebt.
Nodig eventueel Maria uit of iemand anders om bij te blijven.
Ik heb wat geld achter gelaten en ik bel je morgenochtend om te vragen hoe het met je gaat.

Het spijt me dat het op deze manier moet.

Knuffels van je vader

Met tranen in mijn ogen legde ik de brief terug en het voelde alsof ik weer verlaten werd.
Niemand waarvan ik hield was nu bij mij in de buurt en ergens diep in mijn hart had ik spijt dat ik mijn moeder zo behandeld had.
Ze wilde mij begrijpen maar hoe kan ze mij begrijpen als zij de echte waarheid niet kent?
Met trillende handen hield ik de biljetten tussen mijn handen en zag dat mijn vader €500 totaal had achtergelaten.
Wel heel erg veel voor een weekendje.
Mijn maag begon te knorren en al snel bedacht ik me dat ik de hele dag nog niets had gegeten.
Mijn blote voeten maakte een zacht geluid op de koude vloertegels en trok de koelkastdeur open.
Het licht van de koelkast was het enige wat de keuken verlichtte en de maan die hoog boven in de hemel stond.

Ik greep een kuipje yoghurt met muesli en begon er met een eetlepel in te roeren.
Door het kloppen op de tuindeur schrok ik vreselijk en keek met opengesperde ogen wie het was.
‘Sylvana doe de deur open. Ik ben het Luke’ en ik zag dat hij wat dichterbij het raam kwam om ook echt te laten zien dat hij het was.
De bekende koude rilling ging weer over mijn rug en schuw opende ik de deur en liet hem de keuken binnen.
‘Damn, het wordt wel heel snel koud’ zei hij terwijl hij de deur achter hem sloot.
Stilletjes knikte ik en zonder hem aan te kijken at ik verder van mijn yoghurt.
‘Hoe gaat het?’ zei hij zacht en verdrietig keek ik hem aan.
‘Mijn ouders zijn weg gegaan zonder afscheid te nemen, natuurlijk gaat het niet goed. En nog maar te zwijgen over de email die jij hebt gestuurd’ en ik legde de yoghurt opzij en begon zachtjes te huilen.
Mijn schouders schokte en opeens kwam een vieze en misselijke smaak in mijn mond.
Met een hand voor mijn mond rende ik naar de wasbak en braakte daar alles uit.
Een warme hand ging over mijn nek waardoor ik nog meer moest braken.
Het voelde alsof ik pure ellende eruit braakte en de pijn in mijn keel verdoofde de pijn een beetje in mijn hart.

De zure smaak bleef in mijn mond hangen en ik draaide de kraan helemaal open.
Al gauw verdween al het braaksel in het afvoerputje en ik nam een grote slok water.
Met mijn handen maakte ik een kommetje en liet het koude water erin lopen en waste hiermee mijn gezicht en mond.
Luke ging met zijn hand van mijn nek tot aan mijn onderrug.
‘OW lieverd toch’ zei hij en hij pakte zachtjes mijn arm vast en draaide mij om.
Met tranen in mijn ogen keek ik hem aan en voelde mij zo slap en breekbaar.
Alle gevoelens hadden een soort bom in mij gevormd wat nu leek te ontploffen.
‘Zal ik wat soep voor je maken?’ vroeg hij en keek mij met een kleine glimlach aan.

Enkele blonde haarlokken stonden voor zijn ogen en met een draai met zijn gezicht naar links kon ik zijn beide ogen weer zien.
Het licht van de maan scheen een beetje op hem waardoor zijn ogen intens leken te zijn.
Plotseling kwam ik erachter dat hij enkel een hemd aanhad en een joggingbroek.
Zijn armen leken nog gespierder en zijn schouders nog breder.
Hij had nu een wat vollere gezicht wat hem nog aantrekkelijker maakte. Hij was vele koppen groter als ik en keek zo op mij neer.
Snel draaide ik mijn gezicht weg en trok mijn arm terug.
Hij zette een stap dichterbij en greep mijn middel vast en draaide zo om dat ik tussen het aanrecht stond en tussen hem.

Geschrokken keek ik hem aan en ik zag dat hij zijn lippen vochtig maakte met zijn tong.
Meteen kreeg ik kippenvel en ging met mijn gezicht naar achteren.
‘Luke laat me’ en hij liet mij niet uitpraten omdat hij zacht zijn lippen op de mijne drukte.
Zijn lippen waren erg zacht en een tinteling ging door mijn buik. Zijn lippen omhelsde de mijne zacht.
Hij rook heerlijk en ik probeerde naar adem te snakken.
Hij haalde zijn lippen van mij weg maar legde zijn voorhoofd tegen de mijne.
‘Ik houd van je Sylvana’ zei hij hees en ik wist niet meer wat ik moest doen. Alle alarmbellen begonnen te rinkelen!
Mijn hart voerde een strijd tegen deze gevoelens. Ik haatte hem! Ik haatte hem met wat hij allemaal met mij deed.
‘Luke laat me alsjeblieft los’ en hij tilde mij met twee handen op en bracht me naar de woonkamer.

Woest probeerde ik mij los te krijgen en ik had een warm gevoel in mijn onderbuik.
Dit mocht niet gebeuren! Hij mocht mij niet gek maken.
Hij legde mij neer op de bank en bang keek ik hem aan en hoopte niet dat hij veel verder zou gaan.
Snel sprong ik overeind waardoor hij mij naar achter duwde en op mij kwam liggen.
Het was overduidelijk dat hij opgewonden begon te raken en met mijn kracht probeerde ik hem weg te duwen.
Mijn ademhaling werd ook sneller en met zijn warme lippen drukte hij kleine kusjes in mijn nek. Dit was mijn gevoelige plek die ook Ryan altijd gebruikte om mij over te halen.
Natuurlijk wist ik dat ik er ook opgewonden van werd en sloot mijn ogen.
Zijn handen gleden over mijn armen naar de mijne en hij hield mijn handen strak vast.
Zijn warme ademhaling ging nu over mijn gezicht en verward keek ik hem nu aan.
Mijn stembanden leken gesnoerd te zijn waardoor ik niets kon uitbrengen.

Hoe kon hij nu met mij kussen terwijl ik net nog lag te braken?

‘Geef me liefde Sylvana, geef het mij’ zei hij opgewonden en ik begon over mijn hele lichaam te bibberen. Zijn stem klonk intens en heel diep terwijl hij het zacht had gefluisterd in mijn oor.
Weer had ik spijt dat ik hem binnen had gelaten en mij zo gemakkelijk ten prooi liet opstellen.
‘Luke ga weg’ pufte ik en hij beet nu zachtjes in mijn onderlip. Zachtjes kermde ik en voelde de warme golven door mijn lichaam gaan.
Weer stopte hij mij en kwam nu gelukkig van mij af. Stokstijf lag ik nog in dezelfde positie en begon te beseffen wat er net allemaal gebeurd was.
‘Je gaat van mij houden Sylvana, is het niet vandaag dan wel morgen’ zei hij en liep toen weg.
Als een zombie kwam ik overeind en liep met slome passen naar boven.
Met mijn vingers streek ik over de plekken waar hij mij had gekust en begon helemaal te trillen.
‘Nee Sylvana, hij is misschien erg aantrekkelijk en een goede kusser maar kijk wat hij allemaal heeft gedaan’ zei ik hardop en sloot mijn slaapkamerdeur achter mij.

Alles lag nog op de grond en ik besloot een ijskoude douche te nemen om af te koelen.

Mijn moeder had gelijk, ik moest mezelf oprapen en wel nu.

Hoofdstuk 6

De ijskoude douche liet de warme golven in mijn lichaam verdwijnen.
De warme gevoelens hadden weer plaats gemaakt voor de haatgevoelens en ik probeerde alle moed bij elkaar te verzamelen.
Vastbesloten stond ik boven aan de trap in een schone pyjama en met kletsnatte haar.
Mijn doel was om Luke duidelijk te maken wat ik precies voelde en dat er een einde moest komen aan onze relatie.
Als hij een relatie met mij wilde moest het ook vanuit mijn kant komen.
Met grote stappen liep ik de trap af en stond nu in het midden van de woonkamer.

Waar was Luke ? Was hij al vertrokken?

Met een zelfverzekerd gevoel liep ik richting de keuken en ik zag hem roeren in een grote pan.
Hij had de schort aangedaan van mijn vader en hij besefte niet dat ik nu ook in de keuken stond.
‘We moeten praten Luke’ zei ik hard en hij keek verbaasd weg van de pan.
Hij legde de pollepel opzij en gebaarde dat ik naar hem moest komen. Zijn ogen gingen weer naar de soep.
‘Luke, nu!’ commandeerde ik en boos stampte ik op de grond.
‘Kom nou eerst’ zei hij terwijl hij nog steeds naar de pan keek.
Woest raasde ik naar hem toe en keek wat er in de pan zat. Het leek erop dat hij tomaten crème soep had gemaakt.
De geuren kwamen dichterbij en het prikkelde mijn reukzintuig. Het zag er ook heerlijk romig uit en ik was altijd dol op zelfgemaakte soep.
‘En wat vind je ervan?’ en ik keek hem verbaasd aan.
Zijn glimlach was van oor tot oor en het leek alsof hij nu een beloning verwachtte.
‘Het ziet er lekker uit, maar ik wil met je praten Luke’ zei ik en liep weer van hem weg.

‘We gaan praten nadat wij gegeten hebben. Het lijkt wel alsof je bent afgevallen’ zei hij en hij keek mij doordringend aan.
Blozend keek ik weg omdat ik goed wist dat hij gelijk had.
Sinds enkele weken at ik nauwelijks en wanneer ik at braakte ik alles weer uit.
Zonder te reageren liep ik naar de woonkamer en bedacht in mijn gedachtes wat ik precies kon zeggen.
Zou ik hem confronteren met wat hij allemaal had aangedaan of op een rustige manier ?

Gefrustreerd begon ik aan mijn natte haar te zitten en voelde de koude rillingen over mijn rug.
Mijn haar had mijn rug helemaal natgemaakt en de pyjama plakte nu vervelend op mijn rug.
Luke kwam binnen met een groot dienblad met twee soepkommen en twee eetlepels.
Hij legde een kom voor mij neer en verveeld bleef ik erna kijken.
Het zag er heerlijk uit en mijn maag had ook voedsel nodig. Luke ging tegenover mij zitten en pakte zijn eetlepel.
‘Eet smakelijk’ en hij begon van zijn soep te smullen en keek mij geen enkele keer aan.
Twijfelend pakte ik de eetlepel vast en begon maar in de soep te roeren.
De lepel maakte telkens een tik-geluid aan de rand van de soepkom.
Zonder enkele emotie bleef ik maar in de soep roeren en roeren.

‘Zou je willen stoppen met roeren?’ vroeg Luke nu geïrriteerd.
Meteen stopte ik met roeren en legde de lepel maar weg.
Dit keer friemelde ik aan mijn vingers en het leek alsof mijn stembanden waren dicht gesnoerd
‘Sylvana, eet’ hoorde ik Luke commanderen en verveeld bleef ik hem aankijken.
Hij haalde zijn neus op en bleef mij nu ook strak aankijken.
Seconden lang bleven we elkaar aanstaren totdat hij het gesprek begon.
‘Je wilde uitleg, dat zal ik je geven. In mijn jeugd werd ik met een harde hand opgevoed.
Mijn ouders hebben mij nooit laten zien dat ze van mij hielden. Het heeft mij van binnen kapot gemaakt.
Met moeite heb ik een eigen bedrijf opgezet en is het met de jaren beter gegaan. Terwijl andere bedrijven omvielen gingen wij als een speer.
Hierdoor heb ik bakken met geld verdiend en kan ik leven hoe ik wil. Als ik iets wil dan krijg ik het ook. En dat geldt ook voor jou’ zei hij terwijl hij mij nu duisters aankeek.

