Pagina 1 van 1

Mijn vriend, altijd gebleven.

Geplaatst: 06 dec 2007 17:46
door AngelOfDeath
Maatje.
Ik kon je niet redden,
vanaf het begin.
Ik wist dat je dood zou gaan,
maar waarom dan,
zo snel.

Je zei dat je van me hield,
ik zei 'ik hou van jou'.
Nu heb je me achtergelaten,
in donkere stilte.
Mijn ziel doet pijn.

Je gaf jouw strijd op,
veel te snel.
Je liet me achter,
wetend dat ik van je hield,
je zal altijd de mijne zijn.

Ik keek naar de wolken,
die vervaagden.
Daar was jij,
ik zag je.
De mooiste, helderste ster.

Zal je altijd bij me blijven,
laat je me nooit alleen.
Ook al ben je dood,
ik zou gewoon willen voelen,
jouw sterke armen om mij heen.

---

'Soms zie je even in je leven, zomaar iets van God.'

Re: Mijn vriend, altijd gebleven.

Geplaatst: 06 dec 2007 18:13
door Darkstar
Mooi gedichtje, mooie spreuk ook onderaan!
Is dit waargebeurt :shock: ?

Re: Mijn vriend, altijd gebleven.

Geplaatst: 07 dec 2007 17:15
door x Sanne
Mooi, heel aangrijpend! :shock:
Vind dit je beste gedichtje dat je tot nu toe hier gepost hebt :)

Re: Mijn vriend, altijd gebleven.

Geplaatst: 10 dec 2007 11:12
door S.A.M.
Ik vind eigenlijk aleen je laatste strofe goed gelukt. Die loopt lekker, ook al zijn de woorden wat cliché.

Re: Mijn vriend, altijd gebleven.

Geplaatst: 14 dec 2007 23:11
door Bloem
Ik ben het met S.A.M. eens.