Online Verhalen

Het doet me pijn de stilte te horen die nu tussen ons valt
Het doet me pijn de ogen aan te kijken die mij niet begrijpen
Het doet me pijn de armen om me heen te voelen die mij niet kunnen troosten
Het doet me pijn
Het doet me pijn dat ik het niet gewoon kan zeggen
Het doet me pijn dat ik het niet gewoon uit kan schreeuwen
Het doet me pijn dat jullie pijn doen het enige lijkt wat ik doe
Het doet me pijn het gevoel dat ik jullie niet gelukkig kan maken
Het doet me pijn dat ik dit gedicht schrijf met zelfhaat
Het doet me pijn dat de snee in mijn pols geen pijn deed
Het doet me pijn dat de gedachten van jullie verlaten in mijn gedachten rondspoken
Het doet me pijn als jullie huilen, huilen om mij
Het doet me pijn, zo ontzettend veel pijn

Maar het doet me pijn het meeste pijn dat ik hier niets aan kan veranderen...

Het spijt me...

......ik wordt er stil van......

Oud gedicht maar ik moet er nog elke keer bij huilen

ik ben er ook stil van

mooi gedicht,,
herken mezelf er eik wel in

wil je ook ff naar mijn gedichtje
kijke heb eerst heel veel gedicht
maar ben er wegens dingen mee
gestopt..

xxx

*Bericht verwijderd, we kraken elkaar niet af hier!*

echt een heel mooi gedicht

Anonymous schreef:*Bericht verwijderd, we kraken elkaar niet af hier!*

Ik wéét zeker dat deze manier geen afkraken was!

Sorry, maar ik vind dat zeggen dat iemands gedichten bagger zijn, wel afkraken is