Hij lachte zijn tanden nu bloot en haalde een hand door zijn haar.
‘Je hebt mijn hart gestolen sinds de eerste dag dat ik jou zag. Jij had totaal geen interesse in mij en daarom heb ik wat informatie over jou gezocht’ en hij bukte over de leuning en gooide vanuit het niets een map op tafel.
Lijkbleek keek ik hem aan en angstig probeerde ik de brok in mijn keel weg te slikken. Mijn zelfvertrouwen smolten als ijs voor de zon
‘Je mag er gerust in kijken wat erin zit’ zei hij terwijl hij naar de map wees.
Met trillende vingers pakte ik de map en met een slecht voorgevoel sloeg ik de map open.

Tientallen foto’s kwamen tevoorschijn van mij.
Enkele foto’s van mij alleen. Een paar van mijn ouders. Maar de meeste foto’s waren van mij en Ryan.
Tranen kwamen in mijn ogen tevoorschijn naar het zien van Ryan.
Het gemis kwam weer naar boven wat ik al weken probeerde te verdringen.
‘Waarom doe je dit’ zei ik met een trillende stem en sloeg de map weer dicht en legde het naast mij neer.
‘Schat ik zal je als een koningin behandelen als jij mij jouw hart geeft’ zei hij en maakte van zijn handen een vuist.
‘Liefde heb je niet in de hand Luke. Waarom beginnen we niet opnieuw en bouwen we eerst een hechte vriendschap op' probeerde ik hem over te halen maar het leek juist averechts te werken.
Hij stapte naar mij toe en knielde nu voor mij neer.
‘Ik heb niets aan vriendschap, uiteindelijk win jij mijn vertrouwen en steek jij ook zoals alle andere een mes in mijn hart’ zei hij vals en greep mijn rechterhand vast.
‘Jij bent en blijft van mij. Jij wordt mijn vrouw’ zei hij en hij hield mijn hand voor zijn gezicht.
Verstijfd bleef ik zitten en keek hem angstig aan.

Ik word zijn vrouw? Hij gaat toch geen huwelijksaanzoek doen?

‘Lieve Sylvana. Ik houd van je en zal je alles geven wat je maar wilt. Wil je met me trouwen?’ vroeg hij terwijl hij mij vragend aankeek.
Snel trok ik mijn hand los en hij haalde een doosje tevoorschijn uit zijn zak.
Hij opende het sieradendoosje en een prachtige ring met een grote rode diamant schitterde mijn richting op.
Nog nooit had ik zo iets moois gezien en mijn mond viel er van open.
‘Dit is van mijn grootmoeder geweest en het heeft een waarde van enkele duizenden euro’s, dit is de eerste stap naar alle luxe waaruit jouw leven zal bestaan’ en hij haalde de ring eruit en schoof het om mijn ringvinger.
Nog steeds had ik geen antwoord gegeven maar de ring bleef mijn aandacht vasthouden.
‘Wat is jouw antwoord Sylvana?’ en ik keek hem verdrietig aan.

Ik hield niet van Luke dus hoe zou ik met hem kunnen trouwen?

‘Ik..Uhm..’ stamelde ik en schoof voorzichtig de ring weer van mijn vinger af en plaatste het op de tafel.
Verward stond ik op en rende hard weg naar boven.
Dit keer liep ik niet naar mijn slaapkamer maar naar de slaapkamer van mijn ouders.
Luid hoorde ik Luke mijn naam achter mij roepen en ik gooide de slaapkamerdeur op slot.
Luke bonkte met vele kracht op de deur waardoor de deur hard begon te kraken.
Angstig verstopte ik mij achter het bed en drukte mijn handen op mijn oren.
Met een harde knal schopte hij de deur uit de scharnieren en kwam met grote stappen op mij af.
Doodsbang keek ik hem aan en hij kwam naast mij zitten.

Ruw trok hij de handen weg van mijn oren en een harde klap kwam op mijn wang terecht.
‘Hoe durf je! Hoe durf je mij zo te beledigen!’ gilde hij hard en doordat het donker was in de kamer kon ik zijn gezichtsuitdrukking niet zien.
Stilletjes begon ik te huilen maar werd weer ruw verstoord.
Hij greep mij hard bij mijn arm en trok mij zo overeind.
‘Word eens volwassen Sylvana!’ en met zijn lichaam duwde hij mij klem tegen de muur en hem.
Angstig sloeg ik op zijn borst en gilde mijn longen haast uit mijn lijf.
Met een vuist sloeg hij hard tegen de muur langs mij heen waardoor ik zo erg schrok dat ik stil werd.
Zijn ademhaling was erg luid en ik voelde zijn borstkas helemaal schudden door de adrenaline.
‘Luke stop alsjeblieft’ en zonder wat te zeggen stapte hij naar achter en trok mij wild met zich mee.

Wat zou zijn volgende stap zijn?

Hoofdstuk 7 16+

Mijn ademhaling was erg onrustig terwijl ik de koude badkamertegels tegen mijn rug voelde drukken.
Luke had de kraan open gedraaid en warme stralen kwamen op ons beide neer.
Hij hield zijn gezicht wat schijn opzij en keek mij duisters en verlangend aan.
Mijn ogen sloot ik dicht omdat ik zijn gezichtsuitdrukking niet meer aan kon zien. Het doodde mij van binnen beetje bij beetje.
Zijn vingers gingen naar de knoppen van mijn pyjama en hij opende mijn pyjama waardoor mijn boezem tevoorschijn kwam. Mijn adem hield ik in en ik voelde mijn gezicht vuurrood worden.
Luke huiverde en kwam nog dichterbij staan terwijl hij met een hand langs mijn nek heen en weer streek.
Mijn kiezen beet ik hard op elkaar en maakte van mijn handen een vuist.
Luke stond mij zo dwars dat ik onmogelijk kon bewegen terwijl hij van alles kon doen.
‘Je bent zo mooi’ hijgde hij in mijn oor en voorzichtig opende ik mijn ogen.
Hij keek mij verlangend aan en wreef met zijn neus over de mijne.
Zijn borstspieren waren goed te zien en hij pakte mijn rechterhand vast en draaide mij ruw om zodat hij nu tegen mijn rug stond.
Mijn gezicht stond nu tegen de muur en ik smeekte dat hij moest stoppen.

Walging ging door mij heen terwijl er eigenlijk ook lustgevoelens bij mij naar boven kwamen.
Hij had een goddelijk lichaam en hij kon daarnaast ook vreselijk goed kussen.
‘Trouw met me Sylvana, alsjeblieft’ smeekte hij telkens in mijn oor en zijn hand ging naar de zijkant van mijn boezem. Hij omsloot mijn boezem met zijn handen en wreef met zijn vingers overheen.
Hij liet een diepe zucht horen en hij drukte weer kleine zachte kusjes op mijn nek en ging richting mijn schouder.
Zijn handen gleden omhoog en hij ontblootte mijn schouders door mijn trui wat naar beneden te schuiven.
Met zijn lippen zakte hij naar mijn schouder en maakte ronde bewegingen met zijn tong.
‘Nee!’ huiverde ik en probeerde me los te wringen.
‘Nee!’ bleef ik maar herhalen en hoe vaker ik dit zei hoe verder hij mijn trui naar beneden duwde.
‘Trouw met me Sylvana, trouw met me!’ hijgde hij nu hard en draaide mij weer ruw om.
Beschamend keek ik hem aan en probeerde mijn rug hol te maken zodat ik mezelf een beetje bedekte.

Zijn blik bleef vasthaken op mijn boezem.
Doordringend en verlangend keek hij mij daarna aan en likte nu sloom aan mijn lippen.
Verstijfd perste ik mijn lippen op elkaar en hierdoor kneep hij hard in mijn armen.
Ik gilde het uit van pijn en hoopte dat dit gemartel snel zou stoppen.
Het duizelde om mij heen terwijl ik hevig trilde op mijn benen.
Hij zuchtte weer diep en begon mij nu te kussen terwijl hij heen en weer tegen mij aanwreef met zijn lichaam.
Hij stopte uiteindelijk en liet mij los.

Onmiddellijk zakte ik in elkaar en legde huilend mijn handen op mijn boezem om het verbergen.
Mijn hele lichaam schokte terwijl de warme waterstalen nog steeds op mij neerkwamen.
Dit was de grootste marteling wat ik tot nu toe ooit heb meegemaakt.
Liever sloeg hij mij bont en blauw dan dat hij mij dit aandeed.
Stil bleef hij mij aankijken en angstig keek ik hem aan.
‘Trouw je met me?’ zei hij en hij veegde zijn natte haren naar achteren.
‘Ja, ik trouw met je als je mij dit nooit meer aandoet’ zei ik snikkend en hij knikte tevreden.
Snel schoof ik mijn pyjama trui weer omhoog en deed de knoopjes weer dicht.
Hij bukte en trok mij voorzichtig overeind.
Doordat ik geen kracht meer had draaide hij de kraan maar dicht en tilde hij mij op.

Met onze natte kleding bracht hij ons naar mijn eigen slaapkamer en legde mij neer op mijn bed.
‘Mag ik dan de ring om je vinger doen?’ vroeg hij nu en wreef over mijn voorhoofd.
Stilletjes knikte ik en kroop diep onder mijn dekens.
Ik bibberde van angst en de natte pyjama voelde ook niet erg fijn aan.
Al gauw voelde ik getik op mijn rug en kwam wat overeind.
‘Geef me je hand schat’ en bibberend haalde ik mijn hand onder de deken vandaan en hij schoof de ring om mijn ringvinger.
‘Ik ga naar huis toe om mezelf opfrissen, zie ik je morgen om twee uur?’ vroeg hij.
‘Oké’ piepte ik en ik draaide mij om terwijl hij zachtjes de deur achter mij sloot.
Weer voelde ik alles naar boven komen en ik bukte over de bedrand en braakte op de grond.
Mijn hart was in duizend stukjes gebroken en ik voelde me vreselijk vies.
Ik schoof mezelf weer recht en viel huilend in een diepe slaap.

Het leek alsof het ijskoud was en ik rilde helemaal onder de dekens.
Zwak legde ik een hand op mijn voorhoofd en ik voelde dat mijn voorhoofd gloeide.
Hard hoestte ik slijm omhoog en het voelde alsof een grote dikke man op mijn hoofd zat.
Met jeukende ogen keek ik naar mijn wekkerradio die 13:40 aangaf.
Ik pakte mijn mobiel van onder mijn kussen en belde naar Luke. Weer moest ik hard hoesten terwijl hij opnam.
Luke: Goedemiddag schat, hoe gaat het?
Mijn keel was kurkdroog waardoor ik bleef hoesten en geen antwoord kon geven.
Luke: Gaat het wel goed? Je klinkt ziek?
Sylvana: Ik voel me zo ellendig, dus ik kan vandaag niet komen.
Luke: OW schatje toch. Ik kom wel even langs om te kijken hoe het gaat.

Gauw wilde ik zeggen dat het niet hoefde maar hij had al opgehangen.
Vermoeid liet ik de mobiel uit mijn hand vallen en draaide mij om en keek naar het opgedroogde braaksel op de grond.
Wat vies zeg!
Mijn ogen sloot ik dicht en ik voelde me helemaal draaierig.
Opeens voelde ik geschud aan mijn schouder en ik draaide mij geschrokken om.
Luke stond er en keek mij bezorgd aan.
‘Hoe ben jij binnen gekomen?’ vroeg ik schor en hij liet een kleine glimlach zien.
‘Jouw moeder heeft mij verteld over de reservesleutel die ligt in de tuin voor noodgevallen’ zei hij terwijl hij een hand legde op mijn voorhoofd.
‘Wat ben jij warm zeg? Heb je koorts?’ vroeg hij bezorgd en weer hoestte ik zo hard dat er slijm naar boven kwam.
Hij trok mijn deken wat naar beneden en hij zag dat ik nog steeds in dezelfde pyjama lag.
Met een afkeurende blik keek hij daarna naar het opgedroogde braaksel.
‘Fris jezelf wat op terwijl ik je kamer opruim’ zei hij en hij stond op en liep weg.
Zwak duwde ik mezelf overeind en ik zuchtte diep.

