Online Verhalen

Hoe bedoel je je hebt tijd over als je vrijwilligers werk doet xD, ik heb nu gewoon meer tijd dan thuis. En meer rust om te schrijven. Dusss heb ik Saskia een leuke opdracht gegeven om mij een plot te geven dat ik schrijf. Omdat Saskia zoooo'n lieve schat is... * kuch kuch * heeft ze er alles ingestopt waar ik een hekel aan heb....
Maar het wordt wel heel grappig, althans als ik het plot weet na te leven . Ookal mij kennende misschien weet ik het wel heel serieus te schrijven.

En nu genoeg gelul...
Hier is... *Trommelgeroffel*


Gouden bladeren dwarrelden met vlagen wind mee naar beneden. Ze vormden krullende patronen en bedekten de gronden. Ze maakten het onmogelijk voor zelfs de geruislooste sluipers om in stilte door het woud te wandelen.
Op dit moment kraakten ze onder de voetstappen van een eenzame wandelaar. Hij zette zijn lange staf, die bovenaan versierd was met drie symbolen, in de grond en staarde naar de zon die net tussen de hoge bomen wist door te spieken.
De man gromde wat in zich zelf, nam zijn stok weer in zijn handen en beende verder.
Hij had er al moeten zijn. Hij had al in het volgende dorpje moeten arriveren voor de middag, maar nog steeds dwaalde hij hier in zijn eentje door het bos. Het lot speelde weer eens een vals spelletje met hem.
Zijn staf legde hij uiteindelijk over zijn schouders. Hij was geen oude man die het voorwerp nodig had om mee te lopen. In alle eerlijkheid was hij zelfs vrij jong. In de bloei van zijn leven. De staf was enkel een symbool. Net als die drie tekens die erin gegraveerd stonden. De maan aan de rechterzijde, de zon aan de linker en bovenaan alleen een diep zwart gat. Een parel die evengoed niets kon zijn.
Hij kende het doel achter zijn staf. Zijn eigen lot die zo dicht met die van de uitverkorene verbonden stond. Die de duisternis die door deze gronden kronkelden moest opheffen.
De man lachte iets. Hij was niet van plan dat lot wat hem te wachten stond, wat hem hoogst waarschijnlijk de dood in zou leiden, ooit te volbrengen.
Maar het was zonde om zichzelf gewoon te ontdoen van de staf. Hij kon net zo goed de macht gebruiken die hem verkregen was.
Al fluitend vervolgde hij zijn pad. Het kon niet lang meer duren voor hij bij zijn volgende bestemming was.

Ah het is toch wel leuk?!

In ieder geval, het begint leuk. Ik ben benieuwd waar dit heen gaat...
Meer weet ik niet te typen/denken/zeggen .

Schrijf wel snel door

Liefs Floor

jaaaaa, je post het online! Dat had ik eigenlijk niet verwacht

maar leuk begin je zet zijn karakter in de laatste paar zinnen echt al goed neer haha xD en als je het serieus weet te schrijven, dan mag dat pas alleen in het tweede gedeelte en ach, je kent me, ik probeer er altijd een uitdaging voor je in te stoppen misschien fat het je lukt om het spontaan te schrijven! Je weet maar nooit xD

oh, klein spellingsfoutje, in de tweede zin heb je bedekte, maar dat moet bedekten zijn

ga heeeeeel snel door! Ik ben benieuwd wat je ervan gaat maken

JodieJJ schreef:Zijn eigen lot die

Zijn lot dat

JodieJJ schreef: zo dicht met die van de uitverkorene verbonden stond.

met dat ... verbonden was.

JodieJJ schreef: Die de duisternis die door deze gronden kronkelden moest opheffen.

Dat de duisternis die ... kronkelde.

JodieJJ schreef: De man lachte iets.

Lachte een beetje? Lachte schamper?

JodieJJ schreef:Hij kon net zo goed de macht gebruiken die hem verkregen was.

die hij verkregen had / die hem gegeven was.

Proficiat, je spelling / grammatica gaat vooruit. En ik ben benieuwd naar de rest.

Ik vind het tot nu toe best serieus geschreven Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat voor opdracht je gekregen hebt. Schrijf snel verder!

Het ziet er tot nu toe heel leuk uit. Voor een onderwerp dat je eigenlijk niet zo leuk vindt, zet je het goed neer.

