Een avondje bioscoop
Geplaatst: 21 jul 2007 20:13
Het is donker in de zaal. De reclames zijn begonnen. Enkele laatkomers zoeken een veilig plekje op een van de bioscoop stoelen. Schuin voor mij zit een man. Eenzaam en alleen. Hij lijkt op niemand te wachten, hij komt hier niet voor de gezelligheid. Hij heeft zijn jas nog aan, een simpele spijkerbroek en foute gympies.
De film begint. Het geroezemoes verstomt en het enige dat te horen is, is het geluid van de film. Muziek bij de intro, stemmen tijdens de verschillende scènes. Af en toe glijd mijn blik af naar de man schuin voor ons. Zou hij eenzaam zijn, vraag ik mezelf af als ik in de pauze met een vriendin naar de kantine loop. De man blijft achter in de zaal. Hij hoeft geen popcorn, cola of chips. Hij komt voor de film, niet voor de gezelligheid.
Na de pauze zit de man nog altijd op zijn stoel. Hij beweegt zich niet en even vraag ik mij af of hij uberhaupt wel leeft. Als de film afgelopen is en iedereen de zaal verlaat, blijft de man zitten. Hij heeft betaalt voor de film, dus ook voor de aftiteling. Hij heeft betaalt voor de hele film, niet voor de gezelligheid.
De film begint. Het geroezemoes verstomt en het enige dat te horen is, is het geluid van de film. Muziek bij de intro, stemmen tijdens de verschillende scènes. Af en toe glijd mijn blik af naar de man schuin voor ons. Zou hij eenzaam zijn, vraag ik mezelf af als ik in de pauze met een vriendin naar de kantine loop. De man blijft achter in de zaal. Hij hoeft geen popcorn, cola of chips. Hij komt voor de film, niet voor de gezelligheid.
Na de pauze zit de man nog altijd op zijn stoel. Hij beweegt zich niet en even vraag ik mij af of hij uberhaupt wel leeft. Als de film afgelopen is en iedereen de zaal verlaat, blijft de man zitten. Hij heeft betaalt voor de film, dus ook voor de aftiteling. Hij heeft betaalt voor de hele film, niet voor de gezelligheid.