‘Ik voel me echt niet lekker’ zei ik en met kleine stappen liep ik naar mijn kledingkast en greep er wat schoon ondergoed en een XXXL T-shirt en loszittende broek. Dit trok ik altijd aan als ik mij niet lekker voelde of als ik ongesteld was.
Zonder op Luke te letten sloot ik de badkamerdeur achter mij en waste mijn gezicht.
Mijn haren maakte ik lichtjes nat en kamde het naar achter en maakte het vast in een loszittende knot.
Vermoeid keek ik mezelf aan in de spiegel en ik zag er ellendig uit.
Grote donkere kringen zaten onder mijn ogen en mijn volle wangen waren nu helemaal verdwenen.
Mijn lippen waren schraal en droog.
Mijn linkerwang leek wat blauw en opgezwollen door de harde klap van gisteren.
Snel smeerde ik mijn gezicht en lippen in met Nivea en hees mezelf in wat schone kleding.
Ik hoorde Luke druk bezig zijn in mijn kamer en ik opende mijn deur en ik zag dat hij mijn raam had geopend voor wat frisse geur.

De vloer was weer schoon en hij had ook mijn bed opgemaakt en de rommel weggegooid.
‘En hoe voel jij je?’ vroeg hij en kwam mijn richting oplopen.
‘Ik ben echt moe’ zei ik puffend en ging zitten op mijn bed.
Het gordijn wapperde wild heen en weer door de wind maar het deed mij wel erg goed.

Voor even dan.

Hoofdstuk 8

3 maanden later

Mijn hele toekomst had voor mij geen toegevoegde waarde meer. Niets kon mij meer wat schelen.
Van mij mocht de aardbol wel ontploffen.
Dan zou al mijn ellende, verdriet en eenzaamheid verdwijnen.
Dan zou mijn ziel eindelijk verlost zijn uit zijn handen.

Luke had heel mijn leven bepaald en nu kon ik hem helemaal niet meer ontwijken omdat ik bij zijn bedrijf stage liep.
Hij had een stageplek voor mij geregeld bij de administratieve afdeling.
Daar had ik al de bijnaam 'Lieveling van Luke' gekregen terwijl ik altijd duidelijk probeerde te maken dat mijn naam gewoon Sylvana is en altijd zal blijven.
Diep gezonken in mijn gedachtes bekeek ik de ring die om mijn ringvinger zat.
Het was een prachtige ring maar voor mij voelde het als prikkeldraad.
Het herinnerde mij elke keer dat ik voor altijd aan hem vast zat.
Gapend wreef ik in mijn ogen en bekeek het dossier dat naast mij op het bureau lag.
Het was vrijdagmiddag en veel collega’s waren al klaar en waren vertrokken naar huis.
Alleen ik was er nog en een andere collega die ook druk bezig was met haar eigen werk.
Het enige wat de ruimte vulde was de radio die zachtjes aanstond en het getik van de toetsen.
De deur achter mij werd opengedaan maar ik had geen behoefte om te kijken wie het precies was.

Verveeld sloeg ik de map open tot plots Luke zijn hand op de die van mij legde en over mij heen bukte.
Hij drukte een kleine kus op mijn wang en ik zag dat mijn collega ons stiekem in de gaten hield.
‘Goedemiddag, ik heb je nog niet gezien vandaag’ zei Luke en pakte een bureaustoel en schoof het naast mij.
‘Ja, je had de hele dag vergaderingen en ik wilde je niet storen’ zei ik zonder hem aan te kijken en ik deed alsof ik iets aan het lezen was wat op mijn beeldscherm stond.
‘Dat klopt. Hoe bevalt het je hier?’ vroeg hij en vanuit mijn ooghoeken zag ik dat hij in het dossier keek wat naast mij lag.
‘Bevalt prima, maar ik ben zo klaar en ik moet nog langs school om mijn stageopdrachten in te leveren’ zei ik en ik draaide mij om naar mijn tas en pakte de opdrachten eruit.
‘Moet ik je nog ergens mee helpen?’ vroeg hij en ik knikte meteen nee.
‘Nee bedankt’ zei ik en gunde hem een geforceerde glimlach omdat ik wist dat mijn collega ons nog steeds in het vizier hield.
Ze zou dit natuurlijk meteen aan iedereen doormailen want Luke kwam normaal nooit op de administratieve afdeling als het niet nodig was.
‘Ik breng je wel, kom je als je klaar bent even langs mijn kantoor?’ en verveeld keek ik hem aan.
Een glinstering kwam tevoorschijn in zijn ogen en ik wist dat hij wat van plan was.
Helaas kon ik niets anders dan te knikken om geen argwaan op te wekken.
Luke bukte wat naar voren en begon te fluisteren in mijn oor.
‘Ze houdt ons de hele tijd in de gaten, dus ik kan nu niets met je doen’ zei hij en streelde stiekem over mijn rechterbeen.
Koude rillingen gingen over mijn rug heen en bleef stokstijf overeind zitten.
‘Ontspan schat’ en lachend stond hij op en verliet de ruimte.

Nu had ik helemaal geen zin om weg te gaan! Wat moest ik doen?

‘Je mag blij zijn dat jij de meest sexy man van het land aan de haak hebt geslagen. Alle vrouwen op kantoor hebben geprobeerd om zijn aandacht te trekken’ hoorde ik mijn collega vals zeggen.
Boos keek ik haar aan en haalde mijn schouders op.
Ik besloot om haar volledig te negeren en begon smoesjes te verzinnen.
Zou ik zeggen dat ik onverwacht ongesteld ben geworden en met spoed naar huis moet?
Met een naar gevoel in mijn onderbuik sloot ik de computer af en ruimde mijn bureau op.
‘Fijne dag’ zei ik nors en liep zonder om te kijken weg en liep met lood in mijn schoenen richting het kantoor van Luke.
Mijn ademhaling ging stukken sneller en begon hevig te zweten.

CEO- Luke Molenwijk

‘Diep ademhalen’ zei ik en ik haalde diep adem en opende de deur van zijn kantoor.
Hij keek vragend mijn richting op en nadat hij mij zag kreeg hij meteen een glimlach op zijn gezicht.
‘Ik.uh. moet naar huis.’stotterde ik en hij liep langs mij heen om de deur dicht te doen.
‘Eindelijk’ en hij omhelsde mij van achteren en rook aan mijn haar.
‘Luke ik ben ongesteld geworden en heb niks bij, moet onmiddellijk naar huis!’ zei ik hard en probeerde mij los te wringen.
‘Kan je niks vragen aan Monique? Zij is toch ook een vrouw?’ zei hij en hij draaide mij om.
Doordringend keek hij mij aan en een diepe frons kwam tevoorschijn op zijn voorhoofd.
Lijkbleek slikte ik de brok in mijn keel door en hoopte dat hij mij zou laten gaan.
Zijn blauwe ogen werden wat donkerder en ik wist goed wat dat betekende.

Hij begon boos te worden.

‘Jij hebt altijd van die domme excuses, je weet dondersgoed dat ik dat niet geloof. De vorige keer was je moeder ziek, toen had je een afspraak bij de tandarts en nu kom je met dit?’ zei hij boos.
‘Nee echt!’ piepte ik maar mijn stem werkte niet mee en hij wist meteen dat dit inderdaad een smoesje was.
‘Bewijs het dan dat je ongesteld bent’ en hij liet mij los en opende de deur.
Geschrokken bleef ik hem aanstaren en wist niet wat ik hierop moest zeggen.
‘Kom op Sylvana’ zei hij en hij wees richting de gang. Met lood in mijn schoenen liep ik het kantoor uit en beet hard op mijn lip.

Hoe kon ik hieronder uit komen? Natuurlijk kon ik het niet bewijzen want ik was helemaal niet ongesteld.

Zenuwachtig stond ik voor de deur van de toiletten en keek hem benauwd aan.
Verdrietig bleef ik hem aanstaren maar hij wees boos richting de deur.
Zuchtend liep ik de toiletten binnen en hij sloeg zijn armen over elkaar en bleef mij strak aankijken.
‘Misschien is het al over?’ zei ik zacht en stond ongemakkelijk voor hem.
‘Leugens, bewijs het’ zei hij en draaide het slot dicht.
Woedend kwam hij op mij aflopen en begon hard aan mijn broek te trekken.
‘Verdomme, Sylvana je weet heel goed dat ik niet van smoesjes houdt’ en woest trok hij de knoop los en trok alles omlaag.
Beschamend keek ik hem aan en probeerde mijn broek meteen weer omhoog te trekken.
‘Ik wist het, je hebt tegen mij gelogen’ zei hij en stilletjes maakte ik mijn broek weer vast.
Hij pakte mijn gezicht strak vast tussen zijn vingers en tranen kwamen weer tevoorschijn.
‘Ik breng je langs school en daarna ga jij met mij mee’ zei hij en hij trok mij aan mijn hand mee de toiletten uit.

Het gebouw leek als goed als verlaten en bij zijn kantoor liet hij mijn hand los.
‘Pak je spullen en wacht bij mijn auto buiten’ zei hij zonder mij aan te kijken.
Stilletjes liep ik weer naar mijn bureau en zag dat Monique al vertrokken was.
Ik trok mijn jas aan en pakte mijn tas en liep het gebouw uit en ging naast de auto staan wachten op Luke.
Enkele minuten later zag ik Luke naar buiten komen en opende hij van een afstand de autodeuren.
Meteen stapte ik in en legde mijn tas bij mijn voeten.
Hij stapte in en commandeerde mij dat ik mijn gordel moest vastmaken.
Tijdens de hele autorit was hij doodstil en lette de hele tijd op de weg.
Ik wist goed dat dit de stilte voor de storm was.

Bij het schoolgebouw parkeerde hij de auto en keek mij nog steeds niet aan.
Zonder wat te zeggen stapte ik uit en pakte de opdrachten uit mijn tas en liep weg.
Hoe verder ik van de auto liep des te lichter ik me begon te voelen. Alsof een last van mijn schouders afviel.
Het was erg rustig op het schoolplein en ik gaf mijn opdrachten aan mijn coach die ik tegen kwam.
‘Het gaat wel heel goed met je Sylvana, je was nog nooit zo gemotiveerd en de roddelbladen staan vol over jullie aankomende bruiloft’ zei ze opgetogen en legde trots een hand op mijn schouder.
‘Klopt, maar Luke wacht op mij. Ik zie je volgende week weer bij het gesprek, dag’ en zwaaiend verliet ik het schoolplein en liep met grote tegenzin richting de auto.
Luke reed vooruit zodat ik gemakkelijk kon instappen.
‘Dus dat is jouw mentor?’ vroeg hij en reed weer weg zonder mij aan te kijken.
‘Klopt ze komt volgende week op kantoor voor een beoordelingsgesprek’ zei ik zacht en maakte mijn gordel weer vast.
‘Dat is goed’ en hij pakte mijn hand vast.
Nerveus keek ik hem aan maar nog steeds had hij mij niet aangekeken.
Al snel waren we in onze straat gekomen en parkeerde hij zijn auto in zijn garage.
Onmiddellijk voelde ik mij angstig worden en kreeg het erg warm. Ik wist niet of ik moest uitstappen of moest blijven zitten.
‘Zo, en dan nu over wat er is gebeurd vanmiddag’ en hij draaide zich om naar mij en legde zijn linkerarm op het stuur.
‘Sorry, ik dacht dat ik echt ongesteld was geworden’ zei ik zacht en keek nerveus naar mijn benen die al begonnen te trillen van angst.