@Mena, hahah ik ben er blij om dat het leuk begint . Ik hoop dat ik het verhaal eer aan weet te doen ( ook al weet ik niethelemaalof het dat verdient haha xD )
@Saskia, jaa ik durfde het aan naar lang mokken, ik geef gewoon jou de schuld als het slecht is haha
@Silk, YEs het komt ooit weleens goed! Ugandees spreken helpt gewoon mijn nederlands haha, toch moet ik als ik thuis kom me er maar weer echt in gaan verdiepen... xD geen zin in!
@Moonie, hahaha jaa dat mag je pas lezen als het verhaal af is ghehe . Ik ben gewoon een heeeeel serieus persoon
@Romeh, leuk dat je het tot nu toe leuk vind, nu maar hopen dat je het leuk blijft vinden xD

KLAGEN KUNNEN JULLIE ALLEMAAL BIJ SASKIA! Als jullie het verhaal niet meer leuk ivnden :p ghehe
Ik ben trouwens verbaasd over de hoeveelheid reacties xD moet meer cliche begins schrijven haah
Pjorr staarde vanuit zijn plek op de veranda naar de bevolking die met huifkarren, kudde dieren en andere vracht door de straten verplaatsen. Het was het typische begin van de markt. Overal werd een grote heisa gemaakt omdat iedereen de beste plekjes wilde hebben.
Hij was de enige die zich nergens druk over maakte en rustig zijn pils wegdronk. De waard wierp een wat geërgerde blik naar hem, terwijl hij een zwaar vat bier verplaatste. Pjorr lachte alleen terug en zwaaide met zijn bierpeul die bijna leeg was.
"Ik kom zo een nieuwe brengen, heer Pjorr," riep de waard hem toe. De woorden die de man daarachteraan mompelde kon Pjorr niet horen. Ze waren hoogstwaarschijnlijk ook niet voor zijn oren bestemd. Alleen die gedachten al deed een lichte woede in hem opborrelen.
Het was belachelijk dat ze hem met zo'n blik aanstaarden. Hij was de uitverkorenen. Zonder hem zouden ze allemaal verloren zijn.
De wijnvlekken op zijn polsen toonden het. De zon op zijn linkerpols en de maan op zijn rechter waren het teken. Al deze mensen moesten op hun knieën voor hem gaan. Iets tevreden gesteld bij de nieuwe gedachtengang leunde hij weer achterover in zijn stoel. Hij bekeek de hardwerkende mensen. Misschien moest hij voorstellen dat ze een standbeeld voor hem maakten. Dat was wel het minste dat hij verdiende.
Een glimlach krulde zijn lippen. Ja, dat zou hij doen, maar eerst zijn bier. "Waard!"
Puffend zette de oudere man het vat neer. "Ja, heer Pjorr?" De woorden gingen gepaard met een licht venijn dat Pjorr besloot te negeren.
"Mijn glas is leeg." Hij trok een wenkbrauw op en zwaaide nog eens met zijn glas.
De waard keek even naar zijn werk, daarna liep hij met een korte, duistere blik op Pjorr naar binnen. Een tijd later kwam de man terug met een goed gevuld glas en zette het met een doffe klap op de tafel voor Pjor.
"Kan ik nog iets voor u doen, heer?"
De man werd weggewuifd alsof het een bediende was. "Nee, zo is het wel goed."
De waard ging gelijk weer verder met het verslepen van biervaten die naar het marktplein moest. Al snel was hij vermengd tussen de massa mensen die hun kraampjes uitstalden en verplaatsten.
Pjorr leefde met de heerlijke gedachten verder dat dat iets was wat hij nooit meer zou doen. Hij mocht dan misschien uit een arm horige gezin komen, nu was hij speciaal. Zijn ouders hadden geweend de dag dat hij met de wijnvlekken op was gestaan. Iedereen kende het verhaal. Iedereen wist dat hij de uitverkorenen was om hen te redden van de duisternis die langzaam over het land viel. Ze wisten allemaal beter dan hem tegen te spreken.
Pjorr genoot van het leven. Er was maar één klein ding wat hem zorgen baarde. Hoe lang zou zijn roem nog duren voor hij echt wat moest gaan doen?

zodat Saskia kan liken.

