Online Verhalen

Het heeft mij vrij lang gekost maar ik heb het gedicht eindelijk terug gevonden, ik had het ergens weggestopt aangezien ik van plan was om het nooit meer ergens te posten
darkstar heeft mij overtuigd om het hier toch te posten
Het is dus wel geschreven op 20/11/05, dat betekent dat ik toen nog maar 12 jaar was.
nu ja hier komt het dan.

mijn hart
Mijn hart is soms zacht en kwetsbaar,
soms zelfs zo kwetsbaar dat alles hard aankomt
en ik alleen maar kan huilen.
Meestal is mijn hart mooi en straalt het van plezier,
soms straalt het zelfs zo fel als de zon.
Dan vliegen al die stralen rond in mij,
dan voel ik me heel gelukkig (in het oorspronkelijke gedicht was dit 'ontzettend blij')
Soms is mijn hart ook hard,
zo hard als een kartonnetje of zelfs als baksteen.
Dan dringt er niets meer tot mij door,
Het lijkt wel of er een stenen muur rond mijn hart zit.
Heel soms is mijn hart ook een wolk,
die drijft dan door de helder blauwe lucht binnen in mij.
Dan voel ik me anders,
gewoon anders
zo anders dat ik rust en tijd heb om dingen te maken
en me te ontspannen.
Mijn hart is dus soms zacht, soms mooi,
soms hard
en af en toe een wolkje
dat door de eindeloos helderblauwe lucht zweeft.
Zo is mijn hart nu eenmaal.

nu ik er op terug kijk, vind ik het niet meer zo goed... maar het is een van mijn eerste betere gedichten en daarom dacht ik: zal ik het maar posten.
Wie niet waagt, wie niet wint
niet dat het om winnen gaat, maar enfin
ik zal maar stoppen met praten

ps: misschien zou ik nog wel 1(van dit jaar) kunnen posten, maar het is niet echt gedichterig eerder teksterig en kan misschien nogal shockerend zijn

Ik vind hem eigenlijk wel leuk
De zinnen zijn wel wat ongelijk, maar toch kan ik er wel enigzins een ritme in vinden.

Ik vind ook wel mooi , vind dat je je gevoel goed hebt beschreven
en ook goed op de lezer hebt weten over te brengen.
Zoals Sanne al zegt is het wel jammer dat er geen echt ritme in zit,
misschien dat je daar volgende keer op kunt letten .
Post die andere ook maar als je wilt,
want daar ben ik nu wel benieuwd naar eigenlijk .
Je hoeft btw. geen einde achter je gedichten te zetten ,
het is gewoon af als het af is
en de lezer ziet dat zelf wel..

Ik ben niet zo kapot van dit gedicht. Het kan me echt niet raken.
Ik vind het lastig om er een ritme in te vinden en ik vind de zinnen een beetje "kinderlijk". Dat kinderlijke is niet echt mijn smaak.