Dit was toch geen leven meer! Continue leven in angst?!

‘Dit is niet de eerste keer dat je met smoesjes komt Sylvana, het begint mij erg dwars te zitten’ en hij kneep nu hard in mijn hand.
Angstig keek ik hem aan en ik zag dat zijn kaaklijn erg strak stond en zijn ogen nog donkerder waren dan vanmiddag.
‘Het spijt me’ begon ik hard te huilen en razend stapte Luke uit.
Als een lappenpop liet ik mij uit de auto trekken en sleurde hij mij mee achter zich aan.
‘Het spijt me’ bleef ik maar gillen terwijl zijn greep steeds harder en strakker werd.
‘ZIT!’ schreeuwde hij hard en ik nam huilend plaats aan de eettafel.
‘Genoeg is genoeg Sylvana. Het is lang geleden dat ik jou een waarschuwing heb gegeven en nu komt de tweede’ en hij haalde een zilveren mes van onder de tafel tevoorschijn.
Zachtjes piepte ik van angst en bleef angstig naar het mes kijken.
Hij kwam op mij aflopen en trok hard aan mijn haar waardoor ik gillend naar mijn haar greep van de pijn.
Het koude ijzer legde hij tegen mijn wang en ik zag dat hij ervan genoot.
Hij lachte zijn tanden bloot en drukte zacht in mijn wang met het mes.
Pijnscheuten gingen door mijn lichaam en ik probeerde nog steeds zijn hand nog steeds van mijn haar weg te trekken.
‘Wat zou jij ervan vinden als ik Maria hiermee neerstak?’ zei hij sissend en hij liet gelukkig mijn haar los en haalde het mes weg.
Huilend en in schok sloeg ik mijn handen voor mijn gezicht en trilde over mijn hele lichaam.

Luke was een koelbloedige maniak!

‘Alsjeblieft doe haar niks aan. Ik zal het nooit meer doen.’ zei ik terwijl ik ruw al het snot en tranen met mijn mouwen begon weg te vegen.
‘Ik accepteer jouw excuses alleen als je bij mij blijft vannacht’ fluisterde hij zacht en geschrokken keek ik hem aan.
‘Maar mam gaat het niet goed vinden!’ zei ik met een trillende stem en hoopte dat mijn moeder het inderdaad niet zou accepteren.
‘Je zegt dat je bij een vriendin gaat logeren, maar in feite kom je hier. Over een jaar word je toch mijn vrouw’ zei hij en trok mijn stoel wat naar achteren en ging voor mij staan.
Hij hield mijn gezicht tussen zijn handen en veegde de tranen weg met zijn vingers.
Ik wist niet meer wat ik moest zeggen en bleef hem zwijgzaam aankijken.
Hij bukte voorover en drukte een zacht kus op mijn mond.
‘Ik kan niet wachten tot je naast mij ligt’ zei hij huiverend en liet mij uiteindelijk los.

Hij liet mij huilend achter in een huis dat zo koud aanvoelde als de wintermaanden op de Noordpool.

Hoofdstuk 9 16+

‘Veel plezier bij je nieuwe vriendin, ik zie je zondag wel weer’ zwaaide mijn moeder bij de deuropening.
Sinds wij onze ruzie hadden uitgepraat ging het stukken beter tussen ons.
We hadden duidelijk afspraken gemaakt dat wij wat vaker met elkaar dingen zouden doen zodat we elkaar beter zouden begrijpen.
Glimlachend zwaaide ik haar uit en ze sloot de voordeur.
Mijn moeder had mij geholpen met het inpakken van mijn logeerkoffer.
Mijn moeder zag dat ik erg slecht at en al heel veel was afgevallen.
Ze had spijt dat ze mij altijd op een dieet dwong en vertelde mij nu elke dag dat ze mijn postuur van vroeger mistte.
Verdrietig liep ik mijn straat uit waar Luke en ik hadden afgesproken om geen argwaan bij mijn ouders op te wekken.
We zouden een blokje omrijden en hij zou dan snel weer terug rijden zodat ik via zijn garage naar binnen kon.

In de verte stond Luke geparkeerd voor een uitrit van iemands huis.
Met klamme handen opende ik de autodeur en nam op de achterbank plaats.
‘Buk voorover’ zei hij en ik deed wat hij tegen mij zei.
Op dit moment moest ik hem niet boos maken want hij kon nu alles met mij doen wat hij wilde.
Stilletjes luisterde ik naar het geluid van de motor en al gauw werd het donkerder en stopte de auto.
‘We zijn er’ en ik kwam overeind en zag dat we inderdaad in zijn garage stonden.
Met de afstandbediening liet hij de deuren van de garage sluiten en mocht ik uitstappen.
Ik wist geen houding te vinden en bleef maar naast de auto staan.

‘Doe alsof je thuis bent schat, zal ik jouw koffer naar boven brengen?’ vroeg hij en keek mij glimlachend aan.
Hij had wat hij wilde dus was zijn missie geslaagd.
‘Is goed’ en ik liep zonder naar hem te kijken de garage uit richting de keuken.
Direct opende ik de grote koelkastdeur en ik keek mijn ogen uit van wat er allemaal in de koelkast stond.
Allemaal soorten fruit, toetjes, sauzen, wijn en nog van alles.
Snel pakte ik een doosje aardbeien en waste deze onder de kraan. Ik trok alle lades open op zoek naar een mes.
‘De messen liggen aan je linkerkant’ zei hij en kwam de keuken binnenlopen.
‘Oké’ zei ik zacht en had eindelijk de messen gevonden en begon de kroontjes van de aardbeien af te snijden.
Luke liep richting de koelkast en pakte er ook wat uit.
Verlegen keek ik hem aan en ik zag dat hij een pak Optimel had gepakt en zo uit de pak begon te drinken.
‘Wil je ook wat?’ vroeg hij nadat hij zijn mond afveegde en de pak voor mij hield.
‘Nee bedankt. Ik heb al wat aardbeien’ en legde ze allemaal op een bord wat al op het aanrecht stond.
Luke liet mij alleen achter in de keuken en een diepe zucht ontsnapte uit mijn mond.
Beetje bij beetje begon ik wat te ontspannen en at van de heerlijke zoete aardbeien.

‘Sylvana!’ hoorde ik Luke roepen en vragend liep ik op zijn stem af en ik vond hem achter de piano.
‘Kom bij me zitten schat’ zei hij hees en bekeek mij van top tot teen.
Met kleine stapjes liep ik naar hem en hij trok mij zo op zijn schoot.
Blozend draaide ik mijn gezicht weg en het voelde nog steeds erg ongemakkelijk wanneer ik zo dicht bij hem was.
‘Dit liedje heb ik voor jou gemaakt’ en hij begon met zijn vingers over de toetsen te gaan.
De piano maakte mooie klanken en hij speelde een zuivere en prachtige melodie.
Ik bleef naar zijn vingers staren die zo soepel leken te gaan over de toetsen.
Hij stopte en keek mij daarna glimlachend aan.
‘En wat vind je ervan?’ vroeg hij zacht en legde zijn armen om mijn middel heen.
‘Mooi’ was het enige wat ik kon zeggen.
‘Ik leer het je nog wel’ zei hij en legde zijn neus in mijn hals.
Meteen hield ik mijn adem in en begon het erg warm te krijgen.
Hij had een heerlijke parfumgeur om zich heen hangen en hij voelde ook erg warm aan.
Hij liet mij los en duwde mij wat van zich af waardoor ik op ging staan.
‘Ontspan’ zei hij en kwam op mij aflopen.
Automatisch stapte ik achteruit door het zien van zijn blik.

Dit betekende foute boel!

Zijn pupillen werden kleiner en zijn mond hing wat open.
Een blonde haarlok hing voor zijn linkeroog en het leek hem niet te irriteren.
‘Kom bij me’ zei hij nu heel zacht en hij zette een grote stap vooruit en trok me tegen hem aan.
‘Doe mij alsjeblieft niets’ piepte ik meteen en begon helemaal te beven.
‘Ontspan’ was het enige wat hij zei en hij draaide mij weer om en hield een arm om mijn middel en de andere ging onder mijn jurk.
Verstijfd voelde ik hoe hij op verkenning ging en ik hoorde hem zacht kreunen.
Bevend sloot ik mijn ogen en hij maakte mijn bh achter los.
‘Nee Luke! Niet doen alsjeblieft’ piepte ik angstig en hij begon pijnlijk in mijn kuiten te duwen.
‘Je bent van mij Sylvana, ga naar ons bed en kleed je uit’ en hij liet mij meteen los en haalde zijn hand weg van onder mijn kleding.
Geschrokken greep ik naar mijn BH sluiting en maakte hem meteen vast.
Als een wolf kwam hij stapvoets op mij lopen en ik keek angstig om mij heen om te kunnen vluchten.
‘Ga naar boven Sylvana’ commandeerde hij nu hard en huilend ging ik op mijn knieën zitten.
‘Doe mij dit niet aan Luke’ zei ik terwijl ik mijn handen voor mij hield om hem tegen te houden.
‘Ik doe jou dit wel aan, ga naar boven en ik zal voorzichtig met je zijn’ zei hij en trok mij overeind.

Snikkend rende ik de trap op en hij kwam als een roofdier achter mij aan en duwde mij plots hard zijn slaapkamer binnen.
‘Nee Luke. Ik ben er nog niet klaar voor’ zei ik maar hij negeerde mij en duwde mij zo hard dat ik viel op het bed.
Grommend kwam hij naast mij liggen en hield mij strak vast.
‘Kleed je uit’ schreeuwde hij in mijn oor. Huilend bleef ik smeken terwijl ik sloom van mijn kleding ontdeed.
Hij kwam overeind staan en tilde mij op. Hij sloeg de deken open en legde mij weer neer en kwam op mij liggen.
Het enige wat ik nog aanhad was mijn ondergoed en vermoeid sloot ik mijn ogen.
‘Ontspan’ en ik liet alles gebeuren terwijl ik hard in de matras kneep om de vernedering te weerstaan.

Het leek uren voor mij te duren en zijn gekreun maakte mij misselijk.
Ryan was misschien wel mijn eerste vriendje maar ik was nog nooit zo ver met hem geweest.
Verdoofd bleef ik naar het plafond staren en even later gleed Luke van mij af en ging naast mij liggen.
De hele tijd had ik niet gehuild en begon zacht te snikken.
‘Bedankt Sylvana, ik ben blij dat ik de eerste was’ fluisterde hij.
Huilend draaide ik mijn gezicht weg en kon de vernedering niet meer aan en draaide opzij.
Ik wist niet hoe ik moest liggen en wat ik eigenlijk precies moest voelen.

Walging was het enige wat ik voelde en het leek alsof ik naar een film keek en het zelf niet had meegemaakt.

‘Wil jij je gaan wassen schat?’ zei hij en kwam wat over mij heen hangen om te zien wat ik precies deed.
‘Nee, ik ben moe, ik wil slapen’ zei ik snikkend en hij drukte een zachte kus op mijn wang.
‘Rust maar uit, ik kom zo weer terug dan kan jij gaan en verschoon ik het bed’ en hij stond op en liet mij alleen achter.
Ik beet hard op mijn kiezen en ik voelde niets meer vanaf mijn onderbuik tot mijn voeten.
Luke had mij vreselijk vernederd en pijn gedaan. Hij had mij fysiek en mentaal gebroken.
Geschrokken keek ik hem aan en hij knielde voor mij neer en streek over mijn haar.
‘Ga je wassen schat, dan voel jij je vast beter’ en zwak kwam ik overeind.
Ik had de kracht er niet voor om naar het bed te kijken en liep rechtstreeks de kamer uit.
Met een verdoofd gevoel liep ik naar de badkamer en sloot de deur achter mij.
Met een gebroken gevoel keek ik naar mijn benen waar enkele sporen van bloed zat.
Door het zien van het bloed begon ik te braken en viel op mijn knieën en mijn handen en liet alles eruit komen.
Vermoeid trok ik mezelf omhoog bij de wasbak en pakte een badjas wat er hing en trok het aan.

