Online Verhalen

Stil zakkend in elkaar,
lopen de tranen over zijn wangen.
Het maakt nat zijn lange haar,
dat hij tot na zijn ogen liet hangen.

Zo zit hij daar geruime tijd,
rustig kijkend om zich heen.
Denkend aan zijn komende afscheid,
zal hij dan zijn helemaal alleen.

Na langere tijd staat hij op,
zoekend in zijn zakken.
Om vanuit helemaal onderop,
het einde van zijn leven te pakken.

Een gruwelijk stroef lang touw,
aan een boom proberende vast te maken.
Om toen dan algauw,
eraan vast zichzelf te haken.

Het idee van het gedicht vind ik wel goed, maar aan de uitwerking moet nog gewerkt worden. Sommige zinnen kloppen gewoon niet:

Het maakt nat zijn lange haar,

= Het maakt zijn haar nat.

zal hij dan zijn helemaal alleen.

Zijn?

Om toen dan algauw,

Toen en dan kun je niet achter elkaar zetten

eraan vast zichzelf te haken.

= Zichzelf eraan vast te haken

Ik heb het idee dat je té gefocust bent op het laten rijmen van je gedicht en dat je daardoor kromme zinnen gaat maken. Als je je gedicht nog eens overleest, zul je zelf wel merken dat het niet helemaal klopt

In de tweede strofe begin je in de tegenwoordige tijd en eindig je in de verleden tijd:

Een gruwelijk stroef lang touw,
aan een boom proberende vast te maken.

Die tweede zin klopt niet...

Ik je gedicht verder wel leuk en ik hoop dat je ze blijft posten!

Ben het eigenlijk wel met Sanne eens

Eigenlijk heeft de dichter de complete vrijheid om met de zinnen te doen wat ie wil.
De manier zoals zij de zinen ombuigt is iets wat je in veel oudere gedichten ziet. Het past eigenlijk wel, naar mijn mening.
Behalve dan die laatste 'eraan vast zichzelf te haken'. Die is echt krom.

Ik word een beetje moe van al die trieste gedichten. Onbeantwoorde liefde en de dood is wel erg "hot" op dit forum. Ik houd meer van vrokijkheid of gedichten met een ander thema.

Ook al spreekt het thema van het gedicht mij niet aan, het gedicht zelf vind ik goed geschreven.

Bloem schreef:Ik word een beetje moe van al die trieste gedichten. Onbeantwoorde liefde en de dood is wel erg "hot" op dit forum. Ik houd meer van vrokijkheid of gedichten met een ander thema.

Daar ben ik het helemaal mee eens. Veel mensen zien blijkbaar dichten als een uitlaatklep voor trieste gevoelens. Alsof triestheid de enige inspiratiebron is. Dat zie ik niet zozeer alleen hier, maar bij veel dichters op soortgelijke fora.

Aan de ene kant ook wel begrijpelijk. Trieste zaken vragen om sterke woorden.