Online Verhalen

Ik ben aan een nieuw verhaal begonnen.
Het is nog maar een klein stukje, maar ik wil al weten wat jullie ervan vinden.
-------------------------------------

Fleur

De dag kan niet mooier beginnen dan met zonnestraaltjes die je kamer proberen binnen te glippen om je de eerste warmte van de dag mee te delen. Door zo'n paar simpele straaltjes krijgt een mens zin om naar zijn school of werk te gaan en daar achter het glas te genieten van de warmte van de zon. Achter het harde werk gaat men dan een terrasje doen met de vrienden om bij te praten over de kleinste dingen bij een ondergaande zon.
Vandaag wist één van deze stralen de weg tot Fleurs gezicht te vindenen er een glimlach op te toveren. Met wagewijde ogen wou Fleur een zeldaam mooie herfstsedag waarnemen, maar de felheid van de straal belette het haar. Ze trok haar dekbed over haar hoofd waaronder ze haar ogen kon opendoen. Vanwege de lichte kleur van haar dekbed kon ze het zonlicht minder fel waarnemen. Fleur bleef daar een poosje zitten zodat haar ogen zich konden aanpassen aan het licht. Ondertussen dacht ze aan de mooie dag die haar te wachten stond, haar verjaardag, de prachtige cadeaus, de vele felicitaties en eens in de kijker gezet worden. Ook al was ze bij de oudste op school, toch werd ze nog altijd 'de zus van Rosalie' genoemd. Rosalie is de driejaaroudere zus van Fleur. De blonde lokken en sproetjes van Rosalie wisten enkele jongens hun hart wat sneller te laten slagen, maar haar fuifgedrag op fuiven zorgde voor haar allenbekendheid.
“ Fleur waar blijf je ?!” riep Fleurs moeder. Fleur werd uit haar dromerige gedachten terug in de realiteit gesleurd. 7.30 Fleur moest zich haasten want over een half uur moest ze al op de schoolbanken zitten. Met warrig haar en kleine oogjes opende ze haar gordijnen. Vanuit haar kamer had ze een adembenemend zicht. Zeker nu want in de herfstperiode kleuren de normaal groene bladeren in oranje of bruin wat zorgt voor een imens kleurenpalet. Deze ochtend waren een uitzonderlijk eenden op de grote vijver op zoek naar eten. De kleine kuikentjes zwemmen al tsjilpend achter hun moeder aan hopend op een lekkernij. Vroeger maakte Fleur het makkelijker voor hun. Als klein meisje sluipte ze samen met haar broers in ochtend dauw naar de vijver om het oude brood in het park rond te gooien.

Omdat je zo aandrong, is hier het Tipp-ex Team.
Wat me als eerste opviel is dat je een paar vreemde woorden gebruikt, waarvan er een paar bij mijn weten niet juist zijn. Dit kan uiteraard een taalverschil zijn: ik zag dat je één van onze zuiderburen bent.
Zo is 'herfstsedag' niet één woord, maar twee woorden: 'hersftse dag'. Heel lastig uitspreken en je struikelt erover als je leest (althans, ik wel). Is 'herfstdag' misschien beter?
Iets doet je hart sneller kloppen of slaan, maar niet 'slagen'. Je kunt wel ergens in slagen.

Je beschrijvingen zijn mooi, hoewel hier en daar misschien wat langdradig: pas op dat je zoveel mogelijk dingen beschrijft die er ook echt toe doen in het verhaal.
Als opening van iets langers vind ik het nu nog een beetje saai. Dat kan natuurlijk, het moet immers allemaal nog komen, maar vaak is het slim om meteen al spannend of mysterieus te beginnen. Schets een onheilspellende sfeer, want nu is er gewoon een lief jarig Jetje net uit haar bed opgestaan op een mooie zonnige morgen en verder geen wolkje aan de lucht.

Ik hoop dat je hier wat aan had. Blijf vooral oefenen, zou ik zeggen.

Natuurlijk is er niets beter dan het eerst romantische verhaal dat ik hier lees van een landgenoot te krijgen. ;p Ik heb echter wel wat commentaar.

Ten eerste, wissel je af en toe van tijd.

Britt schreef:De dag kan niet mooier beginnen dan met zonnestraaltjes die je kamer proberen binnen te glippen om je de eerste warmte van de dag mee te delen. Door zo'n paar simpele straaltjes krijgt een mens zin om naar zijn school of werk te gaan en daar achter het glas te genieten van de warmte van de zon. Achter het harde werk gaat men dan een terrasje doen met de vrienden om bij te praten over de kleinste dingen bij een ondergaande zon.
Vandaag wist één van deze stralen de weg tot Fleurs gezicht te vindenen er een glimlach op te toveren.

Kijk, je leid het verhaal in in de O.T.T, maar daarna begin je te vertellen in de O.V.T. En dat klopt gewoon niet.
Dit heb ik ook gezien bij je "eendjes".

Britt schreef: Deze ochtend waren een uitzonderlijk eenden op de grote vijver op zoek naar eten. De kleine kuikentjes zwemmen al tsjilpend achter hun moeder aan hopend op een lekkernij.

"Zwemmen" staat plots in de tegenwoordige tijd.
Ook de eerste zin daar... "Deze ochtend waren een uitzonderlijk eenden..."
Bedoel je iets als "deze ochtend was er een uitzonderlijk aantal eenden..."?

Het laatste foutje had ik ook al opgemerkt.
In elk geval bedankt voor je commentaar!

Een heel leuk en vrolijk begin!
Heb er zin in om meer van je te lezen.

Liefs

Leuk en lekker warm begin van je verhaal! Ik ben benieuwd hoe het verder gaat.
Ga zo door!

De positieve commentaar zet me nog harder aan om verder te schrijven, maar eerst moet ik nog met mijn examens afhandelen. 19 december zal ik er dan zeker en vast weer invliegen!

Ben benieuwd waar dit heen gaat.. :3

Succes met je examens