Luke opende de deur en keek mij bezorgd aan. Hij keek afkeurend naar het braaksel en keek mij daarna aan.
‘Ben je klaar met douchen?’ vroeg hij maar ik kon hem niet beantwoorden.
Mijn benen trilde hevig en ik ging zitten op het toilet.
Luke pakte een wc- rol en een plastic zak uit het kastje onder de wastafel en ruimde alles op.
Verdoofd bleef ik hem aankijken en bezorgd keek hij mij nu aan.
Hij gooide de zak met braaksel in de prullenbak en kwam nu op mij aflopen.
‘Jeetje Sylvana, volgens mij gaat het helemaal niet goed met je’ zei hij en hield mijn gezicht tussen zijn handen.
‘Je hebt mij pijn gedaan Luke’ zei ik bitter en hij knikte een beetje.
‘Alleen de eerste keer doet het pijn schat, maar je was ook zo gespannen’ zei hij en drukte een warme zachte kus op mijn voorhoofd.
‘Probeer jezelf te wassen dan kom ik er zo aan met wat eten’ en hij sloot de deur weer achter zich.

Ik vind het verhaal echt super
Ik hoop Sylvana hem een keer eens een harde klap geeft
Want dat heeft Luke namelijk heel erg verdient
Ga zo door

strawberrybunny schreef:Ik vind het verhaal echt super
Ik hoop Sylvana hem een keer eens een harde klap geeft
Want dat heeft Luke namelijk heel erg verdient
Ga zo door

Leuk dat je mijn verhaal ook leest

Binnenkort schrijf ik weer verder.

Hoofdstuk 10

Het was al drie weken geleden sinds het incident in het huis van Luke.
Nog steeds kon ik maar niet vergeten wat er was gebeurd.
Het bleef maar in mijn geheugen vasthaken en het begon ook invloed te hebben op mijn functioneren.
Ik was erg emotioneel en ik had nergens meer zin in.
Maria belde mij elke dag op vanuit het buitenland maar ik drukte telkens de oproep weg.
Iedereen begon te merken dat ik erg stil begon te worden en mezelf opsloot in mijn kamer.
Om mij op te vrolijken had mijn moeder vandaag een afspraak gemaakt bij een banketbakker voor onze trouwfeest.
Mijn moeder had al helemaal uitgestippeld hoe mijn bruiloft zou zijn.
Bij binnenkomst zou iedereen een kleine amuse krijgen en mijn moeder wilde tientallen kleine hapjes.
Mijn moeder was nu ook erg close met Luke en ze bracht hem elke dag een maaltijd.
Gelukkig had ik Luke sinds drie weken niet meer gezien omdat ik mezelf ziek had gemeld.
Natuurlijk merkte hij dat ik afwezig was maar hij liet het maar zo.

‘Liefje, ben je klaar? Want we zijn eigenlijk al te laat’ hoorde ik mijn moeder roepen vanaf de trap.
Snel trok ik een joggingpak aan en bond mijn haren vast in een simpele knot. Met snelle passen stond ik onderaan de trap en trok mijn schoenen aan.
‘Sylvana, je wilt toch niet zeggen dat je zo naar een afspraak wilt gaan?’ en ik keek op en zag haar afkeurend kijken naar wat ik aan heb.
‘Mam, of je accepteert wat ik aanheb of ik blijf thuis’ en ik keek haar streng aan.
Ze liet een diepe zucht horen en trok ook haar schoenen en jas aan.
Zoals gewoonlijk had zij zich helemaal opgedoft en droeg ze haar hoge pumps weer aan.
‘Loop maar alvast naar de auto, ik sluit even alles af’ en ik knikte en liep alvast naar de voortuin om op mijn moeder te wachten.
Een hand op mijn schouder liet mij zo erg schrikken dat ik een harde gil liet horen.
Geschrokken draaide ik mij ruw om en stond nu oog in oog met Luke.

Hij keek mij doordringend aan en ik zag dat hij niet zijn werkkleding aanhad maar een simpele blouse met een nette broek eronder.
‘Verdomme, waarom laat je mij zo schrikken?’ siste ik woest en stapte opzij en draaide mijn gezicht om.
Op dit moment had ik echt geen behoefte om hem te spreken of hem te zien.
‘Jouw moeder heeft mij ook uitgenodigd om samen naar de banketbakker te gaan, zodat wij samen kunnen uitkiezen wat wij willen eten op de bruiloft’ hoorde ik hem zeggen en geschrokken draaide ik mij om.
Zijn blik was serieus en dat maakte mij duidelijk dat hij er niet over loog.
‘OW je bent er al zie ik’ hoorde ik mijn moeder zeggen en woest keek ik naar haar terwijl ze de voordeur op slot deed.
‘Ik dacht dat wij alleen zouden gaan mam!?’ zei ik woest en balde mijn handen tot twee vuisten.
Lachend kwam ze onze kant op en streek zacht over mijn arm.
‘Het is toch leuker als je verloofde ook meegaat, je hebt hem al weken niet meer gezien. Dus ik dacht dat je het wel leuk zou vinden’ zei ze terwijl ze helemaal straalde.
Zuchtend draaide ik mijn gezicht weg en probeerde mijn woede niet op haar af te reageren.
Ze had alleen maar het goede met mij voor en ze wist niet in welke situatie ik zat.
‘Zullen we dan maar eens gaan vertrekken? Ik rijd wel’ zei Luke en verveeld schopte ik een kleine steen weg.
‘Is goed’ stemde mijn moeder toe en Luke liet ons weer alleen om zijn auto te gaan halen.
‘MAM! Ik had mij erop verheugd dat wij samen zouden gaan!’ zeurde ik en ik zag dat mijn moeder haar geduld begon te verliezen.
‘Sylvana houd alsjeblieft op met dat gezeur. Ik heb met moeite een afspraak kunnen maken en Luke heeft speciaal voor jou vrij genomen. Waarom waardeer je niet wat je dierbare allemaal voor je doen?’ zei ze nu boos en ze liep boos weg.
Vermoeid wreef ik over mijn gezicht en had helemaal geen zin meer om te gaan.

Luke stond nu naast mij en ik zag mijn moeder boos haar gezicht wegdraaien.
Stil stapte ik naast Luke in en Luke deed de radio aan om de kille stilte te vullen met wat geluid.
‘Linda, bedankt voor alle moeite die je hebt gedaan’ zei Luke tegen mijn moeder en via de zijspiegel zag ik mijn moeder wat ontdooien en ze glimlachte.
‘Graag gedaan hoor Luke, ik beschouw jou nu als mijn zoon en ik kan niet wachten tot jullie bruiloft’ zei ze vrolijk en Luke lachte zacht terwijl hij via zijn ooghoeken mij in de gaten hield.
Geïrriteerd bleef ik hem aanstaren terwijl mijn hart op hol sloeg.
We zaten erg dicht bij elkaar en ik voelde de pijn weer die Luke mij had aangedaan.
Ik hoorde hem hijgen in mijn oor en ik bleef telkens zijn gemene blik zien.
Gelukkig waren wij er uiteindelijk en ik stapte meteen uit de auto en liep met grote passen richting de bakkerij.

Mijn moeder keek mij nog steeds niet aan en stond stil naast me terwijl ze toekeek hoe Luke zijn auto goed parkeerde.
‘Het spijt me mam’ zei ik zacht en ik wilde mijn moeder niet teleurstellen. Ze keek mij doordringend aan en liet uiteindelijk een kleine glimlach zien.
‘Excuses aanvaard’ en al gauw kwam Luke bij ons staan en we liepen gezamenlijk naar binnen.
Ik keek mijn ogen uit naar al het lekkers en kon alles wel opeten.
Er lagen cupcakes, eclairs, donuts, koekjes, kleine gebakjes en nog veel meer.
‘Wauw! Het lijkt wel alsof ik in de hemel ben beland’ zei ik en glimlachte naar een verkoopster.
Ze begon zacht te lachen en waardeerde mijn compliment.
Mijn moeder gaf aan een medewerker door dat we een afspraak hadden met de eigenaar.

‘Goedemiddag, mijn naam is Ryan Brouwers, noem me maar gerust Ryan’ en mijn adem stokte bij het horen van zijn voornaam.
Verstijfd bleef ik staan en ik zag Luke mij waarschuwend aankijken.
‘Krijg ik geen hand van je?’ lachte Ryan en verward gaf ik een hand en het voelde alsof ik een harde klap kreeg.
Maanden lang had ik die naam diep begraven zodat ik Ryan kon vergeten.
Luke pakte mijn hand vast en geschrokken keek ik hem aan.
Mijn moeder was al vertrokken en Luke en ik waren de enige die nog in de wachtruimte stonden.
‘Kom je mee lieverd?’ zei Luke met een harde ondertoon en stil knikte ik terwijl hij in mijn hand kneep.
Met lood in mijn schoenen volgde ik hem en we namen plaats in een klein kantoortje.

‘Dus jij bent de gelukkige bruid. Je mag boffen met Luke, mijn dochter blijft maar praten over Luke Molenwijk, hoe knap hij wel niet is, hoe geweldig het zou zijn als zij met hem samen was’ grapte Ryan terwijl hij een grote glimlach liet zien.
Luke lachte en hij begon te stralen van het compliment. Ik toverde een neppe glimlach en knikte naar Ryan.
‘Maar goed, jullie zijn hier met een doel. Ten eerste wil ik weten wat jullie wensen zijn en of jullie al een datum hebben?’ vroeg Ryan nu serieus en keek ons alle drie aan.
‘De bruiloft zal plaats vinden op twintig oktober op de verjaardag van Luke’ zei mijn moeder en verdrietig keek ik weg.

Twintig oktober zou dus het einde betekenen van mijn leven.

‘We houden onze bruiloft op een gehuurde cruiseschip en ik zou graag willen dat de gasten niets te kort komen qua zoetigheid’ zei Luke nu en stil keek ik nu Ryan aan en hij keek mij nu ook aan.
‘Jouw wensen?’ vroeg hij nu aan mij en ik zag dat alle blikken op mij gericht waren.
‘Ik weet het eigenlijk niet’ reageerde ik zacht en keek verdrietig richting mijn moeder.
Geruststellend wreef ze over mijn arm en keek nu Ryan weer aan.
‘Sylvana is erg onzeker en ze weet nog niet wat ze precies wilt dus zijn Luke en ik er om haar een handje te helpen’ zei mijn moeder vriendelijk en ik keek mij moeder nu dankbaar aan.
‘Hebt u voorbeelden wat u allemaal precies doet of maakt voor een bruiloft?’ vroeg Luke en ik keek naar mijn handen en sloot mezelf af van wat er om mij heen gebeurde.

Met moeite probeerde ik ‘mijn’ Ryan weer te herinneren en ik kon alleen zijn stem nog herinneren.
Zijn zwoele zware mannenstem die mij altijd kon opvrolijken wanneer ik verdrietig was.
Zijn zwoele stem die zacht in mijn oor fluisterde hoe mooi ik wel niet was.
Vlinders begonnen in mijn buik tevoorschijn te komen en ik voelde hoe mijn ademhaling sneller begon te worden aan de gedachte van het kussen van Ryan’s lippen.
Ze smaakte altijd naar pepermunt omdat hij daar verslaafd aan was geworden.
Zijn natte zachte volle lippen die mij voorzichtig kuste omdat hij bang was mij pijn te doen.