Lojan glimlachte toen hij nog voor de nacht het dorp zag. Niemand wilde de nacht in zijn eentje buiten doorbrengen, niet in deze tijd.
De hoofdweg die dwars door het dorpje leidde, bestond uit niets meer dan zand en kiezels. Kuilen waar water van de regen doorheen had gestroomd, maakte het bijna onbegaanbaar en langs de kant zag hij dan ook meer dan één scheefgezakt rijtuig.
Rijkdom zou hij hier niet vinden, maar misschien wel iets anders.
Hij was verbaasd om te zien dat nog niet iedereen in het dorp al netjes thuis bij het avondmaal zat. Er liepen nog genoeg mensen over straat die spullen meesjorden. Enkele groeten hem vrolijk en sommige riepen hem nog na of hij wat nodig had, ook al hadden zij hun spullen al lang ingepakt.
Vriendelijk wuifde Lojan hen weg. Hij had geen spullen nodig. Wat moest een eeuwige reiziger met meubels, kasten en andere decoratie? Nee, een goede maaltijd daar had hij als enige behoefte aan.
De eerste en de beste herberg die hij zag, wandelde hij binnen. Het had een mooi met vuur bewerkt uithangbord dat iedere vreemdeling welkom heette in de Hork. De naam was wat minder verleidelijk, maar zoals zijn moeder het hem geleerd, moest je niets van de buitenkant beoordelen. Tenzij het natuurlijk om de bevrediging van enkele primitieve lusten ging.
De binnenkant deed in ieder geval geen eer aan de naam. Het was sober maar toch gezellig ingericht. Enkele tafeltjes stonden met een kaarsjes in de schemerige kamer en aan de achterzijde stond een lange toog waar een stevige vent achter stond die drankjes inschonk voor een aantal jongeknullen. De jongens gierden van het lachen en één hooghartige stem kwam er bovenuit.
"Heb je geen betere wishky?"
De paar andere gasten die er waren hadden de jongen al even geërgerd aangekeken als de waard dat deed, voor de man gehoorzaam een andere fles uit de schappen pakte.
Lojan was misschien wel de enige, op het kleine gezelschap maten dat naast de jongen zat, die een heel andere blik in zijn ogen had.
De jongen leek in de lente van zijn leven. Fris en vol levendigheid met goudblonde haren die krullend rond zijn gezicht vielen.
Lojan beet even op zijn onderlip terwijl hij de jongen beter bekeek. Kuiltjes in zijn wangen, ogen blauwer dan zijn favoriete drank Blauwenie.
Ohg, wat zou dat een verovering zijn.
Maar terwijl hij wegzwijmelde, betwijfelde hij al snel of de jongen dezelfde interesse had. Waarschijnlijk niet.
Het werd dan ook door de meeste als iets verachtelijks gezien. Niets iets dat je koesterde en openlijk vertoonde. Niet dat het Lojan uitmaakte. Hij bleef nergens langs genoeg om zich te ergeren aan roddels. Maar het gaf hem wel vaak een uitdaging.
Hij zuchtte en ging aan een leeg tafeltje zitten. Zijn hersens werkten niet goed op een lege maag.
De waard wist hem snel genoeg een dikke, maisachtige pap voor te zetten. Het spul smaakte op zich prima, als je niet vele gewend was en de brokken die erin zaten kon negeren.
Onder het slurpen, luisterde hij naar de gesprekken die aan de toog werden gevoerd. Het lijf van de vrouw was het onderwerp wat het meeste ter sprake kwam. Het waren net een stel hitsige honden.
Lojan begon net zijn interesse te verliezen toen de blonde knul zich opstrekte en een zeer interessante mededeling deed.
"Ik ben de uitverkorene. Ik krijg alles!" Om zijn woorden nog wat kracht bij te zetten, wenkte hij de waard en eiste nog een fles goed wishky.
Een brede glimlach brak uit op het gezicht van de magiër. Dit was perfect. Snel gooide hij het laatste van de dikke pap naar achteren. Morgen zou hij zijn slag gaan slaan.
Na zijn maaltijd wist Lojan een kleine kamer te regelen met de waard, waarvan hij onderhand ontdekt had dat de naam Gerald was.
De kamer stelde werkelijk waar niets voor. Hoe ze het bed erin hadden weten te zetten, leek al een onmogelijkheid te zijn en daarnaast was net nog een halve meter om te staan en spullen in kwijt te kunnen.
De waard had zich verontschuldigd voor de kamer met de woorden dat Lojan op een ongelukkig moment, midden in het marktseizoen, was aangekomen.
Lojan had zijn schouders opgetrokken. Hij had niet veel spullen en uiteindelijk was hij niet van plan om heel lang te blijven, ook al kon dat plan nog weleens verlegd worden.

