Online Verhalen

Een verdwaalde traan rolde over Roses wang toen ze haar vrienden herkende in de groep jongeren verderop en als aan de grond genageld bleef ze staan. Met een bevroren gezicht staarde ze voor zich uit zonder te horen hoe de mensen geërgerd naar haar schreeuwden dat ze van de weg af moest gaan. Haar hoofd bonkte en de linkerhelft van haar lichaam tintelde feller dan anders, maar toen ze langzaam haar handen tot vuisten balde, voelde alles als verdoofd. Gillende remmen, gevloek en heel veel mensen. Met nietsziende ogen keek ze rond, alle geluiden gingen langs haar heen en het enige dat ze voelde waren de pijnscheuten. Door haar hele lijf stroomde de bekende pijnbliksem en weer verlamde het haar. Haar lichaam stond in brand. Ze proefde bloed, de ijzerachtige smaak deed haar binnensmonds kokhalzen. Ze was misselijk en voelde dat het maagzuur omhoog borrelde, maar overgeven vermeed ze, wetend dat het haar allemaal maar zieker zou maken. Ze slikte en kromp ineen, sloot haar ogen en stopte even met ademen toen het vlammende mes in haar binnenste weer om zich heen begon te steken.

Met een klap komt ze terug in de werkelijkheid. Paniek, overal. Auto’s rijden vol op haar in en ze spert haar ogen wijdopen als de laatste niet opzij wijkt. Zonder te weten wat te doen blijft ze wanhopig staan, haar handen beschermend voor haar door tranen drijfnatte gezicht. Een paar seconden staat de tijd stil en loopt er een ijskoude rilling over Roses rug, dan weerklinkt een harde klap. Nog meer pijn. Iemand gilt. Alles is zwart.

Heftig begin en het heeft gelijk je aandacht. Het is een nogal kort stukje om er meer over te zeggen, schrijf vooral door. Ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren

hey,

Ik vond je stuk goed geschreven, las lekker weg. Wel vond ik het enigszins moeilijk om te begrijpen, omdat je geen idee hebt wat er met het meisje aan de hand is. ZOals het nu beschreven staat lijkt het alsof ze een ziekte heeft? Iets met haar hart vanwege de tintelingen...? Maar het wordt niet erg duidelijk. Ik snap wel ergens dat je dit als schrijver als een soort verrassing wil laten komen, spanning opbouwen, maar op dit moment zorgt het er bij mij eerder voor dat ik stukken maar half lees omdat ik ze niet goed kan begrijpen.

Verder hele goeie spanningsopbouw voor het begin, vooral over haar vrienden zou ik nu na dit gelezen te hebben meer willen weten over wat er met hen aan de hand is.

Groetjes Jodie