‘En hoe denk jij erover?’ vroeg Luke en geschrokken keek ik hem aan.
‘Sorry? Ik was er even niet bij met mijn gedachtes?’ zei ik en keek hem wat angstig aan.
‘Ryan vroeg of je een grote bruidstaart wilde of allerlei kleine cupcakes?’ en ik zag dat hij mij boos aankeek.
Blozend keek ik Ryan aan en stemde in met het idee over cupcakes.
‘Linda, dit weekend kom ik bij jou thuis en dan kunnen jullie verschillende smaken proeven. Ik neem dan verschillende soorten gebak en hapjes mee zodat jullie ongeveer een idee krijgen wat jullie nou precies willen’ en ze stonden alle drie op.
Verward stond ik ook op en ik kon de blik van Luke niet ontwijken en ik zag dat hij niet tevreden was met mijn gedrag.
‘Dat is goed Ryan, we bellen nog’ en mijn moeder omhelsde Ryan en hij gaf Luke en mij een snelle hand.
‘Maak je niet teveel zorgen mooie bruid. Het komt allemaal wel goed’ en Ryan knipoogde naar mij en verlegen bedankte ik hem..

We verlieten de bakkerij met twee zakken vol lekkere dingen van de bakkerij en de geur bleef in de auto hangen.
‘Wat ruikt het allemaal heerlijk zeg. Met een kop thee erbij HEERLIJK!’ zei mijn moeder blij terwijl ze in de zakken keek.
‘Ja, ik begin er ook honger van te krijgen’ zei ik eerlijk en legde een hand op mijn buik.
‘Linda, vind je het goed als ik Sylvana vandaag meeneem?’ zei Luke plots en geschrokken keek ik hem aan.
Hij bleef strak voor zich uit kijken en hij stopte de auto voor ons huis.
‘Kom eerst eens binnen voor een kop koffie’ zei mijn moeder en ze kwam wat voorover om makkelijker te kunnen communiceren.
‘Dat hoeft niet hoor Linda, ik wil Sylvana graag iets laten zien voor onze bruiloft’ zei hij en ik keek mijn moeder zielig aan om medelijden te krijgen.
In mijn gedachtes smeekte ik mijn moeder en bleef haar strak aankijken.
‘Oké, neem een zak mee. Ik zie jullie vanzelf wel verschijnen’ en ze liet een zak achter en liet mij verbijsterd achter in de auto.
‘Eindelijk heb ik jou weer voor mezelf’ lachte Luke vals en reed met een harde vaart onze straat uit.

Zou hij mij weer verkrachten?

Hoofdstuk 11

Na een uur rijden stopten we uiteindelijk in een bebost gebied.
De zon had zich verstopt achter de hoge bomen en de lucht was gevuld met de geur van de aarde.
We stonden stil voor een klein huisje wat omringd was door verschillende bloemen.
Het deed mij meteen terug denken aan de bloemen die altijd in mijn oma’s tuin stonden.
‘We zijn er, kom je mee’ zei Luke en hij stapte uit.
Nog steeds vroeg ik mij af waar we waren want het was hier erg stil en het enige wat je kon horen was de wind die de takken van de bomen liet dansen.
Tussen het bloemenveld zag ik prachtige witte rozen staan en stil knielde ik neer om ze beter te kunnen bekijken.
De liefde van witte rozen had ik van mijn oma en het voelde als gister dat wij samen de bloemen verzorgden en hen verwende met vruchtbare aarde.
‘Je houdt van bloemen zie ik’ hoorde ik Luke zeggen en ik kwam overeind en bleef hem vragend aankijken.
‘Waar zijn we eigenlijk?’ vroeg ik zacht terwijl ik omhoog keek naar de grote bomen die om ons heen stonden.
Het leek wel alsof de bomen geen einde hadden, zo hoog waren ze.

‘Je bent op mijn privégrond, dit was vroeger van mijn vader geweest.’ Zei hij en zonder om te kijken liep hij naar de voordeur en liet mij alleen achter bij de bloemen.
Op dit moment had ik gehoopt dat ik wat ouder was, dan was ik vertrokken met de auto en liet ik hem lekker alleen achter in dat kleine huisje.
Mocht hij er zelf voor zorgen dat hij weer thuis zou komen.
Uiteindelijk besloot ik toch om Luke te volgen omdat ik toch wel nieuwsgierig was wat er precies binnen was.
Met slome passen liep ik het huisje binnen en al gauw kwam ik achter dat dit totaal niet op het huis leek van Luke.
De muren waren lichtroze en het plafond had nog eikenhouten balken.
Het meubilair was nog ouderwets en ik trof nog een draaitelefoon aan.
De woonkamer had ik een ouderwetse glazen kroonluchter en er stond maar een sofa in de hoek van de woonkamer.
Ondanks dat het erg klein was gaf het huis wel een warm en knus gevoel.
Alsof ik mijn oma’s huis weer binnen stapte en de geur van hout kon ruiken met een mengeling van bloemen.

‘Hier hebben mijn grootouders gewoond, en sindsdien is het hier niets veranderd. Ik kom hier vaak als ik even weg wil zijn van de drukte van de stad’ zei Luke kalm terwijl hij de woonkamer kwam binnenlopen met twee kopjes en een kan thee op een dienblad.
‘Het is heel gezellig hier en lekker knusjes’ terwijl ik plaats nam op de sofa en toekeek hoe Luke wat thee in de kopjes inschonk.
‘Het is hier inderdaad heel fijn om te zijn. Het geeft mij ook een bepaalde rust en ik heb altijd nog het gevoel dat mijn grootouders hier zijn spiritueel’ en hij schoof mij een kopje toe.
‘Was je close met je grootouders?’ vroeg ik voorzichtig en hij keek mij direct aan.
Zijn blik was zacht en zijn gezicht stond droevig. Iets wat ik nog nooit bij hem had gezien.
‘Mijn oma en opa betekenden alles voor me. Terwijl mijn ouders erg streng en harteloos waren, waren mijn grootouders heel liefdevol en aardig’ en hij nam een slok van de warme thee.
Zachtjes blies ik wat op de thee om het wat af te koelen en ik hoopte dat hij zijn verhaal zou afmaken.
‘Wanneer ik mij verdrietig of alleen voelde kwam ik hier en stond mijn oma altijd bij de voordeur met een grote doos koekjes om mij te troosten. Mijn opa nam mij altijd mee om te gaan vissen en hij vertelde mij dan lange verhalen over hoe het vroeger was’ zei Luke zacht en hij kwam nu naast mij zitten.
‘Het doet mij nog steeds vreselijk veel pijn wat mijn ouders mij allemaal hebben aangedaan en ik zal het ze ook nooit vergeven’ zei hij nu hard en ik zag hoe hij zijn kopje nu strak tussen zijn vingers hield.
‘Het blijven je ouders’ zei ik nu zacht en ik schoof wat opzij omdat ik merkte dat hij steeds bozer begon te worden aan de herinneringen van zijn ouders.
‘Het enige wat ze goed hebben gedaan is mij op de wereld zetten. Verder betekenen ze geen moer voor me’ en hij keek mij nu boos aan.
Ongemakkelijk keek ik weg en ik nam een kleine slok van de bosvruchten thee.
Uit mijn ooghoeken zag ik nog steeds dat Luke mij aankeek waardoor mijn angst weer aanwakkerde.

‘Jij mag blij zijn met jouw ouders Sylvana. Zij hielden van je vanaf de eerste dag dat jij geboren werd. Iets wat ik nooit heb gekend’ en stilletjes keek ik hem aan.
Zijn ogen waren nu erg klein omdat hij mij bekeek alsof ik heel ver van hem vandaan zat.
Zijn haar zat wat schuin opzij en zijn kaaklijn stond strak.
Zijn blauwe ogen leken nu meer grijs en ik vond het wel genoeg geweest.
‘Zullen we nu maar eens gaan? Ik voel me nog niet helemaal beter’ en ik legde het kopje weg en stond in één keer op.
Hij greep mijn arm vast en keek mij nog steeds doordringend aan.
‘Je ziet er niet echt ziekjes uit Sylvana. Je bent al weken niet meer op kantoor geweest. Uiteindelijk geef ik een eindcijfer voor jouw stageperiode en tot nu toe ben ik niet echt tevreden over jou’ en hij trok hard aan mijn arm zodat ik weer terug viel op mijn plek.
Pijnlijk wreef ik over mijn rug en ik kwam weer overeind zitten.
‘Luke, laat me los’ zei ik ferm en ik keek hem strak aan.
Verbazingwekkend deed hij wat ik zei en stond hij nu op en kwam tegenover mij staan.
‘Ik wil dat je volgende week weer aanwezig zult zijn. Doe je dat niet, dan krijg je een onvoldoende’ zei hij en hij sloeg zijn armen over elkaar.
In deze houding zag ik mijn vader voor mij die mij erop aanwees dat ik mijn rapportcijfers moest verbeteren.
‘Eigenlijk Luke kan het mij geen barst schelen of ik een voldoende krijg of een onvoldoende. Ik wilde überhaupt niet bij jou stage lopen. Je hebt mij gedwongen!’ zei ik nu boos en liep kwaad de woonkamer uit.

Ik had geen zin meer om als een slaaf behandeld te worden.
Het interesseerde mij geen ruk meer.
Met harde voetstappen kwam hij mij achterna en ik sloeg woest de deur dicht voor zijn neus.
Ik begon in mijn vuistje te lachen en wist dat ik mij nu uit mijn voeten moest maken om niet door hem gegrepen te worden.
De voordeur werd met een harde klap opengegooid en de adrenaline in mij liet mij automatisch het bospad afrennen.
Natuurlijk wist ik dat ik geen schijn van kans had want al gauw werd ik ingehaald door Luke in zijn auto.
Hij blokkeerde de weg en snel keek ik om mij heen.
Mijn enige oplossing was om de heuvel op te rennen en als een verward dier begon ik omhoog te klimmen door de modder en de aarde.
‘Kom terug jij!’ schreeuwde Luke hard achter mij en ik trok mezelf omhoog via een boomstam.
Luke stond nu enkele meters onder mij en hij sloeg met zijn vuist tegen zijn auto wat een hard geluid achterliet in de stilte.
‘Laat me met rust!’ gilde ik terug en geschokt zag ik hoe hij nu ook van het bospad afliep en nu ook omhoog klom.
Vergeleken met mij leek hij heel erg lenig en angstig klom ik nu met mijn handen en voeten naar boven.
Mijn handen waren helemaal smerig en onder mijn nagels zat er allemaal zand. De duivel hijgde nu in mijn hielen.

Letterlijk.

Luke’s gehijg kwam steeds dichterbij en ik voelde hoe mijn kracht steeds minder werd.
Nog vijf meter en ik zou op de top zijn van de heuvel zijn.
Plotseling struikelde ik en mijn voet bleef vasthaken tussen twee wortels van een boom.
Doodsbang probeerde ik mijn voet los te krijgen en trok zo hard dat ik het uitgilde van de pijn.
In de verte zag ik Luke al aankomen en hij duwde zichzelf omhoog via een grote tak en stond nu voor mij.
Huilend sloeg ik mijn handen voor mijn gezicht en ik wachtte mijn eindlot toe.
Luke begon wat aan mijn been te trekken en mijn voet kwam uiteindelijk los.
Direct schoof ik mezelf met mijn armen wat achteruit en keek Luke doodsbang aan.
Zijn kleding zat ook helemaal onder de modder en zand en zijn haar stond nu alle kanten op.
Hij had zichzelf dus ook naar boven moeten worstelen.