Leukk verhaal!!

Ik snapte alleen een dingentje niet is die eerste twee stukken nou uit het oogpunt van die pjorr en die ander uit een ander persoon?

maar verder leest lekker weg hoor!

Ik zal het maar even verklappen, aangezien Jodie vandaag niet op de site kon omdat de server t niet deed --' maar het eerste stukje is vanuit Lojan, het tweede vanuit Pjorr en het derde weer vanuit Lojan.

Oh, en Jodie, ik vind Lojan GEWELDIG! Ghehehe xD mag ook wel als ik hem zelf verzonnen heb weet je, ik vind ergens dat hij een beetje op Niehic lijkt, alleen valt Niehic wel op vrouwen

Ohg, wat zou dat een verovering zijn.

Vooral bij deze zin had je me plat haha xD

oohh dankje ik had trouwens niet door dat lojan op mannen viel whahaha

Ik vind pjorr helemaal niks, qua persoonlijkheid dan hij maakt misbruik van de situatie, maar misschien laat hij zich op een later moment nog van een betere kant zien.
Lojan is interessant, ik heb nog maar een keer eerder een verhaal gelezen waarbij de hoofdrolspeler homo was, dus dat is zeker origineel.
En verder weet kan immer nog niet zo veel over zeggen, maar leuk vind ik het verhaal wel.

Zucht, moet ik nou bij Saskia of Jodie klagen?
Het wachten duurt me veel te lang . Kan je niet wat sneller posten Jodie?
Nou ja, ik wacht wel weer...

@Ruben, ik zal het er in het vervolg boven zetten dan is het duidelijker ;P ben te lui om hoofdstuk titels te maken xD ghehe
@Saskia, jaaaaa weeer een reactie jooehoeeee. Hahhaah nu je het zegt, hij lijkt inderdaad wle een beetje op Niehic, gheheh
@Yociame, leuk dat je ook meeleest , en Saskia de schuld geven! Van haar moest ik hem maken xD, bij mij zou ie heel lief en vriendelijk zijn xD ( kuchkuch )
@Mena, Voor alles dat niet goed is Saskia aanklagen ghehe. Ik ben de goedheid zelve
En nieuwe post!
Pjorr schudde zijn hoofd van verwarring. Hij snapte nog steeds niet wat er precies gebeurde. Even geleden had hij nog rustig door de stad gelopen en nu plots werd hij naar het midden van het plein getrokken.
Mensen stonden er allemaal opgewonden omheen. Allemaal leken ze te weten wat er aan de hand was, op hem na.
"Aah, dat is hem?" Een man kwam met een luide stem boven iedereen uit. Machtig stond hij met een staf in zijn handen in het midden. Zijn donkere gewaad verraadde hem als reiziger, maar ook het feit dat Pjorr nog nooit het gezicht van de man had gezien.
Pjorr werd lomp zijn richting in geduwd.
"Dit is hem, de uitverkorene," antwoordde August, één van de mensen die Pjorr uit zijn huis hadden gehaald en hem hier naar toe hadden gesleept.
De vreemdeling liet zijn stormachtige ogen over Pjorr heen glijden en bekeek hem tot in de puntjes.
De blik maakte Pjorr ongemakkelijk. Vooral de twinkeling in de man zijn ogen toen hij eindelijk zijn blik weer op Pjorrs gezicht richtte.
"Stilte!" brulde de man ineens naar alle sprekende mensen om hen heen. Even was het stil maar al snel steeg het gefluister weer op.
Pjorrs aandacht gleed meteen terug naar de vreemdeling die zwaaide met zijn staf. Wat was hij nou weer van plan? Deze mensen bang maken door een beetje met een stok te zwaaien. Pjorr grinnikte. Veel succes daarmee.
De staf spinde even boven de man zijn hoofd en kwam toen met een klap op de grond. Het hele plein beefde en de aarde scheurde. Rode wolken stegen als geizers tussen de kloven uit.
De schok schoot door Pjorr zijn lijf en liet hem wankelen. Nog net wist hij zijn evenwicht te houden.
Toen de vreemde rook eindelijk optrok was het doodsstil. Iedereen keek verstijfd naar de vreemdeling met zijn staf. Pjorr had zijn hand op zijn borst liggen en probeerde zijn hartslag omlaag te brengen.
De vreemdeling glimlachte als of er niets gebeurd was. Hij zwaaide nogmaals met zijn staf. Iedereen dook ineen. Pjorr wilde zich al tegen de grond werpen in afwachting tot een nieuwe beving. Die kwam niet.
Om hem heen werd de lucht lichter. Het gloeide op als zonnestralen en kronkelde om hem heen. Pjorr stak zijn hand er naar uit. De stromen kietelden zijn vingers als kleine stroomschokjes. Wat was dit allemaal?
"Ik ben de magiër Lojan," verklaarde de man met zijn zware stem. "En ik ben gekomen om de uitverkorene te leiden."
Met een ruk trok Pjorr zijn hand terug en keek naar de zogenaamde magier. Wat?
De gloeiende stralen om hem heen spoten uit elkaar en brachten een glinsterende regen over de bevolking. Vol van verwondering staarde iedereen het aan.
"Ik zal hem brengen naar de tempelen van Igar, zodat hij kan leren en uiteindelijk de redding kan brengen van het duister wat in ons land woedt."
De glinsteringen bleven plots in hun vallende beweging stilstaan en toen als pijlen schoten ze de lucht in. Duistere wolken begonnen zich uit het niets in de lucht te verzamelen en lieten de zon verdwijnen, alsof de man zo wilde benadrukken wat voor een belang zijn taak had.
Donder en bliksem rommelde de lucht boven hen. Pjorr keek met grote ogen naar de lucht boven hem. Waar had die man hem voor nodig als hij dit allemaal kon doen?
Een bliksemschicht knalde recht voor hem de grond in en liet een kleine kloof achter. Pjorr maakte een sprongetje naar achteren.
"Uitverkorene, ben je klaar voor je taak?" De lange staf werd vlak voor zijn neus gehouden. Pjorr schudde hevig zijn hoofd.
'Nee." Hij wilde absoluut niet aan zijn taak beginnen. Het leven zoals het er niet aan toe ging, beviel hem prima.
Om hem heen steeg geschreeuw op. De bevolking protesteerde en schold naar hem.
"Pjorr, het is je lot de wereld te redden!" Nog twee bliksemschichten knalden naar beneden en sloegen vlak bij zijn voeten in. Angstig kroop Pjorr in elkaar.
"Oké oké, ik doe het. Vermoord me niet!"
Meteen steeg er een gejuich uit het publiek op. De wolken trokken open en lichtstralen vielen over zijn gezicht. Voor hem glimlachte Loyan hem vriendelijk toe. "Wat fijn dat je wilt meewerken." Alsof het allemaal zo vrijwillig was.
"Kom dan gaan we je spullen bijeen rapen." De magier wenkte hem met zijn staf te volgen. Met hangende schouders en onder gejoel van het volk liep Pjorr hem achterna.
God waar ging hij aan beginnen.

