Online Verhalen

Ze keek op de klok, was het nu pas drie uur? Mariska kon haast niet wachten op vanavond, dan was het eindelijk zo ver, dan mocht ze op dubbeldate met die 'ene' jongen genaamd Stan, ze belde haar beste vriendin Sterre op: ''heei sterre! met mij'' ''Mariska! ben jij niet bezig je van top tot teen perfect te maken?'' ze keek naar zichzelf in de spiegel en zei: ''wat denk jij nou? ik heb een date met Stan! Ik ben allang klaar, ik kan echt niet wachten op vanavond!'' zwijmelend ging ze verder over Stan, en hoe ze die avond zouden gaan kussen, maar uit de andere kant van de lijn kwam een diepe zucht: ''je begrijpt toch wel dat ik voor jou nu een date met Joris heb hé?'' Mariska werd al misselijk bij het idee, Joris was echt heel erg lelijk, ''Ja! en je weet hoe dankbaar ik je ben!''''Jaja, ga maar slijmen!'', en Mariska schoot in de lach van sterre's opmerking, Sterre wist altijd de goede zin op het goede moment te zeggen, soms was Mariska best jaloers op Sterre, zij kon iedere jongen krijgen die ze wou en Mariska doet al jaren haar best om er voor te zorgen dat Stan überhaupt haar naam weet, ''Ben je er nog?'', vroeg Sterre. ''Ja, maar ik ga nu wel ophangen, Doei!'', ze wachtte tot Sterre haar gedag zei en hing op, het was ondertussen al half vier, de tijd vloog opeens. Om half zes moest ze vertrekken, ze had dus nog twee uur, was zal ze gaan doen? Ze bekeek zichzelf nog een keer in de spiegel, ze had haar glitterjurkje aan met haar zwarte ballerina's, of was dit te overdreven? Snel liep ze naar haar kast om te kijken of ze iets beters had, ze trok toch maar een strakke jeans met een shirtje en een vestje aan, ze keek tevreden in de spiegel, beter, veel beter!

Erg leuk idee voor een verhaal. Mooi uitgewerkt en de karakters mooi neergezet, echt goed. Maar toch heb ik nog één tip voor je; als je een dialoog schrijft moet het duidelijk zijn wie wat zegt, dus dan moet je niet je eerste karakter laten reageren op je tweede karakter op dezelfde regel. Het klinkt een beetje raar maar ik hoop dat ik het met een voorbeeld duidelijk kan maken.

'Heei Sterre! Met mij'
'Mariska! ben jij niet bezig je van top tot teen perfect te maken?', vraagt Sterre. Mariska keek naar zichzelf in de spiegel.
'Wat denk jij nou? ik heb een date met Stan! Ik ben allang klaar. Ik kan echt niet wachten op vanavond!', antwoordt Mariska nadat ze zichzelf goed in de spiegel heeft bekeken. Zwijmelend ging ze verder over Stan en hoe ze die avond zouden gaan kussen. Aan de andere kant van de lijn kwam een diepe zucht.


Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Voor de rest ziet het verhaal er erg goed uit!

Ja, ik begrijp je helemaal ik heb nu al een heel stuk klaar, maar daarna zal ik er op letten

~~


Sterre zat op haar bed, stiekem was ze stikjaloers op Mariska dat zij met Stan uit moch en Sterre zat opgescheept met Joris, ze was al een tijdje verliefd op Stan maar wou dat niet aan Mariska vertellen. Ze wist hoelang Mariska al op Stan was, en het kon hun vriendschap in gevaar brengen, dan maar geen Stan. Ze schaamde zich er wel voor met Joris te moeten gaan, hij was nou niet van de knapste groep, en aardig was hij al helemaal niet, sterker zelfs, hij zei wat hij wou zeggen, en deed wat hij wou doen, in één woord gezegd; bazig. Sterre had dat zelf ook, dat wist ze maar niet zo erg als hij. Ze begon toch een beetje te twijfelen. Ze besloot Mariska nog eens op te bellen, om het te vragen, maar ze zou haar niet vertellen waarom, ze toetste het nummer in: ‘Met Mariska?’, klonk het vrolijk aan de andere kant van de lijn,’Heei, Mar!’,ze was ineens niet zo zeker meer van haar zaak,’Zeg het eens’,Sterre aarzelde maar zei het toch,’Maris, ben ik bazig?’, het was even stil aan de andere kant van de lijn maar toen Mariska zonder overtuiging zei dat ze niet bazig was wist ze het zeker, ze was het wel. ‘Je kan eerlijk tegen mij zijn Maris’

Mariska schrok heel raar op van de vraag van Sterre, haar vriendin was wel bazig maar om dat Sterre nu te vertellen, ze probeerde alle moed en overtuiging te verzamelen en zei;’Natuurlijk niet, ik houd niet van bazige mensen, en wel van jou’, ze had spijt dat ze dat op die manier verteld heeft, het klonk niet bepaalt geloofwaardig.

Eindelijk was het half zes en kon Mariska gaan fietsen, ze fietste richting Sterre’s huis, en haar moeder deed open ‘dag mevrouw Notenkraker! Ik kom Sterre ophalen!’ ‘O, die is is al vertrokken.’, Mariska vond het erg raar, dat doe je toch niet? ‘Nou eh.. dan ga ik wel alleen ik zal haar op de fiets wel even bellen’, Mevrouw Notenkraker keek Mariska ongerust aan ‘Doe wel voorzichtig!’ ‘Zal ik doen mevrouw!’, en Mariska loopt weg terwijl ze haar mobiel al uit haar zak gritst, ‘Ja, Sterre! Waar ben je nou?’

Ooh wat een leuk stukje, maar ik ga weer wat kritiek geven. Je mag de gevoelens van Sterre en Mariska allemaal iets groter maken en in detail treden, tevens ook de omgeving mag ik vertellen, dat betekent niet dat je nu alles in detail moet gaan schrijven maar zo nu en dan zou dat zeker wel fijn zijn.
Ik zie dat je nog steeds datgene verkeerd doet met dialogen, maar ik hoop dat je dat in je Word wel verandert zodat je het later ook nog begrijpt.
Ook is je verhaal erg snel geschreven, alles mag iets rustiger plaatsvinden. Toen Sterre aan het twijfelen was mocht je dat allemaal wel wat langer maken en dat telefoongesprek mocht ook wel iets langer, maar dat is jouw keuze.

Al met al; een goed verhaal maar neem mijn kritiek wel in acht!