‘Wat ben jij dom zeg. Denk je echt dat je kunt vluchten?’ en hij trapte vreselijk hard tegen mijn rechterwang.
Ik vloog een heel stuk opzij en bleef geschokt op de grond liggen.
Het deed gruwelijk veel pijn maar ik had geen kracht meer om mezelf te kunnen verzetten.
Luke schold mij vierkant uit en hij trok mij omhoog en gaf mij de ene klap naar de ander.
Mijn gezicht gloeide helemaal en ik begon alles nu erg wazig te zien en alles begon om mij heen te duizelen.
‘Rotwijf, jij moet echt een lesje leren’ en hij liet mij los en gedesoriënteerd zag ik hoe hij zijn broek los maakte.
‘Wie niet luisteren wil, moet maar voelen’ was het laatste ik hoorde voordat ik mijn ogen sloot en even weg was van de wereld.
Ik voelde even geen pijn meer en ik voelde alsof ik in mijn warm bed lag.

Ver weg van Luke vandaan.

Hoofdstuk 12

Ik werd wakker met een barstende hoofdpijn op een koude harde ondervloer. Het voelde alsof er een dikke man op mijn buik zat.
Het deed verschrikkelijk veel pijn.
Voorzichtig opende ik mijn ogen en zag Luke in de hoek van de kamer een boek lezen.
De muren waren wit en kaal en er stond verder helemaal geen meubilair.
‘Zo te zien ben je dus eindelijk wakker geworden na 3 dagen’ hoorde ik hem zeggen terwijl ik mezelf nog steeds niet kon bewegen of kon praten.
Mijn mond was kurkdroog en het leek alsof Luke mijn gedachtes kon horen want hij kwam met een glas met water en een rietje.
Hij duwde het rietje tussen mijn lippen en het heerlijke koude water stroomde mijn keel binnen.
Ik zoog al het water in een ruk leeg omdat ik verschrikkelijke dorst had.

Verward keek ik Luke aan en hij streek langs mijn gezicht en kwam wat voorover.
‘Had ik je niet verteld liefje, dat je nooit te nimmer van mij weg kan gaan’ zei hij zacht terwijl hij een duistere glimlach liet zien.
Geschrokken bleef ik hem aankijken en begreep niet wat hij precies bedoelde.
Ik had een black-out en een goede ook nog wel. Ik kon me niets meer herinneren wat hiervoor was gebeurd.
‘Wat doe ik hier?’ fluisterde ik zacht, misschien zelfs te zacht.
‘Weet je dat niet meer? OW, ik heb ervoor gezorgd dat je nooit meer kan lopen’ zei hij terwijl hij weer over mijn wang streek.
Het voelde alsof ik een ijskoude douche kreeg en mijn hart gilde het uit. Het viel me nu pas op dat ik niets voelde in mijn benen.
‘Je zult nooit meer van mij weg kunnen rennen, je zult altijd van mij afhankelijk blijven’ lachte hij hard en hoe harder hij lachte, hoe meer hij mijn hart fijnkneep.

Zacht begon ik te snikken en ik keek in de ogen van de duivel. Flashbacks kwamen terug van wat er allemaal was gebeurd.
Het huisje van zijn grootouders, het wegrennen van Luke, de val en als laatst de harde stoten en klappen die hij mij gaf.
‘Dus jij herinnert het je weer? Goedzo, brave meid’ en hij duwde zijn gore lippen op de mijne alsof het zijn eerste kus was.
Hij was erg ruw en beet zelfs in mijn lip totdat het ging bloeden!
Helaas had ik nog steeds niet de kracht om hem weg te duwen en de pijn was onbeschrijfelijk.
Hij stopte en hij veegde het bloed weg van zijn mond. Hij zag er nu werkelijk uit als een maniak.
Een doorgedraaide freak!
‘Go to hel’ probeerde ik over mijn lippen te krijgen maar het klonk meer als gemompel dan als fatsoenlijk spreken.

‘Je moeder denkt dat je overreden bent door een bus en dat je nu in het ziekenhuis ligt in Duitsland. Ik vertelde haar dat ik alle zorg op mij neem en ze vond het wel goed. Zodra je wonden wat zijn opgeknapt breng ik je weer terug naar huis’ zei hij en hij draaide zich om en verliet de kamer.
De tranen vloeide hevig en het gesnik werd steeds harder omdat de waarheid steeds harder aankwam.
De woorden van Luke kreeg ik maar niet uit mijn hoofd en ik hoopte dat ik droomde en weer wakker zou worden in de echte wereld.
Hij kwam weer de kamer binnen met een dienblad met wat eten erop.
Hij ging naast mij zitten op de grond en trok mij zo op zijn schoot alsof ik een kleine baby was.
Ik probeerde mijn voeten te bewegen maar ik kon niets.
Voor mijn gevoel bewoog ik mijn voeten maar ik zag dat mijn voeten in een rare positie stonden net als bij een lappen pop.
Je kon de voeten ervan alle richtingen opdraaien en het zou niet scheuren of breken.

‘Mijn voeten’ fluisterde ik en Luke blies wat over mijn nek.
Het bezorgde mij kippenvel en ik voelde mij machteloos.
Hoe kon ik mezelf ooit verdedigen of wegrennen? Hij kon nu alles met mij doen en ik moest het wel toelaten want ik kon niet anders.
‘Je zult vast honger hebben en je moet op krachten komen’ en hij schoof het dienblad dichterbij en pakte met een hand een pistoletje met kaas en duwde het in mijn rechterhand.
Trillend bracht ik het traag naar mijn mond en nam er een muizenhapje van. Als een koe kauwde ik er traag op en slikte het uiteindelijk door.
‘En heb je nog pijn in je buik?’ vroeg Luke maar ik besloot hem te negeren en te genieten van het broodje.
Want naast dorst had ik ook verschrikkelijke honger.
Helaas had de kracht er niet voor anders had ik het hele broodje in één keer in mijn mond geduwd en in zijn geheel doorgeslikt.

3 weken later

‘Goedemorgen schat’ hoorde ik Luke achter mij zeggen en nog slaperig wreef ik in mijn ogen.
‘Goedemorgen lieverd’ zei ik met walging en ik zag hem voor mij staan.
1 week geleden hadden wij ruzie gekregen en hij had mij bedreigd dat ik hem altijd ‘lieverd’ moest noemen anders zou hij ervoor zorgen dat ik helemaal niets meer kon.
Hij duwde mijn deken opzij en tilde mij op.
Mijn wonden op mijn gezicht waren al genezen maar helaas zou ik nooit meer kunnen lopen.
Ik zou dus altijd afhankelijk van hem moeten zijn.
‘Moet ik je helpen met wassen?’ vroeg hij poeslief terwijl hij mij op een stoel zette onder de douchekop.
‘Het lukt me wel alleen, als ik klaar ben roep ik je wel erbij lieverd’ zei ik tegen hem en gelukkig verliet hij de badkamer.
We waren sinds vorige week weer in het huisje van zijn grootouders en gelukkig was de badkamer erg klein waardoor alles binnen handbereik was.
Ik probeerde mijn nachthemd uit te trekken maar het was een hele strijd.
Een mouw had ik al los gekregen maar verder kwam ik niet.
Het had ook mijn zelfvertrouwen kapot gemaakt omdat ik echt niets meer alleen kon. En Luke wist dit.

Verslagen sloeg ik mijn handen voor mijn gezicht en liet ik een diepe zucht ontsnappen.
Na enkele minuten had ik alle moed bij elkaar geraapt en riep ik Luke of hij mij kon helpen.
Binnen 2 seconden opende hij de deur en daardoor wist ik dat hij achter de deur stond te wachten.
‘Ik krijg mijn nachthemd niet uit, wil je helpen’ vroeg ik zacht en draaide meteen mijn blik weg.
Ik kon de laatste tijd zijn gezicht niet meer verdragen en had besloten dat ik in deze situaties hem beter niet kon aankijken.
Zonder wat te zeggen hielp hij mij bij het uitkleden en draaide daarna de kraan open.
Beschaamd pakte ik een washand en voelde me nog steeds ongemakkelijk wanneer ik naakt voor hem zat.
Terwijl hij mij al weken hielp met wassen en aankleden. Ook wilde hij haast de hele dag de liefde bedrijven, alsof hij niets beter te doen had.
Het leek hem nog meer op te winden nu ik echt niet meer van hem kon ontsnappen en alles wel MOEST toelaten.

‘Zullen we straks in de tuin gaan zitten?’ vroeg hij mij terwijl hij mij hielp met het wassen van mijn haar.
Natuurlijk was het overdreven wat hij nu deed maar ik wilde niet weer toegetakeld worden en uiteindelijk belanden als een kasplantje.
Ondertussen had ik wel begrepen dat Luke een uiterst gevaarlijke man was en tot alles in staat was.
‘Is goed lieverd’ zuchtte ik en keek stiekem vanuit mijn ooghoeken naar Luke die geconcentreerd bezig was.
‘Luke?’ vroeg ik zacht en hij keek mij nu aan en stopte even.
‘Mag ik iets vragen zonder dat je boos wordt?’ vroeg ik ongemakkelijk en hij waste zijn handen af en veegde die af aan een handdoek.
‘Vertel, maar ik kan je niet beloven dat ik niet boos word’ en hij draaide ook de kraan dicht en sloeg een grote badhanddoek om mij heen.
‘Waarom wil jij mij zo graag? Want ik begrijp nog steeds niet wat jij in mij ziet terwijl jij veel beter kan krijgen’ en ik hoopte dat ik hij niet boos werd.
Hij streek gefrustreerd met zijn hand door zijn haar en waardoor zijn armspieren goed te zien waren. Hij was een tijdje stil en ik bekeek hem goed.
Luke was echt een hele aantrekkelijke man en voor even kon ik niet geloven hoe hij ook nog een ander gezicht kon hebben.
Van een aantrekkelijke man veranderde hij binnen enkele seconden in een angstaanjagend monster.

‘Sylvana, ik ga hier geen antwoord op geven.’ en hij tilde mij ruw op en ik wist dat hij mijn vraag niet op prijs kon stellen.
Alweer kreeg ik geen antwoord op mijn vragen en besloot mijn mond verder dicht te houden.
Hij legde mij neer op bed en hij trok mij een veel te grote T-shirt aan en een broek.
Het viel mij op dat hij mij nooit ondergoed aandeed want misschien lag het hier gewoon niet.
Plotseling stopte hij en vragend keek ik hem aan.
‘Het is zo opwindend dat ik nu alles met jou kan doen wat ik wil’ en hij greep mijn gezicht vast en duwde mij op mijn rug.
‘Alsjeblieft wees voorzichtig’ piepte ik want ik wist wat hij wilde.
Na het wassen wilde hij altijd seks en daarom haatte ik het als hij mij hielp met het wassen.
‘Wat heb ik je geleerd liefje’ zei hij terwijl hij zijn kleding snel uittrok alsof hij haast had.
‘Wees voorzichtig lieverd’

Hoofdstuk 13 16+ (ZEER SEKSUEEL, DUS LET OP! )

2 maanden later

Nog een maand en ik zou officieel de vrouw worden van Luke.
Elke dag streepte ik de dagen af tot mijn eigen doodvonnis.
Het zou het einde betekenen van Sylvana Huizendorp.
De laatste tijd had ik ook vreselijk veel last van braken, misselijkheid, vermoeidheid en mijn emoties waren torenhoog.
Het zou vast wel te maken hebben met alle stress die ik nu meemaak.
Slaperig veegde ik mijn mond schoon terwijl de verzorgende van de thuiszorg mij weer overeind hielp en mij in mijn rolstoel plaatste.
‘Gaat het wel een beetje? Ik adviseer toch om echt een afspraak te gaan maken met je huisarts, want dit ga je niet lang volhouden meid’ zei de aardige mevrouw en ik glimlachte naar haar.
Luke had ervoor gezorgd dat ik hulp kreeg bij mijn eigen verzorging en daarnaast kreeg ik ook nog therapie om geen voorkeurshouding te krijgen.
‘Dat is goed, zou jij dat aan mijn moeder willen doorgeven?’ vroeg ik en ze stemde ermee in.
Na een snelle douche hielp ze mij met aankleden en werd ik via de nieuwe lift in ons huis naar beneden gebracht.
Tijdens mijn zogenaamde verblijf in Duitsland heeft mijn vader er meteen voor gezorgd dat ik gemakkelijk naar boven en naar beneden kon via de nieuwe lift die speciaal voor mij is ontwikkeld.