Me like, me like! Leuk, al die betoveringen -ik blijf toch een zwak voor magie hebben- om Pjorr te imponeren^^ en ik vind hem echt leuk, hoe je hem beschrijft enzo! Luie antiheld haha xD ik heb echt zin in de komende stukjes, schiet eens op met verder schrijven! Ik wil meer, meer meer! En de titel, nu pas gezien haha xD het begin met hocus pocus hahaha ge-wel-dig!

Floor, het klagen over alles mag je bij mij doen, alleen het wachten is Jodie's schuld, die moest zo nodig naar Uganda gaan wie gaat daar dan ook naartoe?

@ Yociame:
Ik denk niet echt dat Pjorr nog veel gaat veranderen, hij is een soort uiting tegen mijn afkeer van het cliché van de uitverkorene die uiteindelijk de wereld redt. Je zult zien dat alles heel anders gaat dan verwacht^^

bumperdebump bump... Bump bump! Jodieeeeeeee, ga eens verder ik wil leuke dingen te lezen hebben als ik in mn koude tentje lig te luisteren naar het geluid van de regen oh, en als je toch bezig bent met schrijven, stuur dan ook maar de stukjes die je geschreven hebt^^

Jodieeee! Ik ga gewoon dit topic volstalken net zolang totdat je ooit weer iets post of ik krijg een ban voor spammen....
Ik moet me echt niet vervelen, dat is niet goed voor jou :p ghehe, doorschrijven jij! Hier kan wel een mooi stukje onderkomen. Ik wil graag het onverwachte midden lezen haha xD

Sasskiiaa! xD ik ben voor eens begonnen met verhalen afschrijven dus u zult moeten wachten xD toto over een jaartje of 2 xD haha

*piieeeep* you! Grrr....