Online Verhalen

Dit is een gedicht van een aantal jaar geleden, maar helaas voelt het vaak nog steeds zo voor mij. ________________________________________________________________________

Alles is nutteloos,
Alles is voorbij.
Ik ben boos,
Niemand die geeft om mij.

Ik voel me verlaten,
Ik voel me alleen.
Niemand heeft het in de gaten,
Iedereen loopt langs mij heen.

Ik maak een eind aan mijn leven.
Kort denk ik terug aan de tijd hiervoor.
Ik twijfel nog even,
Dan snijd ik mijn polsen door..

De boodschap is heel duidelijk verwoord, helaas
Als ik het vragen mag... hoe komt het dat je je zo voelt?

Door mijn thuissituatie, van al heel jongs af aan. Wat helaas doortrok in mijn omgeving, vooral op sociaal gebied.

Dat is akelig, sterkte ermee

Dankje.
Ik heb ondertussen wel een paar supergoeie vrienden gevonden. Die mij ondanks alles, en met name ondanks mijn uitbarstingen soms, mij blijven steunen.
Daar ben ik ze heel dankbaar voor ^_^

Zulke vrienden zijn échte vrienden
Woon je nog thuis?
sorry voor off topic

Helaas wel.

Een gedicht om verdrietig van te worden.

Wat is er dan precies met je thuissituatie aan de hand als ik vragen mag ?
Erg mooi geschreven..

Mooi verwoord, kort en krachtig