Online Verhalen

Angst verscheurt de ziel, verscheurde mijn ziel.
Ik schrijf hersenspinsels op zwijgend papier dat in stilte de verhalen aanhoort.
En verscheur het weer als ik klaar ben
overtuigd door de panische gedachte dat hij ooit wordt afgeluisterd.
Confetti van gedachten.

Bij het begin was het wel wat moeilijker om het gedicht te volgen, maar dat kan ook aan mij liggen. Maar ik begrijp nu, na de 2de keer lezen, wel goed waar je het over hebt. Het is mooi geschreven, dan niet rijmend maar dat is niet verplicht voor een gedicht. Dit gedicht heeft iets zieligs Maar je hebt het mooi overgebracht!