Online Verhalen

Ik schrijf je een brief vannacht, om te zeggen hoe ik dacht
Toen ik je zag die nacht, gehypnotiseerd door hoe je lacht
Letters vormen woorden die je niet wil horen
Het spijt me als ik nu jouw leven ga verstoren

Het is moeilijk om uit te leggen
Maar er hangt iets om jou heen
Er valt geen kleur aan toe te zeggen
Maar het voelt zo sereen

Woorden liggen zwaar op de tong
Ze worden afgeschoten voor ze het nest verlaten
Ik kon niets zeggen tot jij mij dwong
Maar het enige geluid waren volzinnen vol hiaten

Ik schrijf je vannacht een brief, om te zeggen ik heb je lief
Toen ik je die nacht zag, werd ik betoverd door je lach
Letters vormen woorden die je wil horen
Woorden vormen metaforen en jij bent verloren

Onze liefde bloeit
Het groeit en groeit
Langzaam richting het hemelgewelf
Tot wij overblijft en niet alleen mezelf

Armen als kettingen om elkaar heen geslagen
Zacht tedere lippen drukkend tegen elkaar
In het hoogtepunt van elkaar behagen
Onweerstaanbaar

Ik schrijf je vannacht een brief, ik was veel te naief
Toen ik je zag die nacht, werd ik betoverd door pracht
Maar letters gingen woorden vormen en alles werd verstoord
Woorden vormden metaforen en de liefde werd gesmoord

We schreeuwen en vechten
Zonder onze ruzie te beslechten
We krijsen en huilen
Zonder van gedachten te ruilen

Woorden uit duistere oorden
Door de ruimte heen gesmeten
Inhoudloze antwoorden
Op wat we elkaar verweten

Ik schrijf je een brief vannacht, ik heb alles doordacht
Toen alles fout ging die nacht, bezweek mijn wilskracht
Zonder jouw letters vormen woorden geen woorden en hoor ik alleen wat ik vroeger hoorden
Maar woorden verstoorden waar metaforen bekoren waardoor wij ontspoorden

Wij zijn als water en vuur
Tegengestelde symbolen
Maar samen puur
En elkaars idolen

Wij zijn als bliksem en donder
Beangstigend en ontzagwekkend
Door de natuur verheven tot wonder
De hele lading dekkend