De zee, haar pefectie, de realiteit.
Geplaatst: 21 nov 2007 14:42
Soms, voelt het als gebroken,
En kan ik er niet meer tegen.
Tegen alles, alles wat er gebeurt
rond om.
Zo klein, zo kwetsbaar,
maar het onbevangen zijn
Niet bewust zijn, van problemen.
Alles lijkt dan zo perfect.
Te perfect.
De problemen die zich opstapelen
in mijn hoofd.
Zo moeilijk te bevatten,
maar zo echt.
Mijn ogen gesloten,
Alles stil en perfect.
ookal, doe ik ze daarna
toch weer open.
Het is en blijft een wereld
die perfectie niet kent.
De wereld is oneerlijk
zo nep, maar toch tegelijkertijd echt.
de realiteit.
De verschillen,
duidelijk, en zichtbaar.
De tien, die zij wel heeft
en ik niet.
De perfectie van haar,
in mijn ogen.
Waarom ik niet?
Als ik de zee was,
en kon doorlopen tot oneindig.
zo ver dat zelfs ik de kust niet meer zag.
Dat is het gene,
dat 1e,
wat ik altijd al wou.
doorlopen tot oneindig.
Totdat ik achter me kon kijken,
en zag dat problemen,
verleden tijd waren.
Op dit moment,
wanneer ik dit schrijf
waaruit woorden zinnen vormen,
en mijn ogen zien,
dat dit enkel bedrog is.
en zal blijven.
Voelt het als een radeloze stap
in het oneindig.
En kan ik er niet meer tegen.
Tegen alles, alles wat er gebeurt
rond om.
Zo klein, zo kwetsbaar,
maar het onbevangen zijn
Niet bewust zijn, van problemen.
Alles lijkt dan zo perfect.
Te perfect.
De problemen die zich opstapelen
in mijn hoofd.
Zo moeilijk te bevatten,
maar zo echt.
Mijn ogen gesloten,
Alles stil en perfect.
ookal, doe ik ze daarna
toch weer open.
Het is en blijft een wereld
die perfectie niet kent.
De wereld is oneerlijk
zo nep, maar toch tegelijkertijd echt.
de realiteit.
De verschillen,
duidelijk, en zichtbaar.
De tien, die zij wel heeft
en ik niet.
De perfectie van haar,
in mijn ogen.
Waarom ik niet?
Als ik de zee was,
en kon doorlopen tot oneindig.
zo ver dat zelfs ik de kust niet meer zag.
Dat is het gene,
dat 1e,
wat ik altijd al wou.
doorlopen tot oneindig.
Totdat ik achter me kon kijken,
en zag dat problemen,
verleden tijd waren.
Op dit moment,
wanneer ik dit schrijf
waaruit woorden zinnen vormen,
en mijn ogen zien,
dat dit enkel bedrog is.
en zal blijven.
Voelt het als een radeloze stap
in het oneindig.