De pijn van morgen en vandaag
Geplaatst: 21 mar 2006 12:00
Gisteren doet pijn,
er is zoveel met je gebeurt.
Het wereldje
dat jij zo veilig achtte,
valt in scherven uit elkaar.
Maar je toont je sterk,
je bijt door...
's Avonds alleen in je bed,
zit je verward voor je uit te staren,
niet goed kunnen vatten wat er allemaal gaande is.
Je kan niet huilen,
want je duwt alle gevoel
gewoon van je weg.
Vandaag,
opnieuw je masker opgezet,
je bent weer die vrolijke,
spontane meid,
maar het masker
weegt steeds zwaarder door.
Hoelang nog voor je door de mand valt...
's Avonds alleen in je bed,
zit je moe en verslagen voor je uit te staren.
Je kan niet meer,
je kan gisteren niet langer wegduwen,
en je huilt,
want gisteren doet plots zo'n pijn.
Morgen,
is een nieuwe dag,
een nieuwe start.
Vol goede moed
ga je er weer tegen aan.
Maar ook morgen,
sluit je af,
alleen in je bed,
zwijgend en leeg voor je uit te staren.
En opnieuw huil je,
maar nu stilaan beseffend
dat er elke dag
een traantje minder zal zijn
voor de scherven van gisteren...
er is zoveel met je gebeurt.
Het wereldje
dat jij zo veilig achtte,
valt in scherven uit elkaar.
Maar je toont je sterk,
je bijt door...
's Avonds alleen in je bed,
zit je verward voor je uit te staren,
niet goed kunnen vatten wat er allemaal gaande is.
Je kan niet huilen,
want je duwt alle gevoel
gewoon van je weg.
Vandaag,
opnieuw je masker opgezet,
je bent weer die vrolijke,
spontane meid,
maar het masker
weegt steeds zwaarder door.
Hoelang nog voor je door de mand valt...
's Avonds alleen in je bed,
zit je moe en verslagen voor je uit te staren.
Je kan niet meer,
je kan gisteren niet langer wegduwen,
en je huilt,
want gisteren doet plots zo'n pijn.
Morgen,
is een nieuwe dag,
een nieuwe start.
Vol goede moed
ga je er weer tegen aan.
Maar ook morgen,
sluit je af,
alleen in je bed,
zwijgend en leeg voor je uit te staren.
En opnieuw huil je,
maar nu stilaan beseffend
dat er elke dag
een traantje minder zal zijn
voor de scherven van gisteren...