De verzorgende plaatste de rolstoel voor het raam waardoor ik uitkeek op onze voortuin en de straat.
Ze plaatste al gauw een kop warme thee naast me en scheef enkele dingen op in mijn zorgmap.
‘Morgen komt de kapper voor je langs en vanavond hoef je niet ingesmeerd te worden want dat heb ik al gedaan’ zei ze en ze plaatste een warme hand op mijn schouder.
‘Dankjewel voor alles’ zei ik zacht en ze zwaaide mij gedag en verliet zo de straat.
Ik nam een kleine slok van de warme bosbessen thee en voelde even een rustmoment in het stille huis.
Mijn ouders waren allebei aan het werken en mijn moeder zou vandaag wat later thuis komen omdat ze een afspraak had met een potentiële investeerder.
Ik draaide aan de wielen van de rolstoel en rolde mezelf richting de afstandbediening voor de tv.
Ik drukte de radio aan om zo mezelf niet eenzaam te voelen.
Mijn revalidatie ging erg traag en het zou jaren duren om wat stabieler te kunnen zijn.

‘Hoi schat’ en ik schrok door de harde stem van Luke achter mij.
Geschrokken keek ik om en hij stond in de gang met een bos bloemen.
Het ergerde mij vreselijk toen ik achterkwam dat hij de sleutels had van ons huis.
Het enige plekje waar ik veilig kon zijn was nu ook officieel het domein van Luke.
‘Hey lieverd’ zuchtte ik en rolde mezelf weer voor het raam en nam het glas in mijn handen.
Hij liep mijn kant op en drukte een kus op mijn wang.
‘Ik heb een bos bloemen voor mijn lieve zwangere vrouw’ zei hij lachend en geschokt keek ik hem aan.
‘Zwanger?’ gilde ik verward en hij straalde helemaal.
‘Dat is toch overduidelijk Sylvana, we hebben maandenlang al onveilige seks en je ziet er voor mij nog mooier uit omdat je straalt’ zei hij en hij legde de bloemen op een stoel.
Mijn hart sloeg vele malen sneller en ik probeerde alles op een rijtje te zetten.

Ochtendmisselijkheid, vermoeidheid, hormonen die door mijn lichaam gieren, buikpijn en nu begreep ik waarom ik mij de laatste tijd zo voelde.
‘Wie zegt dat ik zwanger ben!’ zei ik maar het was overduidelijk aan mijn gezicht te zien dat ik hem geloofde.
Hij haalde een tasje uit zijn jaszak en haalde er een zwangerschapstest uit.
De vernedering werd nog groter toen hij mij optilde en richting mijn eigen badkamer liep en mij neerlegde op het toilet.
‘Moet je naar het toilet?’ vroeg hij terwijl hij aan mijn broek zat te friemelen.
Ik probeerde hem weg te duwen en voelde me in een hoekje gedreven.
Deze vernedering was te groot en ik wilde dit niet weer meemaken.
Hij raakte wat geïrriteerd omdat ik hem niet toeliet mijn broek los te maken.
‘Nee LUKE, ik hoef niet en ik wil dit niet!’ gilde ik boos en de tranen stroomde over mijn wangen.
‘Het is omdat ik zeker weet dat jij zwanger bent dat ik je niets aandoe. Doe de test en ik kom zo terug’ en ruw trok hij mijn onderboek en broek omlaag en duwde de zwangerschapstest in mijn hand.

Met grote stappen sloeg hij de deur dicht en ik kneep hard in het doosje en las de instructies.
Het voelde alsof mijn hart zo mijn keel uit kon springen maar ik moest ook weten of hij gelijk had.
Maar aan de andere kant was ik er helemaal nog niet klaar voor om moeder te worden!
Na enkele minuten had ik de test afgenomen en moest het 2 minuten opzij leggen.
Met veel gefriemel en getrek had ik zelfstandig mijn ondergoed en broek weer aan maar kon helaas niet opstaan of mezelf verschuiven naar mijn rolstoel.
Ik spoelde door en bleef de zwangerschapstest in de gaten houden.
Luke kwam de badkamer binnen en hij zag dat het doosje op de grond lag en de test op de rand van het bad.
Hij greep het meteen en keek fronsend naar het test omdat hij er niet veel van begreep.
‘Wat betekent twee blauwe streepjes?’ en hij pakte het doosje van de grond en zocht de instructies.
Zijn blik was eerst serieus maar al gauw verscheen er een grote glimlach en hij maakte een sprong van geluk.
‘Ik word vader’ schreeuwde hij hard en hij drukte een lange zoen op mijn lippen.
‘Je bent zwanger mijn liefste. Wij krijgen samen een kind’ en ik wist niet wat ik moest doen.
Het was nog steeds niet tot mij doorgedrongen en ik zat daar stil toe te kijken naar de vrolijke Luke.

‘Ben je niet blij?’ vroeg hij nadat hij klaar was met een vreugdedansje en zag dat ik nog steeds niets had gezegd.
‘Ik..’ en verder kwam ik niet want ik barstte in huilen uit. Ik gilde zo hoog dat Luke mij een klap gaf in mijn gezicht om me te kalmeren.
Even was ik stil en legde een hand op mijn pijnlijke wang en snikte zachtjes.
‘Kom’ zei hij en hij legde de test weg en tilde mij op richting mijn slaapkamer.
‘Ik kan niet zwanger zijn, dit kan en mag niet gebeuren. Luke ik wil dit kind niet. Ik kan het nog niet. Ik ben nog te jong. En als ik het niet aankan? Wat moet ik doen? Owwwww wat moet ik doen?’ jammerde ik en al gauw lagen we op mijn bed en hij trok mij op mijn zij zodat ik hem aankeek.
‘Luke alsjeblieft. Ik kan het niet meer. Ik kan dit niet meer. Ik kan niet lopen, ik kan niets. Hoe wil ik een kind op de wereld zetten. Help me’ piepte ik huilend en hij was de hele tijd stil terwijl hij over mijn haar streek en over mijn gezicht blies.
De laatste tijd had ik vaak een inzinking en hij wist nu hoe hij ermee moest omgaan.
‘Luke help me alsjeblieft. HELP ME. Ik wil dit niet meer. Help me. Haal het weg. Luke? Luister je wel. OW alsjeblieft help me. Ik doe alles voor je ik zal van je houden Luke. Ik beloof je Luke, ik ga echt van je houden maar ik wil het niet’ en hij onderbrak mij door een hand op mijn mond.
‘Stil maar liefje. Ik weet dat het een grote schok voor je is.’ En hij drukte nu zachtjes zijn lippen op de mijne.

Hij rook heerlijk naar parfum en zijn lippen voelde erg zacht in plaats van ruw.
Hij stopte en ik zag de lust in zijn ogen terwijl hij met zijn vinger over mijn lippen streek.
‘Houd je van me?’ vroeg hij zacht en ik piepte de hele tijd als een kleine puppy.
De hormonen gierde door mijn lichaam en het voelde alsof ik elk moment kon ontploffen.
‘Luke help me dan. Ik beloof je, ik doe alles’ piepte ik als een klein kind dat smeekte bij zijn ouders.
‘Houd je van me Sylvana?’ vroeg hij en hij opende de knoopjes van mijn blouse en ik voelde zijn warme hand langs mijn nek strelen.
Even rilde ik van de aanraking en had een warm gevoel in mijn onderbuik.
Met grote ogen keek ik in zijn heldere blauw ogen en bleef ik naar zijn lippen staren.

In mijn achterhoofd probeerde ik Ryan weer voor mij te zien en aarzelend schoof ik wat dichter bij Luke en kuste hem zachtjes.
Het was misschien 1 tel dat mijn lippen de zijne aanraakte.
Ik had totaal geen controle meer over mezelf en ik keek hem nu weer aan.
Zijn blonde haarlokken had hij opzij gekamd waardoor zijn kaaklijn goed naar voren kwam.
Bibberend streek ik over zijn kaaklijn en voelde hoe zacht het eigenlijk wel niet was.
Het was alsof ik hem voor het eerst zag en hem probeerde te leren kennen.
Met mijn vingertoppen ging ik van zijn nek naar zijn gespierde borstkas en bleef hem verlegen aankijken.
Hij liet een diepe zachte zucht horen en hij beet op zijn onderlip om te laten zien dat hij het wel waardeerde.

Mijn blik daalde af naar zijn mond en nu liet ik onze lippen elkaar langer aanraken en voelde mijn hart sneller kloppen.
Ik miste de tedere aanrakingen van Ryan. We waren nooit verder geweest dan strelen en kussen maar dat was meer dan genoeg voor mij.
Zou ik dat gevoel ook kunnen krijgen voor Luke?
Luke liet onze tongen ook kennis met elkaar maken en ik voelde dat hij opgewonden was doordat hij zijn mannelijkheid tegen mij aanduwde om te tonen dat hij meer wilde.
Abrupt stopte ik om op adem te halen en besefte wat ik zojuist had gedaan.
Geschrokken voelde ik zijn hand in mijn onderbroek glijden en verkende hij mijn intieme zone.
Nog nooit had hij mij betast met zijn hand en hij duwde mij weer terug op zijn mond.
Het warme gevoel wat ik in mij had was direct verdwenen en ik kon mezelf wel neerschieten.
Zijn handelingen werden harder en ruwer en gelukkig stopte hij en keek mij nu aan.

‘Je bent zo zacht daar en ik voel dat jij het ook wilt dit keer’ zei hij hees en beschaamd probeerde ik hem opzij te duwen.
‘Weiger mij niet Sylvana, want jouw lichaam vraagt om mij’ en daar had hij gelijk in.
Hij had mij voor het eerst opgewonden laten raken maar mijn hart weigerde dit toe te laten.
Alweer daalde hij af met zijn hand en een diepe zachte kreun kwam uit mijn mond tevoorschijn.
Luke liet een duistere glimlach zien en ik kon het niet meer weerstaan.
Het warme golvend gevoel in mij stroomde door mijn lichaam terwijl tranen over mijn wangen vloeide.
Mijn hart werd helemaal samen geperst maar mijn lichaam schreeuwde om meer.
Hij duwde op mijn rug en ging nu met zijn gezicht naar beneden toe.
Een kleine gil kwam uit mijn mond en al gauw voelde ik een hemels genot wat ik nog nooit gevoeld had.
Zelfs niet bij Ryan.
Dit was de allereerste keer dat mijn lichaam haar eigen hoogtepunt had bereikt.
Het gevoel liet mij alles vergeten en vooral de persoon vergeten die met mij bezig was.

Luke kwam omhoog en schoof zichzelf op mij.
Zonder enige moeite gleed hij erin en naar enkele minuten waren we klaar..
‘Dit was hemels’ pufte Luke naast mij en draaide mij weer op mijn zij.
‘Wat was jij glad en zacht’ fluisterde hij en ik verstijfde helemaal van de woorden.

Hoe kon ik dit zo ver laten gaan?